Ομιλία Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ στην Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής για την επικύρωση του ψηφοδελτίου

Ομιλία Γενικού Γραμματέα ΚΕ ΑΚΕΛ στην Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής για την επικύρωση του ψηφοδελτίου

Η σημερινή ολομέλεια αποτελεί το αποκορύφωμα των δημοκρατικών διαδικασιών που ξεκίνησαν από τον Οκτώβρη. Στόχος ήταν ο σχηματισμός του ψηφοδελτίου του ΑΚΕΛ για τις Βουλευτικές Εκλογές του ερχόμενου Μάη.

Η διαδικασία ξεκίνησε με γενικές συνελεύσεις των Κομματικών Ομάδων Βάσης, όπου έγινε ελεύθερη συζήτηση. Σ΄ αυτές υποβλήθηκαν προτάσεις από τα κομματικά μέλη και φίλους για το ποιοι θα μπορούσαν να συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο του εκλογικού μας συνδυασμού˙ του ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις. Το ίδιο ελεύθερα συζήτησαν και οι Επαρχιακές Επιτροπές. Στη συνέχεια με μυστική ψηφοφορία και δημοκρατικά καταρτίστηκε το ψηφοδέλτιο σε κάθε επαρχία, στις επαρχιακές εκλογικές συνδιασκέψεις. Αυτή η διαδικασία είναι μακράν η δημοκρατικότερη που ακολουθείται από πολιτικό κόμμα στην Κύπρο. Είμαστε περήφανοι γιατί, γι’ άλλη μια φορά, αποδεικνύουμε στην πράξη και όχι με συνθήματα, ότι έχουμε τις δημοκρατικότερες διαδικασίες.

Σήμερα, η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής καλείται να συζητήσει και να λάβει τις τελικές αποφάσεις. Η πρόταση για το ψηφοδέλτιο που τίθεται ενώπιον μας ικανοποιεί τους στόχους που είχαμε καθορίσει από την αρχή. Σ’ αυτό εκφράζεται η πολιτική φυσιογνωμία του Κόμματος και του Λαϊκού Κινήματος. Συμμετέχουν επίσης άτομα από το χώρο των Νέων Δυνάμεων και τον ευρύτερο χώρο της Κεντρο-αριστεράς. Περιλαμβάνει έμπειρα στελέχη του ΑΚΕΛ και άλλους και δίνει αναγνώριση και έπαλξη στη νέα γενιά. Βγάζει στο προσκήνιο νέα και δυναμικά στελέχη. Δίνει βήμα στις γυναίκες. Φωνή σε προοδευτικά μυαλά του τόπου. Σε ανθρώπους της επιστήμης αλλά και της δουλειάς.

Ο τόπος μας πέρασε και εξακολουθεί να περνά πολύ δύσκολες στιγμές. Το Κόμμα μας πέρασε κι αυτό μακρά περίοδο κατά την οποία δέχτηκε ισοπεδωτική κριτική και επιθέσεις.

Κατά τη διακυβέρνηση Δ. Χριστόφια, είχαμε να αντιπαλέψουμε την τουρκική αδιαλλαξία στο τραπέζι των συνομιλιών και την Τουρκία ως ισχυρό αντίπαλο στο διεθνές πεδίο. Αντιμετωπίσαμε όμως, δυστυχώς, και πρωτοφανή πολεμική στο εσωτερικό μέτωπο.

Η άσκηση κριτικής σε κάθε Κυβέρνηση και πολιτικό κόμμα που τη στηρίζει, είναι και αναμενόμενη και κατανοητή. Όταν όμως αυτή ασκείται τεκμηριωμένα και στη βάση πραγματικών γεγονότων. Με αυτή την έννοια, αναμέναμε ότι θα ασκείτο κριτική στην Κυβέρνηση Δ. Χριστόφια και το ΑΚΕΛ. Αυτή ήταν μάλιστα καλοδεχούμενη αν ήταν εποικοδομητική. Δυστυχώς η σφοδρότητα, η υστεροβουλία και η εμπάθεια με την οποία επικριθήκαμε, δημιούργησαν πρωτόγνωρα πολιτικά ήθη στον τόπο μας.  Προειδοποιήσαμε ότι αυτού του είδους η αντιπολίτευση θα άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου. Δυστυχώς οι εξελίξεις μας επιβεβαιώνουν. Ο πολιτικός λόγος σε αρκετές περιπτώσεις αντικαταστάθηκε από την χυδαιότητα. Η ανθρωποφαγία είναι στην ημερήσια διάταξη. Οι σκοπιμότητες, οι ακρότητες, οι θεατρινίστικες παραστάσεις, ο λαϊκισμός, η υστερία και η εξαλλοσύνη κυριαρχούν, με αποτέλεσμα να εμπεδώνεται η απαξίωση έναντι πολιτικών προσώπων και πολιτικών.

