Απαντήσεις
του Προέδρου της Βουλής
σε
ερωτήσεις δημοσιογράφων, στη Νέα Υόρκη
Μετά
την εισαγωγική του δήλωση στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στη Νέα
Υόρκη, ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Γιαννάκης Λ. Ομήρου απάντησε σε
ερωτήσεις δημοσιογράφων ως ακολούθως:
Ερώτηση
:
Καλωσορίσατε κ. Πρόεδρε. Αν θέλετε να μας πείτε λίγα πράγματα περισσότερα για
την παρούσα φάση των συνομιλιών, διότι οι επιφυλάξεις σας, ο τρόπος με τον οποίο
σκέφτεστε για όλα αυτά, νομίζω ότι τα συμμερίζονται και πολλοί άλλοι πολιτικοί
ηγέτες, ακόμη και ο ίδιος ο Πρόεδρος κατά καιρούς προσπαθεί να κρατήσει χαμηλά
τους τόνους. Ωστόσο, τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη δίνουν μια πολύ πιο αισιόδοξη
εικόνα, μιλάνε για πολλά νούμερα, πολλά έγγραφα, πολλές συμφωνίες. Κατά την
άποψή σας πόσο κοντά είμαστε, αυτό είναι το ένα το σκέλος. Και το δεύτερο
σκέλος: επειδή πάλι ξανάρχισε η συζήτηση περί διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδία
–και μάλιστα και η ΕΔΕΚ έχει διαφοροποιηθεί αρκετά-, νομίζετε ότι ο κόσμος
συμφωνεί με τη διζωνική, δικοινοτική; Ισχύει το ότι αυτοί που ψηφίσαν το 2004,
δεν θέλανε διζωνική ή είναι διαφορετικά τα πράγματα;
Πρόεδρος
Βουλής
:
Ήδη, έχω πει ότι δεν θα πρέπει να υπάρχουν υπερβολικές προσδοκίες, γιατί αυτό
μόνο δυσχέρειες μπορεί να προκαλέσει για την ελληνική κυπριακή πλευρά, για την
Κυπριακή Δημοκρατία στη διαπραγματευτική διαδικασία. Και ο Αναπληρωτής Γενικός
Γραμματέας του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών κ. Eliasson μου είπε ότι είναι μια
ευκαιρία τώρα να λυθεί το Κυπριακό. Εξήγησα ότι μας ενδιέφερε η λύση του
Κυπριακού εμάς πολύ περισσότερο προφανώς από οποιοδήποτε τρίτο από την επομένη
της τουρκικής εισβολής, γιατί είναι οι δικοί μας άνθρωποι που έγιναν πρόσφυγες,
είναι οι δικοί μας άνθρωποι που έχασαν τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους,
είναι ο κυπριακός Ελληνισμός που υπέστη εις μέγιστο βαθμό τις τραγικές συνέπειες
από την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή. Άρα λοιπόν, η δική μου η
θέση είναι πολύ απλή: προσερχόμαστε στις συνομιλίες με τον μόνιμο στόχο που
πάντοτε είχαμε, να επιλυθεί το Κυπριακό, όχι με στόχο την οποιαδήποτε λύση.
Λύση, η οποία θα σέβεται τις βασικές αρχές όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί όλα αυτά
τα χρόνια σαν ένα κεκτημένο γύρω από το κυπριακό πρόβλημα, δηλαδή ψηφίσματα του
Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, οι Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου 1977 και 1979, ο
καταστατικός χάρτης, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και βεβαίως, σε επίπεδο αποφάσεων
της ηγεσίας μας, υπάρχει το ομόφωνο κοινό ανακοινωθέν του Εθνικού Συμβουλίου του
Σεπτεμβρίου 2009 επί προεδρίας Χριστόφια, στο οποίο καταγράψαμε τη μορφή και το
περιεχόμενο της λύσης, για να απαντήσω και στο επόμενο ερώτημα.
Αυτό
που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι το περιεχόμενο της λύσης και όχι η
ονοματολογία. Αυτή ήταν μονίμως η δική μου η θέση, την οποία διατηρώ αναλλοίωτη.
