Είναι με αισθήματα συγκίνησης αλλά και με τη
συναίσθηση εκπλήρωσης οφειλόμενου χρέους που τελούμε σήμερα τα
αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν του αγνοούμενου της κοινότητας
Αγίας Άννας Ανδρέα Γεωργίου. Είναι πανάρχαια ελληνική παράδοση η
φιλοτέχνηση μνημείων ως απόδοση τιμής προς εκείνους που έχουν επιτελέσει
το ύψιστο καθήκον προς την πατρίδα.
Ο Ανδρέας Γεωργίου γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1955 στην Αγία Άννα. Ήταν το τρίτο από τα δέκα παιδιά του Γεώργιου και της Ολυμπίας Θεοδώρου. Με την αποφοίτηση του από το δημοτικό σχολείο της κοινότητας ρίχτηκε στη βιοπάλη βοηθώντας τους γονείς του στις γεωργικές ασχολίες, κάτω από δύσκολες συνθήκες, για την επιβίωση της πολυμελούς οικογένειας. Αργότερα ο Ανδρέας άρχισε να εργάζεται ως οικοδόμος μέχρι την κατάταξη του στην Εθνική Φρουρά το 1973. Υπηρετεί στο 251 ΤΠ στην περιοχή της Κερύνειας.
Κατά την πρώτη φάση της εισβολής το 251 ΤΠ μετά από εμπλοκή του σε συγκρούσεις με τους εισβολείς στην περιοχή «Πικρό Νερό» μετακινείται στη Λευκωσία για ανασυγκρότηση. Στη Λευκωσία ο Ανδρέας συναντάται με τους γονείς του. Μεταξύ πρώτης και δεύτερης φάσης το τάγμα μεταφέρεται στην περιοχή Αγίου Χρυσοστόμου Κουτσοβέντη, όπου επανδρώνει αμυντικές θέσεις της Εθνικής Φρουράς.
Με την έναρξη της δεύτερης φάσης της εισβολής η περιοχή Κουτσοβέντη μέχρι τη Μια Μηλιά δέχεται ισχυρή και συντονισμένη επίθεση από τα τουρκικά στρατεύματα. Οι άνδρες του 251 ΤΠ μάχονται ηρωικά απέναντι στην αριθμητική υπεροχή και την υπεροπλία των εισβολέων, αλλά μετά την κατάρρευση της γραμμής Μιας Μηλιάς και προ του κινδύνου εγκλωβισμού του τάγματος δίδεται διαταγή για οπισθοχώρηση. Κατά την οπισθοχώρηση ο Αντρέας συναντάται με τον εξάδελφο του Σάββα Παπακωνσταντίνου.
Στις 15 Αυγούστου ο Ανδρέας συναντάται και πάλι με τον εξάδελφο του στον οποίο και αναφέρει ότι σχεδιάζει να φθάσει στις ελεύθερες περιοχές αφού το Παλαίκυθρο ήταν αποκομμένο. Μαζί με δύο-τρεις άλλους στρατιώτες επιχειρούν να φθάσουν στις ελεύθερες περιοχές αλλά η περιοχή είναι αποκλεισμένη από τα τουρκικά στρατεύματα και επιστρέφουν στο Παλαίκυθρο. Ήταν η τελευταία φορά που θεάθηκε ο Ανδρέας. Από εκείνη την ημέρα, από τις 15 Αύγουστου 1974, χάνονται τα ίχνη του. Έκτοτε μέχρι και σήμερα αγνοείται η τύχη του.
Οι γονείς και τα αδέλφια του πονούν και αγωνιούν για την τύχη του και καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να διακριβωθεί η τύχη του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο πατέρας το 2004 και η μάνα το 2005 φεύγουν από τη ζωή παίρνοντας μαζί τους τον πόνο και την πίκρα του αγνοούμενου Ανδρέα.
