Χαιρετισμός Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη στο Έκτακτο Συνέδριο του ΔΗΣΥ

Χαιρετισμός Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη

στο Έκτακτο Συνέδριο του ΔΗΣΥ

Αγαπημένες και αγαπημένοι φίλοι και συνεργάτες,

 

Δεν μπορώ να αποκρύψω τη συναισθηματική φόρτιση που νιώθω επιστρέφοντας στο σπίτι μου. Η μνήμη μου πάει πίσω, 40 χρόνια πίσω όταν στο πάνθεον κάποιοι από τα ιστορικά στελέχη ήταν παρόντες για να δημιουργηθεί κάτω από την ηγεσία του πολιτικού μας μέντορα, του Εθνάρχη της παράταξης αλλά και της πατρίδας, του Γλαύκου Κληρίδη, ο Δημοκρατικός Συναγερμός. Κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, κάτω και μέσα από ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα, κάτω από μια διχασμένη κοινή γνώμη, να δώσει προοπτική και μέσα από πολιτικές ευθύνες να αποκαταστήσει την πραγματική δημοκρατία, την πολυφωνία, την ελεύθερη έκφραση και άποψη, και την ανοχή στην αντίθετη άποψη.

Μέσα από πολιτικές ευθύνης ξεπεράσαμε προβλήματα, ξεπεράσαμε την απομόνωση, δημιουργήσαμε ακριβώς αυτό που η πατρίδα μας είχε ανάγκη, δημιουργήσαμε τις πολιτικές ευθύνης. Μακριά από λαϊκισμό. Αποτέλεσμα ήταν το 1993 να καταξιωθούμε να δούμε τον Γλαύκο Κληρίδη να αναλαμβάνει τα ηνία διακυβέρνησης της χώρας. Ήταν ο ίδιος που μέσα στις συνθήκες χάους του 1974 παρέλαβε χάος και παρέδωσε κράτος. Και δεν ήταν δικά μας τα λόγια, ήταν των πολιτικών του αντιπάλων.

Και όπως είπαν τότε την αλήθεια, την καταγράψαμε και στη συνέχεια στη δεκαετή διακυβέρνηση της χώρας από τον Γλαύκο Κληρίδη. Δεν ήταν μόνο η ευημερία που παρουσίασε η χώρα, δεν ήταν μόνο τα έργα ανάπτυξης. Το πιο σημαντικό, η μεγαλύτερη επιτυχία αυτής της παράταξης ήταν η ένταξη της Κύπρου στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Μια ημικατεχόμενη πατρίδα που ανόρθωσε το ανάστημα της και γινόταν μέρος μιας ευρύτερης οικογένειας, με βασικές αρχές και αξίες που διασφαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, που δημιουργούσαν και δημιουργούν και τώρα τις προοπτικές για μια δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση στο Κυπριακό, μια λύση που θα διασφαλίζει ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και θα εξισώνει όλους τους πολίτες με τους υπόλοιπους των Ευρωπαίων συμπολιτών μας. Και είναι αυτό ακριβώς το μεγαλύτερο επίτευγμα, αλλά και το ισχυρότερο όπλο κατά την παρούσα φάση διαχείρισης του Κυπριακού.

Το ίδιο πράξαμε και όταν ο λαός αποφάσισε άλλως, δηλαδή να μας κατατάξει στην αντιπολίτευση. Δέκα χρόνια μας υπεύθυνης πορείας, δέκα χρόνια μιας πολιτικής ευθύνης και πάλι μακριά από το λαϊκισμό. Σε δύσκολες ώρες κληθήκαμε να αναλάβουμε τη διακυβέρνηση του τόπου με την εμπιστοσύνη του 58%, με στήριγμα την ισχυρή παράταξη μας, αλλά και τη βοήθεια άλλων δυνάμεων, όπως του Δημοκρατικού Κόμματος, του Ευρωπαϊκού Κόμματος, αλλά και πλειάδας πολιτών. Και θέλω με αυτή την ευκαιρία να εκφράσω για άλλη μια φορά την ευγνωμοσύνη μου γιατί μας έδωσαν την ευκαιρία να αναλάβουμε στις πιο κρίσιμες ώρες τη διακυβέρνηση της πατρίδας μας.

