Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού στην εκδήλωση παρουσίασης των υποψηφίων του ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις

Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού στην εκδήλωση παρουσίασης των υποψηφίων του ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις

Τον ερχόμενο Μάη καλούμαστε να δώσουμε μια μεγάλη πολιτική μάχη. Μια μάχη που θα κρίνει πολλά. Πολύ περισσότερα από το απλό εκλογικό ποσοστό με το οποίο θα πάει το ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις στη Βουλή. Αντίσταση, αξιοπρέπεια, προοπτική και ελπίδα. Αυτά προσδοκεί από μας ο λαός. Ειρήνη, επανένωση, πρόοδο και ευημερία. Στο ΑΚΕΛ είναι στραμμένα τα βλέμματα για να ζήσουν τα παιδιά μας αυτές τις μέρες.

Σε αυτή τη μάχη θα πάμε με σωστές πολιτικές θέσεις. Θέσεις που θα αφορούν όλα τα ζητήματα που απασχολούν το σύγχρονο Κύπριο. Θέσεις που θα στοχεύουν να κάνουν τη ζωή του κόσμου καλύτερη. Εντείνουμε την οργανωτική μας προσπάθεια. Συνεχίζουμε την επαφή μας με το λαό. Τον ενημερώνουμε για τις θέσεις του ΑΚΕΛ∙ για τη δύναμη που μπορεί να οδηγήσει την Κύπρο μπροστά. Με ήθος αντάξιο της 90χρονης ιστορίας μας. 

Σε αυτή τη μάχη θα συμμετέχουμε με ισχυρό, αξιόμαχο και αξιόλογο ψηφοδέλτιο. Ψηφοδέλτιο το οποίο καταρτίστηκε με απόλυτα δημοκρατική διαδικασία. Την ώρα που άλλοι διορίζουν υποψήφιους, την ώρα που μετρούν και ξαναμετρούν τους προσωπικούς τους οπαδούς ή προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν αναλώσιμους αστέρες της δεκαπεντάλεπτης δημοσιότητας για να κερδίσουν μια χούφτα ψήφους, το ΑΚΕΛ συζητά, προτείνει και προκρίνει. Μαζικά, συλλογικά και δημοκρατικά. Αναζητά ποιότητα και ήθος. Άτομα που έχουν ικανότητες και ενδιαφέρονται να δώσουν και όχι να πάρουν. Σ΄αυτά τα πλαίσια η κομματική βάση συζήτησε και υπέβαλε τις προτάσεις της. Οι επαρχιακές συνδιασκέψεις, δημοκρατικά, ανέδειξαν τους υποψήφιους κάθε επαρχίας. Η Κεντρική Επιτροπή, αφού συζήτησε, επικύρωσε το ψηφοδέλτιο στο σύνολο του.

Στο ψηφοδέλτιό μας αποτυπώνεται η πολιτική φυσιογνωμία του Κόμματος και του Λαϊκού Κινήματος. Παρούσες είναι και οι Νέες Δυνάμεις. Αισθητή είναι και η παρουσία ατόμων από τον ευρύτερο χώρο της Κεντρο-αριστεράς. Έμπειρα στελέχη του ΑΚΕΛ αλλά και νέα, δυναμική και ενθουσιώδης γενιά. Το ψηφοδέλτιο παρέχει βήμα στις γυναίκες αλλά και φωνή στα προοδευτική μυαλά του τόπου∙ στους ανθρώπους της επιστήμης και της δουλειάς.

Ούτε φαντασμαγορικές φωτογραφήσεις, ούτε βίντεο με γελοιότητες, ούτε πολυδάπανες προσωπικές διαφημίσεις, ούτε ατάκες και μεγάλα λόγια. Οι υποψήφιοι του ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις, διαφέρουν και οφείλουν να διαφέρουν. Με το ήθος, τη σεμνότητα, την εργατικότητα και τις ικανότητες τους. Είναι τιμή να είναι κάποιος υποψήφιος του ΑΚΕΛ. Γιατί δεν τον επέλεξε ο ένας η ο άλλος επιχειρηματίας, ούτε τον επέβαλε ο ένας ή ο άλλος καναλάρχης, για να τον χρησιμοποιούν μετά ως μαριονέτα. Τον εξέλεξαν τα εκατοντάδες μέλη και φίλοι του ΑΚΕΛ στις Συνδιασκέψεις, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο του την ικανότητα να υπηρετήσει το λαό. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος όλων. Τα κακά παραδείγματα από τα οποία πάσχει η πολιτική ζωή του τόπου δεν έχουν θέση στις τάξεις μας. Συμπεριφορές που ενσαρκώνουν αντιλήψεις του τύπου «ξέρεις ποιος είμαι εγώ», «εγώ είμαι ο νόμος», εγώ «είμαι υπεράνω του νόμου»  είναι ξένες στον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία μας. Αν παρ΄ελπίδα εμφανιστούν, πρέπει να τις απομονώνουμε. Σε αυτό διαβεβαιώνω ότι θα είμαστε αμείλικτοι και αποφασιστικοί ως ηγεσία του Κόμματος.