Δεν έχει σημασία αν θα ονομάζεται διζωνική, δικοινοτική, διπεριφερειακή. Σημασία
έχει: θα εφαρμόζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα εφαρμόζονται οι θεμελιώδεις
ελευθερίες, θα υπάρχει ένα κράτος με μια διεθνή νομική προσωπικότητα, μια
κυριαρχία, μια ιθαγένεια; Αυτά είναι τα ερωτήματα, στα οποία θα πρέπει να απαντά
η λύση και, αν απαντά θετικά, το τελευταίο που μας ενδιαφέρει είναι η ονομασία
της λύσης. Πολύ περισσότερο γιατί, ξέρετε, η διζωνικότητα ως νομικός ή
συνταγματικός όρος δεν απαντάται πουθενά, ούτε στο συνταγματικό δίκαιο, ούτε
στην επιστήμη της πολιτειολογίας. Μπορεί να συναντήσουμε πολιτείες: Ηνωμένες
Πολιτείες της Αμερικής, καντόνια-Ελβετία, επαρχίες-Γερμανία κ.ο.κ. Πουθενά δεν
υπάρχει αναφορά σε ζώνες, για να ανατρέξουμε σε ένα συνταγματικό λεξικό να δούμε
τι είναι αυτές οι ζώνες; Άρα λοιπόν, ας
αποδώσουμε σημασία στο περιεχόμενο και ας αποφύγουμε να εμπλεκόμαστε εις μια
άνευ περιεχομένου αντιδικία, η οποία είναι και αποπροσανατολιστική.
Ερώτηση
:
Κύριε Πρόεδρε, καλωσορίσατε. Η δική μου ερώτηση είναι συνέχεια στου αγαπητού
φίλου Αποστόλη. Μέσα από τα χρόνια, οι πολιτικοί μας δεν δίνουν την κατάλληλη
ενημέρωση στον κόσμο. Εξού και τα Ηνωμένα Έθνη πριν λίγες μέρες είχαν προτρέψει
και τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως και τον κ. Akinci να ενημερώσουν
τον κόσμο για το τι γίνεται όσον αφορά στις συνομιλίες. Η ερώτηση μου είναι η
εξής: γιατί υπάρχει αυτός ο φόβος –και ειδικά σε μια τέτοια κρίσιμη περίοδο όπου
τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίρνουν φωτιές, υπάρχει ανασφάλεια τόσο από
πλευράς ανεργίας όσο και σε πολιτικό επίπεδο και δεν υπάρχουν τα άτομα εκείνα,
είτε αυτός ονομάζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή Πρόεδρος της Βουλής ή
οτιδήποτε- για να πουν του κόσμου ξεκάθαρα, ξέρετε είμαστε σ’ αυτό το βήμα και
θα κάνουμε αυτό. Με παράλληλη ιστορική ενημέρωση στον κόσμο. Γιατί; Με απλά
πράγματα κ. Πρόεδρε. Πολύς κόσμος λέει όχι οι Τουρκοκύπριοι, όχι το ένα, όχι το
άλλο. Ενημέρωσε κάποιος πρόσφατα τα άτομα τα οποία ψηφίζουν τώρα, 18 χρονών, 25
χρονών, ότι στο σύνταγμα υπάρχουν Τουρκοκύπριοι και έχουν δικαιώματα. Για ποιό
λόγο υπάρχει αυτός ο φόβος από τη δική σας την πλευρά, να ενημερώσει τον κόσμο,
και επικαλούμαι την αναφορά των Ηνωμένων Εθνών που έχουν καλέσει τους ηγέτες,
τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον κ. A k
inci να ενημερώνουν τον κόσμο. Γιατί υπάρχει αυτός ο φόβος;
Πρόεδρος
Βουλής
:
Δεν ξέρω αν τους έχουν καλέσει να ενημερώσουν τον κόσμο. Αυτό που είδα εγώ είναι
ότι –ως δημοσιογραφική δηλαδή περισσότερο πληροφορία- [τους κάλεσαν] να
καταγράψουν τις συγκλίσεις ή να τις δημοσιοποιήσουν. Κι εγώ λέω το εξής: είναι η
πάγια θέση των Ηνωμένων Εθνών, σε ό,τι αφορά στο Κυπριακό, ότι δεν υπάρχει καμιά
συμφωνία επί ουδενός θέματος εκτός αν συμφωνηθούν όλα. Συνεπώς, θα έλεγα ότι,
για σκοπούς βεβαίως τήρησης πρακτικών στις διαπραγματεύσεις, ασφαλώς θα πρέπει
να καταγράφονται οι όποιες συγκλίσεις. Απ’ εκεί και πέρα, δεν θεωρώ ότι πρέπει
να γίνονται εν χορδαίς και οργάνοις παρουσίαση των συγκλίσεων για να
δημιουργούνται εντυπώσεις ότι είμαστε κοντά σε λύση. Μακάρι να είμαστε κοντά σε
λύση και όταν θα είμαστε κοντά σε λύση πράγματι, τότε να υπάρξουν και οι
δημοσιοποιήσεις.
