Με
ιδιαίτερη χαρά παρευρίσκομαι στην αποψινή εκδήλωση που διοργανώνει ο
Δήμος Γερίου και η Αστυνομία Κύπρου για τον εορτασμό της ανεξαρτησίας
της Κύπρου. Φέτος συμπληρώνονται 52 χρόνια από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ανεξάρτητο κράτος,
στις 16 Αυγούστου του 1960, με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου,
ήταν αποτέλεσμα τόσο του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 εναντίον
των Άγγλων όσο και της καθολικής απαίτησης του λαού για ελευθερία και
αποτελεί ορόσημο για την μετέπειτα εξέλιξη της ιστορίας του τόπου μας. Η
πορεία της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας όλα αυτά χρόνια υπήρξε
δύσκολη, ανηφορική αλλά ταυτόχρονα και δημιουργική. Με πρώτο Πρόεδρο τον αείμνηστο Εθνάρχη
Μακάριο Γ’, η Κύπρος ακολούθησε μια ειρηνική πορεία ανάπτυξης και
προόδου. Η Κυπριακή Δημοκρατία εδραιώθηκε στη συνείδηση των πολιτών της
και της ανθρωπότητας και πήρε τη θέση της στη διεθνή κοινότητα ως
ανεξάρτητο κράτος, συνεισφέροντας ως μέλος του Οργανισμού Ηνωμένων
Εθνών, του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Κινήματος των Αδεσμεύτων, καθώς και άλλων διεθνών οργανισμών στις προσπάθειες για τη διεθνή ειρήνη, τη συνεργασία και την πρόοδο των λαών. Η ιστορία της Κύπρου, του τρίτου μεγαλύτερου
νησιού της Μεσογείου, είναι μια από τις παλαιότερες στον κόσμο. Η
ιστορική σημασία της ανέκαθεν υπερέβαινε κατά πολύ το μικρό μέγεθός της.
Η στρατηγική της σημασία στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων καθώς και οι
σημαντικές ποσότητες χαλκού και ξυλείας που υπήρχαν στο νησί προσέλκυσαν
πολλούς κατακτητές. Τα πρώτα ευρήματα πολιτισμού στο νησί
χρονολογούνται από την ένατη χιλιετηρίδα π.Χ.,
ενώ η ανακάλυψη του χαλκού έφερε πλούτο και ανάπτυξη του εμπορίου στο
νησί. Γύρω στο 1200 π.Χ. οι Μυκηναίοι-Αχαιοί άρχισαν να εγκαθίστανται σ’
ολόκληρη την Κύπρο, φέρνοντας μαζί τους τη γλώσσα και τον πολιτισμό
τους και καθορίζοντας από τότε αποφασιστικά την πολιτιστική ταυτότητα
του νησιού. Η Κύπρος γνώρισε στη συνέχεια πολλούς
κατακτητές, αλλά κατόρθωσε να διατηρήσει ανέπαφη την ελληνική της
ταυτότητα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό της, τα ήθη και τα έθιμα της. Καθοριστικά γεγονότα που έχουν επηρεάσει την
πολιτική, πολιτισμική, κοινωνική και οικονομική ανέλιξη της Κύπρου
υπήρξαν κατά τα νεώτερα έτη οι διακοινοτικές συγκρούσεις και οι
παρεμβάσεις ξένων δυνάμεων και άλλων κρατών που στόχευαν στην κατάλυση
της κυπριακής ανεξαρτησίας. Αποκορύφωμα των εντάσεων αποτέλεσε το
προδοτικό πραξικόπημα εναντίον της νόμιμης Κυβέρνησης και του Προέδρου
της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου από την ελληνική Χούντα
και την ΕΟΚΑ Β΄ στις 15 Ιουλίου 1974, καθώς και η βάρβαρη εισβολή της
Τουρκίας στις 20 Ιουλίου. Οι συνέπειες ήταν ανείπωτες και ζωντανές μέχρι
σήμερα: χιλιάδες πρόσφυγες, εκατοντάδες αγνοούμενοι, χιλιάδες νεκροί
και παράνομη κατοχή του 37% του εδάφους μας. Σήμερα, 52 χρόνια
μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, βρισκόμαστε αντιμέτωποι
με τη συνεχιζόμενη τουρκική αδιαλλαξία και η πατρίδα μας εξακολουθεί να
είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της οποίας εδάφη κατέχονται από
άλλη χώρα υποψήφια για ένταξη στην ενωμένη Ευρώπη. Η ελληνοκυπριακή πλευρά καταβάλλει συνεχείς
προσπάθειες με στόχο την επανένωση της χώρας, με στόχο να αποκαταστήσει
τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων των Κυπρίων σε ολόκληρο το νησί,
στη βάση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου και των Ψηφισμάτων του
ΟΗΕ. Αμετάκλητος στόχος όλων μας πρέπει να είναι να εξασφαλίσουμε για τη
νέα γενιά μια ελεύθερη και επανενωμένη Κύπρο, απαλλαγμένη από κατοχικά
στρατεύματα και συρματοπλέγματα. Να εξασφαλίσουμε για την Κύπρο μας και
τον λαό της, Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Αρμένιους, Μαρωνίτες και
Λατίνους, ειρήνη, αλληλεγγύη, αλληλοσεβασμό και αποκατάσταση των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό θα αποτελέσει και τη μεγαλύτερη δικαίωση
όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία και ανεξαρτησία αυτού του τόπου.
|
|