Δεν είναι πρόθεση μου με κανέναν τρόπο να ασκήσω κριτική σε βάρος οποιουδήποτε ή για το πώς διαμορφώθηκε το σκηνικό ή η κατάσταση την οποίαν παραλάβαμε. Εξάλλου, είναι όλοι μάρτυρες ότι αυτή την τριετία αν είναι κάτι που προσπαθήσαμε να τιμήσουμε, να τηρήσουμε και να δώσουμε ένα άλλο στιγμή μορφής διακυβέρνησης είναι να μην υπάρχουν οξείς αντιπαραθέσεις με πολιτικές δυνάμεις που μας αντιπολιτεύονται. Αποκαθιστούμε απλώς την πραγματικότητα λέγοντας γεγονότα, όχι κατηγορώντας, κρατώντας ακόμα διακριτό το ρόλο του κράτους από το κόμμα.

Δεν θα αρνηθώ ποτέ την πολιτική μου ταυτότητα και το γεγονός πως από το 1976, ή και ακόμα από το 1997 για 17 χρόνια όντας Πρόεδρος αυτής της παράταξης, υπηρετώντας σε σωρεία αξιωμάτων με τη δική σας εμπιστοσύνη δεν είναι δυνατόν να εγκαταλείψω την πολιτική μου ταυτότητα. Αλλά και δεν είναι δυνατόν να τη συγχέω με την κρατική μου ιδιότητα. Για αυτό και μέχρι σήμερα είναι η πρώτη φορά που παρευρίσκομαι σε συλλογικό Όργανο της παράταξης. Και δεν θα είμαι και δεν θα συμπεριφερθώ ως κομματάρχης, αλλά ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Πρόεδρος όλων των Κυπρίων, είτε αριστερών είτε δεξιών είτε φιλελευθέρων είτε οποιουδήποτε ιδεολογικών επιθυμούν να είναι, Πρόεδρος όχι μόνον των Ελληνοκυπρίων αλλά και των Τουρκοκυπρίων εκφράζοντας την απόλυτη πίστη μου πως αν δεν συμμεριστούμε τις ανησυχίες και των δύο κοινοτήτων δεν μπορούμε να πετύχουμε την ποθητή επανένωση της πατρίδας μας.

 

Πρέπει να κατανοήσουμε - και πάρα πολύ ορθά έγινε αναφορά από τον Πρόεδρο της παράταξης – ότι θα πρέπει κάποιοι που μιλούν ή που ισχυρίζονται ότι τάχατες υπάρχει ο κίνδυνος κατάργησης της Κυπριακής Δημοκρατίας να ανατρέχουν κατά καιρούς και στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διότι το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν προνοούσε βεβαίως τη δημιουργία μιας Δημοκρατίας που θα κυβερνάται από τους Ελληνοκύπριους και θα παραγνωρίζεται η άλλη κοινότητα, αυτή των Τουρκοκυπρίων. Υπάρχουν σαφείς πρόνοιες και κανείς δεν μπορεί επιλεκτικά να αναφέρεται σε όσα νομίζουμε ότι αποτελούν τα συστατικά στοιχεία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Θέλω πραγματικά να κάνω αναφορά στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης πάρα πολύ συνοπτικά, διότι θα έχω την ευκαιρία εντός Μαρτίου να παραθέσω σε λεπτομέρεια το τι ήδη μέσα σε μια τριετία έχουμε ως Κυβέρνηση επιτύχει. Την ίδια ώρα δεν θα είμαι εκτεταμένος στις αναφορές μου στο εθνικό θέμα, διότι στις 11 Φεβρουαρίου θα ενημερώσω τη Βουλή. Και δεν θα ήθελα να δώσω την εικόνα ότι προνομιακά ενημερώνω την παράταξη από την οποίαν προέρχομαι. Έχω υποχρέωση να ενημερώσω το λαό, όπως και θέλω να διαβεβαιώσω ότι ο λαός πριν να δώσει την ψήφο αποδοχής ή απόρριψης θα είναι απόλυτα ενήμερος των προνοιών της λύσης. Αυτή είναι η προσπάθεια μου.