Θα δώσουμε τη μάχη των Βουλευτικών Εκλογών με αξιώσεις, αξιοπρέπεια και πολιτικά όπως δίνουμε κάθε άλλη. Αντιθέτως με όσα οι πολιτικοί μας αντίπαλοι έχουν συνηθίσει το λαό,  το ΑΚΕΛ δεν πρόκειται να βάλει το μικροκομματικό πάνω από το κοινό καλό. Πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση ναι, αλλά όχι κοκορομαχία. Πολιτικές θέσεις και μαχητικά επιχειρήματα ναι, αλλά όχι ισοπέδωση, ψηφοθηρία, πυροτεχνήματα εντυπωσιασμού και κτυπήματα κάτω από τη μέση. Ο στόχος μας δεν είναι να κερδίσουμε στο διαγωνισμό ατάκας, αλλά να δώσουμε διέξοδο στα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός μας.  Να δικαιώσουμε τους αγώνες του για την ειρήνη, την απελευθέρωση και την επανένωση.

Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών θα είναι καθοριστικό για το μέλλον της Κύπρου. Με ΑΚΕΛ ισχυρό και δυνατό ο λαός μας θα ελπίζει σε καλύτερο μέλλον και προοπτική. ΑΚΕΛ ισχυρό θα συνεχίσει να είναι η καταλυτική δύναμη στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος. Θα υψώνει ανάστημα στις αντιλαϊκές πολιτικές και πρακτικές που επιχειρούν να διαλύσουν όλα όσα έκτισε ο λαός μας τόσα χρόνια.

Η επίλυση του Κυπριακού είναι ο πρώτος και αμετάθετος στόχος του ΑΚΕΛ. Είμαστε δύναμη πατριωτική και υπεύθυνη. Θέτουμε τα συμφέροντα της Κύπρου και του λαού μας πάνω από τα οποιαδήποτε κομματικά συμφέροντα.

Για το ΑΚΕΛ ενδεχόμενη διχοτόμηση είναι καταστροφική. Το όραμα μας αφορά Κύπρο ολόκληρη, που να ανήκει στο λαό της και όχι Κύπρο μισή για να είναι αμιγώς ελληνική. Το όραμα μας αφορά δύο κοινότητες πολιτικά και όχι αριθμητικά ίσες. Αυτές θα χτίζουν το κοινό τους μέλλον στο κοινό τους κράτος. Αυτό το όραμα όχι μόνο το πιστεύουμε, αλλά το διεκδικούμε με τη διαχρονική πολιτική μας στο Κυπριακό. Αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε πράξη επί διακυβέρνησης Χριστόφια με τις προτάσεις που κατατέθηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Προτάσεις που καταργούσαν την εθνοτική αντιπαράθεση. Προτάσεις που κατέλυαν τους φραγμούς που μας ήθελαν να ζούμε πλάι-πλάι. Προτάσεις που μιλούσαν για την Κύπρο του αύριο, όπου ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι θα ζουν μαζί.

Έπειτα από αρκετές περιπέτειες, διεξάγονται διαπραγματεύσεις με στόχο την εξεύρεση λειτουργικής, βιώσιμης και δίκαιης, υπό τις περιστάσεις, λύσης. Η σωστή λύση είναι μονόδρομος, αν θέλουμε ο λαός μας, ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι, να ζήσουν δίχως την απειλή εξαφάνισης, στον τόπο που γεννήθηκαν. Η σωστή λύση είναι ο μόνος τρόπος να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάπτυξης, ευημερίας και προόδου. Αυτά σίγουρα δεν μπορεί να τα διασφαλίσει η όποια λύση. Θα τα διασφαλίζει  μόνο λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα αποκλείει κάθε πιθανή ιμπεριαλιστική επέμβαση και θα απομονώνει τα σοβινιστικά και εθνικιστικά στοιχεία. Που θα αποκαθιστά την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λύση που θα βασίζεται στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο Διεθνές Δίκαιο και στις αρχές πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Λύση που θα αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο και θα αποκλείει τα όποια εγγυητικά ή δικαιώματα επέμβασης στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας από ξένες δυνάμεις. Λύση που θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία στο πλαίσιο δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Αν μια τέτοια λύση συμφωνηθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τότε και μόνο τότε θα πρέπει να τεθεί ενώπιον του κυπριακού λαού σε δημοψηφίσματα.

Πολύς λόγος έγινε και για το κόστος της λύσης. Το κόστος είναι σίγουρα σημαντική παράμετρος και θα πρέπει να μελετηθούν τρόποι επίλυσης του. Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Μνημονιακές λογικές για τη χρηματοδότηση της λύσης δεν γίνονται αποδεκτές. Ούτε μπορεί το κόστος της λύσης να αποτελεί δικαιολογία για να μην εργαζόμαστε για αυτή.

Το ΑΚΕΛ παραμένει σταθερά προσηλωμένο σε αυτές τις αρχές. Αυτές προτάσσουμε,  είτε συνομιλούμε με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, είτε με οποιοδήποτε άλλο. Όποιον και αν έχουμε απέναντι μας, αυτό που επιδιώκουμε είναι ένα έντιμο συμβιβασμό με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Όχι συμβιβασμό με την κατοχή ή με τον οποιοδήποτε τρίτο. Τα πυρά όσων ισχυρίζονται το αντίθετο,  είναι άσφαιρα. Ούτε μας αγγίζουν, ούτε μας αποπροσανατολίζουν από το στόχο της λύσης.