Έτσι λειτούργησε η πολιτική ζωή στον τόπο μας και επί διακυβέρνησης Χριστόφια. Στο κυπριακό αντιμετωπίσαμε πρωτοφανή πολεμική. Αμφισβητήθηκαν ακόμα και διαχρονικές θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, γεγονός που ροκάνιζε μέρα με τη μέρα την ενότητα που θα έπρεπε να υπάρχει σε περίοδο διαπραγματεύσεων. Τότε ο κ. Αναστασιάδης, ο ΔΗΣΥ αλλά και οι πολιτικές δυνάμεις με τις οποίες συγκυβερνούσαμε, συστρατεύτηκαν ενάντια στους χειρισμούς του Δημήτρη Χριστόφια. Όσο πλησιάζαμε προς τις Προεδρικές Εκλογές, τόσο πιο ακραίες θέσεις προέβαλαν. Σήμερα αρκετοί, ανάμεσα τους και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, αντιλαμβάνονται την αξία και το βάρος των όσων είχαν επιτευχθεί τότε στο τραπέζι των συνομιλιών.

Είχαμε επίσης να αντιμετωπίσουμε και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Δυστυχώς η εξαλλοσύνη, το κλίμα υστερίας και διχασμού, που καλλιέργησε η αντιπολίτευση μετά την έκρηξη στο Μαρί, δεν επέτρεψε να υπάρξει συνεννόηση, συναίνεση και συλλογική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Σήμερα η Κυβέρνηση επαναλαμβάνει φορτικά ότι κυβερνά και θα ασκήσει τη δική της πολιτική. Ακόμα και στις περιπτώσεις που ολόκληρη η κοινωνία είναι απέναντι τους, επιμένουν να λειτουργούν αυταρχικά. Τότε η απαίτηση τους ήταν η Κυβέρνηση Χριστόφια να εφαρμόζει τις δικές τους πολιτικές για να της επιτρέψουν να κυβερνήσει.

Την ίδια περίοδο και μέχρι τις Προεδρικές Εκλογές του 2013 η τότε αντιπολίτευση απέκρυβε επιμελώς την ευθύνη των τραπεζών για την κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας. Κατ΄ακρίβειαν επέμενε να επαναλαμβάνει ότι για την κρίση έφταιγαν μόνο τα δημόσια οικονομικά. Αρνήθηκε με επιμονή να συζητήσει δημόσια, είτε εντός είτε εκτός Βουλής, την κατάσταση στις τράπεζες, όπως προτείναμε επανειλημμένα.

Ακόμα όμως και μετά την ανάληψη της Προεδρίας από τον κ. Αναστασιάδη, το παραμύθι «για όλα φταίει το ΑΚΕΛ» συνέχισε και συνεχίζει να πλασάρεται από την Κυβέρνηση και τον ΔΗΣΥ. Κατ΄ακρίβειαν για την κάθε από-δέσμευση τους έφταιγε το ΑΚΕΛ. Ξεχνούν ότι βρίσκονται στην εξουσία εδώ και τρία χρόνια. Δεσμεύθηκε ο κ. Αναστασιάδης ότι δεν θα αποδεχθεί το κούρεμα των καταθέσεων. Πήγε, το δέχθηκε, το υπέγραψε και μετά την επιστροφή του στην Κύπρο προσπαθούσαν να πείσουν περίπου ότι ήταν ο Δ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ στο μοιραίο Eurogroup και όχι ο κ. Αναστασιάδης με τους συνεργάτες του. Δεσμεύθηκε να μην προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις. Ακολούθως τις συμφώνησε με την Τρόικα και εξαπολύθηκε ολόκληρη εκστρατεία στα ΜΜΕ για να πείσουν, Κυβέρνηση και ΔΗΣΥ, ότι οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν θέση του Δ. Χριστόφια και του ΑΚΕΛ. Δεσμεύθηκε ότι δεν θα χτυπούσε τους εργαζόμενους με επώδυνες μνημονιακές πρόνοιες και υποσχόταν, ότι είχε έτοιμα διακρατικά δάνεια τα οποία θα αξιοποιούσε για να βελτιώσει τις πρόνοιες του Μνημονίου. Δεσμεύθηκε ότι δεν θα περιέκοπτε κοινωνικές παροχές και πολλά άλλα. Όταν η Κυβέρνηση του επέβαλε τα ακριβώς αντίθετα, επιστρατεύθηκε το γνωστό «παραλάβαμε χάος, οικονομία στα πρόθυρα χρεοκοπίας» και άλλα πολλά. Λες και προεκλογικά που έταζε στο λαό λαγούς με πετραχήλια δεν γνώριζε την κατάσταση. Τη στιγμή μάλιστα που κόμπαζαν ότι είχαν έτοιμες ομάδες στημένες, που μελετούσαν τάχα την κατάσταση και ετοίμαζαν μέτρα αντιμετώπισης της. 

Ως ΑΚΕΛ αναγνωρίζουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί για τις εξελίξεις. Αυτό είναι ένα και είναι άλλο να επιχειρείται να μας φορτωθούν όλα όσα αρνητικά έγιναν στην Κύπρο για όσα χρόνια υπάρχουμε.

