Ομιλία του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού δρος Ανδρέα Δημητρίου στο ετήσιο μνημόσυνο του στρατιώτη Χαράλαμπου Χαραλάμπους, στην Αθηένου
29/05/2011
Με βαθιά συγκίνηση βρισκόμαστε σήμερα συγκεντρωμένοι στον ιερό τούτο χώρο, για να αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στο παλικάρι της Αθηένου, που θυσίασε ό,τι πολυτιμότερο είχε, τη ζωή του την ίδια, για την υπεράσπιση και τη λευτεριά της πατρίδας υπηρετώντας τη στρατιωτική του θητεία στην ακριτική Αθηένου.
«Τ’ ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δε λογιέται», λέει ο ποιητής, κι αυτός ο στίχος εκφράζει απόλυτα τα συναισθήματα που νιώθουμε σήμερα, για τα δικά μας παλικάρια, αλλά και για όλους γενικά τους πεσόντες της κυπριακής ελευθερίας, που τιμούμε και μνημονεύουμε.
Ο Χαράλαμπος, που υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στην ακριτική Αθηένου, υπήρξε ένα λαμπρό παράδειγμα αντρειοσύνης και λεβεντιάς. Ανταποκρινόμενοι, σε τουρκικές προκλήσεις, το μοιραίο εκείνο πρωινό της 28ης Μαΐου του 1988, μαζί με τον συνάδελφό του στρατιώτη Γιάννη Μέσσιο στο φυλάκιο «ΟΞΟΥΣ», με τον ενθουσιασμό της νεαρής τους ηλικίας, δεν δίστασαν λεπτό. Έσπευσαν με τη μεγαλοσύνη της νεανικής τους ψυχής να προσφέρουν βοήθεια. Και εκεί ακριβώς στήθηκε στον Χαράλαμπο δολοφονικό καρτέρι. Πυροβολήθηκε άνανδρα από τουρκικό βόλι και ξεψύχησε ύστερα από λίγο, περνώντας από τα πρόσκαιρα και ανθρώπινα, στα δώματα της αθανασίας. Ο Γιάννης σοβαρά τραυματισμένος, κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή.
Η είδηση για τα θλιβερά γεγονότα διαδόθηκε σαν αστραπή. Συγκλόνισε την οικογένεια του Χαράλαμπου που, παρά τον μεγάλο και αβάστακτο πόνο, σήκωσε τον σταυρό του μαρτυρίου της με εθνική υπερηφάνεια. Κατασυγκίνησε τη γενέτειρά του, την Ξυλοφάγου και την κωμόπολη της Αθηένου, που από τότε κάθε χρόνο υποκλίνεται ευλαβικά στη μνήμη του ήρωα που στήθηκε αλύγιστος προασπιστής της ελευθερίας της ακριτικής κοινότητας. Από τότε ο Χαράλαμπος έγινε επίτιμος γιος της αθηενίτικης γης, την οποία πότισε με το αίμα της νεανικής του θυσίας.
Η ηρωική θυσία του Χαράλαμπου Χαραλάμπους δεν ήταν μια μεμονωμένη πράξη, ένα στιγμιαίο γεγονός, από το οποίο δεν είχε επιλογή διαφυγής. Ήταν το αποκορύφωμα μιας ζωής μεστής σε νοήματα, έργα και πράξεις. Ήταν μια συνειδητή επιλογή του ήρωα. Και εδώ έγκειται το μεγαλείο της.
Αγνή και μεγάλη μορφή, ο Χαράλαμπος κράτησε περήφανα τα ιδανικά και τις αξίες που του μεταλαμπάδευσε η οικογένειά του. Ο πρωτότοκος γιος του Αναστάση και της Παναγιώτας, γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1967 στην κατεχόμενη Αμμόχωστο. Ήταν νέος με πολλές αρετές, υπομονετικός, φιλήσυχος, τολμηρός, εργατικός και ακούραστος. Ο Χαράλαμπος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς του. Ήταν απόφοιτος της Αμερικανικής Ακαδημίας Λάρνακας, όπου ξεχώρισε ιδιαίτερα για το παράστημα και τις επιδόσεις του. Η εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, με την κατάταξή του στις 2/7/1987 στο ΚΕΝ Λάρνακας και ακολούθως στις 15/8/1987 στο 291 Τάγμα Πεζικού έμελλε να μείνει ατέλειωτη.