Μετά από περίπου 40 χρόνια χωριστής διαβίωσης, η Τουρκοκυπριακή κοινότητα βρίσκεται πλέον ενώπιον νέων δυναμικών∙ ακόμα πιο έντονων και επικίνδυνων. Η ζωή και οι εξελίξεις έδειξαν ότι τα κατεχόμενα εδάφη ενσωματώνονται καθημερινά στην Τουρκία, σε όλα τα επίπεδα. Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο πολιτικής και πολιτιστικής της εξαφάνισης. Οι αντιστάσεις και η ευρύτερη κοινωνική αντιπολίτευση των Τουρκοκυπρίων, ενάντια στις διάφορες επιβολές της Άγκυρας, υπάρχουν και αυξάνονται. Κανένας όμως δεν μπορεί να εγγυηθεί την αποτελεσματικότητά τους, δεδομένων των συσχετισμών μεταξύ μιας μικρής κοινότητας και της Τουρκίας. Από την άλλη, λόγω των πολιτικών και οικονομικών αδιεξόδων, φαίνεται να αναπτύσσεται στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα ένας ιδιότυπος τουρκοκυπριακός εθνικισμός, που θέτει αποστάσεις τόσο από την Τουρκία, όσο και από την Ελληνοκυπριακή κοινότητα.

Όσο το Κυπριακό δεν επιλύεται, αυτές οι φωνές θα πληθαίνουν.  Λόγω του αντιδραστικού τους χαρακτήρα θα εμβαθύνουν το πρόβλημα παρά να το επιλύουν. Άρα οι εξάρσεις του αλυτρωτισμού, του εθνικισμού και του νεοφασισμού που καλλιεργούνται συνειδητά ή ασυνείδητα, σπρώχνουν την τουρκοκυπριακή κοινότητα ακόμα περισσότερο στην αγκαλιά της Τουρκίας. Αν κάποιοι στην ελληνοκυπριακή κοινότητα αποτύχουν και τώρα να κατανοήσουν την αγωνία και τις προσδοκίες των προοδευτικών δυνάμεων των Τουρκοκυπρίων θα τραυματίσουν ανεπανόρθωτα, ολόκληρη την Κύπρο.

Δυστυχώς ορισμένοι επιλέγουν συνειδητά να κάνουν το άσπρο μαύρο προκειμένου να σκοτώσουν κάθε προοπτική προόδου στις διαπραγματεύσεις. Είτε φανερά, είτε συγκαλυμμένα. Μας επιτίθενται για τις θέσεις μας στο Κυπριακό μιλώντας για «υποχωρητική πολιτική». Ξημεροβραδιάζονταν στα τηλεοπτικά στούντιο επί διακυβέρνησης Χριστόφια, μιλώντας για «γενναιόδωρες προσφορές».  Η αξία αυτών των προτάσεων, όπως και συνολικά των συγκλίσεων που πέτυχε ο Δ. Χριστόφιας, είναι καταγεγραμμένη. Όσο περνά ο καιρός μεγαλώνει περισσότερο. Πλέον ο κ. Αναστασιάδης, ο Δημοκρατικός Συναγερμός και μεγάλη μερίδα του λαού, το αναγνωρίζουν. Όπως το αναγνωρίζει και η συντριπτική πλειοψηφία στη διεθνή κοινότητα. Εξάλλου καταγεγραμμένη παραμένει και η αναφορά του αείμνηστου Τ. Παπαδόπουλου για την πρόταση για την εκτελεστική εξουσία, την οποία χαρακτήρισε ως την καλύτερη που κατέθεσε η ελληνοκυπριακή πλευρά ποτέ.

Δυστυχώς, η αντίθεση κάποιων κομμάτων δεν αφορά μόνο τις συγκλίσεις, αλλά πάει πολύ μακρύτερα. Φτάνει μέχρι τη διαφωνία τους με το στρατηγικό στόχο. Τη διαφωνία τους με τη λύση ομοσπονδίας. Ας δεχτούμε για χάρη της συζήτησης, να προβληματιστούμε. Τι προτείνουν; Να αναζητήσουμε άλλη λύση λένε. Υπάρχουν αυτοί που λένε να πάμε σε «ενιαίο κράτος». Αυτή η άποψη με όλο το σεβασμό εκφεύγει από τα όρια της σοβαρότητας. Ποιος θα δεχτεί να συζητήσει τέτοια πρόταση και ποιος θα μας στηρίξει για να την πετύχουμε; Οι προσεγγίσεις τους οδηγούν μοιραία στη μη λύση, ως λύση. Συνταγή που με μαθηματική ακρίβεια μάς φέρνει όλο και πιο κοντά στη διχοτόμηση. Άλλοι λένε να θέσουμε προϋποθέσεις για να συνεχίσουμε τις διαπραγματεύσεις. Όσο και αν θέλουν να το ξεχνούν, θα τους θυμίζουμε ότι αυτή η συνταγή δοκιμάστηκε. Από το Σεπτέμβρη του 2006 μέχρι το Δεκέμβρη του 2007 θέσαμε πολλές προϋποθέσεις για να πάμε σε διάλογο. Αποτέλεσμα ήταν να γίνουν 60 συναντήσεις Τζιωνή- Περτέβ δίχως να συμφωνήσουμε στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Ποια η συνέχεια; Η Τουρκοκυπριακή κοινότητα κέρδισε ετήσια οικονομική βοήθεια ύψους 259 εκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμείς «κερδίσαμε» αφόρητες πιέσεις για το απευθείας εμπόριο των Τουρκοκυπρίων με την Ένωση. Πιέσεις που τερματίστηκαν και ξεχάστηκαν με τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε ο Δ. Χριστόφιας, όταν ανήλθε στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

