Να μη μεταδοθεί
πριν τις 7 μ.μ.
Χαιρετισμός
του Προέδρου της Βουλής κ.
Γ. Λ. Ομήρου
στην
έναρξη
των εργασιών της 25ης
Συνεδρίας του Κεντρικού Συμβουλίου
ΠΟΜΑΚ-ΠΣΕΚΑ
και του 7ου
Παγκοσμίου Συνεδρίου της ΝΕΠΟΜΑΚ
Αγαπητοί
Σύνεδροι,
Συμπατριώτες
και συμπατριώτισσες,
Απευθύνω προς
το φετινό σας Συνέδριο θερμό χαιρετισμό
αγάπης, τιμής και εκτίμησης. Στο πρόσωπο
σας χαιρετίζουμε ολόκληρο τον απόδημο
Κυπριακό Ελληνισμό ως ζωντανό, πολύτιμο
και αναπόσπαστο κομμάτι του λαού μας
που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του
αγώνα για ελευθερία και δικαίωση. Έχετε
καταξιωθεί με τη δράση και τις πρωτοβουλίες
σας στην πρωτοπορία του αγώνα για
τερματισμό της τουρκικής στρατιωτικής
κατοχής και για την αποκατάσταση των
καταπατούμενων ανθρωπίνων δικαιωμάτων
και ελευθεριών του λαού μας.
Σαράντα
ολόκληρα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος
από τη μεγάλη προδοσία του πραξικοπήματος
και το φοβερό έγκλημα της τουρκικής
εισβολής. Από τότε ο μαρτυρικός λαός
μας ζει μια ανείπωτη τραγωδία. Ένας
πανάρχαιος ελληνικός πολιτισμός
καταστρέφεται και τα ιερά μας βεβηλώνονται.
Αν οι προηγούμενοι
κατακτητές επεδίωκαν να εκμεταλλευθούν
τη θέση και τον πλούτο της Κύπρου, ο
σημερινός κατακτητής θέλει να βάλει
μόνιμο πόδι στο νησί και να μας
εξανδραποδίσει. Για πρώτη φορά
αντιμετωπίζουμε ορατό κίνδυνο εθνικού
και φυσικού αφανισμού από τη γη των
πατέρων μας.
Μπροστά
στη σκληρή πραγματικότητα δεν επιτρέπεται
ούτε εφησυχασμός ούτε υποτίμηση των
υπαρκτών κινδύνων. Χρειάζεται εγρήγορση
και ανάταση ψυχών. Χρειάζεται να
επιστρατεύσουμε το σθένος, την ενότητα,
τον δυναμισμό και τις αρετές της φυλής
μας, για να περάσουμε από τις νέες
συμπληγάδες. Το πρώτο που χρειαζόμαστε
είναι ενότητα. Όχι σαν άχρωμη ευχή, αλλά
σαν κοινό μέτωπο για αγώνα επιβίωσης
και απελευθέρωσης. Στη βάση ολοκληρωμένης
εθνικής στρατηγικής και προβολής του
Κυπριακού ως προβλήματος εισβολής -
κατοχής και παραβίασης του Διεθνούς
Δικαίου. Επιβάλλεται να πρυτανεύσει
φρόνημα αγωνιστικό και πνεύμα ομοψυχίας
και αδιάσπαστης εθνικής ενότητας. Γιατί
στον δύσκολο αγώνα που διεξάγει ο
Κυπριακός Ελληνισμός καμιά συμπαράσταση
δεν μπορεί να αξιοποιηθεί και κανένας
στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς
καθολική και ανεπιφύλακτη συσπείρωση
γύρω από τον υπέρτατο σκοπό της σωτηρίας
της Κύπρου.