Η ηρωική πράξη του Χαράλαμπου Χαραλάμπους αποτέλεσε την αιτία για τη δημιουργία εθνοφυλακής στην ακριτική περιοχή της Αθηένου, η οποία στην αρχή δημιουργήθηκε με εθελοντική πρωτοβουλία και ακολούθως η Εθνική Φρουρά δημιούργησε λόχους κατοικημένων περιοχών, ένα θεσμό που ο λαός μας αγκάλιασε με αγάπη και εμπιστοσύνη.
Η απόδοση της οφειλόμενης τιμής σ΄ αυτούς που αγωνίστηκαν για την προάσπιση της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, ως ανταπόδοση για τη δική τους θυσία και για τη μεγάλη προσφορά τους προς την πατρίδα.
Η Κύπρος, στη μακρόχρονη ιστορία της, γνώρισε πολλούς κατακτητές, λόγω της στρατηγικής θέσης και του πλούτου της. Ο λαός μας κλήθηκε πολλές φορές να προασπίσει τα πάτρια εδάφη από επίδοξους και αδίσταχτους κατακτητές, τόσο στο απώτερο παρελθόν όσο και στη νεότερη και σύγχρονη περίοδο της ιστορίας μας.
Στους αγώνες αυτούς για ελευθερία και εθνική αξιοπρέπεια, οι νέοι της Κύπρου βρίσκονταν πάντα μπροστάρηδες, κάθε φορά που τους καλούσε η πατρίδα. Στην πιο πρόσφατη ιστορία μας, τα παιδιά της Κύπρου έγραψαν λαμπρές σελίδες δόξας και ηρωισμού στη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-59, που είχε ως αποτέλεσμα την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας και την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960, όπως επίσης και στους κατοπινούς αγώνες του λαού μας.
Η Κύπρος, που από το 1960 είχε αποκτήσει την ανεξαρτησία της και έκτιζε το δικό της μέλλον με το όραμα μιας ειρηνικής και αρμονικής συμβίωσης όλων των κατοίκων της, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, είχε ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από κατευθυνόμενες απ΄ έξω διακοινοτικές συγκρούσεις, αλλά και από τη δράση παράνομων ελληνοκυπριακών ομάδων, όπως ήταν το Εθνικό Μέτωπο και η ΕΟΚΑ Β΄.
Η παράνομη και εγκληματική αυτή δράση, που στόχευε στην εξόντωση του λαοπρόβλητου ηγέτη της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και στην κατάλυση της Δημοκρατίας, κορυφώθηκε στις 15 Ιουλίου 1974 με το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄.
Ως αποτέλεσμα του πραξικοπήματος, η Τουρκία εισέβαλε στο νησί μας στις 20 Ιουλίου και στις 14 Αυγούστου 1974, σκορπώντας παντού τον όλεθρο και την καταστροφή. Οι συνέπειες της τουρκικής εισβολής, τις οποίες βιώνουμε ίσαμε σήμερα, υπήρξαν πολύ τραγικές για τον κυπριακό λαό στο σύνολό του. Οι νεκροί, οι αγνοούμενοι, οι διακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες, οι εγκλωβισμένοι της Καρπασίας και η συνεχιζόμενη βίαιη διαίρεση της πατρίδας μας, λόγω της τουρκικής κατοχής του 37% των εδαφών μας, συνθέτουν το δράμα της Κύπρου, το οποίο ελπίζουμε σύντομα να λήξει με την εξεύρεση μιας συμφωνημένης και βιώσιμης λύσης του κυπριακού προβλήματος.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες
Τα νέα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα στον τόπο μας, μετά την εκλογή του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια, δημιουργούν νέες ελπίδες και προσδοκίες, τόσο ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους όσο και ανάμεσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, για την ανανέωση των προσπαθειών διαπραγμάτευσης, ώστε να βγούμε επιτέλους από τα αδιέξοδα που μας ταλανίζουν όλα αυτά τα χρόνια.