Υπάρχουν όμως και περίοδοι, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, που κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης και προτού έχεις απτά αποτελέσματα δεν μπορεί να ισχυρίζεσαι ότι μπορεί να διαπραγματεύεσαι από αέρος και να πιστεύεις ότι κατά αυτό τον τρόπο υπηρετείς την πατρίδα σου. Δεν είναι τα συνθήματα που θα φέρουν τη λύση, είναι η σοβαρότητα της διαπραγμάτευσης, είναι η αποφασιστικότητα, είναι τα επιχειρήματα, είναι η λογική που θα μεταπείσει, είναι οι πολιτικές που ακολουθούνται που θα πείσουν ότι έφτασε επιτέλους η στιγμή να εμπιστευτεί η μια κοινότητα την άλλη και ξανά να δώσουμε την ευκαιρία για σταθερότητα, ειρήνη και προκοπή.

Για τα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης έγινε εκτεταμένη αναφορά από το φίλο Πρόεδρο της παράταξης Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος απέδειξε αυτά τα τρία χρόνια ότι έχει εξαίρετες αλλά και διακεκριμένες κοινοβουλευτικές αρετές. Χωρίς τη στήριξη της κοινοβουλευτικής ομάδας, χωρίς τους ορθούς χειρισμούς από πλευράς του Προέδρου της παράταξης δεν θα ήταν δυνατόν βεβαίως να επιτύχουμε τα όσα επιτύχαμε. Και για να επιτύχεις χρειαζόταν η Κυβέρνηση μειοψηφίας να παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης σε σοβαρά νομοσχέδια που ήταν μνημονιακή μας υποχρέωση. Και θέλω να σε ευχαριστήσω Αβέρωφ και θέλω να ευχαριστήσω τους βουλευτές μας και θέλω να ευχαριστήσω το Πολιτικό Γραφείο, θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο του ΔΗΣΥ για τη στήριξη που είχαμε καθώς και τις παρατάξεις εκείνες που συνέδραμαν στο να εισπράττουμε μόνο εύσημα. Και όντως σε μία τριετία, παρά τα όσα λέγονταν ότι θα ακολουθούσε και δεύτερο και τρίτο μνημόνιο,Τροικανοί τάχα θα απαλλάξουν την Κύπρο από την Τρόικα, θα ξαναδώσουν την κυριαρχία, την αυτοπεποίθηση, την αξιοπρέπεια πίσω στην Κυπριακή Δημοκρατία. Και είναι για αυτό που θέλω να νιώθετε πραγματικά περήφανοι, διότι παρά τις όποιες Κασσάνδρες – και δεν μιλώ του εσωτερικού μετώπου, δεν μιλώ για τους Κύπριους πολίτες μόνο αλλά και για κάποιες Κασσάνδρες του εξωτερικού που προέβλεπαν περιπέτειες, που προέβλεπαν δυσκολίες, που θεωρούσαν ότι ήταν αδύνατο – αλλά που σήμερα εκφράζουν το θαυμασμό τους, που ο ένας μετά τον άλλον οι Θεσμοί και οι Οίκοι Αξιολόγησης απονέμουν τα εύσημα για τα όσα έχουν γίνει κατορθωτά τα τελευταία τρία χρόνια.

Δεν χρειάζεται να πω τι παραλάβαμε, δεν χρειάζεται να κάνω αναφορά αν η Κύπρος βρισκόταν προ του σημείου κατάρρευσης, πως το χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι κεφαλαιουχικές ανάγκες των τραπεζών ανέρχονταν στα επτά δις ευρώ, ενώ ο ELA ανερχόταν στα 11 δις. Δεν θα κάνω αναφορά για τους αναπνευστήρες, δεν κάνω αναφορά στην ανεργία που ήταν 14%, δεν θα κάνω αναφορά στην ύφεση που παραλάβαμε που ήταν 2,5%, δεν θα κάνω αναφορά στις 22 υποβαθμίσεις που είχαν προηγηθεί, δεν θα κάνω αναφορά στην έλλειψη κράτους πρόνοιας που ως αποτελέσματα είχε τη δημιουργία κοινωνικών παντοπωλείων και σωρεία άλλων παρεπομένων.

