στο
ΙΕ´ Μαθητικό Συνέδριο του Λυκείου Εθνομάρτυρα Κυπριανού
«Η δύναμη της γνώσης και η ομορφιά της
ζωής, πηγάζουν από την ποικιλία »
Εξοχότατε
κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Αντιπροσώπων,
Αγαπημένα
μου παιδιά,
Φίλες
και φίλοι εκπαιδευτικοί,
Είναι
μια ιδιαίτερα ευχάριστη υποχρέωση για μένα, να συναντιέμαι με παιδιά, να ακούω
την άποψή τους για διάφορα θέματα που τα απασχολούν και, συνάμα, να αναζητώ τη
δική τους προσέγγιση σε θέματα που σε θεσμικό επίπεδο χειρίζομαι. Είναι για
τούτο που δέχθηκα με ικανοποίηση την πρόσκληση του Λυκείου Εθνομάρτυρα Κυπριανού
να είμαι σήμερα εδώ για να χαιρετίσω το 15 ο Μαθητικό Συνέδριο του
σχολείου και, παράλληλα, να οργανώσω, με τη συμμετοχή των συνεργατών μου,
βιωματικό εργαστήριο με θέμα: “Εκπαίδευση για την Ειρήνη”.
Αγαπημένα
μου παιδιά,
Φίλοι
εκπαιδευτικοί,
Όλοι
αποτιμούμε θετικά και όλοι επιθυμούμε την ειρήνη. Τι κάνουμε όμως, τόσο ως άτομα
όσο και ως κοινωνία, προκειμένου, να προωθήσουμε την ειρήνη; Σε ποιο βαθμό, σε
ατομικό επίπεδο, οι καθημερινές μας επιλογές, πράξεις και συμπεριφορές, αλλά
και, σε συλλογικό επίπεδο, οι θεσμικές μας αποφάσεις, πολιτικές και πρακτικές,
προωθούν την ειρήνη; Αναγκαία
διευκρίνηση: με τον όρο ειρήνη, δεν αναφέρομαι απλά, στην απουσία πολέμου και
σύγκρουσης. Αναφέρομαι σε μια δυναμική κοινωνική συνθήκη η οποία υπηρετεί την
εγγενή αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ευημερία κάθε ατόμου,
προασπίζεται τα ατομικά, τα κοινωνικά
και τα πολιτισμικά δικαιώματα και διασφαλίζει την κοινωνική δικαιοσύνη. Μια
συνθήκη, η οποία απορρίπτει και αποκλείει κάθε μορφής βία και, ταυτόχρονα,
προκρίνει την ειρηνική επίλυση των διαφορών σε κάθε επίπεδο.
Αγαπημένα
μου παιδιά,
Φίλες
και φίλοι,
Η
ειρήνη είναι μια διαρκής πρόκληση, για κάθε σύγχρονη κοινωνία. Η επίτευξη της
προϋποθέτει πολίτες με τις απαραίτητες προς τούτο γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις
και αξίες, που θα οδηγούν σε ανάλογες συμπεριφορές. Προϋποθέτει την οικοδόμηση
μιας κουλτούρας ειρήνης, η οποία, μεταξύ άλλων, εστιάζει στην αειφόρο οικονομική
και κοινωνική ανάπτυξη, την ισότητα των φύλων, τη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη
αποφάσεων, τον σεβασμό και την αποδοχή της διαφορετικότητας, όπως αυτή και αν
εκδηλώνεται, την ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών, την αποστρατικοποίηση, την
αποδόμηση της κουλτούρας βίας μέσα στις κοινωνίες μας και την εσωτερική γαλήνη.
Έχοντας,
ακριβώς, αυτό κατά νου, πρότεινα, τον Ιούνιο του 2015, με παρέμβασή μου προς τον
Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού τη συμπερίληψη στους υπό έμφαση στόχους για τη
σχολική χρονιά 2015 – 2016, του στόχου: “Το δικαίωμα των παιδιών της Κύπρου και
του κόσμου στην ειρήνη - Οικοδομούμε έναν Πολιτισμό Ειρήνης και Μη Βίας”. Ο
Υπουργός, προς τιμήν του, ανταποκρίθηκε θετικά στην εισήγησή μου, υιοθετώντας,
ουσιαστικά, τον συγκεκριμένο στόχο.
Με
χαρά και πολλή ικανοποίηση διαπιστώνω ότι, τα σχολεία αγκάλιασαν τον στόχο
εντάσσοντας την υλοποίησή του σε ποικίλες αξιόλογες δραστηριότητες, όπως είναι
και το σημερινό Μαθητικό Συνέδριο του σχολείου σας. Είμαι βέβαιη ότι αυτές οι
δραστηριότητες και, γενικότερα, η υλοποίηση του στόχου, θα συμβάλουν στη
διαμόρφωση μιας καλύτερης, ειρηνικής κοινωνίας.
Όπως,
όμως, έχω ήδη αναφέρει, η προώθηση της ειρήνης είναι μια ανοιχτή διαδικασία. Θα
ήταν, λοιπόν, προς όφελος των παιδιών, της εκπαίδευσης γενικά και της κοινωνίας
μας ευρύτερα, εάν ο στόχος για την οικοδόμηση κουλτούρας ειρήνης, ενσωματωνόταν
στο αναλυτικό πρόγραμμα των σχολείων, παραμένοντας, με τον τρόπο αυτό, σταθερή
επιδίωξη του σχολείου. Την άποψή μου
αυτή θα προωθήσω υπό μορφή εισήγησης σύντομα στον Υπουργό Παιδείας και
Πολιτισμού, ευελπιστώντας ότι θα ανταποκριθεί και πάλι θετικά.
Αγαπητοί
εκπαιδευτικοί,
Αγαπημένα
μου παιδιά,
Δεν
μπορώ να κλείσω τον σύντομο αυτό χαιρετισμό χωρίς να αναφερθώ στο θέμα που
προέκυψε με τη συμμετοχή της Δικοινοτικής Χορωδίας στη σημερινή εκδήλωση. Δεν
γνωρίζω τους λόγους για τους οποίους ο Καθηγητικός Σύλλογος του σχολείου έλαβε
απόφαση να αφαιρέσει τη συμμετοχή της χορωδίας από το πρόγραμμα, ούτε και τις
συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτή έχει ληφθεί. Ως εκ τούτου δε θα σχολιάσω την
απόφαση καθ’ εαυτή.
Αρκούμαι
να πω ότι, η συμμετοχή της Δικοινοτικής Χορωδίας, κατά την άποψή μου, θα πρόσθετε στην «ποικιλία» της εκδήλωσης. Η
Δικοινοτική Χορωδία αντλεί από τον πολυπολιτισμικό πλούτο της χώρας και αποτελεί
απτό παράδειγμα συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Η παρουσία της
προβάλλει, με άλλα λόγια, μια άλλη
Κύπρο, ειρηνική, όπως αυτή που ονειρευόμαστε.
Κλείνω
με μια δήλωση – κάλεσμα, της Eleanor Roosvelt [1]
, «Δεν αρκεί να μιλάς για την ειρήνη,
πρέπει να πιστεύεις στην ειρήνη. Και δεν είναι αρκετό να πιστεύεις σε αυτή, θα
πρέπει να εργάζεσαι για αυτή».
Με αυτά τα λίγα, εύχομαι σε όλες και όλους ένα
γόνιμο συνέδριο.
