Χαιρετισμός Επιτρόπου Προεδρίας κ.
Φώτη Φωτίου σε εκδήλωση του Κοινοτικού Συμβουλίου Άσσιας για τους
πεσόντες και τους αγνοουμένους της κοινότητας
Διεθνής Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η χθεσινή και εμείς, όλοι μαζί, διερωτόμαστε πού είναι ο σεβασμός και η αποκατάσταση τους ειδικά στην περίπτωση της μικρής μας πατρίδας.
Η εξαφάνιση προσώπου αποτελεί πολλαπλή παραβίαση βασικών και θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι παραβιάσεις αυτές δεν περιορίζονται στα δικαιώματα των αγνοουμένων προσώπων, αλλά επεκτείνονται και στα δικαιώματα των οικογενειών τους. Εκείνοι που διαπράττουν το έγκλημα δεν είναι ένοχοι μόνο για την εξαφάνιση των αγνοουμένων προσώπων, αλλά και για τη διαιώνιση της δυστυχίας των οικογενειών τους.
Η Τουρκία επιβάλλεται να συμμορφωθεί, επιτέλους, με τις αποφάσεις και τις ετυμηγορίες διεθνών οργανώσεων και θεσμών, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
Φίλοι Ασσιώτες,
Η Άσσια πλήρωσε πολύ βαρύ τίμημα το 1974 με τη βαρβαρότητα και αγριότητα των τουρκικών στρατευμάτων, καθώς και πολλών Τουρκοκυπρίων εξτρεμιστών που για χρόνια ποτίζονταν από την Άγκυρα με το δηλητήριο του μίσους κατά των Ελληνοκυπρίων με στόχο την προώθηση των διχοτομικών και επεκτατικών της σχεδίων.
Στο μαρτυρολόγιο της μεγάλης προσφοράς της κοινότητας καταγράφονται 97 περιπτώσεις πεσόντων, εκτελεσθέντων εν ψυχρώ κατοίκων του χωριού και αγνοουμένων. Η κοινότητα ίσως, μάλιστα, να κατέχει το θλιβερό προνόμιο να έχει θρηνήσει τα περισσότερα θύματα σε σύγκριση με άλλες κοινότητες. Την ίδια τραγική τύχη είχαν και 29 κάτοικοι γειτονικών χωριών που επίσης συνελήφθησαν στην Άσσια και μαρτύρησαν στα χέρια των βαρβάρων.
Στη μνήμη όλων κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ και εκφράζουμε προς τις οικογένειες τους τη βαθειά μας ευγνωμοσύνη για τον ηρωισμό και την αυτοθυσία τους, όπως και τον θαυμασμό μας για τη δύναμη και την καρτερία τόσων χρόνων.
Στα αρχεία της αρμόδιας υπηρεσίας του κράτους είναι πάρα πολλές οι μαρτυρίες για τις δραματικές στιγμές που έζησαν πολλοί κάτοικοι της Άσσιας, όπως και κάτοικοι άλλων χωριών που με την έναρξη της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής ζήτησαν καταφύγιο σε σπίτια συγγενών και γνωστών τους στην Άσσια, πιστεύοντας ότι ο Αττίλας δεν θα έφθανε μέχρι εκεί.
Τελικά στην Άσσια παίχθηκε ένα από τα φοβερότερα δράματα του 1974. Στρατιώτες του Αττίλα και Τουρκοκύπριοι εξτρεμιστές αιχμαλώτισαν, βασάνισαν και εκτέλεσαν εν ψυχρώ πολλούς των εγκλωβισθέντων εκεί Ελληνοκυπρίων.
Πιο τραγική και χαρακτηριστική της τουρκικής βαρβαρότητας είναι η περίπτωση των 70 αγνοουμένων της Άσσιας, οι οποίοι, με βάση αδιάσειστες μαρτυρίες, διαχωρίστηκαν από άλλους αιχμαλωτισθέντες συμπατριώτες μας με κριτήριο την ηλικία τους και οδηγήθηκαν από ένοπλους Τουρκοκύπριους στην περιοχή Ορνίθι της Αφάνειας, όπου, δεμένοι πισθάγκωνα, εκτελέστηκαν εν ψυχρώ και τα σώματα τους ρίφθηκαν σε δύο πηγάδια. Τριάντα εφτά στο ένα πηγάδι και 33 στο άλλο.
