Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη κατά την τελετή εγκαινίων του Μουσείου Ραδιοτηλεόρασης ΡΙΚ
Πολλές φορές όταν χρησιμοποιούμε τον όρο «ιστορία», η σκέψη μας οδηγείται σε βιβλία, χάρτες και χιλιάδες χρόνια πίσω. Ωστόσο, μέρος της ιστορίας είναι εξίσου και η γνώση του πρόσφατου παρελθόντος μας, ιδιαίτερα αν αυτό το παρελθόν όπως συμβαίνει με την Κύπρο, είναι τόσο φορτωμένο με γεγονότα και καθοριστικές εξελίξεις.
Για αυτό και κάθε προσπάθεια καταγραφής της ιστορίας μας, κατανόησης και ανάδειξής της αποτελεί μια πράξη που συμβάλλει στη δημιουργική αυτογνωσία. Και επιπλέον αποτελεί ένα μάθημα για τον τόπο μας που μας δείχνει βήμα με βήμα την πρόοδο που έχουμε επιτελέσει ως κράτος μέσα σε ελάχιστα χρόνια.
Ένα τέτοιο εξαίρετο δείγμα ανάδειξης μιας ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας πλευράς της πρόσφατης ιστορίας μας συνιστά η δημιουργία του «Μουσείου Ραδιοτηλεόρασης», το οποίο σήμερα εγκαινιάζουμε.
Έχω τη χαρά να βρίσκομαι μαζί σας για να γνωρίσουμε μέσα από το Μουσείο Ραδιοτηλεόρασης ΡΙΚ, την ιστορία του ΡΙΚ που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της πατρίδας μας από το 1953 μέχρι σήμερα.
Το Μουσείο περιλαμβάνει την έκθεση, με πλήρη τεκμηρίωση, του πιο σημαντικού υλικού, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση στο πέρασμα των χρόνων.
Εκτός από τον τεχνικό εξοπλισμό, ο οποίος ήταν αναγκαίος για την παραγωγή και τη μετάδοση του ραδιοτηλεοπτικού προγράμματος από τα πρώτα κιόλας χρόνια της δημιουργίας του ΡΙΚ, στο Μουσείο εκτίθενται και δεκάδες άλλα αντικείμενα, μέσα από τα οποία καταγράφεται κατά τρόπο μοναδικό, η ιστορική πορεία του Ιδρύματος και των παραγωγών του.
Ανάμεσα στα ιστορικά εκθέματα, αναφέρουμε την πρώτη κάμερα που χρησιμοποιήθηκε στους τηλεθαλάμους του ΡΙΚ, τα πρώτα μουσικά όργανα, τα οποία συνόδευσαν και ανέδειξαν σπουδαίους Κύπριους καλλιτέχνες, τις πρώτες κούκλες που αποτέλεσαν την πρώτη παραγωγή κουκλοθεάτρου σε κυπριακή τηλεόραση, τα αυθεντικά κοστούμια, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε σειρές που άφησαν εποχή, τα μικρόφωνα, με τα οποία μεταδόθηκαν ιστορικά γεγονότα και πολλά άλλα.
Το ΡΙΚ όπως όλοι γνωρίζετε λειτούργησε στο παρελθόν εκτός από ραδιοτηλεόραση και ως θέατρο, με παραγωγές που άφησαν το στίγμα τους.
Σημαντική θέση στο εκθεσιακό υλικό του Μουσείου κατέχουν και αντικείμενα τα οποία σχετίζονται με τα τραγικά γεγονότα του 1974: Tα πρωτότυπα κείμενα των Δελτίων Ειδήσεων, με τα οποία περιγραφόταν το προσφυγικό πρόβλημα τις ημέρες της τουρκικής εισβολής, το ιστορικό διάγγελμα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου από την Πάφο (σε ήχο και σε έντυπη μορφή) το απόγευμα της 15ης Ιουλίου 1974, καθώς και η ομιλία του κατά την επιστροφή του στην Κύπρο τον Δεκέμβριο του ιδίου χρόνου.