Σαράντα
χρόνια μετά την προδοσία και το έγκλημα
ενάντια στην πατρίδα μας, τα αποτελέσματα
εξακολουθούν να υπάρχουν και να απειλούν
με ολοκληρωτικό εθνικό αφανισμό την
Κύπρο και τον
λαό της. Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι,
οι εγκλωβισμένοι εξακολουθούν να
αποτελούν την καθημερινή δραματική
υπόμνηση της εθνικής συμφοράς και να
μας υποδεικνύουν το μεγάλο χρέος για
απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Στο
χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τα
τραγικά γεγονότα του 1974, η Τουρκία όχι
μόνο παρέμεινε αδιάλλακτη αλλά με μια
σειρά ενέργειες έχει κλιμακώσει την
προκλητική της στάση. Η ανακήρυξη του
ψευδοκράτους, η ποσοτική και ποιοτική
ενίσχυση των τουρκικών στρατευμάτων,
η ένταση της μεταφοράς εποίκων από την
Τουρκία με προφανή στόχο τη δημογραφική
αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων
της Κύπρου, ο σφετερισμός των ελληνοκυπριακών
περιουσιών και η καταστροφή των
πολιτιστικών και θρησκευτικών μας
μνημείων, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία
για τους τελικούς στόχους της Τουρκίας.
Οι
κατά καιρούς διάφορες προτάσεις και
προσεγγίσεις των Τούρκων στο κυπριακό
πρόβλημα προνοούν την αναγνώριση δύο
κρατικών οντοτήτων με μια μορφή ισότιμης
συγκυριαρχίας σε ολόκληρη τη επικράτεια,
πράγμα που ανοίγει τον δρόμο για
μελλοντική ολοκλήρωση της κατοχής. Οι
απόψεις της τουρκικής ηγεσίας προνοούν
στην πραγματικότητα ένα καθεστώς
φυλετικών διακρίσεων, παραβιάζουν κάθε
δημοκρατική έννοια και κάθε διεθνή
κανόνα. Παραβιάζουν τα ψηφίσματα, τις
αποφάσεις και τον ίδιο τον Καταστατικό
Χάρτη του ΟΗΕ. Σε αυτές τις θέσεις
εξακολουθεί να επιμένει και στην παρούσα
διαπραγματευτική διαδικασία.
Ταυτόχρονα
η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις της
με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών
δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας
εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής
της Ζώνης
(ΑΟΖ), όπως αυτά κατοχυρώνονται από το
Θαλάσσιο Δίκαιο. Μπροστά σε αυτή την
κατάσταση η ανάγκη πρόταξης της δικής
μας αποφασιστικής αντίστασης αποτελεί
υπέρτατο πατριωτικό καθήκον. Και δεν
είναι θέμα επιλογής ανάμεσα σε
προσφερόμενες υπαλλακτικές πορείες η
ανάγκη αντιμετώπισης του τουρκικού
επεκτατισμού. Είναι ιστορική εθνική
επιταγή και αδήριτη ανάγκη. Είναι θέμα
επιβίωσης του λαού και της πατρίδας μας
απέναντι σε ένα αδίστακτο κατακτητή
που απειλεί το εθνικό μας μέλλον.
Είναι
χρέος μας να παραμείνουμε σταθεροί στην
υπεράσπιση των βασικών αρχών λύσης του
Κυπριακού. Με ανάπτυξη πρωτοβουλιών
και κινήσεων από τη δική μας πλευρά, με
πλήρη και συνεχή συντονισμό με την
Ελλάδα, με αξιοποίηση της ΕΕ και με
σφυρηλάτηση της εθνικής ομοψυχίας, θα
πρέπει να επιδιώξουμε να καταστήσουμε
τους τουρκικούς στόχους ανέφικτους. Να
καταστήσουμε δυσανάλογα μεγάλο το
κόστος της Τουρκίας από τη συνέχιση της
κατοχής.
Καθήκον της
πλευράς μας αποτελεί η αποτροπή των
στρεψόδικων τουρκικών μεθοδεύσεων, η
υπεράσπιση της μόνης και αδιαίρετης
κυριαρχίας, της μίας και μόνης υπηκοότητας
και της μίας και μόνης διεθνούς νομικής
προσωπικότητας. Η υπεράσπιση ακόμα των
κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην ΑΟΖ
της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είναι
αναγκαίο σήμερα να δώσουμε το μήνυμα
ότι η δυσχερής οικονομική θέση στην
οποία περιήλθε η Κύπρος δεν θα κάμψει
τις αντιστάσεις του λαού μας. Να μην
υπάρχουν αυταπάτες ούτε από την Τουρκία
ούτε από τους όποιους τρίτους. Αν η λύση
είναι ετεροβαρής και άδικη, ο λαός μας
θα την απορρίψει.
