Χαιρετισμός του Υπουργού Εσωτερικών κ. Νεοκλή Συλικιώτη στη δικοινοτική εκδήλωση «Γιορτή του Κρασιού» στη Μαλλιά
10/09/2011Να μην μεταδοθεί πριν τις 7 μ.μ.
Φίλοι μου Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι,
Ευχαριστώ τον φίλο Πρόεδρο κ. Γιώργο Ιωάννου όπως και τα μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου για την πρόσκληση σας στην καθιερωμένη δικοινοτική εκδήλωση της Μαλλιάς που φέτος είναι αφιερωμένη στο κρασί.
Σας συγχαίρω για τη διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης η οποία όχι μόνο συμβάλλει στην αναβάθμιση της πολιτιστικής ζωής της υπαίθρου μας μέσα από την ανάδειξη της πλούσιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς, των ηθών και εθίμων μας, της παράδοσης και της ιστορίας μας, σημαντικό μέρος της οποίας αποτελεί και η παραγωγή του κρασιού, αλλά και γιατί, σε πραγματικά δύσκολους καιρούς, εσείς επιμένετε να υπενθυμίζετε τα πολλά θετικά από την επαναπροσέγγιση αυτού του λαού, των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να κάνουμε πραγματικότητα το όραμα μας που δεν είναι άλλο από την αποτίναξη της κατοχής και την επανένωση και ανοικοδόμηση της κοινής μας πατρίδας.
Είναι γνωστές οι ευαισθησίες που χαρακτηρίζουν την Κυβέρνηση μας και οι προτεραιότητες που έχουμε θέσει για ουσιαστική στήριξη, τόσο της πολιτικής της επαναπροσέγγισης, όσο και της πολιτιστικής μας πολιτικής. Άλλωστε, αυτές οι δύο πολιτικές είναι και αλληλένδετες και αλληλλοϋποστηριζόμενες, αφού ο πολιτισμός και η πολιτική είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Μιλώντας για πολιτισμό θα πρέπει να κατανοήσουμε πως δεν μιλούμε για μια αφηρημένη έννοια. Ο πολιτισμός είναι βίωμα και είναι πράξη αυτοπροσδιορισμού. Μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον που υποθάλπει την υποκουλτούρα και την πολιτιστική αλλοτρίωση των λαών ως αποτέλεσμα μιας υπολανθάνουσας μορφής παγκοσμιοποίησης, η διατήρηση, ανάπτυξη και αναβάθμιση της πολιτιστικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς, όπως και για τον κάθε άλλο λαό, αποτελεί πράξη αντίστασης. Κατανοώντας τους εαυτούς μας, την πολιτιστική και πολιτισμική μας ταυτότητα και ιστορία, μαθαίνουμε να κατανοούμε και να σεβόμαστε τους άλλους πολιτισμούς. Μαθαίνουμε να προσεγγίζουμε πιο διαλεκτικά και διαλλακτικά άλλους πολιτισμούς.
Είναι πεποίθηση μου πως, ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοκατανόηση μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών είναι αρχές, αλλά είναι και πρακτικές που κτίζονται αρχικά στη βαθιά αυτογνωσία, και στη συνέχεια στηρίζονται στην αλληλογνωριμία και στην αλληλοαποδοχή των διαφορετικών πολιτισμών. Επενδύοντας λοιπόν στον πολιτισμό μας, επενδύουμε στην ειρήνη στον τόπο μας και παγκόσμια.
Είναι ευρέως παραδεκτό πως σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία όπως είναι η κυπριακή, η πολιτιστική και πνευματική ανάπτυξη και καλλιέργεια προσφέρουν εκείνα τα αναγκαία εφόδια για να μάθουμε να ιεραρχούμε στη ζωή μας αρχές και αξίες όπως αυτές της κατανόησης, της ανοχής, του σεβασμού στο διαφορετικό, και της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων. Και όταν επιχειρούμε την επαναπροσέγγιση με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, αυτές οι αρχές και αξίες πρέπει να πρυτανεύουν στη σκέψη μας.
