Πιστοί
στο ραντεβού μας, είμαστε εδώ για να αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο
τιμής στους ηρωομάρτυρες της φιλίας και της συνεργασίας του κυπριακού
λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, Κώστα Μισιαούλη και Ντερβίς Αλή
Καβάζογλου. Είμαστε εδώ για να αναβαπτισθούμε στα νάματα της ηρωικής
θυσίας τους. Οι δύο ηρωομάρτυρες, που έπεσαν από τα δολοφονικά φασιστικά
βόλια της ΤΜΤ, έχουν μετατραπεί σε διαχρονικό σύμβολο για ολόκληρο τον
κυπριακό λαό. Σύμβολο ενότητας του κυπριακού λαού. Σύμβολο αντίστασης
στις ξένες ιμπεριαλιστικές επιβουλές για διχοτόμηση της πατρίδας και του
λαού μας. Σύμβολο επαναπροσέγγισης, κοινού αγώνα και πάλης
Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Η ηρωική θυσία τους αποτελεί φάρο που
φωτίζει τον δρόμο της ελπίδας και ατσαλώνει τη θέλησή μας για ασταμάτητο
αγώνα μέχρι τη δικαίωση. Η θυσία τους στέλνει το μήνυμα ότι η κατοχή, η
διχοτόμηση, ο συνεχιζόμενος εποικισμός, ο εθνικισμός- σοβινισμός και η
μισαλλοδοξία δεν μπορούν να είναι το μέλλον της πατρίδας και του λαού
μας. Υπάρχει και ο άλλος δρόμος. Ο δρόμος της ειρηνικής συμβίωσης, της
ασφάλειας, της συνεργασίας, της ευημερίας και της δημιουργίας μεταξύ
Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ο δρόμος της απελευθέρωσης και της
επανένωσης της πατρίδας μας. Ο δρόμος της επαναπροσέγγισης. Ένας
δύσκολος δρόμος γεμάτος σκοπέλους.
Είναι όμως ο μονόδρομος που οδηγεί στη
λύτρωση, την ειρήνη, την ενότητα και τη δημιουργία, που οδηγεί σε ένα
λαμπρό μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας. Είναι ο δρόμος που μπορεί να
οδηγήσει στην απαλλαγή από τη «δαμόκλειο σπάθη» της κατοχής, της
διχοτόμησης και του εποικισμού που απειλούν σήμερα αυτή τούτη την ύπαρξη
του κυπριακού λαού στη γη που τον γέννησε. Απειλούν τόσο την
ελληνοκυπριακή κοινότητα, η οποία συνεχίζει να ζει υπό την απειλή
ενδεχόμενων νέων τυχοδιωκτικών ενεργειών της Τουρκίας, όσο και την
τουρκοκυπριακή κοινότητα, η οποία κινδυνεύει να χάσει την κυπριακή
ταυτότητά της υπό το βάρος του συνεχιζόμενου εποικισμού.
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Προσπαθούμε ως κυπριακός λαός εδώ και πολλά
χρόνια να ανατρέψουμε τα απαράδεχτα δεδομένα που δημιούργησαν το
φασιστικό πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β΄ και η
τουρκική εισβολή και κατοχή. Αρρωστημένα μυαλά του φασισμού, του
σοβινισμού και της μισαλλοδοξίας που μιλούσαν τουρκικά δολοφόνησαν τους
Καβάζογλου και Μισιαούλη, στοχεύοντας στη διχοτόμηση της πατρίδας μας.
Αρρωστημένα μυαλά που μιλούσαν ελληνικά, εμποτισμένα με το δηλητήριο του
εθνικισμού-σοβινισμού, αιματοκύλισαν την πατρίδα μας οδηγώντας την στη
μεγαλύτερη καταστροφή που έχει βιώσει ανά τους αιώνες. Ο
εθνικισμός-σοβινισμός υπήρξε στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου βασικός
συνεργάτης και αποτελεσματικό εργαλείο για να προωθηθούν τα ξένα
επεκτατικά και διχοτομικά σχέδια κατά της Κύπρου. Πίσω από τις
μεγαλόστομες αλλά κενές περιεχομένου διακηρύξεις, πίσω από τον
ιδεολογικό ρατσισμό και τον εθνικιστικό φανατισμό των ακροδεξιών και
στις δύο κοινότητες κρυβόταν πάντοτε η συνέργια με τα σχέδια των εχθρών
της Κύπρου. Ο εθνικισμός-σοβινισμός των ακραίων κύκλων στην
ελληνοκυπριακή και στην τουρκοκυπριακή κοινότητα λειτούργησαν πάντοτε ως
συγκοινωνούντα δοχεία. Πίσω από την ακραία, μισάνθρωπη ρητορεία και τις
φασιστικές ενέργειες αυτό που πραγματικά κρυβόταν ήταν η υπόγεια άτυπη
σύμπτωση στόχων των ακραίων εθνικιστών σε βάρος της Κύπρου και του
κυπριακού λαού και υπέρ των ιμπεριαλιστικών, διχοτομικών σχεδιασμών.
