Ομιλία του
Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Ν. Αναστασιάδη
στα
αποκαλυπτήρια μνημείου
αγνοουμένων
και
πεσόντων
Αγίου Γεωργίου Κερύνειας
Θέλω να
εκφράσω τη βαθιά συγκίνησή
μου που βρίσκομαι εδώ όπου οι κάτοικοι
του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας, προσπαθώντας
να δώσουν συνέχεια ζωής και ιστορίας
στο πανέμορφο χωριό τους, τιμούν τους
ήρωες πεσόντες και αγνοούμενους της
κοινότητάς τους και δοξάζουν τον πολιούχο
άγιό τους, μακριά από τα χώματά τους
στην πικρή προσφυγιά.
Με
συνείδηση
του ιστορικού χρέους μας μαζευτήκαμε
εδώ, στο ιερό εξωκλήσι του Αγίου Φανουρίου,
για να αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο
τιμής στους ηρωομάρτυρες του Αγίου
Γεωργίου Κερύνειας, για να ανασυντάξουμε
τις δυνάμεις μας και να ορθώσουμε το
ανάστημα και το εθνικό μας φρόνημα
απέναντι στις σημερινές δοκιμασίες που
περνά ο τόπος μας.
Συγχαίρω
τις οικογένειες των
ηρώων, την κοινοτική Αρχή του Αγίου
Γεωργίου Κερύνειας, το Προσφυγικό
Σωματείο «Άγιος Γεώργιος Κερύνειας»,
την εκκλησιαστική επιτροπή του Αγίου
Φανουρίου Αγιωρκίτη και όλους όσοι
ανέλαβαν την πρωτοβουλία για την ανέγερση
του μνημείου των πεσόντων της κοινότητας
αλλά και του εξαίρετου παρεκκλησίου
του Αγίου Φανουρίου, πιστού αντίγραφου
του παρεκκλησίου που κοσμούσε τα
θαλασσοφίλητα βράχια του πανέμορφου
χωριού σας στην Κερύνεια.
Θέλω να σας
ευχαριστήσω θερμά για την πρόσκλησή
σας. Τέτοιες εκδηλώσεις μας βοηθούν να
συντηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη των αγώνων
και των ηρώων μας και μας επιτρέπουν να
αντλήσουμε διδάγματα και πρότυπα για
να χαράξουμε τον δρόμο μας προς το
μέλλον.
Είναι μακρύς
ο κατάλογος των πεσόντων και αγνοουμένων
που κατάγονται από τον Άγιο Γεώργιο της
Κερύνειας, το πρώτο θύμα της απάνθρωπης
εκείνης εισβολής των Τούρκων.
Νέοι άνθρωποι,
αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία νοικοκυραίοι
και παντρεμένοι οικογενειάρχες,
γυναίκες και άνδρες, αλλά και παιδιά,
ήταν τα θύματα της τουρκικής θηριωδίας.
Στρατιώτες και άμαχοι πολίτες βρέθηκαν
στον δρόμο της τουρκικής επιθετικότητας
και άφησαν την τελευταία πνοή τους ή
ακόμα αγνοούνται, θυσία στην πατρίδα.
Τριάντα
τέσσερις τόσοι άνθρωποι, από μια κοινότητα
χιλίων περίπου κατοίκων, έπεσαν στα
πεδία των μαχών ή εκτελέστηκαν εν ψυχρώ
από τους Τούρκους, άλλοι στα σπίτια
τους, άλλοι στον δρόμο της φυγής και
άλλοι όταν άοπλοι είχαν συλληφθεί από
τους πάνοπλους εισβολείς.
Τραγική
είναι
η ιστορία του Αγίου Γεωργίου, της
κοινότητας που πρώτη γεύτηκε τη
βαρβαρότητα του εισβολέα.
Χαρακτηριστική
είναι η τραγωδία του Χρίστου Δράκου,
του συζύγου και πατέρα που είδε την
οικογένειά του να ξεκληρίζεται μπροστά
του, προσπαθώντας να εγκαταλείψουν τη
φλεγόμενη γη τους. Οι Τούρκοι στρατιώτες
εκτέλεσαν εν ψυχρώ, μπρος στα μάτια του,
πρώτα τον δεκαεξάχρονο γιο του Γιώργο,
ύστερα τον δεκατριάχρονο γιο του Νικόλα
και τέλος, τη 44χρονη γυναίκα του Μαρίτσα.
Αμέτρητες
βαρβαρότητες έζησε η κοινότητα όταν οι
εισβολείς εκτελούσαν εν ψυχρώ στα σπίτια
τους ηλικιωμένους και παιδιά που δεν
είχαν καταφέρει μέσα στο χάος της
τουρκικής επέλασης να εγκαταλείψουν
το χωριό τους.