Κατηγόρησαν, κάποιοι το ΑΚΕΛ, επειδή τόλμησε να επισκεφθεί την Τουρκία και να συζητήσει με τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών. Είπαν ότι εξαγνίζουμε την Τουρκία συνομιλώντας μαζί της. Μα δεν είναι αυτοί οι ίδιοι που έλεγαν ότι το κλειδί είναι στην Άγκυρα και πρέπει να συνομιλούμε μαζί της; Τώρα που το πράττουμε ενοχλούνται. Δεν είναι αυτοί που υποβάθμιζαν το ρόλο του Τουρκοκύπριου ηγέτη; Εμείς αναγνωρίζουμε το ρόλο που αυτός μπορεί να έχει. Απόδειξη οι συγκλίσεις Χριστόφια- Ταλάτ, όπου συμφωνήθηκαν θέσεις με τις οποίες η Τουρκία διαφωνούσε.  

Το ΑΚΕΛ επιμένει ότι πρέπει να αξιοποιηθούν όλα τα περιθώρια για να φτάσουμε σε λύση του Κυπριακού. Ότι μόνο αν συνομιλήσουμε θα μπορούμε να ξέρουμε πού στεκόμαστε και ποιά προοπτική υπάρχει. Το Κυπριακό για το ΑΚΕΛ είναι πληγή στο χώμα της πατρίδας μας. Πληγή που αιμορραγεί και απειλεί την Κύπρο και το μέλλον και την προοπτική του λαού μας. Το Κυπριακό δεν είναι ταράφι κανενός για να χτίζονται πολιτικές καριέρες και να φυτρώνουν λουλουδάκια μικροπολιτικής.

Επαναλαμβάνω: οι θέσεις του ΑΚΕΛ δεν είναι ανεμόμυλος στις μικροκομματικές σκοπιμότητες του οποιουδήποτε. Εργαζόμαστε και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να ξημερώσει η μέρα που η επανενωμένη ομοσπονδιακή Κύπρος θα είναι φάρος και παράδειγμα για όλο τον κόσμο. Θα είναι σύγχρονο πρότυπο αρμονικής συμβίωσης δύο κοινοτήτων διαφορετικής εθνικότητας, γλώσσας και θρησκείας που θα συνδιαχειρίζονται το κοινό τους κράτος. Θα είναι χώρα που θα έχει καταφέρει να διώξει τους στρατούς και θα διοχετεύει όλες της τις δυνάμεις και τους πόρους στις κοινωνικές επενδύσεις και στην οικονομική ανάπτυξη. Αυτή την ελπίδα, ούτε παλαιότερα ούτε και τώρα την χαραμίζουμε ως προεκλογική ρητορεία. Αντιθέτως  τη χτίζουμε εδώ και χρόνια, μαζί με τους προοδευτικούς τουρκοκύπριους, πάνω στα γερά θεμέλια της επαναπροσέγγισης, της συμφιλίωσης και της συνεννόησης, ώστε να μπορέσουμε να την κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές.

Έχουμε να διανύσουμε πολύ δρόμο ακόμα, μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα. Θα πρέπει πρώτα να καρποφορήσουν οι προσπάθειες στα θέματα της εσωτερικής πτυχής του Κυπριακού, όπου ο Πρόεδρος Αναστασιάδης καλείται να επιδείξει εμμονή σε αρχές αλλά και ευελιξία στην τακτική και τους χειρισμούς. Χρειάζεται να επιστρατεύσουμε ισχυρή επιχειρηματολογία για να πείσουμε τον κ. Ακκιντζί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την ορθότητα των θέσεων μας. Για να πείσουμε και τη διεθνή κοινότητα, ότι όχι μόνο έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας, αλλά το διεκδικούμε με σωστό τρόπο. Αν καταφέρουμε να φτάσουμε σε συμφωνία στα ζητήματα της εσωτερικής θα συζητήσουμε τα θέματα της εξωτερικής πτυχής. Τότε θα αποδείξει η Τουρκία αν πραγματικά θέλει λύση. Θα κληθεί να αποδείξει ότι όντως επιθυμεί λύση στα μείζονα ζητήματα, της ασφάλειας, του εδαφικού και των εποίκων.

Σ΄αυτό τον αγώνα ευθύνης και πατριωτισμού το ΑΚΕΛ δηλώνει παρών. Ταυτόχρονα απευθύνει έκκληση σε όλα τα κόμματα και πρωτίστως στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να αρθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων. Εμμένοντας στις αρχές λύσης να επιδιώξουμε να συμβάλουμε όλοι στις διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Σε αυτό τον αγώνα δεν περισσεύει κανένας. Έχουμε όλοι θέση, φτάνει να έχουμε τον ίδιο στόχο.

