Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος κ. Σοφοκλή Αλετράρη στο ετήσιο εθνικό μνημόσυνο των αγνοουμένων και πεσόντων κατά την τουρκική εισβολή της κοινότητας Επτακώμης Αμμοχώστου, στον Ιερό Ναό Αγίου Θωμά, στον Άγιο Θωμά Λεμεσού
21/08/2011
Μνημονεύουμε και τιμούμε σήμερα τους ήρωες και τους πεσόντες της κοινότητας της Επτακώμης Αμμοχώστου. Την ίδια στιγμή αναπέμπουμε δέηση υπέρ των αγνοουμένων αδελφών μας που τα ίχνη τους χάθηκαν μέσα στη δίνη και τη λαίλαπα του πολέμου. Συμμεριζόμαστε τον πόνο και την αγωνία των συγγενών και των φίλων τους.
Οι αγνοούμενοι αποτελούν ένα ευαίσθητο ανθρωπιστικό ζήτημα, που πρέπει, με κάθε τρόπο, να επιλύσουμε. Γι’ αυτό και ευχόμαστε να αποδώσουν σύντομα οι προσπάθειες και η συνεχής προσπάθεια της Κυβέρνησης προκειμένου να διακριβωθεί η τύχη τους, ώστε να απαλυνθεί η συνεχιζόμενη οδύνη των οικείων τους.
Θυμόμαστε και τιμούμε σήμερα τους πεσόντες στρατιώτες κατά την τουρκική εισβολή Ανδρέα Αυξεντίου και Μάρκο Μάρκου αλλά και τον Χαράλαμπο Αγαπίου, έναν ανάπηρο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος δολοφονήθηκε άνανδρα από Τούρκους στρατιώτες πάνω στο αναπηρικό του καροτσάκι.
Τιμούμε τους αγνοούμενους αδελφούς μας, οι οποίοι εκτελέστηκαν από τα τουρκικά στρατεύματα και των οποίων τα οστά ανευρέθηκαν σε ομαδικό τάφο και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA, τον Αδάμο Σεργίου, τον Γεώργιο Κασιούρη, τον Γιάννη Γερολέμου, τον Κυριάκο Πιέρου, τον Λεόντιο Χριστοφή, τον Χαράλαμπο Μιχαήλ και τον Δημήτρη Χαραλάμπους. Ταυτόχρονα, απευθύνουμε δέηση για την ανεύρεση του Ανδρέα Κωνσταντίνου, της Αναστασίας Άσπρου, του Αντώνη Κονή, του Βασίλη Γιαννάκα, του Γιάννου Λάμπρου, του Δημήτρη Σπύρου, του Λουκά Κυριάκου και του Μιχάλη Σιαλούνα, των οποίων η τύχη αγνοείται από το 1974.
Τιμώντας όλους αυτούς που εκτελέστηκαν αλλά και όσους η τύχη τους αγνοείται από τότε – την 15η Αυγούστου 1974, την αποφράδα εκείνη ημέρα που η Επτακώμη σκλαβώνεται από τους εισβολείς – κάνουμε σήμερα μια νοερή διαδρομή στα ηρωικά γεγονότα, αλλά και στις προδοσίες, τις ανατροπές και τα εγκλήματα που σημάδεψαν την πατρίδα μας.
Οφείλουμε να θυμόμαστε όλα αυτά τα γεγονότα. Οφείλουμε να μην ξεχνάμε ποτέ ότι η Κύπρος μας παραμένει ακόμη ημικατεχόμενη και ότι οι αγώνες και οι θυσίες του λαού μας παραμένουν ακόμη αδικαίωτες. Το χρέος μας απέναντι στους νεκρούς της Επτακώμης αλλά και όλους τους νεκρούς μας επιβάλλει να συνεχίσουμε τον αγώνα για την επανένωση της Κύπρου μας. Μόνο τότε οι ψυχές των νεκρών μας θα αναπαυθούν. Γιατί μόνο τότε θα είναι βέβαιοι πως οι μελλοντικές γενιές των Κυπρίων δεν θα περάσουν ανάλογες με εκείνους τραυματικές εμπειρίες και δεν θα ζήσουν τις φρικαλεότητες ενός άλλου πολέμου.
Το όραμα και η ελπίδα της επανένωσης της πατρίδας μας και της επιστροφής στην κατεχόμενη γη μας, μέσα από μια ειρηνική, βιώσιμη, λειτουργική και δίκαιη λύση, συνεχίζουν και σήμερα να αποτελούν τον αμετάθετο στόχο μας. Μια λύση που θα διασφαλίζει την ειρηνική συνύπαρξη όλων των κατοίκων του νησιού μας, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων, που θα βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και τα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και θα εδράζεται στις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η δύσκολη περίοδος που διανύουμε απαιτεί ενότητα και κοινή δράση. Δεν έχουμε σήμερα την πολυτέλεια πολιτικών ή άλλων αντιπαραθέσεων και η συνεργασία και ο συντονισμός όλων αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για αντιμετώπιση των τεράστιων προκλήσεων που βρίσκονται ενώπιόν μας.
Τιμούμε σήμερα, μέσα σε συνθήκες κρίσιμες, τους ηρωικούς νεκρούς της Επτακώμης Αμμοχώστου. Οι ευθύνες μας είναι τεράστιες. Οι νεκροί των αγώνων του λαού μας, μας παρακολουθούν. Δεν έχουμε δικαίωμα να καταθέσουμε τα όπλα. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τις προσπάθειες. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τον αγώνα για απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας. Δεν μπορούμε να υποβαθμίσουμε και να διαγράψουμε τις ευθύνες μας απέναντι στην ιστορία μας, απέναντι στα παιδιά μας, απέναντι στις επόμενες γενιές.
Ως Κυβέρνηση, επιβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας ενωμένοι και αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα για απαλλαγή της Κύπρου από την κατοχή, για λύση του Κυπριακού και επανένωση της πατρίδας. Αυτό είναι το ελάχιστο μας καθήκον απέναντι σε όλους τους ήρωές μας που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας, αλλά και το καλύτερο μνημόσυνο για όλα τα θύματα της Επτακώμης.
Πρόκειται για ένα βαρύτατο χρέος, ένα ύψιστο καθήκον που δεν μπορούμε να το αφήσουμε ανεξόφλητο έναντι σε όλα τα θύματα της Επτακώμης, σε όλους όσους έπεσαν κατά την τουρκική εισβολή.
Αιωνία ας είναι η μνήμη τους.
