Να μη μεταδοθεί πριν τις 4.30 μ.μ.
Τριάντα οκτώ χρόνια μετά την προδοσία και το
έγκλημα σε βάρος της Κύπρου μαζευτήκαμε εδώ στην εκκλησία του Αγίου
Δημητρίου στην Ακρόπολη προς επιτέλεση χρέους τιμής.
Σήμερα και με τη βοήθεια της επιστήμης, με
καθυστέρηση 38 χρόνων, τελούμε την κηδεία του ήρωα Χαράλαμπου
Κωνσταντίνου. Βαριά η ευθύνη και δυσβάστακτο το χρέος να απευθύνει
κάποιος τον λόγο 38 χρόνια μετά σε έναν κορυφαίο της αντίστασης κατά της
τουρκικής εισβολής του 1974.
Πώς να μιλήσει για να αποχαιρετήσει με
καθυστέρηση 38 χρόνων τον Χαράλαμπο Κωνσταντίνου, μάρτυρα της
αντίστασης και της ελευθερίας, όταν η εθνική ταπείνωση της κατοχής είναι
παρούσα και όταν το κάλεσμα της ευθύνης οριοθετεί την πορεία μας; Τι
να πούμε και τι να παραλείψουμε;
- Την εσχάτη προδοσία και τη βαρβαρότητα του τουρκικού εγκλήματος;
- Την επί 38 χρόνια ανοχή της τουρκικής ανομίας;
- Την επίδειξη της διεθνούς υποκρισίας;
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να μιλήσουμε σε
εσένα, Χαράλαμπε Κωνσταντίνου αγωνιστή, μάρτυρα της ελευθερίας, με όση
ειλικρίνεια μας επιτρέπουν οι συμβατικότητες και οι σκοπιμότητες, σε
εσένα που έφυγες νωρίς περιφέροντας με καρτερία και περηφάνια τα φανερά
και αθέατα τραύματα μιας εποχής που ανακυκλώνεται από τότε τυραννικά,
αναζητώντας τη λύτρωση και την κάθαρση αρχαίας τραγωδίας.
Ο Χαράλαμπος Κωνσταντίνου γεννήθηκε στην
Κερύνεια στις 10 Φεβρουαρίου του 1956 και το καλοκαίρι του 1974 διέμενε
μαζί με την οικογένεια του στη Λεμεσό. Τον Ιανουάριο του 1974
κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του
θητεία. Μετά τη βασική του εκπαίδευση τοποθετήθηκε στο 399 Τ.Π. η έδρα
του οποίου βρισκόταν στο Μπογάζι. Αρχές Ιουλίου του 1974 μετατέθηκε στο
251 Τ.Π. η έδρα του οποίου βρισκόταν στη Γλυκιώτισσα Κερύνειας. Στις 19
Ιουλίου 1974, μια μέρα πριν αρχίσει η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, είχε
συνάντηση με την οικογένεια του στο τάγμα που υπηρετούσε. Στις 20
Ιουλίου, ημέρα έναρξης της τουρκικής εισβολής, ο Κωνσταντίνου υπηρετούσε
στον 3ο Λόχο του 251 Τ.Π. και μαζί με συστρατιώτες του επάνδρωναν
θέσεις της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή του σταδίου Γ.Σ. Πράξανδρος στην
Κερύνεια.
Οι άνδρες του 3ου Λόχου του 251 Τ.Π.
ενεπλάκησαν σε σκληρές και άνισες μάχες με τα τουρκικά στρατεύματα και
κατάφεραν να κρατήσουν τις θέσεις τους μέχρι το μεσημέρι της 22ης Ιουλίου.
Στις 22 Ιουλίου οι τουρκικές αποβατικές δυνάμεις ενισχυμένες και με
άρματα μάχης εξαπέλυσαν σφοδρή και συντονισμένη επίθεση εναντίον των
θέσεων που επάνδρωνε ο Κωνσταντίνου και οι συστρατιώτες του. Λόγω της
υπεροπλίας των τουρκικών δυνάμεων οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς, μεταξύ
των οποίων και ο Κωνσταντίνου, διατάχθηκαν να οπισθοχωρήσουν. Κατά τη
διάρκεια της οπισθοχώρησης κάποιοι άνδρες του 3ου Λόχου κατάφεραν και
απομακρύνθηκαν από τις θέσεις που επάνδρωναν ενώ άλλοι, μεταξύ των
οποίων και ο Κωνσταντίνου, εγκλωβίστηκαν στην περιοχή η οποία
καταλήφθηκε από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής. Έκτοτε ο Κωνσταντίνου
δεν είχε δώσει σημεία ζωής.
