6/6/12

Χαιρετισμός της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κας Σωτηρούλας Χαραλάμπους εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, στην πολιτικοκαλλιτεχνική εκδήλωση της ΕΔΟΝ αφιερωμένη στους ποιητές Χικμέτ, Βάρναλη και Πιερίδη, στη Δερύνεια

Να μην μεταδοθεί πριν τις 7:30 μ.μ.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Μαζευτήκαμε σήμερα με πρωτοβουλία της ΕΔΟΝ για να τιμήσουμε τρεις κορυφαίες μορφές της ποίησης του 20ου αιώνα: Τους Θεοδόση Πιερίδη, Κώστα Βάρναλη και Ναζίμ Χικμέτ. Ποιητές που συνέδεσαν τη δημιουργία με τον αγώνα για πρόοδο της κοινωνίας, με την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και με τον αγώνα για ελευθερία. Πολλοί ήταν οι ποιητές που τραγούδησαν την ελευθερία, μα λίγοι σαν αυτούς τους τρεις που την έκαναν βίωμά τους.

Συγχαίρω την ΕΔΟΝ για την πρωτοβουλία της να τιμήσει τους σύγχρονους αυτούς ποιητές που αγωνίστηκαν για την πρόοδο της ανθρωπότητας μέσα από ένα διεθνιστικό πνεύμα αλληλεγγύης.
Δεν θα αναλύσω την πορεία των ανθρώπων αυτών που βιογραφικά και καλλιτεχνικά θα επιχειρήσουν, είμαι σίγουρη, άλλοι ομιλητές απόψε. Θα σταθώ σε ένα κύριο, όσο και καίριο, ζήτημα που συνδέει του τρεις αυτούς αγωνιστές της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλήθειας.

Πάντα επίκαιροι και συμμέτοχοι στην κοινωνική και πολιτική ζωή των κοινωνιών που τους ανέθρεψαν, τοποθετήθηκαν με τόλμη μέσα από τους στίχους τους απέναντι στους μηχανισμούς υποδούλωσης και καταπίεσης του ανθρώπου και υποστήριξαν τους κοινωνικούς αγώνες της εποχής τους. Συχνά έπαιρναν θέση με ισχυρή πολιτική άποψη, περιγράφοντας τις δυσκολίες των φτωχών, των καταπιεσμένων και των αγροτών, τις πολιτικές ανακατατάξεις. Το ποιητικό τους έργο το διέκρινε ο δεικτικός και συχνά σαρκαστικός ποιητικός λόγος που με χαρακτηριστική πολιτική ωριμότητα ανέδειξε τους ποιητές για το επίκαιρο και κριτικό τους πνεύμα.

Άνθρωποι σαν τους ποιητές αυτούς αποτελούν ό,τι καλύτερο και ατόφιο έχει να επιδείξει η παγκόσμια αριστερά στο διεθνές στερέωμα. Όταν ο Χικμέτ γράφει για μια θρησκεία, έναν νόμο, ένα δίκαιο -τη δουλειά του εργάτη- ή όταν απαγγέλλει ο Βάρναλης των Μοιραίων και ο Πιερίδης συνθέτει τον Προλεταριακό Διεθνισμό του, τότε είναι που κτίζονται νοητές γέφυρες στο στερέωμα του κόσμου τις οποίες καλούμαστε να διαβούμε.

Στις σημερινές συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ανέδειξε με ιδιαίτερη ένταση τις αντιφάσεις του σύγχρονου κόσμου, η ποίηση των τριών τιμώμενων ποιητών είναι επίκαιρη παρά ποτέ. Η φωνή τους είναι αναγκαία και οι στίχοι τους επίκαιροι στον αγώνα ενάντια στην αδικία, στην προσπάθεια για μια δίκαιη κοινωνία που να έχει τον άνθρωπο στο επίκεντρο της ανάπτυξης.

Αγαπητοί φίλοι,

Όσες εκδηλώσεις κι αν κάνουμε για να τιμήσουμε τη μνήμη και να αναδείξουμε το έργο των Χικμέτ, Βάρναλη και Πιερίδη, το χρέος μας απέναντί τους θα παραμείνει ανεκπλήρωτο, ενόσω θα παραμένει ανικανοποίητη η δίψα τους για κοινωνική δικαιοσύνη, ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Ο καλύτερος φόρος τιμής στη μνήμη των ανθρώπων αυτών είναι η απάντηση μας ότι «Ξέρουμε κι εμείς να τραγουδάμε».

Χρέος μας και αμετάθετος στόχος μας η θετική αγωνιστική στάση ζωής. Η δέσμευσή μας για λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας που θα διασφαλίζει την ενότητα του κράτους με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα, μία ιθαγένεια και με πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων, όπως αυτή καθορίζεται από τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αποτελεί την προμετωπίδα του αγώνα μας.

Με αυτές λοιπόν τις σκέψεις καταθέτω φόρο τιμής στους ποιητές της ελευθερίας Χικμέτ, Βάρναλη και Πιερίδη και συγχαίρω για ακόμη μια φορά την ΕΔΟΝ που αναδεικνύει το διαχρονικό πανανθρώπινο έργο αυτών των μεγάλων ποιητών και αγωνιστών.