 

 

Αυτό που θα πω είναι ότι μέσα από μεταρρυθμίσεις, μέσα από το θάρρος, μέσα από το πείσμα, μέσα από την αποφασιστικότητα, επιτέλους έγινε κατορθωτό να έχουμε κράτος πρόνοιας, έγινε κατορθωτό να εισάξουμε το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα και να μειώσουμε όσους προσέρχονται στα κοινωνικά παντοπωλεία από 14 χιλιάδες σε 7 χιλιάδες, να αρχίσουμε να σταθεροποιούμε την ανεργία με πτωτική τάση. Κατορθώσαμε τον πρώτο χρόνο να σταθεροποιήσουμε και να σώσουμε από την κατάρρευση το κράτος και το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

 

Στο δεύτερο χρόνο μπήκαμε στις μεταρρυθμίσεις και σε πολιτικές ουσίας, για να έρθουμε προτού συμπληρωθεί ο τρίτος χρόνος να παρουσιάζουμε ρυθμούς ανάπτυξης, ύστερα από επτά χρόνια, που πλησιάζουν το 2%.

 

Την ίδια ώρα θελήσαμε να βάλουμε τη σφραγίδα μας σε ορισμένα απαράδεκτα που τα χρόνια της Δημοκρατίας, από το 1960, απλώς ήταν στα σχήματα λόγου των διαφόρων πολιτικών προγραμμάτων. Επιφέρουμε τη μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης, καθιερώνουμε κανόνες αξιοκρατίας, μετατρέπουμε το κράτος σε κράτος πρόνοιας, προσπαθούμε να μετατρέψουμε και να καταργήσουμε ή να πολεμήσουμε κατά το μέγιστο δυνατόν βαθμό τη γραφειοκρατία, το πιο σημαντικό που κανένας δεν μπορεί να το αρνείται με αποφασιστικότητα προχωρούμε στην πάταξη της διαφθοράς. Θέλουμε ένα κράτος εντίμων και όχι ένα κράτος το οποίο να διακρίνεται από τα σκάνδαλα, τα οποία κάθε μέρα έρχονται στο φως και τα οποία δεν αφορούν την παρούσα διακυβέρνηση.

Προχωρούμε με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Από την πρώτη στιγμή δώσαμε πολεοδομικά, φορολογικά κίνητρα. Ναι, άρχισαν οι επενδύσεις, ναι βεβαίως άρχισε η επανεκκίνηση της οικονομίας εξ ου και οι ρυθμοί ανάπτυξης. Μας μιλούν για λιτότητα και εννοούν το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών. Ας μας κατηγορούν αν θέλουν γιατί νοικοκυρέψαμε τα δημόσια οικονομικά και έτσι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε και εκτός προγράμματος και πάλι θα συνεχίσουμε, όχι τη λιτότητα, αλλά το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών, για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας, να μπορέσουμε επιτέλους να δημιουργήσουμε ένα πραγματικά ευρωπαϊκό κράτος.

Θέλω να κάνω αναφορά και στην εξωτερική πολιτική. Ακούω πολλές φορές να μιλούν για υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και αναβάθμιση τάχα του ψευδοκράτους.