Εκτίθεται, επίσης, και η περίφημη μηχανή ηχογράφησης των μηνυμάτων προς τους εγκλωβισμένους, δεδομένου ότι για πολλά χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα, το ΡΙΚ αποτελούσε τον μοναδικό δίαυλο επικοινωνίας των ελεύθερων με τις κατεχόμενες περιοχές. Όλα αυτά είναι παρακαταθήκες ιστορίας και πρέπει να διαφυλαχθούν ως κόρη οφθαλμού.
Ένα μουσείο δεν είναι ποτέ στατικό. Στόχος είναι να εμπλουτίζεται με νέα εκθέματα, καθώς φίλοι, συνεργάτες, πρώην υπάλληλοι παραδίδουν στην Υπηρεσία που το διαχειρίζεται κι άλλα εκθέματα. Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον πολλές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας του τόπου θα φυλάσσονται με ασφάλεια σε αυτό το χώρο.
Γνωρίζω πως η Διοίκηση και η Διεύθυνση του ΡΙΚ έχουν ήδη αναλάβει την πρωτοβουλία σύντομα ο χώρος αυτός να καταστεί διαδραστικός, χώρος επισκέψεων μαθητών, σπουδαστών, ερευνητών, οργανωμένων συνόλων, αλλά και του απλού πολίτη.
Έτσι λοιπόν οι πολίτες θα έχουν την ευκαιρία μέσα από τα εκθέματα του Μουσείου να γνωρίσουν όχι μόνο την ιστορία της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης του τόπου, αλλά και της ίδιας της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Κύπρου.
Πρωτοβουλίες όπως η δημιουργία αυτού του Μουσείου που εγκαινιάζουμε σήμερα, δικαιώνουν τον ρόλο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Θεωρώ πως η ύπαρξη της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός για μια χώρα. Μπορεί όμως να είναι η δημόσια ραδιοτηλεόραση ο πλέον αξιόπιστος μηχανισμός υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Με δεδομένο ότι είναι η πρώτη παρέμβαση που κάνω προς το ΡΙΚ από την εκλογή μου είτε κατ’ ιδίαν είτε και δημόσια είναι η πρώτη και του λόγου το αληθές μπορεί να μαρτυρηθεί από όσους εργάζονται στο ΡΙΚ, θέλω να παρακαλέσω να το διατηρήσετε ή να το καταστήσετε σαν ένα πυλώνα που έχει την υποχρέωση να στηρίξει τη δημοκρατική, τη θεσμική λειτουργία της χώρας με την ανάδειξη της πολυφωνίας και της πολιτισμικότητας. Δεν λέω ότι δεν το τηρείται απλώς λέω να είστε πιο αυστηροί όσον αφορά το σεβασμό της διαφορετικότητας τόσο των απόψεων όσο και γενικότερα των επιλογών του ατόμου.
Ολοκληρώνοντας θέλω να συγχαρώ όσους εμπνεύστηκαν και εργάστηκαν για την υλοποίηση αυτού του μουσείου, καθώς τίποτε δεν κτίζεται χωρίς όραμα και κόπο.
Συγχαίρω θερμά τον Πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, τη Διεύθυνση και τα στελέχη του ΡΙΚ για την ιδέα, την έμπνευση και ιδιαίτερα την υλοποίηση αυτού του σημαντικού έργου.
Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω την Υπηρεσία Αρχείου που διαχειρίζεται το Μουσείο, μα πιο πολύ θέλω να ευχαριστήσω τους εργαζόμενους στο ΡΙΚ που εργάστηκαν με φιλότιμο και ενθουσιασμό για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα, καθώς και να ευχαριστήσω αφυπηρετήσαντες υπαλλήλους που ενίσχυσαν ποικιλοτρόπως αυτή την προσπάθεια.
Θέλω για άλλη μια φορά να καλέσω όσους από τα παλιά στελέχη, τους υπαλλήλους, τα ιστορικά στελέχη του Ιδρύματος, ό,τι έχουν που αφορά την ιστορία του Ιδρύματος, της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης του τόπου να το δώσουν στο Μουσείο, όπου θα εκτιμηθεί περισσότερο ενδεχόμενα όταν εκτίθεται εδώ.