Η επίθεση που δεχθήκαμε ήταν ισοπεδωτική και σε όλα τα επίπεδα. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε κόστος. Το εισπράτταμε στην επαφή μας με τον κόσμο καθημερινά. Καταφέραμε ωστόσο να σταθούμε όρθιοι. Υπερασπιστήκαμε μέχρι τέλους θέσεις αρχών. Καταφέραμε να έχουμε αξιοπρεπές αποτέλεσμα στις Προεδρικές Εκλογές. Καταφέραμε να σταθούμε όρθιοι στις Ευρωεκλογές. Οι Βουλευτικές Εκλογές του Μάη μπορούν και πρέπει να σηματοδοτήσουν το πέρασμα του ΑΚΕΛ από την άμυνα στην επίθεση. Στη μεγάλη αντεπίθεση. Ο κόσμος πλέον σιγά-σιγά αντιλαμβάνεται, όχι μόνο το μέγεθος αλλά και το άδικο της επίθεσης που δεχθήκαμε. Αντιλαμβάνεται ταυτόχρονα ότι το ΑΚΕΛ είναι δύναμη που μπορεί να σταθεί ανάχωμα στην επίθεση που δέχονται όλα όσα κέρδισε ο λαός μας τόσα χρόνια. Τα προβλήματα βέβαια δεν ξεπεράστηκαν.  Θα ξεπεραστούν σταδιακά αν ανταποκριθούμε αποτελεσματικά στις προσδοκίες του λαού. Αν αποδείξουμε ότι έχουμε τη δύναμη να το πράξουμε. Ότι είμαστε η δύναμη που μπορεί να σταθεί συνεπής και ανυποχώρητη στην υπεράσπιση των συμφερόντων των πολλών.

Οι αντικειμενικοί πολίτες κατανοούν πλέον ότι το ΑΚΕΛ ουδέποτε πολιτεύεται με γνώμονα μικροκομματικές επιδιώξεις. Αν το έκανε θα είχε εγκαταλείψει τις θέσεις του στο Κυπριακό τότε που δεχόταν εξοντωτική επίθεση. Δεν το πράξαμε. Δεν υποχωρήσαμε από τη διαχρονική μας πολιτική παρόλη την πίεση και την επίθεση. Αντέξαμε και η ζωή ήδη μας δικαιώνει. Μόλις αξιοποιήθηκαν οι συγκλίσεις Χριστόφια- Ταλάτ από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, υπήρξε πρόοδος στις διαπραγματεύσεις.

Ως ΑΚΕΛ δηλώσαμε από την αρχή ότι αν ο Πρόεδρος ακολουθήσει ορθή πολιτική, θα στηρίξουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία. Διευκρινίσαμε ότι ορθή πολιτική θεωρούμε αυτή που θα συνέχιζε τις διαπραγματεύσεις από εκεί που έμεινε, με τις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ. Ο κ. Αναστασιάδης δυστυχώς δε μας εισάκουσε. Το αποτέλεσμα ήταν να σημειωθεί πισωγύρισμα στη διαδικασία αλλά και να πληρωθεί ανάλογο κόστος στις συνομιλίες. Ασκήσαμε κριτική στον Πρόεδρο Αναστασιάδη καλώντας τον να αξιοποιήσει τις συγκλίσεις.

Με την ανάδειξη του κ. Ακιντζί στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας, αλλά και με την αξιοποίηση των συγκλίσεων, σημειώθηκε πρόοδος. Αυτή τη στιγμή στις συνομιλίες δεσπόζει το περιουσιακό. Πρόκειται για εξαιρετικά δύσκολο κεφάλαιο που έχει να κάνει με περιουσίες δεκάδων χιλιάδων συμπατριωτών μας. Το πρόβλημα καθίσταται ακόμα πιο πολύπλοκο αφού παρήλθαν ήδη σαράντα ένα χρόνια από τη δημιουργία του. Πέραν των αντικειμενικών δυσκολιών, δεν βοηθά ούτε η στάση της τουρκοκυπριακής πλευράς που αρνείται πεισματικά να συζητήσει ταυτόχρονα και το εδαφικό. Πρόκειται για δύο άρρηκτα συνδεδεμένα κεφάλαια, των οποίων η ταυτόχρονη διαπραγμάτευση θα ήταν ιδιαίτερα υποβοηθητική.

Ο κ. Ακκιντζί επανέφερε τις συγκλίσεις στο κεφάλαιο του περιουσιακού, τις οποίες απέρριπτε προηγουμένως ο Έρογλου. Σημειώθηκε έτσι κάποια πρόοδος. Παρόλ’ αυτά η απόσταση που μας χωρίζει από τη λύση είναι ακόμα μεγάλη. Υπάρχουν ενώπιον μας δύσκολα και ευαίσθητα κεφάλαια. Δεν χρειάζεται λοιπόν να προτρέχουμε για τον καθορισμό των εξελίξεων. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι η εξεύρεση συμφωνίας στο τραπέζι των συνομιλιών. Γνωρίζοντας ότι υπάρχουν διαφωνίες και διαφορές με τις θέσεις που διατυπώνει η τουρκοκυπριακή ηγεσία, χρειάζεται να αναπτύξουμε επιχειρηματολογία και να διαμορφώσουμε προτάσεις, που ενώ δεν θα εκφεύγουν από τις αρχές λύσης, θα διαμορφώνουν προϋποθέσεις επίτευξης συμφωνίας.