Επειγόμαστε
για λύση. Επειγόμαστε για λύση από την
επομένη της τουρκικής εισβολής. Όχι
οποιαδήποτε λύση. Λύση που θα διασφαλίζει
τη φυσική και εθνική επιβίωση του
Κυπριακού Ελληνισμού και την ομαλή
συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους
συμπατριώτες μας σε ένα δημοκρατικό
ευρωπαϊκό κράτος.
Η
Κύπρος, ως το προκεχωρημένο φυλάκιο της
Ευρώπης στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορεί
να αποτελέσει τη γέφυρα ειρήνης,
σταθερότητας, ασφάλειας και συνεργασίας
στην περιοχή, αλλά και το ορμητήριο για
τους μεγάλους στόχους της ΕΕ προς την
Αφρική και την Ασία. Ακόμα να συνεισφέρει
στην ενεργειακή ασφάλεια και αυτάρκεια
της Ευρώπης μετά την ανακάλυψη
υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κυπριακής
Δημοκρατίας. Γεγονός που διαφοροποιεί
τα γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά και
γεωοικονομικά δεδομένα στην περιοχή
μας και μετατρέπει τη γεωγραφική μας
θέση από επαχθές βάρος, όπως υπήρξε για
αιώνες, σε συγκριτικό πλεονέκτημα.
Αγαπητοί
σύνεδροι,
Για
τη σημερινή κατάσταση της κυπριακής
οικονομίας υπάρχουν τεράστιες ευθύνες.
Και ασφαλώς επιβάλλεται ο καταλογισμός
ευθυνών και η προσαγωγή των υπαιτίων
ενώπιον της δικαιοσύνης. Ο λαός μας δεν
θα ανεχθεί καμιά συγκάλυψη των εγκλημάτων
που οδήγησαν στη σημερινή οικονομική
τραγωδία. Θα επιμείνει
μέχρι τέλους στην κάθαρση και την
τιμωρία.
Ταυτόχρονα
είναι χρέος μας, όπως και μετά την
τραγωδία του 1974, μέσα από τις στάχτες
της προδοσίας και του εγκλήματος να
εργαστούμε για την ανόρθωση της κυπριακής
οικονομίας. Να πετύχουμε την ανάκαμψη
και το ξαναζωντάνεμα, που είναι άλλωστε
αναγκαίο να υπάρξει για μια αποτελεσματική
στρατηγική διεκδίκησης των εθνικών μας
δικαίων.
Η
οικονομική κρίση που πλήττει την ΕΕ και
ιδιαίτερα τη νότια Ευρώπη, έχει οδηγήσει
σε ένα κλίμα εσωστρέφειας και παρατεταμένης
αμηχανίας. Η καλπάζουσα ανεργία, η μαζική
φτώχεια, η ανέχεια και η κλιμακούμενη
ύφεση προκαλούν ισχυρές αναταράξεις.
Παράλληλα, η εμπέδωση της Ευρώπης δύο
ταχυτήτων, εκείνης του πλούσιου Βορρά
και εκείνης του φτωχού Νότου, υπονομεύει
ευθέως τις αρχές και τις αξίες επί των
οποίων οικοδομήθηκε η ενωμένη Ευρώπη.
Οι
μέχρι τώρα προσπάθειες αντιμετώπισης
της κρίσης πάσχουν και χαρακτηρίζονται
από κραυγαλέα ανισότητα και έλλειψη
κοινωνικής ευαισθησίας. Τα σχέδια
διάσωσης και λιτότητας πάσχουν γιατί
είναι ξένα με την ανάπτυξη και έχουν
καταστεί συνώνυμα με τη μαζική φτώχεια,
τον κοινωνικό αποκλεισμό και την
καλπάζουσα ανεργία. Διέλυσαν τους
συνεκτικούς δεσμούς αλληλεγγύης και
αποσάρθρωσαν τους ιστούς κοινωνικής
προστασίας.
Ο
φαύλος κύκλος της ύφεσης οδηγεί σε
συνεχόμενες αυξήσεις του χρέους, σε
οικονομική και χρηματοπιστωτική παράλυση
και το κυριότερο σε μια προοπτική που
δεν έχει μέλλον.