Ο Άγιος
Γεώργιος Κερύνειας
μετρά 34 νεκρούς και αγνοούμενους. 19
πολίτες, ανάμεσά τους έξι γυναίκες και
τέσσερα παιδιά, και άλλους 15 στρατιώτες.
Εύστοχη η
επιγραφή, από τη
«Δευτέραν
Ωδήν εις Ψαρά» του Ανδρέα Κάλβου, που
επιλέξατε να κοσμεί το ιερό αυτό μνημείο:
«Ω
πατρίς, την εκούσιον
δέξου
θυσίαν»… «Υπό τύμβον υψήνορα
ήρωες
κοιμώνται».
Οι 34 πεσόντες
και αγνοούμενοι που
τιμούμε σήμερα, ριζωμένοι στην καρδιά
και στη σκέψη μας, θα μας θυμίζουν, από
αυτόν εδώ τον χώρο, όχι μόνο την ηρωική
θυσία τους αλλά και τη βαρβαρότητα και
το αδίστακτο των Τούρκων εισβολέων.
Μακαριότατε,
Τιμημένοι
συγγενείς των πεσόντων της τουρκικής
εισβολής,
Συμπατριώτισσες
και συμπατριώτες,
Αποτίνοντας
φόρο τιμής στους πεσόντες του Αγίου
Γεωργίου, απευθύνουμε προς κάθε κατεύθυνση
το μήνυμα ότι συνεχίζουμε τον αγώνα για
μια έντιμη, αξιοπρεπή, δίκαιη και βιώσιμη
λύση του κυπριακού προβλήματος.
Αγωνιζόμαστε
ώστε
οι πρόσφυγές μας και οι κάτοικοι της
κοινότητας να έχουν το δικαίωμα να
επιστρέψουν, αν το θελήσουν, στο πανέμορφο
χωριό τους. Στον Άγιο Γεώργιο της
Κερύνειας, που απλόχερα η φύση προίκισε
με θάλασσα, βουνό, ολάνθιστους κήπους
και πλούσια περιβόλια. Το χωριό, που
μέχρι τη μαύρη εκείνη μέρα της εισβολής,
γνώριζε μια ραγδαία ανάπτυξη και οι
κάτοικοί του απολάμβαναν την ευημερία,
τη χαρά και τον πλούτο του.
Αγωνιζόμαστε
οι Αγιορκίτες να έχουν το δικαίωμα να
λατρεύουν, να προσεύχονται και να τιμούν
τον Άγιό τους στον χώρο του. Εκεί που
κατά την παράδοση ο Άγιος Φανούριος,
κυνηγημένος από τους Αγαρηνούς, έφτασε
από τη Μικρά Ασία και ασκήτεψε.
Για 40
χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε για την ειρηνική
επίλυση του κυπριακού προβλήματος.
Αγωνιζόμαστε για λύση που θα τερματίζει
την κατοχή και τον εποικισμό, θα απαλλάσσει
την Κύπρο από τα ξένα στρατεύματα, θα
αποκαθιστά και θα διασφαλίζει τα
αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και
τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων.
Λύση η οποία θα επανενώνει την πατρίδα
μας.
Θέλω από
αυτό το βήμα να σας διαβεβαιώσω πως
θα εργαστώ με όλες μου τις δυνάμεις,
χωρίς να φεισθώ κόπου, μόχθου και χρόνου
για να επανενώσω την πατρίδα μας και
τον λαό μας, γιατί βαθιά είναι η πίστη
μου ότι αυτό είναι κατορθωτό. Γιατί
πιστεύω πως οι Κύπριοι που τόσο υπέφεραν,
πρέπει επιτέλους να ξαναβρούν τον δρόμο
της ειρήνης, της συνδημιουργίας και της
ανάπτυξης. Συναισθάνομαι απολύτως το
γεγονότος ότι η πορεία αυτή διέρχεται
μέσα από τη συμφιλίωση, την αλληλοκατανόηση
και τη συνεργασία. Αντλώντας διδάγματα
από το παρελθόν και ξεπερνώντας τον
πόνο και τη δυστυχία που αυτό μας
προκάλεσε, κοιτάζουμε το αύριο με
αισιοδοξία για το μέλλον της πατρίδας
μας.
Αυτή
η
μικρή, διαιρεμένη χώρα έχει τεράστιες
ευκαιρίες ανάπτυξης και ευημερίας, αν
οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι
συμφωνήσουν σε μια λύση με την οποία θα
ξεπεραστεί η διαίρεση. Αλλά, εκτός από
τους Ελληνοκύπριους, θα πρέπει και οι
Τουρκοκύπριοι να τιμήσουν τις συμφωνίες
και τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει,
να επιδείξουν βούληση και όραμα λύσης
και να συνεργαστούν εποικοδομητικά για
την επανένωση της χώρας μας και τη
λύτρωση του κυπριακού λαού στο σύνολό
του. Η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει σαφείς
και διαφανείς προθέσεις.