Η δική μας επιδίωξη είναι ο έντιμος συμβιβασμός με την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Ούτε συμβιβασμός με την κατοχή, ούτε με την τουρκική αδιαλλαξία, ούτε με τον οποιοδήποτε τρίτο.  Το Κυπριακό είναι θέμα επιβίωσης ελληνοκυπρίων, τουρκοκυπρίων, μαρωνιτών , αρμένιων και λατίνων. Η λύση πρέπει να βασίζεται στο συμφωνημένο πλαίσιο. Να μας απαλλάσσει από την κατοχή. Να μην επιτρέπει στις όποιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να επεμβαίνουν στα εσωτερικά μας. Να απομονώνει τα όποια φασιστικά και σοβινιστικά στοιχεία, μη επιτρέποντας τους να την υπονομεύσουν. Η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να οδηγεί σε ενωμένο κράτος στη βάση δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας. Κράτος με μία και αδιαίρετη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Με πολιτική ισότητα. Δίχως εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα. Με κατοχυρωμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες για όλους.

Ο δικός μας στόχος είναι να χτίσουμε μαζί με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας τη λύση πάνω σε γερά θεμέλια που θα απελευθερώνουν και επανενώνουν τον τόπο, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία της Κύπρου. Εργαζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να ξημερώσει η μέρα που η επανενωμένη ομοσπονδιακή Κύπρος θα είναι φάρος και παράδειγμα για όλο τον κόσμο. Θα είναι σύγχρονο πρότυπο αρμονικής συμβίωσης δύο κοινοτήτων διαφορετικής εθνικότητας, γλώσσας και θρησκείας που θα συνδιαχειρίζονται το κοινό τους κράτος. Θα είναι χώρα που θα έχει καταφέρει να διώξει τους στρατούς και θα διοχετεύει όλες της τις δυνάμεις και τους πόρους στις κοινωνικές επενδύσεις και στην οικονομική ανάπτυξη. Έχουμε πολλή απόσταση να διανύσουμε μέχρι την πολυπόθητη λύση. Θα πρέπει να τη διανύσουμε δίχως αμφιταλαντεύσεις. Τονίζουμε επίσης ότι θα είναι εγκληματικό να ρίξουμε το Κυπριακό στο βωμό της προεκλογικής εκστρατείας, είτε κατεδαφίζοντας τα πάντα, είτε πουλώντας ψεύτικες ελπίδες στο λαό. Έχουμε μακρύ δρόμο μπροστά μας και απαιτείται να σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων. Η δική μας δέσμευση είναι ότι θα λειτουργήσουμε συναινετικά προσπαθώντας να συμβάλουμε στις προσπάθειες λύσης.

Υποβάλλονται νουθεσίες από τον ΔΗ.ΣΥ. σε ότι αφορά τις προεκλογικές συζητήσεις για το Κυπριακό. Τονίζουμε ότι αυτές οι νουθεσίες δεν μας αφορούν, ούτε μας αγγίζουν.

Την περασμένη πενταετία ο κ. Αναστασιάδης και ο Δημοκρατικός Συναγερμός δεν έχαναν ευκαιρία να κατηγορήσουν το ΑΚΕΛ ότι προτιμά τις καρέκλες από τη σωτηρία της πατρίδας. Νομίζω ότι αν αναλογιστούν σοβαρά τη στάση μας ως αντιπολίτευση θα αλλάξουν άποψη. Αν έχουν μάλιστα τη δύναμη να κάνουν αυτοκριτική θα μετανιώσουν για τη δική τους στάση ως αντιπολίτευση. Θα πιστώσουν στο ΑΚΕΛ πατριωτισμό, υπευθυνότητα και σοβαρότητα.

Δεν μπορούμε να δεχτούμε τη θέση ότι το Κυπριακό δεν πρέπει να συζητηθεί προεκλογικά. Ένα θέμα που αφορά το μέλλον και την προοπτική, την επιβίωση της χώρας και του λαού μας, δεν είναι δυνατό να αποκλειστεί από τις προεκλογικές συζητήσεις. Αυτό που έχει σημασία, συναισθανόμενοι όλοι τις ευθύνες μας, είναι να συζητούμε υπεύθυνα και σοβαρά.

Όσο θα πλησιάζουμε στην κάλπη τόσο και θα φουντώνουν οι προεκλογικές ατάκες. Ήδη ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ δήλωσε ότι ως οικονομία «επανεκκινήσαμε». Θα επαναλάβω αυτό που είπα πριν δύο χρόνια, γιατί δυστυχώς από τότε δεν καταφέραμε τίποτε ακόμα. Δεν επανεκκινήσαμε, ξερογυρίζουμε στην εκκίνηση. Είμαι βέβαιος ότι το σύνθημα της επανεκκίνησης θα σερβίρεται όλο το επόμενο διάστημα μαζί με το άλλο σύνθημα, το «βγήκαμε από το Μνημόνιο».  Ο Μάρτης του 2016 ήταν το χρονικό ορόσημο που από την αρχή τέθηκε για τη λήξη της καταβολής δόσεων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δε σημαίνει όμως το τέλος της εποπτείας στις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζουμε. Αυτή θα συνεχίσει μέχρι να αποπληρωθεί το 75% των χρημάτων, με βάση και τις ευρωπαϊκές συνθήκες.

