Ομιλία του Υπουργού
Εσωτερικών, εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας,
στα
αποκαλυπτήρια Μνημείου Αγνοουμένων, στην Ποταμιά
Θέλω να εκφράσω τη
συγκίνηση και υπερηφάνειά μου που βρίσκομαι σήμερα εδώ στην κοινότητα της
Ποταμιάς, όπου οι καρδιές των ανθρώπων της, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων,
κτυπούν το ίδιο θερμά για την Κύπρο, το ίδιο θερμά για την κοινή μας πατρίδα.
Θέλω να ευχαριστήσω τις οικογένειες των αγνοουμένων Παναγιώτη Λοΐζου Καραγιώργη
και Ανδρέα Βαρνάβα Κουρουνά και ιδιαιτέρως τους δυο κοινοτάρχες της Ποταμιάς,
Παναγιώτη Γιατρού και Χασάν Μεχμέτ Εμίν για την πρόσκλησή τους να τελέσω τα
αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμή των δυο αγνοουμένων της κοινότητας.
Με ευλάβεια και
σεμνότητα προσήλθαμε στον ιερό αυτό χώρο για να τιμήσουμε με τον προσήκοντα
σεβασμό τους δυο αυτούς γνήσιους κύπριους πατριώτες. Για να εκφράσουμε απλά και
ανθρώπινα τα αισθήματα παντοτινής εκτίμησης, θαυμασμού και ευγνωμοσύνης προς
τους αγνοούμενους της Ποταμιάς που, υπερβαίνοντας τα ανθρώπινα μέτρα,
κατέκτησαν μια θέση στην ιστορία.
Ο Παναγιώτης
Καραγιώργη, πρωτότοκος γιος του Λοΐζου και της Μυροφόρας, γεννήθηκε το 1944
στην Ποταμιά. Το 1964 κατατάγηκε στο στρατό και υπηρέτησε στις Καταδρομές απ’
όπου απολύθηκε το 1966, με διαγωγή εξαίρετη. Ως πολίτης ασκούσε το επάγγελμα
του γεωργοκτηνοτρόφου, μέχρι που η πατρίδα τον κάλεσε πάλι, στις 20 Ιουλίου του
1974.
Κατατάγηκε έφεδρος
στο 305 ΤΠ, υπηρετώντας στα φυλάκια της Ποταμιάς. Στις 8 Αυγούστου μετακινήθηκε
στην περιοχή της Μιας Μηλιάς για την ενίσχυση της αμυντικής γραμμής της
Κυθρέας. Από τις 14 Αυγούστου 1974, είναι αγνοούμενος.
Ο Ανδρέας
Κουρουνάς, έκτο παιδί της πολυμελούς οικογένειας του Βαρνάβα και της Βασιλικής,
γεννήθηκε το 1948 στο Πέρα Χωριό και υπηρέτησε στο 206 Τ.Π. Νυμφεύθηκε την
Ειρήνη Σάββα από την Ποταμιά, με την οποία απέκτησε δυο παιδιά. Το 1974 κλήθηκε
να υπηρετήσει την πατρίδα ως έφεδρος, επίσης του 305 Τ.Π. Όπως και ο
Καραγιώργης, κατά τη δεύτερη φάση της εισβολής βρέθηκε να αμύνεται για την
εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας στην περιοχή της Μιας Μηλιάς. Από τις 14
Αυγούστου, 1974, αγνοείται η τύχη του.
Ο Παναγιώτης
Καραγιώργη και ο Ανδρέας Κουρουνάς, πέρασαν στο πάνθεον των ηρωωμαρτύρων της
Κύπρου και σήμερα, σε αυτόν εδώ το χώρο της τιμής αποκαλύπτουμε το μνημείο τους
για να θυμίζει σε όλους μας τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες μας απέναντι σε
όσους έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας.
Θέλω να σας μιλήσω
για τη συγκίνηση που ένιωσα όταν παρέλαβα την επιστολή – πρόσκληση, από τους
δυο κοινοτάρχες της Ποταμιάς, τον κ. Γιατρού και τον κ. Εμίν.
Ιδιαίτερα με
συγκίνησαν οι ευχές των ιδίων και των κατοίκων της Ποταμιάς για δύναμη και
αγωνιστικότητα προς όφελος του λαού μας και της υπόθεσής του. Προσδοκώ στην
ημέρα εκείνη που Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα συμβιώνουν, θα
συνεργάζονται και θα συνδημιουργούν σε μια κοινή πατρίδα, σε μια επανενωμένη
Κύπρο, σε συνθήκες ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας.
Το παράδειγμα της
Ποταμιάς και των κατοίκων της, αποτελεί τον πολύτιμο φάρο και οδηγό για
ολόκληρη την Κύπρο και διαψεύδει όσους ισχυρίζονται πως η συμβίωση
Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων είναι δύσκολη ή ακόμα και αδύνατη. Στην Ποταμιά
επικρατεί πάντοτε εποικοδομητικό πνεύμα και ειλικρινής διάθεση συνεργασίας για
κοινή δράση για το καλό της κοινότητας και των κατοίκων της.
Οι άνθρωποι σε αυτή
την κοινότητα διαπιστώνουν ότι η συμφιλίωση είναι δυνατή, η συμβίωση μεταξύ των
δύο κοινοτήτων είναι πέραν από εφικτή και ότι η συνεργασία μόνο θετικά αποτελέσματα
θα αποφέρει. Εδώ, στην Ποταμιά, δοκιμάζονται ο ίδιος πόνος, οι ίδιες χαρές, οι
ίδιες αγωνίες, οι ίδιες κοινές επιτυχίες και κατακτήσεις.
