Ομιλία του τέως προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας,
Δημήτρη Χριστόφια, στην εκδήλωση μνήμης και τιμής των ηρωομαρτύρων Ντερβίς Αλή
Καβάζογλου και Κώστα Μισιαούλη, που διοργανώνει ο σύλλογος «Καβάζογλου –
Μισιαούλης».
Οίκημα συλλόγου «Καβάζογλου-Μισιαούλης», Ακρόπολη,
Λευκωσία
04 Απριλίου 2014, 8.15 μ.μ.
Το να αποτίουμε
φόρο τιμής στους ηρωομάρτυρες της ελληνοτουρκικής φιλίας, συνεργασίας και
ειρηνικής συμβίωσης σ’ αυτόν εδώ το χώρο, είναι ιδιαίτερης σημασίας. Από την
Ακρόπολη ξεκίνησαν στις 11 Απριλίου 1965 ο Ντερβίς Αλή Καβάζογλου, μέλος της Κ.Ε
του ΑΚΕΛ και ο Κώστας Μισιαούλης, μέλος
της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ, για το σύντομο ταξίδι προς τη Λουρουτζίνα, για να βοηθήσουν στη
λύση προβλημάτων Τουρκοκύπριων συμπατριωτών μας. Το σύντομο αυτό ταξίδι, απέβη
ταξίδι στην αιωνιότητα.
Ο αλτρουισμός, ανθρωπισμός
του Ντερβίς Αλή Καβάζογλου, που τον διδάχτηκε από το ΑΚΕΛ και το Λαϊκό Κίνημα,
τον έφερε αντιμέτωπο με τα θανατερά
βόλια της μισάνθρωπης Τ.Μ.Τ. Της
τρομοκρατικής οργάνωσης, αιχμής του δόρατος του εθνικισμού και του σοβινισμού,
που δολοφόνησε ως εντολοδόχος του ιμπεριαλισμού και της Τουρκίας και κατά τη
δεκαετία του ‘50 και του ‘60 και του ’70 Τουρκοκύπριους συντρόφους και άλλους
αγωνιστές της φιλίας και της συνεργασίας μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των
Τουρκοκυπρίων.
Αναφέρομαι στους
Φαζίλ Οντούρ, Αχμέτ Γιαχγιά, Χασάν Αλή, Αχμέτ Ιμπραήμ, Αρίφ Χουλουσί, Αιχάν
Χικμέτ, Αχμέτ Γκιουρκάν, στον Κουτλού Αταλί και σε τόσους άλλους Τουρκοκύπριους
πατριώτες, επώνυμους και αφανείς ήρωες και μάρτυρες της υπόθεσης της κοινής μας
πατρίδας. Δεν μπορεί παρά να κάμω ιδιαίτερη αναφορά στον αγαπημένο μας σύντροφο
Αχμέτ Σατή, που πληγωμένος από τα βόλια της Τ.Μ.Τ εστάλη από το κόμμα στο
Λονδίνο και συνέχισε τη δράση και τον αγώνα του εκεί. Δεν μπορώ να μην κάνω
αναφορά και στον αγαπημένο μας σύντροφο Οζκέρ Οζγκιούρ, ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού
Τουρκικού Κόμματος, που έφυγε από τη ζωή το 2005.
Μαζί, τιμούμε και
κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στη μνήμη των Ελληνοκυπρίων συντρόφων μας που έπεσαν
από τα βόλια του φασίστα κομμουνιστικοφάγου Γρίβα. Οι σοβινιστές και στις δύο κοινότητες έπαιξαν το ρόλο του δούρειου ίππου
του ιμπεριαλισμού, που προσπάθησε εφαρμόζοντας το διαίρει και βασίλευε, να αλώσει
την Κύπρο από μέσα, για να την καταστήσει στρατιωτικό ορμητήριο του, στην
προσπάθεια ελέγχου των πλουτοπαραγωγικών πόρων της περιοχής της Μέσης Ανατολής
και της Ανατολικής Μεσόγειου.
Μαζί με τη μνήμη
των ηρωομαρτύρων Καβάζογλου και Μισιαούλη, τιμούμε ταυτόχρονα τη μνήμη των
συντρόφων μας Μιχάλη Πέτρου, Ηλία Τοφαρή, Σάββα Μένοικου, Αντρέα Σακκά και
πολλών άλλων, που άνανδρα δολοφονήθηκαν από τους μασκοφόρους του Γρίβα, απλά
γιατί ήταν υπηρέτες της εργατικής τάξης και του τιμημένου κόμματος της, του
ΑΚΕΛ. Οι σύντροφοι μας αυτοί, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, φωτίζουν το
δρόμο της ανειρήνευτης πάλης ενάντια στον εθνικισμό - σοβινισμό, ενάντια στην
κατοχή και τον ιμπεριαλισμό, για λύση και επανένωση.