Είναι όμως ακόμα κάτι πολύ σημαντικό έξοδος από το Μνημόνιο δε σημαίνει και τερματισμός των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας. Αυτό εξάλλου μας το υποδεικνύει καθημερινά η Κυβέρνηση ΔΗΣΥ-Αναστασιάδη. Ότι θα συνεχίσει να εφαρμόζει την ίδια σκληρή οικονομική πολιτική που εφάρμοσε τα τελευταία τρία χρόνια. Εξάλλου οι ίδιοι παραδέχθηκαν πολλές φορές ότι και να μην τους υποχρέωνε η Τρόικα, θα εφάρμοζαν της ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές.

Τρανό παράδειγμα αυτής της φιλοσοφίας οι ιδιωτικοποιήσεις. Πλέον το λένε απροκάλυπτα ότι θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν τους οργανισμούς δημόσιας ωφελείας, για ιδεολογικούς λόγους και όχι για τις ανάγκες του Μνημονίου. Πλέον είναι προφανές ότι η ανάπτυξη την οποία επιδιώκουν, δεν θα είναι προς το συμφέρον των πολλών, αλλά των λίγων και εκλεκτών. Τρανό παράδειγμα η στάση τους στο θέμα των ωραρίων στο λιανικό εμπόριο. Μια διαχρονική απαίτηση μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών, η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού προσπάθησε να τη μετατρέψει σε κανόνα, έπειτα σε νόμο και τώρα που βλέπει ότι δεν τα καταφέρνει, ισοπεδώνει θεσμούς προκειμένου να την επιβάλει.

Επιμένει με την ίδια ένταση η Κυβέρνηση Αναστασιάδη να δικαιολογείται για το χάος που επέφερε με την εφαρμογή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, μονολογώντας ότι έδωσε επίδομα σε χιλιάδες άλλες οικογένειες. Από ποιους τα πήρε όμως για να τα δώσει; Από τους φτωχούς για να τα δώσει σε φτωχότερους. Ούτε αυτό βέβαια δεν το κατάφερε, αφού χιλιάδες αιτήσεις δεν εξετάστηκαν ακόμα.  

Επιμένει η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού, ότι βαδίζουμε προς επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής. Υπολογίζει όμως το κοινωνικό κόστος των πολιτικών που επιβάλλει; Πανηγυρίζει για την έξοδο στις αγορές και τα χαμηλά δήθεν επιτόκια που εξασφάλισε. Διερωτάται γιατί στην Κύπρο συνεχίζουμε να πληρώνουμε τα ψηλότερα δανειστικά επιτόκια στην Ευρωζώνη; Επικαλείται η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού τα επιτεύγματα του τραπεζικού τομέα και την πλήρη σταθεροποίηση του. Αναρωτιέται γιατί οι τράπεζες δεν δίνουν νέα δάνεια;  Διαφημίζει η Κυβέρνηση Αναστασιάδη - Συναγερμού την καλύτερη του αναμενόμενου επίδοση στα δημόσια οικονομικά και τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων. Έχει αντιληφθεί από ποιων τις τσέπες παίρνει τα χρήματα για να κάνει κομπόδεμα; Τη στιγμή μάλιστα που πετσόκοψε εκατομμύρια από τις παροχές για την κοινωνική πολιτική και την υγεία;

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, μας λένε. Πρέπει να στηρίξουμε αυτούς που θα επανεκκινήσουν την οικονομία, όπως είπε και ο Υπουργός Εσωτερικών. Θα τους απαντήσω με ένα μόνο παράδειγμα: Ισλανδία. Μια χώρα η οποία όχι μόνο τιμώρησε ήδη τους υπεύθυνους της τραπεζικής κρίσης, αλλά, το πιο σημαντικό, κάλεσε να πληρώσουν τις συνέπειες της αυτοί που άντεχαν να το κάνουν, προστατεύοντας  ταυτόχρονα τους πιο αδύναμους.  Εισήγαγε φόρο πλούτου και αύξησε το φόρο στα κέρδη. Περιέκοψε τους ψηλούς μισθούς, επέκτεινε το ανεργιακό επίδομα, την κοινωνική πρόνοια και την προσφορά στέγης. Μ΄αυτό τον τρόπο εξήλθαν της κρίσης σε χρόνο ρεκόρ.