Όπως στο Κυπριακό στόχος μας είναι να υπηρετήσουμε τα συμφέροντα του λαού μας έτσι και στην οικονομία. Οι προσπάθειες του ΑΚΕΛ αφορούν την υπεράσπιση των συμφερόντων των πολλών και όχι των λίγων και εκλεκτών. Τα συμφέροντα εκείνων έχουν ταχθεί να υπηρετήσουν η Κυβέρνηση και οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ΑΚΕΛ βρίσκεται απέναντι τους, παίρνοντας θέση δίπλα στο λαό.

Πριν από δύο χρόνια, στην προεκλογική εκστρατεία των Ευρωεκλογών, ο κ. Νεοφύτου, όλο στόμφο, εξάγγελλε ότι πριν από τις Βουλευτικές Εκλογές του 2016 θα βγαίναμε από το Μνημόνιο. Η απλούστερη απάντηση σε αυτό θα ήταν ένα «χαίρω πολύ». Ο Μάρτης του 2016 ήταν το χρονικό ορόσημο που από την αρχή τέθηκε για τη λήξη της καταβολής δόσεων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δε σημαίνει όμως το τέλος της εποπτείας στις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζουμε. Αντιθέτως, αυτή θα γίνεται πιο αυστηρά, όπως παραδέχεται το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών.  

Θα φύγουμε λοιπόν από το Μνημόνιο. Δεν θα ξεφύγουμε όμως από τις αντιλαϊκές πολιτικές του Μνημονίου και της λιτότητας. Γιατί αυτές είναι το ιδεολογικό μανιφέστο της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού. Ο κ. Χάρης Γεωργιάδης το έχει δηλώσει πάμπολλες φορές ότι αυτές τις ίδιες πολιτικές θα συνεχίσει να επιβάλλει στον κυπριακό λαό. Τις ίδιες και σκληρότερες. Με τον ίδιο ζήλο του καλού παιδιού αντικρίζει η Κυβέρνηση και συνολικότερες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις οποίες θα βιώσουμε και εμείς όπως και οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης. Την τραπεζική ένωση και τη νέα εμπορική και εταιρική σχέση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ.

Με την πολυδιαφημιζόμενη τραπεζική ένωση η Ευρωπαϊκή Ένωση απέκτησε τον έλεγχο των συστημικών τραπεζικών ιδρυμάτων, σε όλες τις χώρες, υποστηρίζοντας ότι θα βελτιώσει τις ικανότητες πρόγνωσης, πρόληψης και αντιμετώπισης μελλοντικών κρίσεων. Δείγμα του πόσο ασφυκτικό έγινε το πλαίσιο είναι το γεγονός ότι τον τελευταίο ένα χρόνο απαιτήθηκε να προχωρήσουν σε επιπλέον προβλέψεις οι κυπριακές τράπεζες ύψους 1,14 δις ευρώ. Αυτό σε βάρος της πραγματικής οικονομίας. Την ίδια στιγμή δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για περαιτέρω συγκέντρωση και συγχώνευση των τραπεζών προς όφελος των μεγάλων τραπεζικών κολοσσών.

Σε ότι αφορά τη νέα εμπορική και εταιρική σχέση μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ (γνωστή ως ΤΤΙΡ),  με αυτή επιδιώκεται η δραστική συμπίεση των εργασιακών δικαιωμάτων, η χαλάρωση των κανονισμών στους τομείς του περιβάλλοντος και της ασφάλειας τροφίμων και η απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών, όπως η υγεία, η παιδεία και το νερό. Στο σύνολο τους αυτές οι πολιτικές έχουν ως στόχο να δώσουν περισσότερα κίνητρα για κερδοφορία στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, αγνοώντας τους κίνδυνους για τους εργαζόμενους και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ποια μέτρα λαμβάνει η Κυβέρνηση έναντι αυτών των πολιτικών για να προστατεύσει την ήδη πληγείσα οικονομία της Κύπρου; Κανένα. Μόνο σκύβει δουλικά το κεφάλι και δεσμεύεται να τις εφαρμόσει.

Μόλις ο κ. Αναστασιάδης και η Κυβέρνηση του τελειώσουν με τους πανηγυρισμούς για το δήθεν success story με τους Τροικανούς τους φίλους, θα πρέπει να διερωτηθούν: γνωρίζουν τι συνέπειες έχουν οι πολιτικές τους; Οι άνεργοι ξεπερνούν τις 70 χιλιάδες ενώ άλλες 30 χιλιάδες ήδη μετανάστευσαν.  Ο κίνδυνος φτώχειας, με βάση τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, απειλεί 234 χιλιάδες συνανθρώπους μας. Το 2012 η Κυπριακή οικονομία είχε ετήσια παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών που έφθανε τα €16,2 δις. Φέτος, η παραγωγή μόλις που θα ξεπεράσει τα €15 δις. Με άλλα λόγια, έχουμε οικονομία που παράγει €1-2 δις λιγότερα και υποστηρίζουμε ότι έχουμε ανάπτυξη. Το εισόδημα των εργαζομένων, τα τελευταία τρία χρόνια έχει μειωθεί κατά €1,6 δις, δηλαδή περίπου κατά 20%.  Την ίδια στιγμή τα κέρδη του κεφαλαίου παραμένουν το 2015 σταθερά, ενώ για το 2016 αναμένεται αύξηση κατά € 200 εκ. Το 2016 η αγοραστική αξία του μέσου μισθού θα έχει πάει πίσω κατά 20 χρόνια. Οι εργασιακές σχέσεις απορρυθμίζονται επιστρέφοντας μας σε εργασιακό μεσαίωνα. Η ανισότητα στην κυπριακή κοινωνία αυξάνεται με τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάμεσα στις χώρες της Ευρωζώνης. O δείκτης εισοδηματικής ανισότητας Gini, που θεωρείται ένας από τους πιο αξιόπιστους τρόπους μέτρησης της ανισότητας, έχει αυξηθεί το 2014 στο 34,8 από 31 που ήταν το 2012. Σε απόλυτους αριθμούς, η Κύπρος είναι σήμερα η πιο άνιση χώρα μετά τη Λετονία και τη Λιθουανία.