Γι’
αυτό τι εννοείτε όταν λέτε να κοινοποιούνται προς τον κόσμο, τι ακριβώς
εννοείτε; Διότι, δεν κάνει δηλώσεις ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εγώ είμαι
Πρόεδρος της Βουλής δεν είμαι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν χειρίζομαι το
Κυπριακό, να είμαστε καλά εξηγημένοι. Κάνει δηλώσεις ο διαπραγματευτής, κάνει
δηλώσεις ο Υπουργός Εξωτερικών στον βαθμό που εκείνοι αποφασίζουν ότι υπάρχουν
κάποια πράγματα να λεχθούν. Δεν είμαι εδώ ούτε να συνηγορήσω στην ενημέρωση που
κάνουν, ούτε για να τους ασκήσω κριτική στην ενημέρωση που κάνουν, απλώς λέω τα
γεγονότα, έτσι είναι τα γεγονότα. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει πει ότι όταν
υπάρξουν εξελίξεις που θα πρέπει να ενημερωθεί ο λαός, θα ενημερωθεί. Εγώ ως
Πρόεδρος της Βουλής ανέλαβα την πρωτοβουλία και κάλεσα τον Πρόεδρο της
Δημοκρατίας να ενημερώσει τη Βουλή των Αντιπροσώπων σε μια κλειστή συνεδρία και
θα το πράξει στις 15 Σεπτεμβρίου.
Και
πρέπει να σας πω ότι θεωρώ ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι, τουλάχιστον μετά το 1974,
αυτό δεν έγινε ποτέ. Δηλαδή, η Βουλή των Αντιπροσώπων να τύχει ενημέρωσης για τη
διαχείριση του κυπριακού προβλήματος. Και θα υπάρξει ενημέρωση στις 15
Σεπτεμβρίου, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα βεβαίως της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Θα είναι το λεγόμενο μήνυμα, όπως λέει το Σύνταγμα, θα έρθει, θα μιλήσει, δεν θα
γίνει διάλογος, διότι θα γίνει στην Ολομέλεια της Βουλής, θα είναι επίσημη
συνεδρία της Βουλής. Είχε έρθει και παλαιότερα μετά το κούρεμα, αλλά σε μια
σύσκεψη στη Βουλή όπου εκεί υπήρξε και διάλογος. Παρόμοιες επαφές του Προέδρου
της Δημοκρατίας έγιναν, από την αναδίφηση στα πρακτικά που κάναμε, επί τη
δεκαετία του 1960 από τον τότε Πρόεδρο Μακάριο τρεις ή τέσσερις φορές, ο οποίος
ενημέρωσε τη Βουλή των Αντιπροσώπων, το ζήτησε ο ίδιος δηλαδή, για διάφορα
θέματα –για τα έργα ανάπτυξης της Δημοκρατίας, για την οικονομία κλπ.
Ερώτηση
:
Για ενημέρωση είχαν μιλήσει τα Ηνωμένα Έθνη και όχι απλά για συγκλίσεις.
Πρόεδρος
Βουλής
: Να είμαστε λίγο προσεκτικοί βεβαίως, διότι ξέρετε τα ζήσαμε και το 2004.