Επιβάλλεται άμεσα αλλαγή κατεύθυνσης.
Με ένα πανευρωπαϊκό σχέδιο οικονομικής
και κοινωνικής ανασυγκρότησης, με
ανάπτυξη, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
με κοινωνική ευαισθησία και συνοχή.
Απόδημοι αδελφοί
μας,
Συμπατριώτες
και συμπατριώτισσες,
ΟΙ στιγμές είναι
κρίσιμες και οι κίνδυνοι οφθαλμοφανείς.
Χρειάζεται συστράτευση δυνάμεων,
συλλογικότητα και συντονισμός ενεργειών
και δράσης. Ο δικός σας ρόλος στο μεγάλο
εθνικό μας θέμα είναι κομβικής σημασίας
για να επηρεάζονται τα κέντρα λήψης
αποφάσεων στις χώρες που ζείτε. Η συνεχής
και αμφίδρομη ενημέρωση για καθορισμό
στόχων, προτεραιοτήτων δράσεων και
πρωτοβουλιών είναι απολύτως αναγκαία.
Κοινό
μας χρέος η διεκδίκηση των στοιχειωδών
δικαιωμάτων του λαού μας. Η ανάδειξη
της πραγματικής φύσης της κυπριακής
κρίσης. Η απαίτηση για εφαρμογή των
αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού
Δικαίου. Κοινό μας χρέος να απορρίψουμε
πιέσεις και εκβιασμούς. Να αποκαταστήσουμε
την οικονομική ισχύ ως βασική παράμετρο
της εθνικής μας στρατηγικής. Και η απλή
διακήρυξη και εμμονή, χωρίς ταλαντεύσεις,
ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και
κατοχής ενός ανεξάρτητου κράτους από
την Τουρκία.
Σε
αυτό τον αγώνα η συμπόρευση κυπριακού,
απόδημου και μητροπολιτικού Ελληνισμού
είναι δεδομένη.
Σας καλωσορίζω
και πάλι στην Κύπρο και εύχομαι κάθε
επιτυχία στο Συνέδριο σας.
στην
έναρξη
των εργασιών της 25ης
Συνεδρίας του Κεντρικού Συμβουλίου
ΠΟΜΑΚ-ΠΣΕΚΑ
και του 7ου
Παγκοσμίου Συνεδρίου της ΝΕΠΟΜΑΚ
Αγαπητοί
Σύνεδροι,
Συμπατριώτες
και συμπατριώτισσες,
Απευθύνω προς
το φετινό σας Συνέδριο θερμό χαιρετισμό
αγάπης, τιμής και εκτίμησης. Στο πρόσωπο
σας χαιρετίζουμε ολόκληρο τον απόδημο
Κυπριακό Ελληνισμό ως ζωντανό, πολύτιμο
και αναπόσπαστο κομμάτι του λαού μας
που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του
αγώνα για ελευθερία και δικαίωση. Έχετε
καταξιωθεί με τη δράση και τις πρωτοβουλίες
σας στην πρωτοπορία του αγώνα για
τερματισμό της τουρκικής στρατιωτικής
κατοχής και για την αποκατάσταση των
καταπατούμενων ανθρωπίνων δικαιωμάτων
και ελευθεριών του λαού μας.
Σαράντα
ολόκληρα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος
από τη μεγάλη προδοσία του πραξικοπήματος
και το φοβερό έγκλημα της τουρκικής
εισβολής. Από τότε ο μαρτυρικός λαός
μας ζει μια ανείπωτη τραγωδία. Ένας
πανάρχαιος ελληνικός πολιτισμός
καταστρέφεται και τα ιερά μας βεβηλώνονται.
Αν οι προηγούμενοι
κατακτητές επεδίωκαν να εκμεταλλευθούν
τη θέση και τον πλούτο της Κύπρου, ο
σημερινός κατακτητής θέλει να βάλει
μόνιμο πόδι στο νησί και να μας
εξανδραποδίσει. Για πρώτη φορά
αντιμετωπίζουμε ορατό κίνδυνο εθνικού
και φυσικού αφανισμού από τη γη των
πατέρων μας.