Αυτή η
προσέγγιση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη
με την Κοινή Διακήρυξη της 11ης
Φεβρουαρίου 2014 που αναφέρει πως «Όλα
τα άλυτα θεμελιώδη θέματα θα είναι στο
τραπέζι και θα συζητηθούν αλληλένδετα».
Θέση την οποία υιοθέτησε και η κα
Buttenheim
με τη σχετική δήλωσή της μετά το πέρας
της συνάντησης που είχα με τον κ. Έρογλου
στις 2 Ιουνίου 2014.
Ως εκ τούτου,
αναμένουμε
(και αυτό είναι ένα μήνυμα που απευθύνεται
προς όσους στο διεθνές πεδίο παρακολουθούν
και ενδιαφέρονται για το Κυπριακό) πως
και η τουρκοκυπριακή πλευρά θα καταθέσει
γραπτώς τις προτάσεις της επί όλων των
κεφαλαίων. Κάτι τέτοιο κρίνεται σκόπιμο
γιατί μόνο με τη γραπτή καταγραφή των
θέσεων των δύο πλευρών σε όλα τα κεφάλαια
του Κυπριακού θα προχωρήσουμε στο
επόμενο στάδιο των διαπραγματεύσεων.
Σε αντίθετη
περίπτωση, δεν θα είναι εφικτό να
προχωρήσουμε στην τρίτη φάση των
διαπραγματεύσεων. Και
αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει
ξεκάθαρο: Χωρίς
τη συνεργασία και της άλλης πλευράς δεν
είναι δυνατή μια συμφωνία.
Γι’ αυτό
καλώ
την τουρκική και την τουρκοκυπριακή
ηγεσία να επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας,
να σεβαστούν τις δεσμεύσεις τους που
απορρέουν από το Κοινό Ανακοινωθέν της
11ης
Φεβρουαρίου και με διάθεση λύσης και
αποφασιστικότητα να συνεργαστούμε για
να τερματίσουμε τη διαίρεση της πατρίδας
και να δώσουμε τέλος στη μακρά περιπέτεια
του κυπριακού λαού.
Την
ίδια
ώρα οφείλουμε να εμπλέξουμε όσο το
δυνατόν περισσότερες δυνάμεις, δυνάμεις
που έχουν τον κύριο λόγο ή έχουν
τουλάχιστον την επιρροή πάνω στην
κατοχική δύναμη.
Μόνο έτσι
θα επιτύχουμε, μέσα από το δίκαιο του
αγώνα μας, μέσα από τις αρχές και αξίες
της ΕΕ, μέσα από τις αρχές και αξίες του
ΟΗΕ, την απαλλαγή από τα κατοχικά
στρατεύματα, την ανάκτηση και εφαρμογή
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους
τους κατοίκους αυτού του τόπου, την
επανένωση της πατρίδας μας και τη διάσωση
του κυπριακού ελληνισμού.
Είμαστε
χρεωμένοι από την Ιστορία να παραδώσουμε
στις επόμενες γενιές μια ενωμένη,
ελεύθερη, δημοκρατική και ευημερούσα
Κύπρο. Να παραδώσουμε μια πατρίδα με
πολιτική και οικονομική σταθερότητα
που να εμπνέει στους πολίτες της σιγουριά
και εμπιστοσύνη για το σήμερα και για
το αύριο. Μια πατρίδα στην οποία να
σχεδιάζουμε το μέλλον των παιδιών μας
σε συνθήκες ειρήνης,
αξιοπρέπειας και ασφάλειας. Αυτό το
χρέος προς την πατρίδα και τους ήρωές
μας δεν μπορούμε να το αφήσουμε
ανεξόφλητο.
Αυτές τις
ώρες της εθνικής μνήμης, αποτιμώντας
τη θυσία των πεσόντων του
Αγίου Γεωργίου Κερύνειας, αναλογιζόμαστε
τις δικές μας ιστορικές ευθύνες που
καθορίζουν το δικό μας χρέος τιμής προς
την πατρίδα.
Τούτες τις
ώρες της μεγάλης εθνικής ευθύνης, έχουμε
και πάλι την ευκαιρία και την πρόκληση
να αποδείξουμε πως είμαστε αντάξιοι
συνεχιστές
της θυσίας των ηρώων μας. Ούτε ο χρόνος
ούτε οι δυσκολίες δεν στάθηκαν ικανές
να αλλοτριώσουν το πατριωτικό φρόνημα
που μας ενέπνευσαν με τη θυσία τους.
Αυτός είναι
ο ελάχιστος
φόρος τιμής προς τους ήρωές μας, την
ιστορία, την πατρίδα και το έθνος μας.
____________________
