12/02/2012
Η εξαγγελία της υποψηφιότητας του κ. Νίκου Αναστασιάδη αποδεικνύει πού στοχεύει η συνεχής ακραία, ισοπεδωτική και μηδενιστική πολιτική που ακολουθεί ο ΔΗΣΥ, είπε χθες ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Στέφανος Στεφάνου, επισημαίνοντας ότι ενώ η χώρα έχει ανάγκη ηρεμίας και ενότητας, η ηγεσία του ΔΗΣΥ προτίμησε τις συγκρούσεις και τις αντιπαραθέσεις.
Σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, στο Προεδρικό Μέγαρο, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος είπε: «Ο κ. Αναστασιάδης και η ηγεσία του ΔΗΣΥ οριστικοποίησαν σήμερα την απόφασή τους να βάλουν την Κύπρο στην πιο παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που γνώρισε η χώρα.
Και ενώ η χώρα έχει ανάγκη ηρεμίας, ενότητας και επικέντρωσης στην προσπάθεια για αντιμετώπιση των προκλήσεων και των προβλημάτων, ο κ. Αναστασιάδης και η ηγεσία του ΔΗΣΥ προτίμησαν τις αντιπαραγωγικές συγκρούσεις και τις ζημιογόνες αντιπαραθέσεις που εδώ και καιρό προκαλεί η πολιτική και η εν γένει συμπεριφορά τους.
Η εξαγγελία της υποψηφιότητας του κ. Αναστασιάδη αποδεικνύει πού στοχεύει η συνεχής ακραία, ισοπεδωτική και μηδενιστική πολιτική που ακολουθεί ο ΔΗΣΥ. Προκαλεί συγκρούσεις στην κοινωνία για να ισχυρίζεται μετά ο κ. Αναστασιάδης ότι τάχα ενώνει. Απαξιώνει θεσμούς, και ιδιαίτερα το θεσμό της Προεδρίας του κράτους, για να ισχυρίζεται μετά ότι οι θεσμοί χρειάζονται ανασυγκρότηση.
Ο κ. Αναστασιάδης ακολούθησε και σήμερα την τακτική των ατεκμηρίωτων κατηγοριών σε βάρος του Προέδρου και της Κυβέρνησης, αποφεύγοντας επιμελώς να διατυπώσει συγκεκριμένες θέσεις στα κεφαλαιώδη ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες.
Για το Κυπριακό μίλησε και πάλιν αόριστα. Σήμερα δεν κατέθεσε την πρότασή του για ‘χαλαρή ομοσπονδία’ και αποκεντρωμένο ομοσπονδιακό κράτος. Δεν κατέθεσε την πρότασή του για τετραμερή ή πενταμερή διάσκεψη. Αυτές είναι προτάσεις με τις οποίες διαφωνούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και η πλειοψηφία του λαού, πλην της ηγεσίας του Συναγερμού.
Ο κ. Αναστασιάδης επανέλαβε τις ατεκμηρίωτες κατηγορίες του για έλλειψη ενημέρωσης και συλλογικότητας. Οι πολίτες, βεβαίως, θυμούνται ότι ο κ. Αναστασιάδης για τα ίδια κατηγορούσε τον Γλαύκο Κληρίδη, που σήμερα ανέδειξε σε δάσκαλό του, και τον Τάσσο Παπαδόπουλο.
Οι πολίτες επίσης θυμούνται ότι ο κ. Αναστασιάδης αποχώρησε από το Εθνικό Συμβούλιο κατηγορώντας τον τότε Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο για αυταρχισμό και συσκότιση των πολιτικών δυνάμεων για τις διαπραγματεύσεις.
Και για να κατευνάσει ανησυχίες που εύλογα υπάρχουν λόγω των συνεχών μεταλλάξεων του στο Κυπριακό, ο κ. Αναστασιάδης πρότεινε ξανά κάποιον άγνωστο για διαπραγματευτή για να χειρίζεται το Κυπριακό, αντί του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως συμβαίνει για δεκαετίες.
Καμία ουσιαστική πρόταση δεν ακούσαμε από τον κ. Αναστασιάδη και για τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα του τόπου. Το μόνο συγκεκριμένο που ακούσαμε είναι τη γνωστή επωδό περί ιδιωτικοποίησης των Ημικρατικών Οργανισμών, ανεξαρτήτως αν αυτοί είναι κερδοφόροι, προσφέρουν στην παραγωγή δημόσιου πλούτου και ασκούν κοινωνική αποστολή.
Είναι γνωστές, άλλωστε, οι δογματικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ασπάζεται και θέλει να επιβάλει ο κ. Αναστασιάδης. Είναι αυτές οι πολιτικές οι οποίες εκεί που εφαρμόστηκαν προκάλεσαν βαθιά συστημική, οικονομική και κοινωνική κρίση, φτώχεια και κοινωνικές αναταραχές. Αν αυτές οι πολιτικές εφαρμοστούν και στην Κύπρο τότε είναι που θα πληγεί ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο νέος, θα πληγεί η κοινωνική συνοχή. Τότε είναι που θα ζήσουμε παρόμοιες δραματικές καταστάσεις με αυτές που υπάρχουν στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε πολλά άλλα μέρη του πλανήτη. Δραματικές καταστάσεις που οι πολίτες κάθε μέρα παρακολουθούν από τα ΜΜΕ.
Είναι δικαίωμα του κ. Αναστασιάδη να διεκδικήσει το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Είναι, όμως, δικαίωμα και απαίτηση των πολιτών να γνωρίζουν ποιες είναι οι πραγματικές πολιτικές που υποστηρίζει ο κ. Αναστασιάδης στο Κυπριακό, στην οικονομία, στην κοινωνία. Η προσπάθεια του κ. Αναστασιάδη να αποκρύψει και να μεταλλάξει τις θέσεις του στο Κυπριακό, στην οικονομία και στο κοινωνικό γίγνεσθαι προκαλεί ανησυχία στους πολίτες.
Άλλωστε, οι πολίτες έχουν γευτεί στην πράξη τα αποτελέσματα της κοινωνικο-οικονομικής πολιτικής του ΔΗΣΥ που, στο βαθμό που τους επετράπη να την εφαρμόσουν όταν ήταν εξουσία, έπληξε τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Πώς μπορούν οι πολίτες να εμπιστευτούν ένα άνθρωπο ο οποίος σήμερα μιλά για ανοχή και συλλογικότητα, αλλά το 2004 κατάγγελλε τον Πρόεδρο και την ίδια του τη χώρα στην Ευρώπη επειδή δεν έγινε το δικό του;
Σε αντίθεση με τον κ. Αναστασιάδη και την ηγεσία του Συναγερμού που έχουν υποτάξει τα πάντα στην επιδίωξη να κερδίσουν την προεδρική καρέκλα, ο Πρόεδρος και η Κυβέρνηση παραμένουν αφοσιωμένοι στη σκληρή προσπάθεια για αντιμετώπιση των προκλήσεων και εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος και του πολίτη».