Είναι υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας το γεγονός ότι μέσα από μια πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική έχουμε αποκαταστήσει άριστες σχέσεις με τα κράτη του Αραβικού Κόλπου; Είναι υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατί από το 1966 η Σαουδική Αραβία για πρώτη φορά διαπιστεύει Πρέσβη στην Κυπριακή Δημοκρατία ή το Μπαχρέιν που ποτέ δεν είχε διαπιστεύει; Ή η Ιορδανία που μεταφέρει την έδρα της Πρεσβείας της στην Κύπρο; Είναι άραγε υποβάθμιση του κράτους το γεγονός ότι με τις άριστες πλέον σχέσεις - που ίσως ποτέ προηγούμενα δεν υπήρξαν με την Αίγυπτο, την Ιορδανία, την Παλαιστίνη, και με τα λοιπά των αραβικών κρατών - από το Σεπτέμβρη του 2014 η Ισλαμική Διάσκεψη δεν μπορεί να εκδώσει ψήφισμα υπέρ του ψευδοκράτους; Είναι αυτή η αναβάθμιση του ψευδοκράτους ή αναβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας; Είναι άραγε οι τριμερείς συνεργασίες με την Αίγυπτο, με την Ιορδανία που είναι στα σκαριά, με τον Ισραήλ, είναι αυτά υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Το να συμμετέχεις σε μια οικονομική διεθνή σύναξη υποβαθμίζεις τάχα και κινδυνεύει το κράτος μας να καταρρεύσει; διότι ζήτησα να συναντηθώ με τον ΓΓ του ΟΗΕ ενώπιον του κ. Ακκιντζί. Διότι πρόθεση μου δεν είναι να ξεκινήσω ένα παιγνίδι επίρριψης ευθυνών. Έπρεπε ο ΓΓ να γνωρίζει τις πραγματικότητες και αυτές έχουμε παρουσιάσει, τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε επιτύχει σημαντική πρόοδο, όπως και διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν ακόμα κεφάλαια τα οποία και πρέπει να συζητηθούν, όπως και οι διαφορές. Αλλά όταν ξεκινούσαμε το διάλογο ήταν εντελώς διάφορο το κλίμα, εντελώς απαισιόδοξο το κλίμα με βάση τα όσα είχαμε μπροστά μας. Σήμερα έχουμε κάνει βήματα μπροστά, αλλά και ταυτόχρονα ένα έχει σημασία: να δούμε πώς παρουσιάζουμε μια λύση χωρίς κενά, χωρίς εποικοδομητικές ή άλλως πως ασάφειες, να μπορεί ο λαός να γνωρίζει από την πρώτη στιγμή – και υπάρχουν θέματα για τα οποία πρέπει να γίνει σημαντική δουλειά - ακόμα και αν καταλήξουμε σε συμφωνία δεν μπορείς να αποταθείς στον κυπριακό λαό και να ζητάς την έγκριση ενός σχεδίου όταν δεν έχεις έτοιμο το ταμείο που θα αφορά είτε αποζημιώσεις είτε ανοικοδόμηση είτε μετακίνηση πληθυσμών, στέγαση κλπ. Δεν είναι δυνατόν χωρίς να έχεις έτοιμο τον κατάλογο των διεθνών συμβάσεων, των νόμων που θα διέπουν τη νέα τάξη πραγμάτων, την ομόσπονδη Δημοκρατία της Κύπρου, να θέλεις από το λαό να κάνει αποδεκτό ένα σχέδιο όταν δεν γνωρίζει τι είναι εκείνο που θα επισυμβεί την επομένη. Και ως προς τούτο βεβαίως υπάρχει συμφωνία. Αλλά χρειάζεται οπωσδήποτε χρόνος έτσι ώστε να είναι έτοιμα όλα από την πρώτη μέρα, να υπάρξει και η συνέχεια του κράτους, αλλά και από την πρώτη μέρα και οι δύο κοινότητες να ωφεληθούν από τη λύση με απτά δείγματα γραφής. Αυτά θέλουν χρόνο και έπρεπε να λεχθούν στον ΓΓ και ελέχθησαν. Αλλά δεν ήταν μόνο η συνάντηση με τον ΓΓ στο Νταβός. Ήταν και η συνάντηση με τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, ήταν οι συναντήσεις με κορυφαίους οικονομικούς παράγοντες, όπως με τον Γενικό Διευθυντή της ΕΝΙ, της TOTAL, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης. Και εντός των ημερών θα έχω την ευκαιρία να ενημερώσω τους πολιτικούς αρχηγούς για το τι αυτές οι συναντήσεις απέδωσαν. Συνεπώς, θα παρακαλούσα όλους όσοι έχουν άποψη να την εκφράζουν βεβαίως ελεύθερα, αλλά όχι αστόχαστα.