Η εκταφή ενός πολύ μικρού αριθμού οστών του
ήρωα Χαράλαμπου Κωνσταντίνου πραγματοποιήθηκε το 2007 από ομαδικό τάφο
που εντοπίστηκε σε περιοχή του κατεχόμενου Αγίου Ιλαρίωνα, στο πλαίσιο
του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής
Επιτροπής Αγνοουμένων Κύπρου που λειτουργεί υπό την αιγίδα των Ηνωμένων
Εθνών. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν ανθρωπολογικές εξετάσεις και
εξετάσεις DNA , με βάση τις οποίες έχει διακριβωθεί η ταυτότητα των εν λόγω οστών που ανήκουν στον ήρωα.
Σήμερα, 38 χρόνια μετά την προδοσία και το
έγκλημα ενάντια στην πατρίδα μας, και μετά την ηρωική θυσία του
Χαράλαμπου Κωνσταντίνου, τα αποτελέσματα εξακολουθούν να υπάρχουν και να
απειλούν με ολοκληρωτικό εθνικό αφανισμό την Κύπρο και τον λαό μας. Οι
πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι εξακολουθούν να αποτελούν
την καθημερινή δραματική υπόμνηση της εθνικής συμφοράς και να μας
υποδεικνύουν το μέγα χρέος για απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τα
τραγικά γεγονότα του 1974, η Τουρκία όχι μόνο παρέμεινε αδιάλλακτη αλλά
με μια σειρά ενέργειες έχει κλιμακώσει την προκλητική της στάση. Η
ανακήρυξη του ψευδοκράτους, η ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση των
τουρκικών στρατευμάτων, η ένταση της μεταφοράς εποίκων από την Τουρκία
με προφανή στόχο τη δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων της
Κύπρου, ο σφετερισμός των ελληνοκυπριακών περιουσιών, δεν αφήνουν καμιά
αμφιβολία για τους τελικούς στόχους της Τουρκίας.
Οι κατά καιρούς διάφορες προτάσεις και
προσεγγίσεις των Τούρκων στο κυπριακό πρόβλημα προνοούν την αναγνώριση
δύο κρατικών οντοτήτων με μια μορφή ισότιμης συγκυριαρχίας σε ολόκληρη
την επικράτεια, πράγμα που ανοίγει τον δρόμο για μελλοντική ολοκλήρωση
της κατοχής.
Σε αυτές τις αδιάλλακτες προτάσεις
εξακολουθούν να επιμένουν στις απευθείας διαπραγματεύσεις τα τελευταία
τρία χρόνια. Οι απόψεις της τουρκικής ηγεσίας προνοούν στην
πραγματικότητα ένα καθεστώς φυλετικών διακρίσεων, παραβιάζουν κάθε
δημοκρατική έννοια και κάθε διεθνή κανόνα. Παραβιάζουν τα ψηφίσματα, τις
αποφάσεις και τον ίδιο τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Οι απευθείας
διαπραγματεύσεις οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο εξαιτίας της τουρκικής
κακοπιστίας και αδιαλλαξίας.
Ταυτόχρονα, η Τουρκία κλιμακώνει τις
προκλήσεις της με δημιουργία έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο. Με την
αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός
της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης, όπως αυτά κατοχυρώνονται από το
Θαλάσσιο Δίκαιο. Με απροκάλυπτες και ιταμές απειλές και ενέργειες που
δυναμιτίζουν την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή.
Πρόκειται για συμπεριφορά που, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύει τον
επεκτατικό και αρπακτικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους.