Ποια είναι η πραγματική κατάσταση στην Κυπριακή κοινωνία; Είναι τέτοια που τους επιτρέπει να θριαμβολογούν μιλώντας για success story; Κάθε άλλο. Οι άνεργοι ξεπερνούν τις 70 χιλιάδες ενώ άλλες 30 χιλιάδες ήδη μετανάστευσαν.  Ο κίνδυνος φτώχειας, με βάση τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, απειλεί 234 χιλιάδες συνανθρώπους μας. Το 2012 η Κυπριακή οικονομία είχε ετήσια παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών που έφθανε τα €16,2 δις. Τώρα, μετά από τρία χρόνια Μνημονίου, η παραγωγή μόλις που θα ξεπεράσει τα €15 δις. Με άλλα λόγια, έχουμε οικονομία που παράγει €1 δις λιγότερα και υποστηρίζουμε ότι έτσι έχουμε ανάπτυξη και ευημερία. Το εισόδημα της εργασίας, τα τελευταία τρία χρόνια έχει μειωθεί κατά €1,6 δις, δηλαδή περίπου κατά 20%.  Την ίδια στιγμή τα κέρδη του κεφαλαίου παραμένουν το 2015 σταθερά, ενώ για το 2016 αναμένεται αύξηση κατά 200 εκ. 

Οι εργασιακές σχέσεις απορρυθμίζονται επιστρέφοντας μας σε εργασιακό μεσαίωνα. Η ανισότητα στην κυπριακή κοινωνία αυξάνεται με τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάμεσα στις χώρες της Ευρωζώνης.

Όλη αυτή η κατάσταση προκαλεί απελπισία, οργή, αγανάκτηση και απογοήτευση στον κόσμο. Ο λαός νιώθει ότι τίποτε δεν πρόκειται να μείνει όρθιο μέχρι τη λήξη της προεδρικής θητείας του κ. Αναστασιάδη. Πώς να μην το νιώθουν; Τους έχουν κουρέψει το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους. Έχουν αναγκάσει, με τις πολιτικές τους, ανθρώπους που είχαν δουλειά, σπίτι και αξιοπρέπεια, να αναζητούν αγωνιωδώς ένα οποιοδήποτε μεροκάματο προκειμένου να θρέψουν τα παιδιά τους. Προκειμένου να γλυτώσουν το σπίτι και το μαγαζί τους από τις εκποιήσεις. Ο λαός προκαλείται όταν παρακολουθεί κάθε μέρα να διαδραματίζεται ένα θέατρο του παραλόγου στο δημόσιο βίο. Τα εκατομμύρια που απέδρασαν στο εξωτερικό πριν από το κούρεμα. Τη διερευνητική επιτροπή για την οικονομία, που αποδείχθηκε φιάσκο. Το χαμένο συμβόλαιο της Διοικήτριας της Κεντρικής Τράπεζας, για το οποίο ο Πρόεδρος ήξερε αλλά, δεν γνώριζε. Τη σύγκρουση Γενικού και Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, στην οποία ο Πρόεδρος παρενέβη μόνο για να υπερασπιστεί τον δεύτερο. Τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα ο οποίος σήμερα δικάζεται σε Κακουργιοδικείο. Τη σύγκρουση του Γενικού Ελεγκτή με τον Υπουργό Εσωτερικών, για την οποία κλήθηκε να αποφασίσει το Υπουργικό Συμβούλιο. Τον αυταρχισμό και την αλαζονεία με την οποία χειρίζονται ζητήματα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, το ΓΕΣΥ, τα ωράρια στο λιανικό εμπόριο και ο Ακάμας. Την πλήρη αδιαφάνεια με την οποία χειρίζονται θέματα όπως το φυσικό αέριο.  Αυτή η Κυβέρνηση δεν θα μείνει στην ιστορία μόνο ως Κυβέρνηση των λίγων και των εκλεκτών. Θα μείνει και ως η Κυβέρνηση που δεν κυβέρνησε ποτέ. Κυβερνούν αντ΄αυτής η Τρόικα, τα διατάγματα, το Ανώτατο, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι μεγαλοδικηγόροι και τα κατεστημένα.

Όλα αυτά προκαλούν στον κόσμο όχι μόνο απογοήτευση, αλλά και αισθήματα ηττοπάθειας και μοιρολατρίας. Αυτοί είναι οι πρώτοι αντίπαλοι τους οποίους πρέπει να νικήσουμε με την προσωπική μας επαφή με τον κόσμο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.  Απαιτείται να πείσουμε ότι η αποχή δεν είναι λύση. Αντιθέτως η αποχή είναι ψήφος ανοχής σε αυτή την κατάσταση.

Η δουλειά μας μέσα στον κόσμο χρειάζεται να ενταθεί και να πάρει συγκεκριμένες μορφές. Αυτό είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Χρειάζεται να ενημερώσουμε τον κόσμο και να ζητήσουμε τη συμμετοχή του σε κινητοποιήσεις. Να τον πείσουμε ότι μόνο η συμμετοχή και η δράση φέρνουν αποτελέσματα.

