23/4/13

Παρέμβαση του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Γιαννάκη Λ. Ομήρου με θέμα: «Κοινωνική Συνοχή σε στιγμές Λιτότητας – Τι μπορούν τα Εθνικά Κοινοβούλια να κάνουν;», κατά τη Διάσκεψη των Προέδρων των Κοινοβουλίων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι,

Συναντιόμαστε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, τόσο για την ίδια την Ένωση όσο και για τα κράτη που την αποτελούν. Η κρίση που ταλανίζει την Ευρώπη δεν είναι πλέον μόνο οικονομική αλλά θεσμική και κοινωνική. Η ανάγκη επίτευξης συνθηκών κοινωνικής συνοχής και ενσωμάτωσης στα κράτη μέλη της Ένωσης προβάλλει ακόμη πιο επιτακτική, εν μέσω της παρατεινόμενης κρίσης.

Η κρίση αυτή ανέδειξε την ανάγκη για μια παράλληλη υιοθέτηση μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης όσο και μέτρων για βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη, η οποία θα οδηγήσει στην επιτάχυνση των διαθρωτικών μεταρρυθμίσεων και στη δημιουργία καλύτερων συνθηκών ανταγωνιστικότητα για την ευρωπαϊκή οικονομία και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο οι οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές, αλλά εξίσου και οι πολιτικές απασχόλησης και οι κοινωνικές πολιτικές πρέπει να τεθούν στο επίκεντρο των στρατηγικών μας. Ήδη, στο «Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την απασχόληση» του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου του 2012 προβλέπεται, μεταξύ άλλων, ότι κάθε κράτος μέλος οφείλει να επιδιώκει φιλοαναπτυξιακή δημοσιονομική εξυγίανση, στο μέτρο που το επιτρέπουν οι ιδιαίτερες συνθήκες του.

Οι αυστηρές πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν σε αρκετά κράτη μέλη της ευρωζώνης οδήγησαν σε εμβάθυνση της ύφεσης, οξύνοντας την ανεργία, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Όλα αυτά τα προβλήματα προκάλεσαν αισθήματα οργής στους πολίτες και διέλυσαν την εμπιστοσύνη τους προς τους πολιτικούς, τις κυβερνήσεις και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Οι παρενέργειες της κρίσης κατέδειξαν ότι τα κενά στον συντονισμό και στην εποπτεία των πολιτικών της ευρωζώνης, καθώς και η αλληλεξάρτηση των οικονομιών των χωρών που μοιράζονται το ίδιο νόμισμα κατέστησαν επιτακτική ανάγκη την υιοθέτηση μιας πραγματικής οικονομικής διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο το οποίο προβλέπει τον εκ των προτέρων συντονισμό των οικονομικών πολιτικών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και της ενσωμάτωσης της ευρωπαϊκής οικονομικής κατεύθυνσης στη χάραξη των εθνικών πολιτικών, αποτελεί ένα στέρεο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή. Η δημοκρατική νομιμότητα της διαδικασίας του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου είναι ζωτικής σημασίας κι’ εμείς, ως εθνικά κοινοβούλια, έχουμε σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουμε στην επίτευξη του στόχου αυτού.

Εδώ, αγαπητοί συνάδελφοι, θα ήθελα να αναφερθώ και πάλι στην απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαρτίου 2013 για κούρεμα των καταθέσεων και για εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος της χώρας μας. Αυτή η απόφαση είναι πρωτοφανής και ενταφιάζει οριστικά και αμετάκλητα τη θεμελιώδη αρχή της ΕΕ που είναι η αρχή της κοινοτικής αλληλεγγύης. Το Eurogroup δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η Κύπρος αντιμετωπίζει αυτή τη σημερινή δραματική κρίση εξαιτίας, κυρίως, της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Οκτωβρίου του 2011 για την απομείωση του ελληνικού χρέους. Είναι γι’ αυτό τον λόγο που η αλληλεγγύη της ΕΕ επιβαλλόταν. Η πιο πάνω απόφαση του Eurogroup υπονομεύει και καταστρέφει την Κύπρο ως χρηματοπιστωτικό κέντρο με δυσμενέστατες συνέπειες στην απασχόληση και στην κοινωνική συνοχή και οδηγεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ιδιαίτερα της νέας γενιάς, στην ανεργία, στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Αυτό που χρειάζονται οι κοινωνίες μας σήμερα είναι να κτίσουμε μια καλύτερη, ισχυρότερη και πιο ενωμένη Ευρώπη, μια Ευρώπη των πολιτών, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής η οποία να δίνει ελπίδα και προοπτική στους λαούς της.