Είναι αξιέπαινοι ο Πρόεδρος και το Κοινοτικό Συμβούλιο Αγίας Άννας που ανέλαβαν την πρωτοβουλία για την ανέγερση του μνημείου και ανέθεσαν τη φιλοτέχνηση του στον διακεκριμένο καλλιτέχνη Γεώργιο Γεωργίου. Το Κοινοτικό Συμβούλιο καθηκόντως διοργανώνει τη σημερινή σεμνή τελετή εδώ στην Αγία Άννα όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και γνώρισε τον κόσμο και τη ζωή ο αγνοούμενος Ανδρέας Γεωργίου.
Ο σεβασμός και η τιμή σ’ αυτούς που πρόσφεραν, που έπεσαν ή αγνοούνται, αποτελεί δείγμα ανώτερου ήθους, καθιερώνει πρότυπα και είναι στίγμα προσανατολισμού για την κοινωνία μας. Τους τιμούμε με συναίσθηση του χρέους απέναντι στην προσφορά τους, απέναντι στο παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας.
Έχουμε πρωταρχική ευθύνη απέναντι τους καθώς η ιστορική εκκρεμότητα του άλυτου κυπριακού προβλήματος παραμένει ανοικτή. Δεν δικαιούμαστε ούτε στιγμή να ξεχνούμε ότι η κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού μας από τα τουρκικά στρατεύματα συνεχίζεται, ότι οι έποικοι πολλαπλασιάζονται, οι περιουσίες μας γίνονται αντικείμενο σφετερισμού, η πολιτιστική και θρησκευτική μας κληρονομιά βεβηλώνεται και καταστρέφεται. Ότι το μέλλον μας απειλείται.
Δυστυχώς η τουρκική αδιαλλαξία δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία. Επιδιώκουμε και εργαζόμαστε για τη λύση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αναγνωρίσουμε τα τετελεσμένα της εισβολής, ούτε να υποκύψουμε στους όρους του κατακτητή θέτοντας σε κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού στη γη των πατέρων του. Αυτό να μην το περιμένει κανείς.
Τώρα είναι ώρες ευθύνης, συνολικής και συλλογικής προσπάθειας σε όλους τους τομείς. Και η ενότητα είναι αναγκαίος όρος επιβίωσης. Οι σύγχρονες κοινωνίες δεν αντιμετωπίζουν τα μεγάλα προβλήματα με συνεχείς αντιπαραθέσεις και ατελείωτες αντιδικίες. Προχωρούν μπροστά μέσα από το διάλογο, τη μετριοπάθεια, τη σύνεση, τη συναίνεση. Και εμείς δεν έχουμε άλλο τρόπο να υπερβούμε την κρίση, να ξεπεράσουμε τα προβλήματα, να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος, παρά με τη συνεννόηση μεταξύ μας και την ενότητα.
Διαθέτουμε θέληση, κουράγιο, σθένος και μια υπερήφανη ιστορία που δεν μας επιτρέπει να γονατίσουμε. Μπορεί οι συνθήκες να είναι δύσκολες αλλά θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με υπευθυνότητα και συνέπεια να ανατρέψουμε την κατοχή, να ανακόψουμε τον εποικισμό, να αποτρέψουμε την κατάρα και τον εφιάλτη της διχοτόμησης.
Ενωμένοι, με σύνεση και αποφασιστικότητα, με αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία μπορούμε να προχωρήσουμε στο μέλλον, μπορούμε να φέρουμε καλύτερες μέρες για τον τόπο μας και ελπιδοφόρες προοπτικές για τον λαό μας.
Τιμούμε τον αγνοούμενο Ανδρέα Γεωργίου από την Αγία Άννα. Τιμούμε τους ήρωες και τους μάρτυρες του λαού μας. Η εμβληματική τους φυσιογνωμία λειτουργεί ως εθνική συνείδηση και καταμαρτυρεί την ευθύνη μας να συνεχίσουμε τον αγώνα για μια ελεύθερη και επανενωμένη Κύπρο, ένα νησί της ειρήνης, της δημιουργίας και της προόδου για όλους τους ανθρώπους του. Αυτή είναι η παρακαταθήκη που καταδεικνύει το μνημείο του αγνοούμενου Ανδρέα Γεωργίου που αποκαλύπτουμε σήμερα.