Λυπούμαι να παρατηρήσω ότι τέτοια φαινόμενα
συνεχίζουν να υπάρχουν και να αναβιώνουν μέχρι σήμερα. Οι διχοτομικοί
σχεδιασμοί σημαντικής μερίδας της ακραίας, εθνικιστικής τουρκοκυπριακής
ελίτ και της Τουρκίας βρίσκουν στήριγμα και αρωγή στις εθνικιστικές
εξάρσεις και ρητορείες εκείνης της μικρής μερίδας των Ελληνοκυπρίων που
καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι είναι προτιμητέα η διχοτόμηση και η
λεγόμενη «εθνική καθαρότητα» της μισής έστω Κύπρου, παρά μια λύση που
δεν θα είναι «καθαρή» και «ατόφια» και δεν θα ανταποκρίνεται στους
μαξιμαλιστικούς στόχους που θέτουν. Αναβιώνουν και αναπαράγονται
αλυτρωτικοί στόχοι που στο παρελθόν μας οδήγησαν σε περιπέτειες και
ανείπωτες τραγωδίες.
Οι εκάστοτε Πρόεδροι της Κυπριακής
Δημοκρατίας και μαζί τους η μεγάλη πλειοψηφία του λαού ποτέ δεν
συμμερίστηκαν τις διχοτομικές θέσεις των εθνικιστών- σοβινιστών και στις
δύο κοινότητες. Ουδέποτε συμβιβάστηκαν με την τουρκική κατοχή, τον
εποικισμό και τη διχοτόμηση. Από το 1977 που ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος
συνομολόγησε την πρώτη συμφωνία Υψηλού Επιπέδου, ο στόχος της δικής μας
πλευράς είναι η επίτευξη μιας εφικτής συμβιβαστικής λύσης διζωνικής,
δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως αυτή καθορίζεται στα
ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, με μια και μόνη κυριαρχία, μια
ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Αυτή την ξεκάθαρη γραμμή, σε
ό,τι αφορά τουλάχιστον στον στόχο, ακολούθησαν όλοι ανεξαίρετα οι
Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πρέπει να είναι ξεκάθαρο στον κυπριακό λαό
ότι η ομοσπονδιακή λύση προϋποθέτει -πάντοτε προϋπόθετε - συγκεκριμένους
συμβιβασμούς σε σχέση με τη δομή του κράτους και τον διαμοιρασμό της
εξουσίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Οι συμβιβασμοί αυτοί, υπό την
απαραίτητη προϋπόθεση ότι δεν παραβιάζουν τις βασικές αρχές της ενότητας
του κράτους, των θεσμών, της οικονομίας και του λαού, είναι το αναγκαίο
τίμημα που υποχρεωθήκαμε να καταβάλουμε ώστε να ανατρέψουμε τα
διχοτομικά, κατοχικά τετελεσμένα και να επανενώσουμε την πατρίδα και τον
λαό μας. Να θέσουμε τέρμα στην κατοχή και τον εποικισμό. Ταυτόχρονα
πρέπει να υπολογίσουμε σωστά τις δυνατότητες και τις θετικές προοπτικές
που θα δημιουργήσει η επίλυση του Κυπριακού για την Κύπρο και τον λαό
μας, στον οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό τομέα. Με μια
σωστή λύση του Κυπριακού η Κύπρος μπορεί να μετατραπεί σε χώρο
ευημερίας, ασφάλειας, οικονομικής άνθισης και διαπολιτισμικής
δημιουργίας, χώρος σύμβολο ειρήνης για την ευρύτερη περιοχή και όλο τον
κόσμο.
Τριάντα οκτώ σχεδόν χρόνια μετά το δίδυμο
έγκλημα κατά της Κύπρου το πρόβλημα παραμένει άλυτο. Ο κύριος παράγοντας
που όλα αυτά τα χρόνια κράτησε άλυτο το Κυπριακό υπήρξε η τουρκική
αδιαλλαξία και η άρνηση της Άγκυρας να συνεργαστεί για μια βιώσιμη και
λειτουργική λύση του προβλήματος. Δυστυχώς και στην παρούσα φάση των
απευθείας διαπραγματεύσεων ο κ. Έρογλου αρνείται να συνεργαστεί στα
πλαίσια της συμφωνημένης βάσης των διαπραγματεύσεων με αποτέλεσμα το
τελευταίο διάστημα να υπάρχει στασιμότητα στις διαπραγματεύσεις.
Εκτός από το γεγονός ότι ο κ. Έρογλου με
θέσεις και προτάσεις του δεν σέβεται την ίδια τη βάση των συνομιλιών,
αρνείται στην πράξη να υλοποιήσει τη συμφωνία ότι οι συνομιλίες
συνεχίζονται από το σημείο που σταμάτησαν με τον κ. Ταλάτ. Αρνείται να
τιμήσει βασικές συγκλίσεις που έχουν επιτευχθεί προτού αναλάβει την
αρχηγία της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Αυτή η συμπεριφορά του κ.