Ταυτόχρονα, με τη δημιουργία ενός πλέγματος προστασίας του κράτους και ενίσχυσης του με την εμπλοκή της ΕΕ στον εντονότερο δυνατόν βαθμό για πρώτη φορά μετά την ένταξη- λέγαμε όλοι ότι θέλουμε ευρωπαϊκή λύση, αλλά η Ευρώπη ήταν μακριά – σήμερα τόσο ενεργά συμμετέχει η ΕΕ στην εξεύρεση λύσης. Και είναι η συναντίληψη από όλους ότι δεν μπορεί παρά οι αρχές και οι αξίες της ΕΕ, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ισότητα των Ευρωπαίων πολιτών να διασφαλιστούν πριν και πάνω από όλα. Και αυτό είναι πεποίθηση όχι μόνον των Ελληνοκυπρίων αλλά και των Τουρκοκυπρίων. Και αυτό είναι η μεγίστη διαφοροποίηση από το παρελθόν, όπως η διαφοροποίηση από το παρελθόν είναι ότι μιλούμε οι δύο κοινότητες για να μετεξελιχθεί το κράτος μας από ενιαίο σε διζωνικό δικοινοτικό κράτος. Και, βεβαίως, για όσους ισχυρίζονται το αντίθετο θα ήθελα να πω πως ρητά προνοείται ότι είμαστε και θα παραμείνουμε μέλος της ΕΕ χωρίς νέα αίτηση. Είμαστε και θα παραμείνουμε μέλος του ΟΗΕ χωρίς νέα αίτηση. Οι διεθνείς Συνθήκες της Κυπριακής Δημοκρατίας θα συνεχίσουν. Η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης θα υπάρχει. Το πιο απλό: οι Πρέσβεις που έχουν διαπιστευτεί στην Κυπριακή Δημοκρατία δεν χρειάζεται να επαναδιαπιστευτούν. Όλα αυτά συν τα άλλα που έχουν συμφωνηθεί διασφαλίζουν απόλυτα τη συνέχιση του κράτους. Και ας πάψουμε επιτέλους να προσπαθούμε να αιτιολογήσουμε θέσεις που ενδεχόμενα να εκφράζουν μια άλλη άποψη. Σεβαστή η άλλη άποψη. Αλλά καλό είναι μέσα από τη νηφαλιότητα και μέσα από την επιχειρηματολογία και όχι την παραπληροφόρηση να κτίσουμε αυτό που απαιτείται δηλαδή να βοηθήσουμε στο να κατανοήσουμε όλοι ότι η μη λύση του Κυπριακού θα είναι σε βάρος όχι μόνον των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, αλλά σε βάρος και της ειρήνης στην περιοχή, σε βάρος των σχέσεων Τουρκίας – ΕΕ, των σχέσεων Τουρκίας – Ελλάδας. Αλλά το πιο σημαντικό είναι αυτό που θα επισυμβεί στην πατρίδα μας: οι νέες γενιές επιτέλους να νιώθουν την ασφάλεια και την προοπτική ότι υπάρχει μέλλον.