Μπροστά
στη σκληρή πραγματικότητα δεν επιτρέπεται
ούτε εφησυχασμός ούτε υποτίμηση των
υπαρκτών κινδύνων. Χρειάζεται εγρήγορση
και ανάταση ψυχών. Χρειάζεται να
επιστρατεύσουμε το σθένος, την ενότητα,
τον δυναμισμό και τις αρετές της φυλής
μας, για να περάσουμε από τις νέες
συμπληγάδες. Το πρώτο που χρειαζόμαστε
είναι ενότητα. Όχι σαν άχρωμη ευχή, αλλά
σαν κοινό μέτωπο για αγώνα επιβίωσης
και απελευθέρωσης. Στη βάση ολοκληρωμένης
εθνικής στρατηγικής και προβολής του
Κυπριακού ως προβλήματος εισβολής -
κατοχής και παραβίασης του Διεθνούς
Δικαίου. Επιβάλλεται να πρυτανεύσει
φρόνημα αγωνιστικό και πνεύμα ομοψυχίας
και αδιάσπαστης εθνικής ενότητας. Γιατί
στον δύσκολο αγώνα που διεξάγει ο
Κυπριακός Ελληνισμός καμιά συμπαράσταση
δεν μπορεί να αξιοποιηθεί και κανένας
στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς
καθολική και ανεπιφύλακτη συσπείρωση
γύρω από τον υπέρτατο σκοπό της σωτηρίας
της Κύπρου.
Σαράντα
χρόνια μετά την προδοσία και το έγκλημα
ενάντια στην πατρίδα μας, τα αποτελέσματα
εξακολουθούν να υπάρχουν και να απειλούν
με ολοκληρωτικό εθνικό αφανισμό την
Κύπρο και τον
λαό της. Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι,
οι εγκλωβισμένοι εξακολουθούν να
αποτελούν την καθημερινή δραματική
υπόμνηση της εθνικής συμφοράς και να
μας υποδεικνύουν το μεγάλο χρέος για
απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Στο
χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τα
τραγικά γεγονότα του 1974, η Τουρκία όχι
μόνο παρέμεινε αδιάλλακτη αλλά με μια
σειρά ενέργειες έχει κλιμακώσει την
προκλητική της στάση. Η ανακήρυξη του
ψευδοκράτους, η ποσοτική και ποιοτική
ενίσχυση των τουρκικών στρατευμάτων,
η ένταση της μεταφοράς εποίκων από την
Τουρκία με προφανή στόχο τη δημογραφική
αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων
της Κύπρου, ο σφετερισμός των ελληνοκυπριακών
περιουσιών και η καταστροφή των
πολιτιστικών και θρησκευτικών μας
μνημείων, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία
για τους τελικούς στόχους της Τουρκίας.
Οι
κατά καιρούς διάφορες προτάσεις και
προσεγγίσεις των Τούρκων στο κυπριακό
πρόβλημα προνοούν την αναγνώριση δύο
κρατικών οντοτήτων με μια μορφή ισότιμης
συγκυριαρχίας σε ολόκληρη τη επικράτεια,
πράγμα που ανοίγει τον δρόμο για
μελλοντική ολοκλήρωση της κατοχής. Οι
απόψεις της τουρκικής ηγεσίας προνοούν
στην πραγματικότητα ένα καθεστώς
φυλετικών διακρίσεων, παραβιάζουν κάθε
δημοκρατική έννοια και κάθε διεθνή
κανόνα. Παραβιάζουν τα ψηφίσματα, τις
αποφάσεις και τον ίδιο τον Καταστατικό
Χάρτη του ΟΗΕ. Σε αυτές τις θέσεις
εξακολουθεί να επιμένει και στην παρούσα
διαπραγματευτική διαδικασία.