Μόλις ο κ. Αναστασιάδης και ο Δημοκρατικός Συναγερμός σταματήσουν να αλληλοσυγχαίρονται επειδή βαδίζουμε προς επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, θα πρέπει να αναρωτηθούν.  Ποια είναι η κατάσταση στην πραγματική οικονομία; Πανηγυρίζουν για την έξοδο στις αγορές και τα χαμηλά, δήθεν, επιτόκια που εξασφάλισαν. Διερωτούνται γιατί στην Κύπρο συνεχίζουμε να πληρώνουμε τα ψηλότερα δανειστικά επιτόκια στην Ευρωζώνη; Επικαλούνται συνεχώς τα επιτεύγματα του τραπεζικού τομέα και την πλήρη σταθεροποίηση του. Αναρωτιούνται γιατί οι τράπεζες δεν δίνουν νέα δάνεια;  Διαφημίζουν την καλύτερη του αναμενόμενου επίδοση στα δημόσια οικονομικά και τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων. Έχουν αντιληφθεί από ποιων τις τσέπες παίρνουν τα χρήματα για να κάνουν κομπόδεμα; Από τους συνταξιούχους και τους φτωχούς. Τη στιγμή μάλιστα που η Κυβέρνηση πετσόκοψε εκατομμύρια από τις παροχές για την κοινωνική πολιτική και την υγεία;

Η απάντηση σε όλα αυτά είναι η αναμενόμενη. «Κάνετε λίγη υπομονή και τελειώνουμε. Έρχεται η ανάκαμψη και η ανάπτυξη τώρα που βγαίνουμε από το Μνημόνιο». Λένε και πάλι ψέματα στο λαό. Ας δούμε τι έγινε στην Ιρλανδία και στην Ισπανία. Η «έξοδος από το μνημόνιο» δε συνοδεύτηκε με την αλλαγή οικονομικής φιλοσοφίας προς μια πιο «κοινωνική» προσέγγιση. Καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση οικονομικής πολιτικής εξακολουθεί να διαδραματίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία ελέγχει τους προϋπολογισμούς. Οι διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία δε συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη, ενώ το Μνημόνιο έχει δημιουργήσει σημαντικές ανισότητες σε κοινωνικό επίπεδο, με πιο εμφανείς επιπτώσεις στην υγεία και τη στέγαση. Στην Ιρλανδία επικρατεί χάος στον τομέα της υγείας, ενώ η στεγαστική κρίση κορυφώνεται.  Περίπου 530 άτομα μένουν άστεγα, ανά τρίμηνο, ενώ επί του παρόντος 5000 οικογένειες είναι άστεγες. Στην Ισπανία λήφθηκαν εκ νέου μέτρα δημοσιονομικής περισυλλογής ύψους 1,5% ΑΕΠ και εφαρμόστηκε η Τρίτη κατά σειρά μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας.

Μα δεν υπάρχει άλλος δρόμος, θα μας πουν. Δυστυχώς γι΄αυτούς υπάρχει το παράδειγμα της Ισλανδίας. Μια χώρα η οποία όχι μόνο τιμώρησε ήδη τους υπεύθυνους της τραπεζικής κρίσης, αλλά, το πιο σημαντικό, κάλεσε να πληρώσουν τις συνέπειες της αυτοί που άντεχαν να το κάνουν, προστατεύοντας  ταυτόχρονα τους πιο αδύναμους.  Εισήγαγε φόρο πλούτου και αύξησε το φόρο στα κέρδη. Περιέκοψε τους ψηλούς μισθούς, επέκτεινε το ανεργιακό επίδομα, την κοινωνική πρόνοια και την προσφορά στέγης. Έτσι ξεπεράστηκε η κρίση στην Ισλανδία. Τι από όλα αυτά τολμά να κάνει η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- ΔΗΣΥ;