Οι φετινές
εκδηλώσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία, γιατί πραγματοποιούνται στη σκιά της
έξαρσης της φασιστικής δράσης του φασιστικού μορφώματος ΕΛΑΜ, κατά τη διάρκεια
εκδήλωσης στη Λεμεσό, με ομιλητή τον τέως ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, Μεχμέτ Αλή Ταλάτ . Η δράση της
Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα και της πτέρυγας της στην Κύπρο, που ακούει στο όνομα
ΕΛΑΜ, επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά τη διαπίστωση του Μπέρτολτ Μπρεχτ, ότι «η
κοιλιά του τέρατος που γέννησε το φασισμό, είναι ακόμα καρπερή».
Τόσο η κυβέρνηση,
όσο και η Γενική Εισαγγελία, έχουν στα χέρια τους στοιχεία που τους τροφοδότησε
το ΑΚΕΛ, που καταδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η δράση του ΕΛΑΜ είναι
και παράνομη και τρομοκρατική. Δεν δικαιολογείται καμιά περαιτέρω
ολιγωρία.
Τα γεγονότα αυτά
συμβαίνουν την ώρα που αναλαμβάνεται μια νέα πρωτοβουλία για διευθέτηση του Κυπριακού.
Άρα δεν είναι τυχαία. Ο Μεχμέτ Αλή Ταλάτ ήταν συμπρωταγωνιστής μας σε μια
κοπιώδη και σκληρή προσπάθεια λύσης του προβλήματος, η οποία θεωρώ ήταν η πιο
σοβαρή που έγινε ποτέ, αμέσως μετά την εκλογή μας στην προεδρία της
Δημοκρατίας, με συγκεκριμένα και απτά αποτελέσματα. Είπα ότι η προσπάθεια μας
ήταν σκληρή και δύσκολη, γιατί είχαμε να αντιμετωπίσουμε τα τετελεσμένα
δεκαετιών που δημιουργήθηκαν από τη δράση της δεξιάς και της ακροδεξιάς, που
λειτούργησε ως δούρειος ίππος του ιμπεριαλισμού και των επεκτατικών δυνάμεων
της Τουρκίας.
Η προσπάθεια μας στηρίχτηκε
στην ταξική προσέγγιση του ΑΚΕΛ, που θεωρεί τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας,
συνιδιοκτήτες του νησιού και του κράτους μας. Στηρίχτηκε στα ψηφίσματα των
Ηνωμένων Εθνών και στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του ’77 και του ’79.
Επιδιώξαμε να τεθεί σάρκα και οστά στην αποδοχή από όλους τους μέχρι τώρα
προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, της μετεξέλιξης του κράτους από ενιαίο σε
Διζωνικό Δικοινοτικό Ομοσπονδιακό, με πολιτική ισότητα, όπως αυτή περιγράφεται
στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Η συμφωνία των συγκλίσεων μας μαζί με τον
Ταλάτ σ’ ότι αφορά στη μια και αδιαίρετη κυριαρχία, στη μία και μόνη διεθνή
προσωπικότητα και στη μια ιθαγένεια, είναι ένα επίτευγμα των προοδευτικών
δυνάμεων των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, που έχει ιστορική σημασία. Για πρώτη φορά μέσα από δεκαετίες συνομιλιών
έγινε κατορθωτή η δημιουργία μιας στέρεης βάσης, πάνω στην οποία μπορεί και
πρέπει να στηριχτεί η λύση του κυπριακού.
Κατορθώθηκε οι δύο
ηγέτες να καταλήξουν στις αρμοδιότητες της κεντρικής κυβέρνησης, οι οποίες
ουσιαστικά διπλασίαζαν τις αρμοδιότητες που περιλαμβάνονταν στο «σχέδιο Ανάν»
και θα μπορούσαν να αποτελέσουν εγγύηση της ενότητας του κράτους, του λαού και
της οικονομίας. Συγκλίσεις επιτεύχθηκαν και σε άλλες πτυχές της διακυβέρνησης.