Πολλά μας συνδέουν με
τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους. Κυρίως, όμως, μας συνδέει μια κοινή
πατρίδα αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Η κοινή δράση βοηθά
στην αλληλοκατανόηση των δύο κοινοτήτων και αποτελεί, στο σημερινό στάδιο του
αγώνα μας, την κρίσιμη παράμετρο για την απαλλαγή από τη διχοτόμηση, την κατοχή
και τα τετελεσμένα της. Αποτελεί όμως και τη βασική προϋπόθεση, για να λειτουργήσει
στην πράξη η λύση που προσδοκούμε να προκύψει από την πολιτική διαδικασία που
βρίσκεται σε εξέλιξη.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είμαι
αποφασισμένος να εργαστώ με όλες μου τις δυνάμεις, χωρίς να φεισθώ κόπου,
μόχθου και χρόνου για να επανενώσω την πατρίδα μας και το λαό μας, γιατί βαθειά
είναι η πίστη μου ότι αυτό είναι κατορθωτό και ιδιαίτερα προς όφελος του
συνόλου του λαού μας.
Γιατί πιστεύω πως οι Κύπριοι που
τόσο υπέφεραν, πρέπει επί τέλους να ξαναβρούν το δρόμο της ειρήνης, της
συνδημιουργίας και της ανάπτυξης. Έχω συναίσθηση του γεγονότος ότι η πορεία
αυτή διέρχεται μέσα από τη συμφιλίωση, τη αλληλοκατανόηση και τη συνεργασία.
Ας αναλογιστούμε πως έξι χρόνια
μετά από τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου οι εμπόλεμες χώρες
βρήκαν τη δύναμη να συνεργαστούν και από κοινού να δημιουργήσουν την Ενωμένη
Ευρώπη διασφαλίζοντας από τότε μέχρι σήμερα την πιο μακρόχρονη περίοδο ειρήνης
στη γηραιά ήπειρο.
Αγωνιζόμαστε για λύση
που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό, θα απαλλάσσει την Κύπρο από τα
ξένα στρατεύματα και τις ξένες εξαρτήσεις και θα αποκαθιστά και θα διασφαλίζει
τα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων.
Λύση λειτουργική και βιώσιμη η οποία θα επανενώνει τον λαό, τον τόπο, τους
θεσμούς και την οικονομία. Λύση που να μην αδικεί καμιά πλευρά και δεν θα
επιτρέπει την επιβολή καμιάς κοινότητας έναντι της άλλης.
Αυτές δεν είναι
διεκδικήσεις της Ελληνοκυπριακής κοινότητας και μόνο, ούτε και συνιστούν
δικαίωση της Ελληνοκυπριακής κοινότητας και μόνο. Η λύση της επανένωσης και της
διασφάλισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων που επιδιώκουμε είναι διεκδικήσεις για
όλους τους Κύπριους.
Και για τους
Ελληνοκύπριους και για τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, όπως και για κάθε
νόμιμο Κύπριο, όπου και αν ανήκει, όποια γλώσσα και αν μιλά, όποια θρησκεία και
αν πιστεύει.
Για μια τέτοια Κύπρο
αγωνιζόμαστε εδώ και 40 χρόνια. Αλλά χωρίς τη συνεργασία και της άλλης πλευράς,
δεν είναι δυνατή μια συμφωνία. Καλώ την τουρκική και την τουρκοκυπριακή ηγεσία
να επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας, να σεβαστούν τις δεσμεύσεις τους που
απορρέουν από το Κοινό Ανακοινωθέν στο οποίο έχουμε καταλήξει πρόσφατα και με
διάθεση λύσης και αποφασιστικότητα να συνεργαστούμε για να τερματίσουμε τη
διαίρεση της πατρίδας, αλλά και τη μακρά περιπέτεια του κυπριακού λαού.
Τα σαράντα χρόνια
κατοχής είναι πάρα πολλά. Το σημερινό status quo είναι απαράδεκτο και
επικίνδυνο και για τις δύο κοινότητες. Η πατρίδα μας είναι αρκετά μικρή
για να έχει την πολυτέλεια της διαίρεσης.
Είμαστε καταδικασμένοι
από την Ιστορία και εντεταλμένοι από τους προγόνους μας, αλλά και από τις
μέλλουσες γενεές, να συνεχίσουμε τον αγώνα προκειμένου να πετύχουμε μια λύση
που θα σέβεται τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες που θα επιτρέπει μέσα από τον
σεβασμό και την διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ε/Κ και Τ/Κ την
δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κράτους που θα εγγυάται το μέλλον με σιγουριά και
ασφάλεια.
Είμαστε χρεωμένοι από
την Ιστορία να παραδώσουμε στους απόγονούς μας μια ενωμένη, ελεύθερη,
δημοκρατική και ευημερούσα Κύπρο. Να παραδώσουμε μια πατρίδα με πολιτική και
οικονομική σταθερότητα που να εμπνέει στους πολίτες της σιγουριά και
εμπιστοσύνη για το σήμερα και για το αύριο. Μια πατρίδα στην οποία να
σχεδιάζουμε το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας σε συνθήκες ειρήνης,
αξιοπρέπειας και ασφάλειας.
Αυτός είναι ο
καλύτερος φόρος τιμής προς όσους θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία και την
κυριαρχία της πατρίδας.
_____________
Σημείωση: Την ομιλία
διάβασε, εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Σωκράτης Χάσικος.