Έρογλου αποτελεί βασικό λόγο που οι συνομιλίες βρίσκονται σήμερα σε
στασιμότητα. Εάν προσθέσει κάποιος σε αυτή την εικόνα τις συνεχείς
απειλές και προκλήσεις τόσο από τον κ. Έρογλου όσο και από την Άγκυρα,
συμπεριφορά που υπερβαίνει κάθε όριο τόσο σε σχέση με τις έρευνές μας
για υδρογονάνθρακες όσο και για την επερχόμενη Κυπριακή Προεδρία του
Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, σχηματίζεται έτσι το παζλ των ευθυνών για τη
σημερινή κατάσταση στις διαπραγματεύσεις. Θέλω και από αυτό το βήμα να
καταγγείλω την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας και του κ. Έρογλου η
οποία κρατά άλυτο το Κυπριακό και θυματοποιεί Ελληνοκύπριους και
Τουρκοκύπριους.
Η τουρκική προκλητικότητα έχει φτάσει το
τελευταίο χρονικό διάστημα στο αποκορύφωμά της. Εκπέμπει αλαζονεία και
έπαρση που προσβάλλει βάναυσα όχι μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και
την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η
προκλητικότητα είναι αποτέλεσμα λανθασμένης και επιζήμιας χρησιμοποίησης
του αναβαθμισμένου ρόλου που διαδραματίζει η Τουρκία στην ευρύτερη
περιοχή και των επιτυχιών της τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και
διεθνώς. Μια τέτοια, όμως, συμπεριφορά δεν μπορεί να συμβάλει στην
ειρήνευση και σταθερότητα στην περιοχή. Αν η Τουρκία συνεχίσει να
διαδραματίζει ρόλο ταραχοποιού της περιοχής, ένας τέτοιος ταραχοποιός
δεν μπορεί να είναι χρήσιμος σύμμαχος για κανέναν. Η διεθνής κοινότητα
και ειδικότερα η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ΟΗΕ οφείλουν να συμβάλουν στον
συνετισμό της Τουρκίας και στην αλλαγή της στάσης του κ. Έρογλου στην
τράπεζα των συνομιλιών. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για τη λύση του
Κυπριακού.
Θέλω να υπογραμμίσω για ακόμη μια φορά ότι
παραμένουμε πανέτοιμοι για τη συνέχιση της διαδικασίας των συνομιλιών
και στη διάρκεια της Ευρωπαϊκής μας Προεδρίας. Η συνέχιση των συνομιλιών
πρέπει να σέβεται τη μέχρι σήμερα συμφωνημένη διαδικασία. Μια
διαδικασία χωρίς τεχνητά χρονοδιαγράμματα, επιδιαιτησία, διαμεσολάβηση
και χωρίς σύγκληση μιας άκαιρης διάσκεψης προτού εκπληρωθούν οι
προϋποθέσεις που έχουν συμφωνηθεί. Ενδεχόμενη προσπάθεια μονομερούς
αλλοίωσης της διαδικασίας θα αποτελεί ουσιαστικά προσπάθεια τερματισμού
των διαπραγματεύσεων. Έχουμε καταστήσει απολύτως σαφές ότι εμείς
συμφωνούμε πλήρως με τις προϋποθέσεις που το ίδιο το Συμβούλιο Ασφαλείας
έχει θέσει στο ψήφισμα 2026 και προηγούμενα για τη σύγκληση μιας
διεθνούς διάσκεψης. Μόνο με την επίλυση των εσωτερικών πτυχών του
προβλήματος και τη σύμφωνη γνώμη των δύο πλευρών, που προϋποθέτει
συμφωνία στον καθορισμό της ατζέντας και της σύνθεσης της, μπορεί να
συγκληθεί διεθνής διάσκεψη.
Φίλες και φίλοι,
Η απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας
και του λαού μας είναι μονόδρομος για τη διασφάλιση του μέλλοντός μας
στη γη που μας γέννησε. Η γη, η δική μας γη δεν έχει κρικέλια για να την
πάρουν και να φύγουν οι ξένοι κατακτητές. «Και αν μικρός είναι ο τόπος
και το θέλει και μπορεί, τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι». Θα
συνεχίσουμε λοιπόν την προσπάθεια για τη λύση. Θα συνεχίσουμε το διάβα
στον μόνο δρόμο που διασφαλίζει το δικό μας μέλλον και των παιδιών μας.
Αυτή θα είναι και η καλύτερη τιμή για τους ηρωομάρτυρες Καβάζογλου και
Μισιαούλη.
Τιμή και δόξα στους ήρωές μας.
Ζήτω η κοινή πάλη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων! Ζήτω ο κυπριακός λαός! Ζήτω η μάνα Κύπρος!
|