Χρειάζεται λίγη προσοχή και κάποιοι οργανισμοί, οι οποίοι ήταν συνδεδεμένοι και
με τα Ηνωμένα Έθνη, δεν διαδραμάτισαν ορθό ρόλο ενημέρωσης το 2004.
Ερώτηση
:
Κύριε Πρόεδρε: Πάντα μέσα από μια διαπραγματευτική διαδικασία υπάρχουν δύο
ενδεχόμενα. Ή να καταλήξουμε αυτή τη φορά, μετά από 41 χρόνια, σε μια πιθανή
λύση ή να επαναληφθεί το ίδιο σενάριο. Το Εθνικό Συμβούλιο, η πολιτική ηγεσία με
βάση τα σημερινά δεδομένα και το κλίμα που διαμορφώνεται ότι ο νέος ηγέτης των
Τουρκοκυπρίων είναι διαλλακτικός, ότι η Τουρκία επιθυμεί λύση. Στα Ηνωμένα Έθνη,
αλλά και στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο και στις Βρυξέλλες, υπάρχει ένα κλίμα
ευφορίας ότι κάπου τα βρίσκουν. Έχει εξετασθεί το ενδεχόμενο αν την τελευταία
στιγμή η Τουρκία δεν υποχωρήσει στα δύο, τρία, τέσσερα σημεία; Τι θα γίνει, πως
θα αντιμετωπίσουμε αυτό όταν γίνει; Και ένα δεύτερο ερώτημα, σχετίζεται με την
οικονομία και το εθνικό θέμα: Χρησιμοποιείται το επιχείρημα ότι μια λύση του
Κυπριακού θα βοηθήσει πάρα πολύ την ανάπτυξη, και επειδή πιέζεται ο κόσμος μέσα
από τις οικονομικές συνθήκες, πιστεύουν ότι θα είναι πιο εύκολο ένα «ναι» σε ένα
πιθανό δημοψήφισμα, ανεξάρτητα τις παραμέτρους μιας λύσης που θα παρουσιαστεί.
Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
Πρόεδρος
Βουλής
:
Το αντίθετο. Όσοι επενδύουν σε μια επιβολή, θα έλεγα, λύσης εξαιτίας της
οικονομικής κρίσης, των δυσχερειών που αντιμετωπίζουμε στην οικονομία, θα πρέπει
να πάρουν την απάντηση ότι πλανώνται πλάνη οικτρά, ότι δεν θα αποδεχθούμε την
όποια λύση του Κυπριακού, στη βάση ακριβώς του γεγονότος ότι αντιμετωπίζουμε
οικονομικές δυσχέρειες. Ούτε από την άλλη είναι λόγος η όποια οικονομική
ανάπτυξη, που δεν θέλω να την προκαθορίσω, μετά από μια λύση του Κυπριακού,
είναι λόγος για να δεχθούμε πάλι την οποιανδήποτε λύση επειδή θα έχουμε
οικονομική ανάπτυξη –αν θα έχουμε. Αυτό σε ό,τι αφορά στην οικονομία.
