Δηλώσεις του Προέδρου της
Δημοκρατίας σχετικά με αναφορές του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ και του
Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας
Ποτέ δεν έχει προβεί σε δηλώσεις είτε δημόσια είτε ιδιωτικά ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας για κατάργηση των εγγυήσεων, είπε σήμερα Τετάρτη, 5 Δεκεμβρίου 2018, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης, προσθέτοντας ότι αναμένει να τύχει ενημέρωσης για το θέμα από τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ κ. Άντρο Κυπριανού, ο οποίος προέβη σε σχετικές αναφορές επί του θέματος.
Προσερχόμενος στην τελετή εγκαινίων της Βιβλιοθήκης «Στέλιου Ιωάννου», στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, και κληθείς να σχολιάσει αναφορές του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ ότι ο κ. Τσαβούσογλου συζητά κατάργηση εγγυήσεων υπό όρους και προϋποθέσεις πλείστοι των οποίων δεν περνούν από το χέρι της Κυπριακής Δημοκρατίας, και κατά πόσο ο ίδιος έχει ενημερωθεί για κάτι τέτοιο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απάντησε «όχι, θα πρέπει να πω. Και δεν θέλω να σχολιάζω δηλώσεις εάν δεν ενημερωθώ πλήρως».
Ερωτηθείς αν ο κ. Τσαβούσογλου άφησε ανοικτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο για πλήρη κατάργηση των εγγυήσεων κατά τις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντανά, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε ότι «νομίζω στις δημόσιες του δηλώσεις ποτέ, στις ιδιωτικές δηλώσεις ποτέ, δεν γνωρίζω τι έχει πει και γιατί δεν με ενημέρωσε ο κ. Κυπριανού περί των προϋποθέσεων, ποιων [προϋποθέσεων] και μάλιστα ότι δεν εξαρτώνται ή εξαρτώνται από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Αναμένω ότι θα τύχω της σχετικής ενημέρωσης».
Κληθείς να σχολιάσει αναφορά του κ. Τσαβούσογλου ότι κατά τις διαπραγματεύσεις θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τα τέσσερα στάδια, ενώ έφτασε μέχρι τα δύο σε σχέση με την ασφάλεια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απάντησε «δεν γνωρίζω. Εγώ γνωρίζω το στάδιο που διέκοψε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών τον διάλογο, που θεώρησε ότι τερματίζεται, τουλάχιστον η προσπάθεια στο Κραν Μοντανά, όταν επέμενε ο κ. Τσαβούσογλου ότι θα έπρεπε να συνεχίσουν οι εγγυήσεις για δεκαπέντε, ή αν είμαστε καλά παιδιά, για δέκα χρόνια, με τον όρο της αναθεώρησης [review clause]. Και αυτό σημαίνει ότι αν δεν συναινούσε η άλλη πλευρά δεν θα τερματίζονταν ποτέ, δεν ήταν sunset clause».