Ταυτόχρονα
η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις της
με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών
δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας
εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής
της Ζώνης
(ΑΟΖ), όπως αυτά κατοχυρώνονται από το
Θαλάσσιο Δίκαιο. Μπροστά σε αυτή την
κατάσταση η ανάγκη πρόταξης της δικής
μας αποφασιστικής αντίστασης αποτελεί
υπέρτατο πατριωτικό καθήκον. Και δεν
είναι θέμα επιλογής ανάμεσα σε
προσφερόμενες υπαλλακτικές πορείες η
ανάγκη αντιμετώπισης του τουρκικού
επεκτατισμού. Είναι ιστορική εθνική
επιταγή και αδήριτη ανάγκη. Είναι θέμα
επιβίωσης του λαού και της πατρίδας μας
απέναντι σε ένα αδίστακτο κατακτητή
που απειλεί το εθνικό μας μέλλον.
Είναι
χρέος μας να παραμείνουμε σταθεροί στην
υπεράσπιση των βασικών αρχών λύσης του
Κυπριακού. Με ανάπτυξη πρωτοβουλιών
και κινήσεων από τη δική μας πλευρά, με
πλήρη και συνεχή συντονισμό με την
Ελλάδα, με αξιοποίηση της ΕΕ και με
σφυρηλάτηση της εθνικής ομοψυχίας, θα
πρέπει να επιδιώξουμε να καταστήσουμε
τους τουρκικούς στόχους ανέφικτους. Να
καταστήσουμε δυσανάλογα μεγάλο το
κόστος της Τουρκίας από τη συνέχιση της
κατοχής.
Καθήκον της
πλευράς μας αποτελεί η αποτροπή των
στρεψόδικων τουρκικών μεθοδεύσεων, η
υπεράσπιση της μόνης και αδιαίρετης
κυριαρχίας, της μίας και μόνης υπηκοότητας
και της μίας και μόνης διεθνούς νομικής
προσωπικότητας. Η υπεράσπιση ακόμα των
κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην ΑΟΖ
της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είναι
αναγκαίο σήμερα να δώσουμε το μήνυμα
ότι η δυσχερής οικονομική θέση στην
οποία περιήλθε η Κύπρος δεν θα κάμψει
τις αντιστάσεις του λαού μας. Να μην
υπάρχουν αυταπάτες ούτε από την Τουρκία
ούτε από τους όποιους τρίτους. Αν η λύση
είναι ετεροβαρής και άδικη, ο λαός μας
θα την απορρίψει.
Επειγόμαστε
για λύση. Επειγόμαστε για λύση από την
επομένη της τουρκικής εισβολής. Όχι
οποιαδήποτε λύση. Λύση που θα διασφαλίζει
τη φυσική και εθνική επιβίωση του
Κυπριακού Ελληνισμού και την ομαλή
συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους
συμπατριώτες μας σε ένα δημοκρατικό
ευρωπαϊκό κράτος.
Η
Κύπρος, ως το προκεχωρημένο φυλάκιο της
Ευρώπης στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορεί
να αποτελέσει τη γέφυρα ειρήνης,
σταθερότητας, ασφάλειας και συνεργασίας
στην περιοχή, αλλά και το ορμητήριο για
τους μεγάλους στόχους της ΕΕ προς την
Αφρική και την Ασία. Ακόμα να συνεισφέρει
στην ενεργειακή ασφάλεια και αυτάρκεια
της Ευρώπης μετά την ανακάλυψη
υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κυπριακής
Δημοκρατίας. Γεγονός που διαφοροποιεί
τα γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά και
γεωοικονομικά δεδομένα στην περιοχή
μας και μετατρέπει τη γεωγραφική μας
θέση από επαχθές βάρος, όπως υπήρξε για
αιώνες, σε συγκριτικό πλεονέκτημα.
Αγαπητοί
σύνεδροι,
Για
τη σημερινή κατάσταση της κυπριακής
οικονομίας υπάρχουν τεράστιες ευθύνες.
Και ασφαλώς επιβάλλεται ο καταλογισμός
ευθυνών και η προσαγωγή των υπαιτίων
ενώπιον της δικαιοσύνης. Ο λαός μας δεν
θα ανεχθεί καμιά συγκάλυψη των εγκλημάτων
που οδήγησαν στη σημερινή οικονομική
τραγωδία. Θα επιμείνει
μέχρι τέλους στην κάθαρση και την
τιμωρία.