Αυτό που θα ζητήσουμε επίσης από το λαό είναι να μας δυναμώσει για να τον ενισχύσουμε. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, ούτε δικαιολογίες. Αν νομοσχέδια που θα αλώσουν τις ζωές μας πέρασαν με μία ψήφο διαφορά, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πόσο σημαντικό είναι να δυναμώσει το ΑΚΕΛ εντός της Βουλής.

Όλοι παρακολουθήσαμε το τελευταίο διάστημα το διασυρμό του Κοινοβουλίου από τη συμπεριφορά διαφόρων μελών του. Εμείς έχουμε δύο φορές υποχρέωση να διαφέρουμε, ως άνθρωποι της Αριστεράς. Να πείθουμε στην πράξη ότι είμαστε διαφορετικοί με το ήθος, το έργο και την όλη στάση μας. Ο κόσμος απαξιώνει τους πολιτικούς, ίσως επειδή πρώτοι οι πολιτικοί απαξιώνουν όλα αυτά τα οποία υποτίθεται υπηρετούν.

Οι υποψήφιοι του ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις θα πρέπει να διαφέρουν ως αυτοί που, μπορεί κάποιος να διαφωνεί πολιτικά μαζί τους, αλλά τους πιστώνει με εντιμότητα, εργατικότητα και σεμνότητα. Στη σημερινή εποχή όπου σχεδόν τα πάντα απαξιώνονται και εκχυδαΐζονται, οι άνθρωποι της Αριστεράς πρέπει να θέλουν, να μπορούν, να είναι και να φαίνονται ξεχωριστοί. Να μπορεί κάποιος να διακρίνει από την παρουσία τους μέσα και έξω από τη Βουλή ότι διαφέρουν. Ότι δεν δίνουν θεατρινίστικες παραστάσεις λαϊκισμού, ψεύτικες χειραψίες και κούφιες υποσχέσεις. Ότι δεν ξεχωρίζουν από το λαό, αλλά προέρχονται από το λαό και είναι ταγμένοι σε αυτόν. Ότι προτεραιότητα γι΄αυτούς δεν είναι να σκαρφαλώσουν σε πολιτειακό αξίωμα, αλλά να υπηρετήσουν αξίες. Ότι είναι πρόθυμοι και ικανοί όχι να πάρουν, αλλά να δώσουν. Ότι έχουν τη στόφα εκείνων των πρωτοπόρων του Λαϊκού Κινήματος που πάλευαν για τα συμφέροντα των πολλών. Που έβαζαν το εμείς πάνω από το εγώ. Μέσα σε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δεν μπορούν να χωρέσουν οι προσωπικές βλέψεις, οι προσωπικές φιλοδοξίες, ο παραγοντισμός και οι ομαδοποιήσεις. Τέτοια φαινόμενα πρέπει να παταχθούν αποφασιστικά, αν παρατηρηθούν κατά την προεκλογική περίοδο. Δεν είναι δυνατό την ώρα που δίνουμε ως Κόμμα μια μεγάλη μάχη για να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, για να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες του κόσμου, κάποιοι να μη μπορούν να δουν πέρα από τον εαυτό και το εγώ τους. Σήμερα η Κεντρική Επιτροπή, θα εγκρίνει κώδικα συμπεριφοράς των υποψηφίων. Αυτός δεσμεύει όχι μόνο τους υποψήφιους αλλά και τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος. Η συμπεριφορά όλων θα κριθεί στη βάση αυτού του κώδικα.

Υπάρχουν κάποιοι βουλευτές που δεν θα ξαναδιεκδικήσουν εκλογή τους στο Κοινοβούλιο. Αυτοί είναι οι σ. Γιάννος Λαμάρης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και Σταύρος Ευαγόρου, Αναπληρωτής Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. Και οι δύο συμπλήρωσαν τρεις θητείες. Η μη επαναδιεκδίκηση εκλογής δεν σημαίνει αποστράτευση. Αντιθέτως και οι δυο θα συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως μέλη στο Πολιτικό Γραφείο και την Κεντρική Επιτροπή. Δεν θα επαναδιεκδικήσει επίσης ο Νίκος Κατσουρίδης που συμπλήρωσε πέντε θητείες. Με δική τους επιλογή, παρόλο που δεν συμπληρώνουν τις θητείες, δεν θα είναι υποψήφιοι και οι Πανίκος Σταυριανός και Πάμπος Παπαγεωργίου.

Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στην Κοινοβουλευτική μας ομάδα.

Η μάχη που έχουμε μπροστά μας θα είναι πολύ δύσκολη. Το ΑΚΕΛ θα πετύχει μόνο αν δουλέψει ενωμένο και σφικτοδεμένο. Μόνο αν καταθέσει σωστές πολιτικές θέσεις, στοχοπροσηλωμένη οργανωτική δουλειά και πολλή προσπάθεια από όλους μας. Με άλλα λόγια θα πετύχουμε μόνο αν δουλέψουμε όπως φοβούνται οι αντίπαλοι μας ότι θα δουλέψουμε: σαν πραγματικοί ΑΚΕΛιστές.  