Δεν ισχυριζόμαστε
ότι οι συγκλίσεις που πετύχαμε μέσα από μια αγχώδη προσπάθεια με τον Μεχμέτ Αλή
Ταλάτ, ήταν η τελική λύση του κυπριακού. Μπορούμε, όμως, να ισχυριστούμε πως
βρεθήκαμε κοντά σε λύση. Δυστυχώς, η έλευση του κύριου Έρογλου στην ηγεσία της
τουρκοκυπριακής κοινότητας και η αλλαγή στάσης της τουρκικής ηγεσίας, τορπίλισαν ουσιαστικά τις προσπάθειες και το
αποτέλεσμα των συγκλίσεων. Παρόλο που δεσμεύτηκε ενώπιον του Γενικού Γραμματέα
των Ηνωμένων Εθνών, ότι θα συνεχίσει από εκεί που μείναμε με τον κύριο Ταλάτ,
στη διάρκεια των συνομιλιών μαζί του προσπάθησε να αναιρέσει όλα τα
συμφωνηθέντα. Το ένα κράτος με μια, μόνη και αδιαίρετη κυριαρχία, μια και μόνη
διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια, αν εφαρμοζόταν η φιλοσοφία του κ. Έρογλου,
θα μετατρεπόταν σε δύο κράτη, με διπλή κυριαρχία.
Οι μηδενιστικές
προσεγγίσεις της αντιπολίτευσης επί δικής μας προεδρίας, που άρχισαν να
εντείνονται κατά το 2010, κατέληξαν στην πλήρη άρνηση των όσων πετύχαμε.
Κατέληξαν σε μια προσπάθεια, όχι μόνο αμφισβήτησης, αλλά και ακύρωσης των
συγκλίσεων. Ο κ. Αναστασιάδης, ως νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας διέπραξε το
μεγάλο λάθος να μην απαιτήσει συνέχιση των συνομιλιών από εκεί που τις αφήσαμε
με τον κ. Ταλάτ, και εγκαινίασε μια χρονοβόρα διαδικασία, που θα ικανοποιούσε
τους εταίρους του στην Κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι θα ακυρώσει τις συγκλίσεις
Χριστόφια – Ταλάτ. Που καταλήξαμε; Μετά από μια περιπετειώδη περιπλάνηση και
απώλεια σημαντικού χρόνου, ο κ. Αναστασιάδης κατέληξε με τον κ. Έρογλου σε ένα
κοινό ανακοινωθέν, το οποίο υπολείπεται
σε ζητήματα κεφαλαιώδους σημασίας, όπως η κυριαρχία - και όχι μόνο - των συγκλίσεων Χριστόφια-Ταλάτ.
Κάνοντας αυτήν την
εκτίμηση, το ΑΚΕΛ δεν λειτούργησε υπό το κράτος πικρίας και πληρωμής του
προέδρου και των κυβερνώντων με το ίδιο νόμισμα. Λειτούργησε όπως το κάνει διαχρονικά, με
σοβαρότητα και πατριωτισμό. Δεν στήριξε και δεν στηρίζει προσωπικά τον πρόεδρο.
Στηρίζει τη διαδικασία επίλυσης του κυπριακού και θα κρίνει με αυστηρότητα τον
πρόεδρο στη βάση των αποτελεσμάτων των συνομιλιών που διεξάγονται.
Εάν ο πρόεδρος
επιδιώξει ένταξη στο ΝΑΤΟ και εγγυήσεις από το ΝΑΤΟ, πρέπει να γνωρίζει ότι θα
βρει το ΑΚΕΛ αντιμέτωπο. Το ΑΚΕΛ δεν πρόκειται να υποστηρίξει λύση η οποία θα
οδηγεί την Κύπρο σε υποταγή στους θύτες της: Το ΝΑΤΟ, τον ιμπεριαλισμό και την
Τουρκία. Αυτό το έκανε ξεκάθαρο ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής
του Κόμματος, ο σύντροφος Άντρος Κυπριανού.
Επαναλαμβάνουμε, ότι
εμείς, τιμώντας τη μνήμη των ηρωομαρτύρων μας, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι,
θα συνεχίσουμε με συνέπεια να εργαζόμαστε για την ενότητα και την κοινή δράση
των προοδευτικών δυνάμεων αυτού του λαού, για λύση στη βάση των Ψηφισμάτων των
Ηνωμένων Εθνών, του διεθνούς και του κοινοτικού δικαίου, λύση βιώσιμη και
λειτουργική. Λύση η οποία θα εξυπηρετεί
τα συμφέροντα και θα δικαιώνει τις προσδοκίες του κάθε τίμιου Κύπριου, Ελληνοκύπριου,
Τουρκοκύπριου, Μαρωνίτη, Αρμένιου και Λατίνου.