Ταυτόχρονα
είναι χρέος μας, όπως και μετά την
τραγωδία του 1974, μέσα από τις στάχτες
της προδοσίας και του εγκλήματος να
εργαστούμε για την ανόρθωση της κυπριακής
οικονομίας. Να πετύχουμε την ανάκαμψη
και το ξαναζωντάνεμα, που είναι άλλωστε
αναγκαίο να υπάρξει για μια αποτελεσματική
στρατηγική διεκδίκησης των εθνικών μας
δικαίων.
Η
οικονομική κρίση που πλήττει την ΕΕ και
ιδιαίτερα τη νότια Ευρώπη, έχει οδηγήσει
σε ένα κλίμα εσωστρέφειας και παρατεταμένης
αμηχανίας. Η καλπάζουσα ανεργία, η μαζική
φτώχεια, η ανέχεια και η κλιμακούμενη
ύφεση προκαλούν ισχυρές αναταράξεις.
Παράλληλα, η εμπέδωση της Ευρώπης δύο
ταχυτήτων, εκείνης του πλούσιου Βορρά
και εκείνης του φτωχού Νότου, υπονομεύει
ευθέως τις αρχές και τις αξίες επί των
οποίων οικοδομήθηκε η ενωμένη Ευρώπη.
Οι
μέχρι τώρα προσπάθειες αντιμετώπισης
της κρίσης πάσχουν και χαρακτηρίζονται
από κραυγαλέα ανισότητα και έλλειψη
κοινωνικής ευαισθησίας. Τα σχέδια
διάσωσης και λιτότητας πάσχουν γιατί
είναι ξένα με την ανάπτυξη και έχουν
καταστεί συνώνυμα με τη μαζική φτώχεια,
τον κοινωνικό αποκλεισμό και την
καλπάζουσα ανεργία. Διέλυσαν τους
συνεκτικούς δεσμούς αλληλεγγύης και
αποσάρθρωσαν τους ιστούς κοινωνικής
προστασίας.
Ο
φαύλος κύκλος της ύφεσης οδηγεί σε
συνεχόμενες αυξήσεις του χρέους, σε
οικονομική και χρηματοπιστωτική παράλυση
και το κυριότερο σε μια προοπτική που
δεν έχει μέλλον.
Επιβάλλεται άμεσα αλλαγή κατεύθυνσης.
Με ένα πανευρωπαϊκό σχέδιο οικονομικής
και κοινωνικής ανασυγκρότησης, με
ανάπτυξη, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
με κοινωνική ευαισθησία και συνοχή.
Απόδημοι αδελφοί
μας,
Συμπατριώτες
και συμπατριώτισσες,
ΟΙ στιγμές είναι
κρίσιμες και οι κίνδυνοι οφθαλμοφανείς.
Χρειάζεται συστράτευση δυνάμεων,
συλλογικότητα και συντονισμός ενεργειών
και δράσης. Ο δικός σας ρόλος στο μεγάλο
εθνικό μας θέμα είναι κομβικής σημασίας
για να επηρεάζονται τα κέντρα λήψης
αποφάσεων στις χώρες που ζείτε. Η συνεχής
και αμφίδρομη ενημέρωση για καθορισμό
στόχων, προτεραιοτήτων δράσεων και
πρωτοβουλιών είναι απολύτως αναγκαία.
Κοινό
μας χρέος η διεκδίκηση των στοιχειωδών
δικαιωμάτων του λαού μας. Η ανάδειξη
της πραγματικής φύσης της κυπριακής
κρίσης. Η απαίτηση για εφαρμογή των
αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού
Δικαίου. Κοινό μας χρέος να απορρίψουμε
πιέσεις και εκβιασμούς. Να αποκαταστήσουμε
την οικονομική ισχύ ως βασική παράμετρο
της εθνικής μας στρατηγικής. Και η απλή
διακήρυξη και εμμονή, χωρίς ταλαντεύσεις,
ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και
κατοχής ενός ανεξάρτητου κράτους από
την Τουρκία.
Σε
αυτό τον αγώνα η συμπόρευση κυπριακού,
απόδημου και μητροπολιτικού Ελληνισμού
είναι δεδομένη.
Σας καλωσορίζω
και πάλι στην Κύπρο και εύχομαι κάθε
επιτυχία στο Συνέδριο σας.