Στόχος μας αμετάθετος είναι να τερματιστεί η τουρκική κατοχή, να αποχωρήσουν τα κατοχικά στρατεύματα και να διασφαλιστούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα για όλους τους κατοίκους της ευρωπαϊκής Κύπρου, χωρίς καμιά διάκριση. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ζήσουμε ειρηνικά και αδελφωμένα με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους και με όλους τους άλλους κατοίκους του νησιού μας, μέσα σε συνθήκες ασφάλειας, ειρήνης, δικαιοσύνης και ελευθερίας.
Οι Συμφωνίες Κορυφής που έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα, μαζί με τα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τις βασικές αρχές πάνω στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελούν την ασφαλιστική δικλίδα για μια βιώσιμη και ειρηνική λύση.
Η δική μας πλευρά έχει αποδείξει ότι διαθέτει όλη την καλή θέληση για τη δημιουργία ενός θετικού κλίματος στις σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ώστε να διευκολυνθεί ο διάλογος και να τεθούν σε συστηματική βάση οι επαφές και οι συνομιλίες, πάντοτε υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Αναμένουμε και ελπίζουμε ότι έφτασε πλέον ο χρόνος για να επιδείξει και η τουρκική πλευρά, και ιδιαίτερα η Άγκυρα, την ανάλογη διάθεση συνδιαλλαγής, ώστε να ευοδωθεί η προσπάθεια διαπραγμάτευσης, για να ανατείλουν επιτέλους καλύτερες μέρες για τον τόπο μας.
Εμείς, επιθυμούμε διακαώς τον τερματισμό της διαίρεσης του νησιού μας, ώστε όλοι οι κάτοικοι να μπορούν να απολαμβάνουν τα αγαθά της ειρήνης και της ειρηνικής συνύπαρξης. Η Κυπριακή Δημοκρατία, που ανήκει εδώ και έξι χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επανενωμένη και απαλλαγμένη από την κατοχή, έχει όλες τις προϋποθέσεις να προοδεύσει και να αναπτυχθεί, διασφαλίζοντας για όλους τους κατοίκους της ένα ειρηνικό και ευτυχισμένο μέλλον.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες
Το σημερινό μνημόσυνο στο οποίο τιμούμε τον ήρωα Χαράλαμπο Χαραλάμπους, είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε ως Δήμος, αλλά και ως ευρύτερη κυπριακή κοινωνία, για να τους ανταποδώσουμε τα όσα έχουν προσφέρει προς τη μαρτυρική μας πατρίδα.
Θεωρούμε ότι το καλύτερο μνημόσυνο για όλους τους ήρωες μας είναι η δικαίωση των αγώνων και των θυσιών του λαού της μαρτυρικής μας πατρίδας. Καλούμαστε να συνεχίσουμε τον αγώνα που εκείνοι άρχισαν, με το ίδιο σθένος και την ίδια αποφασιστικότητα, ως την ημέρα που θα κτυπήσουν χαρμόσυνα και στο νησί μας οι καμπάνες της χαράς και της ειρήνης και θα ανατείλει πάνω από τη μαρτυρική μας πατρίδα ο ήλιος της δικαιοσύνης.
Η επανένωση της πατρίδας μας, στο πλαίσιο μιας συμφωνημένης λύσης διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, που θα τερματίζει την κατοχή και θα διασφαλίζει την ειρηνική συνύπαρξη όλων των κατοίκων, θα είναι για τους ηρωικούς νεκρούς μας το καλύτερο μνημόσυνο.