Τα δύσκολα για τον κυπριακό λαό δεν τελείωσαν. Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν. Εκποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις, περαιτέρω πίεση των μισθών, μεγαλύτερη θύελλα αντιλαϊκών πολιτικών. Ως ΑΚΕΛ δώσαμε αγώνα για να προστατεύσουμε την κύρια κατοικία και τη μικρή επαγγελματική στέγη. Δυστυχώς συναντήσαμε την άρνηση της Κυβέρνησης. Δίνουμε μάχη για να διασώσουμε τη δημόσια περιουσία, σ’ αντίθεση με την Κυβέρνηση που προεκλογικά δεσμευόταν αλλά μετεκλογικά έκανε επίσημη πολιτική της, τις ιδιωτικοποιήσεις. Καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις για να βελτιώσουμε το χάος που δημιούργησε η μεταρρύθμιση της κοινωνικής πολιτικής και η εφαρμογή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος. Πρόταση για ελάφρυνση των μικροϊδιοκτητών από τη φορολογία της ακίνητης περιουσίας την οποία και πάλι απέρριψαν. Την ώρα μάλιστα που ο Υπουργός Οικονομικών επιμένει να υποστηρίζει ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν επέβαλε καμία νέα φορολογία. Ξεχνά ότι αυτοί επέβαλαν το χαράτσι της φορολογίας στους μικροϊδιοκτήτες.

Δεν πρόκειται να σταματήσουμε εδώ. Θέλουμε να δώσουμε στη χώρα νέα δυναμική, νέα προοπτική. Να βελτιώσουμε τις παραγωγικές δυνατότητες της. Θέλουμε να στηριχθεί η πραγματική οικονομία, στη βάση ενός διαφορετικού μοντέλου οικονομικής δραστηριότητας. Να στηριχθούμε σε πολιτικές που μπορούν να αποδώσουν, όπως η ριζική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος για δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών, δικαιότερη ανακατανομή  των πόρων, υιοθέτηση κινήτρων για την ανάπτυξη και πάταξη της φοροδιαφυγής. Να προωθήσουμε εξοικονομήσεις στα δημόσια οικονομικά, ορθολογικά και όχι ισοπεδωτικά και να τις διοχετεύσουμε στην ανάπτυξη και την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Να διατηρήσουμε και να προστατεύσουμε τον κοινωνικό χαρακτήρα των οργανισμών δημόσιας ωφέλειας. Να τους εκσυγχρονίσουμε ώστε να είναι βραχίονες ανάπτυξης και ενίσχυσης των οικονομικών του κράτους. Να ξαναθέσουμε στο επίκεντρο της οικονομικής πολιτικής τη μικρομεσαία οικογενειακή επιχείρηση και να της δώσουμε πρόσβαση στη χρηματοδότηση. Να εκπονήσουμε σύγχρονη στρατηγική για στήριξη και ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής. Να προωθήσουμε πραγματική αγροτική μεταρρύθμιση για ανάπτυξη με νέες ριζοσπαστικές μεθόδους παραγωγής και εμπορίας. Να εκσυγχρονίσουμε την τουριστική μας πολιτική. Να ανασυγκροτήσουμε την κοινωνική μας πολιτική με στόχο την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Να συγκροτήσουμε Ενιαία Εθνική Στεγαστική Πολιτική. Να καταστήσουμε την υγεία δημόσιο δικαίωμα για όλους. Να προστατεύσουμε τα εργασιακά θέσμια και να καταπολεμήσουμε την ανεργία μέσω νέων, ποιοτικών και αξιοπρεπών θέσεων εργασίας. Να προωθήσουμε μέτρα για ελάφρυνση υπερδανεισμένων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ως ΑΚΕΛ έχουμε ήδη καταθέσει πληθώρα προτάσεων για όλα αυτά και επεξεργαζόμαστε παράλληλα και νέες προτάσεις. Τη δημιουργία και λειτουργία κρατικού χρηματοδοτικού φορέα με στόχο τη διοχέτευση της αναγκαίας ρευστότητας προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τη μείωση των ενοικίων. Την προώθηση νομοθετικής κατοχύρωσης επαγγελμάτων και ειδικοτήτων. Την επέκταση του ανεργιακού επιδόματος. Τη στήριξη της μητρότητας ως και την ισότιμη κατανομή των οικογενειακών ευθυνών. Την ανάπτυξη νέων συνεργατικών εταιρειών σε καινοτόμους τομείς της οικονομίας, καθώς και τομείς από τους οποίους θα προκύπτει κοινωνικό όφελος. Την ανάπτυξη της επαγγελματικής και ερασιτεχνικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής δημιουργίας. Τη διεύρυνση του καταλόγου των ελεγχόμενων προσώπων για σκοπούς υποβολής δήλωσης «πόθεν έσχες», η οποία να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τις τρεις εξουσίες (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική) και γενικά όλους όσοι διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα ασκώντας δημόσια εξουσία ή λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις που επηρεάζουν τα δημόσια οικονομικά ή τη δημόσια διοίκηση. Την πάταξη της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, πρωτίστως με τη διαπαιδαγώγηση των νέων ανθρώπων.

Δεν είναι όμως μόνο τα ζητήματα της εσωτερικής πολιτικής που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την πρωτοφανή κατρακύλα θεσμών στον τόπο μας, που επί ημερών του κ. Αναστασιάδη δεν έχει τελειωμό. Θεσμοί που τα προηγούμενα χρόνια στέκονταν ψηλά, παραδόθηκαν σε ανθρώπους που αποδείχθηκαν κατώτεροι και του μετρίου. Το δόγμα «όποιος δεν είναι δικός μας είναι εναντίον μας» συσκότισε τη δημόσια και την πολιτική ζωή. Εξευτέλισε θεσμούς, εκθέτοντας σε πολλές περιπτώσεις ανεπανόρθωτα τον Πρόεδρο. Τα κατεστημένα εξακολουθούν να δρουν ανενόχλητα προστατεύοντας τα συμφέροντα στην πλάτη του λαού. Όλα αυτά έχουμε ευθύνη εμείς, ως δύναμη σοβαρή και υπεύθυνη να τα αντιμετωπίσουμε, να τα πατάξουμε και να τα εξαφανίσουμε από τη δημόσια ζωή∙ ξεκινώντας πρώτα από τον ίδιο τον εαυτό μας.