Μετά τη σημερινή Ολομέλεια πρέπει να ξεκινήσουμε σκληρή δουλειά. Τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής έχουν την υποχρέωση να εργαστούν δύο φορές σκληρότερα από όλους. Εμείς θα καθοδηγήσουμε το κομματικό σύνολο στη δουλειά. Για να το πετύχουμε πρέπει να είμαστε παράδειγμα και πρότυπο συμπεριφοράς. Πρέπει να είμαστε πρώτοι στην καθημερινή κομματική δουλειά με σθένος και ενθουσιασμό. Μόνο έτσι θα εμπνεύσουμε και τους υπόλοιπους. Όχι δίνοντας εντολές που θα καλούμε άλλους να εκτελέσουν. Ουδέποτε στο Κόμμα μας υπήρχαν στελέχη δύο κατηγοριών. Οι χαμάληδες και οι βασιλικότεροι του βασιλέως. Για να το πω απλά, όλοι όσοι βρίσκονται σε αυτή την αίθουσα, μηδενός εξαιρουμένου, είμαστε και πρέπει να είμαστε στρατιώτες στη δουλειά του Κόμματος.

Τα τοπικά εκλογικά επιτελεία πρέπει να μπουν άμεσα στην πρακτική δουλειά για τις εκλογές. Να κατανεμηθούν καθήκοντα και χώροι όπου ο καθένας θα έχει ευθύνη να εργαστεί μέχρι τη διεξαγωγή τους. Να συνεχίσουμε την επαφή με τον κόσμο η οποία σίγουρα δεν πρέπει να γίνει μόνο μια φορά. Ο κόσμος περιμένει να μας ακούσει αλλά και να μας μιλήσει. Παράλληλα και ταυτόχρονα, συστηματικά και οργανωμένα, θα πρέπει να δουλέψουμε και για την εγγραφή νέων ψηφοφόρων στους καταλόγους, συνεργαζόμενοι με την ΕΔΟΝ και το φοιτητικό της τμήμα.

Αυτή τη στιγμή όλοι παραδέχονται ότι το ΑΚΕΛ έχει όλες τις προϋποθέσεις να πετύχει καλό αποτέλεσμα στις επερχόμενες Βουλευτικές Εκλογές. Δεν πρέπει να έχουμε την αυταπάτη ότι για την υλοποίηση του στόχου μας, θα βοηθήσουν, είτε τα Μέσα Ενημέρωσης, είτε ο οποιοσδήποτε άλλος. Εμείς είμαστε τα μέσα ενημέρωσης για τον κόσμο και τους ψηφοφόρους μας. Εμείς είμαστε η δύναμη που μπορεί να αντιμετωπίσει αποφασιστικά τους αντιπάλους και να περάσει στον κόσμο τις πολιτικές μας θέσεις.

Για να γίνει αυτό θα πρέπει να επιστρατεύσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Να οργανώσουμε τη δουλειά μας σωστά. Αν είναι οργανωμένη και  στοχοπροσηλωμένη οργανωτικά, θα αποφέρει το αποτέλεσμα που στοχεύουμε.

Από τότε που άλλαξε η Κυβέρνηση καταργήθηκαν οι βραδινές πολιτικές εκπομπές. Πάνε σχεδόν δύο χρόνια, από τις Ευρωεκλογές του 2014, που οι πολιτικοί αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων δεν βρέθηκαν ενώπιος ενωπίω σε τηλεοπτική συζήτηση.

Δεν πιστεύουμε ότι αυτή ήταν απόφαση που λήφθηκε τυχαία. Είναι προφανές ότι οι Κυβερνώντες δεν θέλουν την αντιπαράθεση ιδεών και επιχειρημάτων. Προτιμούν τους μονόλογους που εξαντλούνται σε διαστρεβλώσεις και επικοινωνιακά παιχνίδια. Η δική μας υποχρέωση είναι να ανασκευάσουμε τις στρεβλωμένες εικόνες που επιχειρούν να πλασάρουν στο λαό. Να παρουσιάσουμε την πραγματικότητα. Να ξεγυμνώσουμε τις αντιλαϊκές πολιτικές που προωθεί η Κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ.

Για εννιά δεκαετίες που υπάρχει το ΑΚΕΛ τρομάζει τους εχθρούς του και γεμίζει με ελπίδα τους φίλους του και το λαό της Κύπρου. Ελπίδα ότι υπάρχει εκείνη η δύναμη που παλεύει για Κύπρο που να ανήκει στο λαό της και όχι Κύπρο μισή. Υπάρχει εκείνη η δύναμη που επιμένει να αντιστέκεται στα κατεστημένα που ανταλλάζουν μεταξύ τους αξιώματα και λυμαίνονται οικονομικά τον τόπο. Υπάρχει εκείνη η δύναμη που παλεύει για τα συμφέροντα των πολλών και όχι των λίγων και εκλεκτών.

Υπάρχει εκείνη η δύναμη που όσο πιο ισχυρή είναι, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι στην υπεράσπιση των συμφερόντων της Κύπρου και του Κυπριακού λαού.

Εμπρός λοιπόν για τη μεγάλη αντεπίθεση. Για να ξαναφέρουμε το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων. Για να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στην Κύπρο μας.