Σε
ό,τι αφορά στο πρώτο σκέλος του ερωτήματος, Πανίκο στην αρχή το είπα εδώ, όχι
υπερβολικές προσδοκίες. Θα πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι, θα πρέπει να είμαστε
συγκρατημένοι, θα πρέπει να είμαστε διεκδικητικοί στη διαπραγμάτευση, δεν θα
πρέπει να ξεχνούμε ποτέ ότι η Τουρκία είναι που έχει τον πρώτο και τον τελικό
λόγο στη λύση του κυπριακού προβλήματος και αντί να επικρατεί κλίμα ευφορίας θα
πρέπει να επικρατεί μια εθνική κινητοποίηση και σε διεθνές και σε ευρωπαϊκό
επίπεδο, για να δώσουμε τα σωστά μηνύματα ότι είναι η ώρα να στραφούν προς την
πλευρά της Τουρκίας και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, αν θέλουν πράγματι
τη διαμόρφωση συνθηκών ασφάλειας, σταθερότητας, κοινής συνεργασίας στην ευρύτερη
περιοχή και έχουν συμφέρον να υπάρξουν συνθήκες σταθερότητας στην περιοχή, με τα
πολλά λάθη που έχουν κάνει οι Ηνωμένες Πολιτείες στη διαχείριση των κρίσεων, στη
δημιουργία κρίσεων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ιδού τα
αποτελέσματα με το Ισλαμικό Κράτος και τους Τζιχαντιστές, η κατάσταση στη Συρία,
ιδού η διχοτόμηση της Λιβυής, ιδού η κατάσταση στο Ιράκ. Λοιπόν, εμείς είμαστε
παράγοντας σταθερότητας, η Ελλάδα είναι παράγοντας σταθερότητας. Συνεπώς, η
επίλυση του Κυπριακού θα αποτελέσει και γι’ αυτούς, και για τις Ηνωμένες
Πολιτείες και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας είμαστε μέλος, ένα θετικό
παράγοντα για την προαγωγή των δικών τους πολιτικών στην περιοχή. Άρα λοιπόν,
μακριά από υπερβολικές προσδοκίες, για να μην το πληρώσουμε στο τέλος μιας μη
επιθυμητής εξέλιξης.
Ερώτηση
:
Κύριε Πρόεδρε, Πόλυς Κυριάκου από Ακτίνα FM. Εμείς που ζούμε στη διασπορά
παρακολουθούμε τα πράγματα από το διαδίκτυο ή ακούμε κάποια ραδιόφωνα, αυτή
είναι η επικοινωνία μας. Και παρακολουθούμε τελευταία, ειδικά από το διαδίκτυο,
τη γέννηση κάποιων ομάδων, οι οποίες δημιουργήθηκαν πρόσφατα τώρα με τις
συνομιλίες, όπου κάποιες από αυτές τις ομάδες λένε θέλουμε λύση τώρα, να
υπογράψουμε να τελειώνει το Κυπριακό. Αυτό είναι πολύ παράξενο και
παρακολουθούμε αρκετές διενέξεις μεταξύ αυτής της ομάδας και των ανθρώπων που
δεν θέλουν μια λύση με αυτό τον τρόπο. Αυτό το ελέγχετε εσείς στην Κύπρο, σε
επίπεδο κυβερνητικό, ποιές είναι αυτές οι ομάδες, τι κάνουν; Εγώ φοβάμαι πάρα
πολύ τη διχόνοια.
Πρόεδρος
Βουλής
:
Πρώτα να πω ότι είμαστε μια δημοκρατική χώρα και δεν ελέγχουμε καμία
δραστηριότητα εντός ή εκτός των κοινωνικών δικτύων, και αυτό αφορά και τον
έντυπο τύπο και τον ηλεκτρονικό, και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Αυτό είναι
το ένα, για να το ξεκαθαρίσουμε. Έλεγχος δεν υπάρχει, ούτε πρέπει να υπάρχει,
ούτε μπορούμε να δεχτούμε την ύπαρξη τέτοιου ελέγχου. Από την άλλη, ναι πρέπει
να προσέξουμε. Όχι εθνικός διχασμός, γι’ αυτό είπα είναι ώρα εθνικής συνεννόησης
και υπάρχουν προϋποθέσεις.
Είπα
προηγούμενα για το θέμα της μορφής και του περιεχομένου της λύσης. Τετραήμερη
σύνοδος του Εθνικού Συμβουλίου το 2009, το Σεπτέμβρη, και καταλήξαμε σε ένα
ομόφωνο κοινό ανακοινωθέν, πάνω στο οποίο μπορούμε πράγματι να οικοδομήσουμε
αυτή την εθνική συνεννόηση. Εθνικός διχασμός για κάποιο σχέδιο λύσης, το οποίο
ενδεχομένως θα τεθεί ενώπιον του κυπριακού λαού, είναι ότι χειρότερο, ότι
χειρότερο. Γι’ αυτό, το σχέδιο λύσης πρέπει να είναι τέτοιο που να μπορεί να
τεθεί ενώπιον του κυπριακού
Ελληνισμού.
