Μήνυμα του Υπουργού Παιδείας και
Πολιτισμού
κ. Κώστα Καδή για την επέτειο της 1ης Απριλίου
1955
Αγαπητοί εκπαιδευτικοί, αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες, φοιτητές και
φοιτήτριες,
Με αισθήματα
χαράς και περηφάνιας ο κυπριακός ελληνισμός τιμά σήμερα μία από τις σημαντικότερες
σελίδες της ιστορίας του, την επέτειο
της 1ης Απριλίου 1955 που σήμανε την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα
κατά της βρετανικής αποικιοκρατίας.
Το 1878 το
νησί μας, ύστερα από 300 χρόνια τουρκικής κατοχής, πέρασε στα χέρια των Άγγλων
και άρχισε άλλη μια περίοδος ξένης κυριαρχίας. Η εθελοντική συμμετοχή των
Ελλήνων Κυπρίων σε αγώνες μαζί με τους λαούς που πολέμησαν για την ελευθερία, ανάμεσα
στους οποίους ήταν και οι Άγγλοι, αναπτέρωσε τις ελπίδες τους για εκπλήρωση των
εθνικών τους πόθων. Όμως, ούτε και το κίνημα των Οκτωβριανών του 1931, ούτε το
ενωτικό δημοψήφισμα του 1950 έφεραν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Έτσι οι Έλληνες της
Κύπρου οδηγήθηκαν στον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα.
Όταν τα
χαράματα της πρώτης του Απρίλη του 1955 ακούστηκαν οι εκρήξεις που ξύπνησαν τις
κοιμισμένες πόλεις και τα χωριά μας, και διαβάστηκε το πρώτο φυλλάδιο της ΕΟΚΑ,
ο λαός μας, σαν έτοιμος από καιρό, «με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον
τίμιον αγώνα.., με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του ελληνισμού...», ανέλαβε τον
άνισο αγώνα «διά την αποτίναξιν του αγγλικού ζυγού», με όποια θυσία χρειαζόταν.
Με πολιτικό
αρχηγό του Αγώνα τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και στρατιωτικό ηγέτη τον Γεώργιο
Γρίβα – Διγενή, και με μπροστάρηδες τους νέους και τις νέες της Κύπρου, ο
κυπριακός ελληνισμός έγραψε σελίδες ηρωισμού στα πεδία των μαχών, στα
ολοκαυτώματα, στα κρησφύγετα, στα κρατητήρια, στις φυλακές και στην αγχόνη. Μνημονεύουμε
και τιμούμε σήμερα Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Μιχαήλ Γιωργάλλα, Πετράκη Γιάλλουρο,
που ήταν τότε μαθητές. Μνημονεύουμε και τιμούμε Γρηγόρη Αυξεντίου, Κυριάκο
Μάτση, τους ήρωες του Λιοπετρίου, που έγιναν ολοκαύτωμα. Μνημονεύουμε και
τιμούμε όλους τους ήρωες της αγχόνης και το πλήθος των αγωνιστών που
θυσιάστηκαν στον βωμό της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Ο αγώνας του
1955-’59, ως κορυφαίο γεγονός της ιστορίας μας, φανερώνει την πίστη και την
προσήλωση του λαού μας σε ηθικές αξίες.
Η αγάπη προς την πατρίδα και την ελευθερία, η ανιδιοτέλεια, η αυταπάρνηση και η
αυτοθυσία, συνθέτουν το ήθος και την αρετή των αγωνιστών του. Ο αγώνας τους δεν
δικαιώθηκε πλήρως, οδήγησε όμως στην απαλλαγή από τον αγγλικό ζυγό και στην ίδρυση
της Κυπριακής Δημοκρατίας, που αποτελεί ασπίδα και στήριγμά μας.
Εξήντα
σχεδόν χρόνια μετά την έναρξη του Αγώνα, η Κύπρος, μοιρασμένη ύστερα από την τουρκική εισβολή του 1974, και με ανοικτές
ακόμα τις πληγές της, διεκδικεί τα δίκαια και τα δικαιώματά της. Με πλήρη επίγνωση
της κρισιμότητας των καιρών, και με πίστη στις πανανθρώπινες αξίες της
Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, απαιτείται να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας
με ομοψυχία, για να διασφαλίσουμε την ιστορική μας συνέχεια στη γη των προγόνων
μας, και, μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία ανήκουμε, να δούμε και πάλι
την πατρίδα μας επανενωμένη κι ελεύθερη.
-----------------