Γιατί πως αλλιώς θα λύσουμε τις διαφορές μας, πως θα γεφυρώσουμε το χάσμα του διαχωρισμού και της αποξένωσης που για τόσα χρόνια κρατά μακριά τη μια κοινότητα από την άλλη, αν δεν δημιουργήσουμε μαζί, δεν διασκεδάζουμε μαζί και δεν καθίσουμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι να συζητήσουμε και να επιλύσουμε τις όποιες διαφορές μας μέσα σε πνεύμα συνεργασίας, αλληλοκατανόησης και αλληλοσεβασμού.
Πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό ότι η επαναπροσέγγιση αποτελεί αναγκαία συνθήκη για τη συναδέλφωση και την ειρηνική συνύπαρξη των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Η επαναπροσέγγιση δεν αποτελεί μια ευκαιριακή επιλογή, ούτε πυροτέχνημα που ξεθωριάζει στο χρόνο. Χρειάζεται γερά θεμέλια και πρέπει να στηρίζεται σε συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτικό στερέωμα, με στόχο την ενίσχυση του αγώνα για επανένωση του λαού και του τόπου μας. Αποτελεί την απάντηση σε εκείνα τα στοιχεία και στις δύο κοινότητες που φλερτάρουν με τον διαχωρισμό και τη διχοτόμηση. Γιατί ο διαχωρισμός δεν συντελείται μόνο επί του εδάφους, αλλά καλλιεργείται στις συνειδήσεις και στις αντιλήψεις των ανθρώπων. Αυτή τη λογική του διαχωρισμού πρώτα και κύρια αντιμάχεται η πολιτική της επαναπροσέγγισης, γι’ αυτό και μετατρέπεται σε ουσιαστικό μέρος του αντικατοχικού αγώνα ολόκληρου του λαού μας, και ζωτικό και απαραίτητο στοιχείο για επανένωση, για δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού.
Εμείς, για μια τέτοια Κύπρο αγωνιζόμαστε. Για την Κυβέρνηση και τον Πρόεδρο Χριστόφια η λύση του κυπριακού προβλήματος δεν είναι γράμμα κενό. Είναι στόχος ζωής. Και για εμάς ο αγώνας αυτός θα πρέπει να έχει μια σαφή κατάληξη: την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας στη βάση μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική ισότητα, έτσι όπως καθορίζεται από τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Αγωνιζόμαστε για μια λύση που θα καθιστά τον λαό μας πραγματικό αφέντη στον τόπο του, όπου ο ίδιος θα αποφασίζει για το μέλλον του χωρίς καμιά ξένη δύναμη να έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας μας. Από τις ξένες επεμβάσεις είδαμε και πάθαμε πολλά και δεν θα θέλαμε να ξαναζήσουμε τις τραγικές και τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος, τις οποίες δυστυχώς ζούμε ακόμη. Είναι πλέον καιρός και η Τουρκία να πάρει τις σωστές αποφάσεις και να μας αφήσει Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους να εργαστούμε από κοινού για να φτιάξουμε το δικό μας μέλλον σε μια επανενωμένη πατρίδα. Έτσι όπως αρμόζει να κληροδοτήσουμε την κοινή μας πατρίδα στα παιδιά μας και στις μελλοντικές γενιές των Κυπρίων.
Η αποψινή εκδήλωση εδώ στη Μαλλιά, ένα παραδοσιακό μικτό χωριό που αποτελούσε παράδειγμα ειρηνικής συμβίωσης των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, βάζει άλλο ένα λιθαράκι σε αυτή την προσπάθεια. Την προσπάθεια μας να ανανεώσουμε την πίστη μας για ειρηνική συμβίωση, συμφιλίωση, συνεργασία και συνύπαρξη μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Σας συγχαίρω και πάλι γι’ αυτή σας την πρωτοβουλία και εύχομαι κάθε επιτυχία στην αποψινή σας εκδήλωση.