Όμως τη δύναμη για να γίνουν όλα αυτά πράξη την έχει ο καθένας από εμάς. Η απογοήτευση, η μοιρολατρία, η αγανάκτηση, η οργή, ο θυμός, η αποστροφή από την πολιτική δεν πρόκειται να αλλάξουν τίποτε. Η κινητοποίηση και η συμμετοχή μπορούν να ανατρέψουν πολλά. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, ούτε δικαιολογίες. Αν νομοσχέδια που θα αλώσουν τις ζωές μας πέρασαν με μία ψήφο διαφορά, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πόσο σημαντικό είναι να δυναμώσει το ΑΚΕΛ- Αριστερά- Ν.Δ.  εντός της Βουλής. Είναι γι΄αυτό που επιμένουμε ότι ο καθένας, όσοι είμαστε εδώ και άλλοι τόσοι που είναι εκεί έξω, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Δίνοντας δύναμη στη δύναμη του, στο ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις.

Δεν απευθυνόμαστε μόνο στους ΑΚΕΛικούς ψηφοφόρους. Απευθυνόμαστε σε κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό άνθρωπο. Στον καθένα που θεωρεί ότι η Κύπρος θα έχει μέλλον και προοπτική μόνο με δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Σε όποιον θεωρεί ότι πρέπει να αντισταθούμε στην αντιλαϊκή λαίλαπα Αναστασιάδη- ΔΗΣΥ. Το ΑΚΕΛ- Αριστερά-Ν. Δ. μπορεί. Η δική μας δύναμη θα είναι η δική τους δύναμη. Η δική μας φωνή θα είναι η δική τους φωνή.

Συγκρότηση ενιαίου αντι-ιμπεριαλιστικού μετώπου ελλήνων και τούρκων. Βελτίωση της ελεεινής οικονομικής κατάστασης των εργαζομένων. Αύξηση των μεροκαμάτων. Οκτάωρο και προστασία εργαζομένων. Δωρεάν περίθαλψη. Οικονομική υποστήριξη των ανέργων. Τερματισμός της καταναγκαστικής πώλησης κτημάτων. Κατάργηση του κτηματικού φόρου. Φορολόγηση των κερδών και των ειδών πολυτελείας. Αιτήματα που έθεσε το ΑΚΕΛ πριν εννιά δεκαετίες. Αιτήματα που σε όλους θυμίζουν το σήμερα.  Την πάλη για Κύπρο επανενωμένη, ελεύθερη και ανεξάρτητη. Για σεβασμό στις εργατικές κατακτήσεις. Για μισθούς και όχι ψίχουλα. Για οικονομική προστασία των αδυνάτων. Για απαγόρευση των εκποιήσεων. Για απαλλαγή των μικροϊδιοκτητών από τη φορολόγηση. Ποιος δε μπορεί να κάνει τη σύνδεση με την περασμένη πενταετία και τον πόλεμο που εξαπολύθηκε επειδή τολμήσαμε να πούμε ότι πρέπει να φορολογηθούν τα κέρδη και ο πλούτος;

Ένα πράγμα δεν μπορούν να μας συγχωρέσουν οι αντίπαλοι μας: ότι υπάρχουμε ακόμα. Ότι ακόμα παλεύουμε με το ίδιο πείσμα όπως και τότε για Κύπρο ελεύθερη, κυρίαρχη και ανεξάρτητη. Για την πρόοδο και την ευημερία του λαού μας. Ένα πράγμα δεν μπορούν να μας συγχωρέσουν : ότι μέχρι σήμερα όπως και πριν 90 χρόνια δεν μπορούν να μας έχουν στο χέρι. Επιμένουμε να στεκόμαστε απέναντι από τα κατεστημένα που ανταλλάζουν μεταξύ τους αξιώματα και λυμαίνονται οικονομικά τον τόπο.

Ένα πράγμα δεν μπορούν να μας συγχωρέσουν: ότι από τη στιγμή που θα αποφασίσουμε να δώσουμε όλοι μαζί μια μάχη, τίποτε και κανένας δεν μπορεί να μας σταματήσει! Εκεί ποντάρουν κάθε φορά: ότι θα μας απονευρώσουν για να μας σταματήσουν. Σε αυτό το σημείο χάνουν κάθε φορά. Γιατί όταν το ΑΚΕΛ ανασηκώνεται, γίνεται δύναμη λαϊκή, πρωτοπόρα και μαχητική. Γίνεται ένα ποτάμι που δεν γυρνά πίσω! Έχουμε ήδη ξεκινήσει και τραβάμε μπροστά!  Στις 22 του Μάη θα κάνουμε τη διαφορά, θα ανεβάσουμε το ΑΚΕΛ ψηλά και ακόμα πιο ψηλά!