Δεν χρειάζεται να αναφέρω τα πλεονεκτήματα από μια λύση. Όταν στην περιοχή μας υπάρχει τόση αναταραχή και αβεβαιότητα και όταν η Κύπρος θα είναι το μοντέλο ειρηνικής συμβίωσης Μουσουλμάνων και Χριστιανών, χώρα μέλος της ΕΕ, χώρα που λόγω της γεωγραφικής της θέσης θα είναι η γέφυρα μεταξύ Αφρικής, Μέσης Ανατολής, Αραβικού Κόλπου, Ασίας, δεν χρειάζεται να πω τα πλεονεκτήματα που μέσα από τη σταθερότητα και πόσο η ενθάρρυνση για επενδύσεις και η δημιουργία νέας προοπτικής και μέλλοντος αυτής της πατρίδας, δημιουργούνται και διανοίγονται. Συνεπώς, θέλω να σας βεβαιώσω ότι πρώτον, έγνοια μου είναι να απαντηθούν οι ανησυχίες και εκείνων που απέρριψαν το Σχέδιο, το 76% του Κυπριακού Ελληνισμού. Δεν είναι να ικανοποιήσω όσους τότε στηρίξαμε το σχέδιο. Δεν αρνούμαι και δεν αγνοώ τις ανησυχίες των υπολοίπων, όπως και δεν θα αγνοήσω τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων. Μόνο έτσι μπορεί να κτίσουμε την ειρήνη και το μέλλον. Ταυτόχρονα θέλω να δηλώσω πως ο Κυπριακός Ελληνισμός θα είναι απόλυτα ενήμερος για το σύνολο των πτυχών και των προνοιών της λύσης. Δεν θα επιτρέψουμε – αυτό που κάποιοι λέγουν – την εξ απροόπτου παρουσίαση ενός σχεδίου.

Θέλω να σας καλέσω να κατανοήσουμε όλοι πως βεβαίως δεν είναι μόνο τα καλά που προκύπτουν από την προσφορά. Είναι και κάποια λάθη που διαπράττονται είτε από την Κυβέρνηση είτε από την παράταξη. Λάθη δεν κάνουν όσοι δεν κάνουν τίποτε. Και εμείς είμαστε και ενεργοί και στη δράση και ως παράταξη και ως Κυβέρνηση. Είναι φυσικό να έχουμε διαπράξει και λάθη. Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχουμε ζημιώσει τον Κυπριακό Ελληνισμό από τυχόν λάθη. Θέλω να καλέσω να συνειδητοποιήσετε όλοι πόση σημασία έχει ένας ισχυρός ΔΗΣΥ. Δεν λέω να αποδυναμωθούν οι υπόλοιπες των πολιτικών δυνάμεων. Υπήρξαμε πρωταγωνιστές, θέλω να παραμείνουμε πρωταγωνιστές. Εγκαταλείποντας το κόμμα μετά την εκλογή μου θέλησα, και πιστεύω αυτή είναι η ορθή αρχή, να παραμείνω μακράν των κομματικών δρώμενων. Εμπιστεύτηκα την κρίση σας και η κρίση σας ήταν απόλυτα ορθή με την εκλογή του Αβέρωφ Νεοφύτου. Θέλω να σταθείτε στο πλευρό του. Έτσι πάντοτε πολιτευτήκαμε σε αυτή την παράταξη. Όταν δημοκρατικά αποφασίζουμε την εκλογή του ηγέτη μας θα πρέπει και να σταθούμε όλοι δίπλα του έστω και αν διαφωνούσαμε. Και εγώ είχα (αντιμετωπίσει) διαφωνίες κατά την εκλογή μου και εγώ κατά την πολιτική μου διαδρομή διέπραξα ενδεχόμενα και λάθη ή και διακρίσεις. Η ουσία είναι να μετρούμε όχι το δέντρο αλλά το δάσος, όχι το ένα λάθος αλλά τα πολλά καλά. Και θέλω πραγματικά να εξάρω την ηγετικότητα, την αποφασιστικότητα, τη μεθοδικότητα του Αβέρωφ Νεοφύτου. Θέλω να σταθείτε στο πλευρό του και στο πλευρό όλων των στελεχών μας έτσι ώστε να προχωρήσουμε μπροστά, να αφήσουμε τις όποιες πικρίες κατά μέρος και να αποφασίσουμε ότι ενωμένοι μπορούμε, ότι με υπευθυνότητα συνεχίζοντας να πολιτευόμαστε δεν θα δικαιώσουμε την παράταξη, θα δικαιώσουμε την πατρίδα μας.

Να είστε βέβαιοι ότι στο τέλος της πενταετίας θα νιώθουμε όλοι περήφανοι γιατί επιτέλους παραδίδουμε μια επανενωμένη πατρίδα, μια πατρίδα που θα εγγυάται το μέλλον, μιαν ευημερούσα χώρα, μιαν ευρωπαϊκή καθόλα σύγχρονη πατρίδα.