Είναι χρέος όλων όσων ενδιαφέρονται για την
ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή να παρέμβουν αποφασιστικά προς
την πλευρά της Τουρκίας. Να της υποδείξουν ότι δεν είναι δυνατόν να
συνεχίζει μια συμπεριφορά ταραξία και παραβάτη του διεθνούς δικαίου. Να
την καλέσουν να συμμορφωθεί προς τη διεθνή έννομη τάξη. Ιδιαίτερα από
πλευράς ΕΕ θα πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές προς την Τουρκία ότι
συνέχιση της έκνομης συμπεριφοράς της θα οδηγήσει σε οριστικό τερματισμό
της ευρωπαϊκής ενταξιακής της πορείας.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση,
η ανάγκη πρόταξης της δικής μας αποφασιστικής αντίστασης αποτελεί
υπέρτατο πατριωτικό καθήκον. Και δεν είναι θέμα επιλογής ανάμεσα σε
προσφερόμενες υπαλλακτικές πορείες η ανάγκη αντιμετώπισης του τουρκικού
επεκτατισμού. Είναι ιστορική εθνική επιταγή και αδήριτη ανάγκη. Είναι
θέμα επιβίωσης του λαού και της πατρίδας απέναντι σε ένα αδίστακτο
κατακτητή που απειλεί το εθνικό μας μέλλον.
Είναι το χρέος μας απέναντι στον ήρωα που
τιμούμε σήμερα. Που επιτάσσει να ξεφύγουμε οριστικά από το σύνδρομο της
εθνικής προδοσίας και του εγκλήματος του 1974, να επανακαθορίσουμε τα
μεγάλα οράματα και να επανασυνδέσουμε τα κομμένα νήματα των προσπαθειών
και των αγώνων του Κυπριακού Ελληνισμού. Να ολοκληρώσουμε λυτρωτικά τον
ιστορικό κύκλο που ξεκινά από την αγχόνη του αποικιοκράτη, εκτείνεται
στην τραγωδία της εισβολής και ολοκληρώνεται, πρέπει να ολοκληρωθεί, με
πράξη μόνο μία. Πράξη απόσεισης της κατοχής. Πράξη ελευθερίας.
Με νωπές τις μνήμες και ανεπούλωτα τα
τραύματα, οφείλουμε να παραμείνουμε σταθεροί στην υπεράσπιση των βασικών
αρχών λύσης του Κυπριακού. Αξιοποιώντας το νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον
μέσα στο οποίο είναι πλέον ενταγμένο το Κυπριακό, με ανάπτυξη
πρωτοβουλιών και κινήσεων από τη δική μας πλευρά, με πλήρη και συνεχή
συντονισμό με την Ελλάδα και με σφυρηλάτηση της εθνικής ομοψυχίας.
Ο αγώνας μας είναι αγώνας ζωής, είναι αγώνας
δικαίου. Και σε τέτοιους αγώνες δεν επιτρέπεται η αποτυχία. Τώρα
βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Χρέος μας να μην ολιγωρήσουμε
και να μη φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων.
Εμπνευσμένοι από την ηρωική θυσία του
Χαράλαμπου Κωνσταντίνου και όλων όσων κατέθεσαν τη ζωή τους στο
θυσιαστήριο της κυπριακής ελευθερίας, ας εδραιώσουμε το ανίκητο μέτωπο
της ελευθερίας. Όλοι μαζί, για να ανοίξουμε διάπλατα τη λεωφόρο της
εθνικής δικαίωσης. Όλοι μαζί, για να ατενίσουμε την ιστορία, το έθνος,
τους αγώνες και τους αγωνιστές με το κεφάλι ψηλά.
Αθάνατε ήρωα Χαράλαμπε Κωνσταντίνου,
Τιμούμε και υποκλινόμαστε στη μεγάλη σου
θυσία. Η μνήμη σου θα είναι αιώνια, όπως ασταμάτητος θα είναι και ο
δικός μας αγώνας ως την τελική δικαίωση, ως τη δικαίωση της θυσίας σας.
Κι όπως λέει και ο μεγάλος ποιητής του Ελληνισμού Γιώργος Σεφέρης:
- Να μιλήσω για ήρωες να μιλήσω για ήρωες: Ο Μιχάλης (ο Χαράλαμπος)
- που έφυγε με ανοικτές πληγές από το νοσοκομείο
- ίσως μιλούσε για ήρωες, όταν τη νύκτα εκείνη
- που έσερνε το ποδάρι του μες στη συσκοτισμένη πολιτεία
- ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας.
- «Στα σκοτεινά πηγαίνουμε στα σκοτεινά προχωρούμε…»
- Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.
Και εμείς, αθάνατε ήρωα Χαράλαμπε
Κωνσταντίνου, θα αγωνιζόμαστε ασταμάτητα ως την ώρα που άπλετο φως
ελευθερίας θα αναβλύσει. Ως τη δικαίωση της θυσίας σου. |
|
