Μήνυμα
Επιτρόπου Εθελοντισμού για την
Παγκόσμια
Ημέρα Σκλήρυνσης κατά Πλακάς – 27 Μαΐου 2015
Η
Παγκόσμια Ημέρας Σκλήρυνσης κατά Πλάκας (World Multiple Sclerosis Day)
καθιερώθηκε το 2009, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Σκλήρυνσης κατά
Πλάκας (MSIF) και έκτοτε, διοργανώνεται κάθε χρόνο την τελευταία Τετάρτη του
Μαΐου. Στόχος της είναι η ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού και των αρμόδιων
κρατικών οργάνων για τη χρόνια αυτή πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος και
τις επιπτώσεις της στην καθημερινότητα των πασχόντων, αλλά και των οικογενειών
τους.
Η
Σκλήρυνση κατά Πλάκας είναι μία αυτοάνοση φλεγμονώδης ασθένεια του κεντρικού
νευρικού συστήματος που καταστρέφει τα μονωτικά καλύμματα των νευρικών κυττάρων
στον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η
ικανότητα επικοινωνίας τμημάτων του νευρικού συστήματος και να δημιουργούνται
σωματικά, πνευματικά, ακόμη και ψυχιατρικά προβλήματα στον πάσχοντα. Τα
συμπτώματα της νόσου διαφέρουν πολύ από ασθενή σε ασθενή και είναι ανάλογα με τα
νεύρα που έχουν προσβληθεί. Μερικά συμπτώματα είναι: η διπλωπία ή το θάμπωμα στα
μάτια, η αδυναμία ή ανικανότητα του ενός ή και των δύο άκρων, η αλλαγή στην
αίσθηση των χεριών ή των ποδιών, η ζάλη ή η αστάθεια, η δυσανάλογη κούραση και
άλλα όπως η κούραση, η εναλλαγή διάθεσης, η απώλεια πρόσφατης μνήμης και η
δυσκολία συγκέντρωσης.
Σήμερα,
2.5 εκατομμύρια άνθρωποι, σε όλο τον κόσμο, πάσχουν από Σκλήρυνση κατά Πλάκας.
Στην Κύπρο, περίπου 1.300 άτομα υποφέρουν από την ασθένεια. Πριν από 30 χρόνια,
η συχνότητα εμφάνισης της νόσου ήταν 30/100.000, ενώ σήμερα είναι 130/100.000. Η
αύξηση αυτή οφείλεται, σύμφωνα με τους ειδικούς, αφενός στην αύξηση της
τοξικότητας του περιβάλλοντος κι αφετέρου στην ευκολία διάγνωσής της με τη χρήση
τομογράφου.
Μέχρι
στιγμής, η ασθένεια δεν είναι ιάσιμη, αλλά οι θεραπείες που υπάρχουν τα
τελευταία χρόνια, επιβραδύνουν την εξέλιξή της, μειώνουν τη συχνότητα των
υποτροπών και θεραπεύουν κάποια συμπτώματά της. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις
ασθενειών, έτσι και στην συγκεκριμένη, είναι πολύ σημαντική η πρώιμη διάγνωση,
διότι επιτρέπει στον ιατρό άμεση χορήγηση μιας θεραπείας, η οποία περιορίζει την
ασθένεια από τα αρχικά της στάδια, πριν ακόμη προκαλέσει μόνιμες βλάβες στον
εγκέφαλο και στον νωτιαίο μυελό. Μετά τη διάγνωση της ασθένειας, σημαντική είναι
η σωστή ενημέρωση του ασθενούς όσον αφορά την ασθένεια και η καλή επικοινωνία
και σχέση με τον θεράποντα γιατρό.
Η
υποστήριξη του πάσχοντος από Σκλήρυνση κατά Πλάκας, τόσο σε διαγνωστικό όσο και
σε συμβουλευτικό επίπεδο, η ψυχολογική υποστήριξη και η προσβασιμότητα αποτελούν
τα πλέον σημαντικά στοιχεία που ενδέχεται να επηρεάσουν, σε μεγάλο βαθμό, τη
συμμετοχή του ατόμου σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Γι’ αυτό, πολιτεία, ιατρική
κοινότητα, εθελοντικές και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις θα πρέπει, με
συντονισμένες ενέργειες, να παρέχουν κάθε δυνατή υποστήριξη των ανθρώπων με
Σκλήρυνση κατά Πλάκας, ώστε να πετύχουν την αυτονομία, τη βελτίωση της
καθημερινότητάς τους, την επανένταξή τους μέσω της επαγγελματικής ενασχόλησης
στο κοινωνικό σύνολο, την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας στα προβλήματα που
δημιουργεί η νόσος, την έγκυρη ενημέρωση όλων των ενδιαφερομένων –ασθενών,
θεραπευτών και συγγενών- σε θέματα γύρω από τη νόσο, την ενημέρωση του κοινού
για την ανάδειξη των ικανοτήτων των ατόμων με αναπηρία, καθώς και τη σημασία της
ένταξής τους στην κοινωνία ως ισότιμα μέλη.