Γύρω στο 1990 έγινε προσπάθεια από τους ενόχους του μεγάλου αυτού εγκλήματος να μετακινήσουν με εκσκαφείς τα οστά τους και να τα μεταφέρουν σε άλλο σημείο, με στόχο να αποκρύψουν, αν αυτό ήταν δυνατό, τις μεγάλες ενοχές τους. Στα βάθη όμως των πηγαδιών και σε πλαϊνά λαγούμια, εντοπίστηκαν οστά ως τεκμήριο του ιδιαίτερα ψυχρού και ειδεχθούς αυτού εγκλήματος.
Από τα υπολείμματα των οστών που εντοπίστηκαν στο πλαίσιο των εργασιών της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοουμένους έγινε κατορθωτό να ταυτοποιηθούν πολύ μικράοστά 68 συμπατριωτών μας.
Το θέμα δεν μπορεί να μείνει όμως μέχρι εδώ. Η Τουρκία οφείλει να υποδείξει τους νέους χώρους ταφής μετά τη διατάραξη των αρχικών χώρων όπου ρίφθηκαν οι σοροί των άγρια δολοφονηθέντων συμπατριωτών μας.
Οι οικογένειες τους εξακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια, να μεταφέρουν στους ώμους τους το βαρύ σταυρό του μαρτυρίου για την εξαφάνιση των αγαπημένων τους. Δυστυχώς, είμαστε αντιμέτωποι με την απαράδεκτη συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία όχι μόνο δεν συνεργάζεται στον βαθμό που θα έπρεπε για τη διακρίβωση της τύχη όλων των αγνοουμένων, αλλά, όλως προκλητικά και απαράδεκτα, συνεχίζει να προβάλλει εμπόδια στοχεύοντας, ουσιαστικά, στην απόκρυψη των μεγάλων ενοχών της.
Υπάρχουν συγκεκριμένα θέματα στα οποία απαιτείται άμεσα η συνεργασία της Τουρκίας.
Το πρώτο αφορά την υποχρέωση της για πρόσβαση ερευνητών στα αρχεία του τουρκικού στρατού και της υπόδειξης των ομαδικών τάφων αγνοουμένων μας της περιόδου Ιουλίου-Αυγούστου 1974.
Το δεύτερο θέμα αφορά τις μετακινήσεις οστών από τους αρχικούς χώρους ταφής σε άλλους που παραμένουν άγνωστοι.
Και το τρίτο θέμα αφορά τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που θέτει η κατοχική δύναμη για να διενεργηθούν εκταφές.
Είναι προφανές ότι η Τουρκία επιδιώκει με τον παράγοντα της παρέλευσης του χρόνου να θέσει τέρμα στις αναζητήσεις αγνοουμένων και να παγοποιήσει το θέμα. Αυτό δεν θα το αποδεχθούμε ποτέ. Εξακολουθούν να αγνοούνται 814 συμπατριώτες μας και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την εκπλήρωση του χρέους μας, να διαλευκανθεί και η τελευταία περίπτωση αγνοουμένου μας.
Αυτό το δηλώνω υπεύθυνα σε εσάς τους Ασσιώτες με όλη την εκτίμηση μου και τον σεβασμό για την αγωνιστικότητα και τη θέληση σας να λάμψει η αλήθεια και να επικρατήσει επιτέλους η δικαιοσύνη σε αυτό τον τόπο, να τερματιστεί η τουρκική κατοχή και να διασφαλιστούν τα δικαιώματα και οι βασικές ελευθερίες όλων των νομίμων κατοίκων του νησιού μας, όπως είναι η προσπάθεια και ο στόχος του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, του οποίου την εκτίμηση και τις θερμές ευχές επίσης σας μεταφέρω.
Συγχαίρω το Κοινοτικό Συμβούλιο της Άσσιας και τα άλλα οργανωμένα σύνολα της κοινότητας και εύχομαι σε όλους κάθε καλό για τα Χριστούγεννα και τον ερχομό του νέου έτους.