Προσέξετε,
το 2004 υπήρξε το λάθος, τότε, που έγινε εδώ στη Νέα Υόρκη, με την αποδοχή της
επιδιαιτησίας και σε συνέχεια του δημοψηφίσματος. Τώρα δεν υπάρχει ούτε επί
διαιτησία, ούτε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα για να πάμε υποχρεωτικά σε
δημοψήφισμα. Ακριβώς εκ της επωδύνως κτηθείσας πείρας του 2004. Άρα είναι στους
ώμους της κυπριακής ηγεσίας να διαχειριστεί με τέτοιο ορθό τρόπο τις εξελίξεις
που να οδηγήσει ένα σχέδιο λύσης σε δημοψήφισμα, μόνο όταν εκτιμήσει ότι αυτό το
σχέδιο λύσης έχει μεγάλες πιθανότητες να εγκριθεί επειδή είναι σωστό. Αυτό που
λέμε, λύση δημοκρατική, λειτουργική, βιώσιμη, προσθέτω εγώ, που να διασφαλίζει
και την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού στην Κύπρο.
Ερώτηση
:
Καλώς ήλθατε κ. Πρόεδρε, Φιλιππίδης από το Sigma TV. Όσον αφορά στις οικονομικές
επαφές υπάρχει κάτι πιο συγκεκριμένο που μπορείτε να μας πείτε; Για το κλίμα,
ποιο είναι, είτε από Αμερικανούς επιχειρηματίες είτε από ομογενείς για την
τουριστική ροή προς την Κύπρο; Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα μηνύματα;
Πρόεδρος
Βουλής
:
Υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις. Μηνύματα όχι, δεν είμαι δέκτης μηνυμάτων, ούτε
στόχος της παρουσίας μου εδώ ήταν να εισπράξω μηνύματα από Αμερικανούς
επιχειρηματίες. Όχι δεν είχα τέτοιες επαφές, αλλά θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ
ενδιαφέρουσες οι εισηγήσεις και τα υπομνήματα τα οποία μου έχουν υποβληθεί από
πλευράς του Κυπρο-Αμερικανικού Επιμελητηρίου και έχω υποσχεθεί ότι αυτά τα
υπομνήματα και άλλα που θα μου σταλούν, θα τα θέσω ενώπιον των αρμόδιων
κυβερνητικών παραγόντων, Υπουργών κ.λ.π., είτε ημικρατικών οργανισμών όπως είναι
ο ΚΟΤ και μερικά θα τα συζητήσει η Βουλή στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές
επιτροπές. Επαναλαμβάνω, είναι πολύ ενδιαφέρουσες οι προτάσεις και για τον
τουρισμό, για να υπάρξει μια ανάδειξη της Κύπρου, branding όπως το λένε δηλαδή,
με τις ιδιαιτερότητες που έχει η Κύπρος να ταυτιστεί με κάποια στοιχεία
ενδιαφέροντος, για να υπάρξει εκδήλωση ενδιαφέροντος για έλευση Αμερικανών
περιηγητών. Αλλά, όχι μόνο για τον τουρισμό και για άλλους τομείς για να
υπάρξουν επενδύσεις Αμερικανών επιχειρηματιών.
Ερώτηση
:
Μια εκτίμηση για τη στάση του Προέδρου Αναστασιάδη σε σχέση με το Κυπριακό. Πως
εκτιμάτε τη διαπραγμάτευση την οποία κάνει, είστε ικανοποιημένος;
Πρόεδρος
Βουλής
:
Δεν είμαι παρών στις διαπραγματεύσεις για να κρίνω τον κ. Αναστασιάδη. Απλώς ως
Κύπριος πολίτης, Έλλην Κύπριος πολίτης αν θέλετε, λέω ότι ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας θα πρέπει να διαπραγματεύεται με προσήλωση στις βασικές αρχές λύσης
του κυπριακού προβλήματος όπως τις διαμορφώσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Εκ των
αποτελεσμάτων, βεβαίως, θα πρέπει να κρίνονται οι διαπραγματευτικές διαχειρίσεις
του κ. Αναστασιάδη και από το τελικό αποτέλεσμα.
--------------------
