Ομιλία του Αν.
Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου
Εσωτερικών
για την επέτειο
της 28ης Οκτωβρίου, στην
Ευρύχου
Σεβαστό Ιερατείο,
Εκλεγμένοι Εκπρόσωποι
της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,
Τιμημένοι Εκπρόσωποι
του Στρατού και της Αστυνομίας,
Ελληνίδες, Έλληνες,
Η ιδιαίτερη μας
πατρίδα, η Κύπρος, κάτω από ιδιαίτερα
αντίξοες συνθήκες, τόσο πολιτικές όσο
και οικονομικές, τιμά σήμερα μαζί με
τον απανταχού Ελληνισμό τα ηρωικά
κατορθώματα του Ελληνικού στρατού αλλά
και των χιλιάδων Κυπρίων εθελοντών, που
επιτέλεσαν το καθήκον τους απέναντι
στο ιστορικό κάλεσμα της πατρίδας και
της συνείδησής τους, πολεμώντας κατά
των δυνάμεων του Άξονα.
Τιμούμε την
επέτειο του ένδοξου «ΟΧΙ» της 28ης
Οκτωβρίου του 1940, την κορυφαία αυτή
ανάταση της ελληνικής φυλής, όχι με
διάθεση θριαμβολογίας αλλά προβληματισμού.
Αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός των
εθνικών επετείων. Να βαφτιστούμε στα
νάματα τους, με διάθεση στοχασμού και
περισυλλογής. Γιατί μόνο με τη σωστή
αξιολόγηση της ιστορικής εμπειρίας
μπορούμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις
για την εθνική προκοπή.
Τιμούμε σήμερα
τους ηρωικούς νεκρούς του έπους του
1940 αλλά και το μεγαλείο της αντίστασης
και της νίκης των Ελλήνων κατά των Ιταλών
του Μουσολίνι στα χιονισμένα βουνά της
Πίνδου και της Αλβανίας και εμπνεόμαστε
από τον απαράμιλλο εκείνο αγώνα και τις
θυσίες του ελληνικού λαού.
Η επέτειος του
ηρωικού «ΟΧΙ» ενισχύει κάθε χρόνο τις
πνευματικές μας αντιστάσεις και τη
διάθεση μας για συνέχιση του αγώνα για
την εθνική μας επιβίωση. Είναι μια
επέτειος εθνικής αυτογνωσίας, αφού,
μνημονεύοντας το μεγαλείο της ψυχικής
δύναμης του Ελληνισμού, αντιλαμβανόμαστε
την ευθύνη που βαραίνει όλους μας για
το μέλλον.
Στις 28 Οκτωβρίου
του 1940, ο φασισμός ζήτησε από την Ελλάδα
την άνευ όρων παράδοση στις ορδές του
Μουσολίνι. Η απάντηση ήταν το βροντερό
«ΟΧΙ» ολόκληρου του Ελληνικού λαού.
Στις 28 του Οκτώβρη του 1940, ο φασισμός
χτυπούσε την πόρτα της Ελλάδας.
Ζητούσε «γην
και ύδωρ». Ζητούσε να καθυποτάξει την
περήφανη ελληνική ψυχή, να κουρελιάσει
την προαιώνια αρετή του Έλληνα.
Δεν υπήρξε
κανένα δίλημμα, καμία φοβία, κανένας
δισταγμός. Οι Έλληνες πατριώτες πρόταξαν
τα στήθια τους και όρθωσαν το «ΟΧΙ» τους
δυναμικό και νικηφόρο, γράφοντας το
δοξασμένο έπος της Αλβανίας.
Ο ελληνικός
λαός, αψηφώντας τότε αριθμητικές
αναλογίες και ρεαλιστικούς υπολογισμούς,
καταξίωσε το ένδοξο παρελθόν και το
μεγαλείο της φυλής. Ο ελληνικός λαός
στάθηκε ο Ακρίτας της Ευρώπης και όλων
των ελεύθερων λαών. Η μικρή Ελλάδα
στάθηκε ο μεγάλος φρουρός των ιδανικών
της ελευθερίας και της δικαιοσύνης και
εμψύχωσε τους λαούς που είχαν κατατρομάξει
από τη λαίλαπα του φασισμού και τις
σιδερόφρακτες στρατιές του Χίτλερ και
του Μουσολίνι. Με τις θυσίες, τους αγώνες,
την τόλμη και την αρετή ο υπέροχος
Ελληνικός λαός ανέτρεψε τα πλασματικά
ισοζύγια και αναδείχθηκε βασικός
συντελεστής της συντριβής του ναζισμού
και του φασισμού.
Με τις υπέροχες
νίκες του, ο Ελληνισμός δεν επιβεβαίωνε
απλώς το μεγαλειώδες παρελθόν του. Η
απόκρουση της εισβολής του φασισμού
του Μουσολίνι από τα ελληνικά στρατεύματα,
η συντριβή της ιταλικής επίλεκτης
μεραρχίας «Τζούλια» στην Πίνδο, ήταν η
πρώτη ήττα του Άξονα στην Ευρώπη. Για
να καταλάβει κανείς τη σημασία της,
αρκεί να θυμηθεί πως, ως το καλοκαίρι
του 1940, η Αυστρία, η Τσεχοσλοβακία, η
Πολωνία, η Νορβηγία, η Δανία, το Βέλγιο,
η Ολλανδία, η Γαλλία –δηλαδή το μεγαλύτερο
μέρος της Ευρώπης- είχαν υποταχθεί στη
σιδερένια βία της ναζιστικής Γερμανίας.
Ο στρατός του
Μουσολίνι εισέβαλε στην Ελλάδα, αλλά
αποκρούστηκε από μια πρωτοφανή, παλλαϊκή
αντίσταση όπου κύρια «πολεμοφόδια»
ήταν η μαχητικότητα, το ψυχικό σθένος
και η αυταπάρνηση του ελληνικού στρατού
και του λαού. Ο ελληνικός λαός πρώτα
κατάφερε την εξουδετέρωση επίλεκτων
μεραρχιών του Ιταλικού στρατού και στη
συνέχεια, τις καταδίωξε στο αλβανικό
έδαφος. Στην Κορυτσά, τη Χιμάρα, στους
Άγιους Σαράντα, το Τεπελένι και το
Πόγραδετς γράφτηκαν χρυσές σελίδες
δόξας και απαράμιλλου ηρωισμού. Δίπλα
στους Έλληνες μαχητές αγωνίστηκαν και
35 Κύπριοι φοιτητές, οι οποίοι κατατάγηκαν
στον ελληνικό στρατό και πολέμησαν με
γενναιότητα στο αλβανικό μέτωπο.
Όταν οι Ιταλοί
δεν μπορούσαν πλέον να μετρηθούν σε
ηρωισμό με τους Έλληνες αγωνιστές,
προσέτρεξε σε βοήθειά τους και εισέβαλε
στην Ελλάδα η πανίσχυρη ναζιστική
Γερμανία με αποτέλεσμα την υποχώρηση
του ελληνικού στρατού και στο τέλος,
την συνθηκολόγηση.
Όμως, το ασίγαστο
πάθος του Ελληνικού λαού για καθολική
εθνική αντίσταση για τρεισήμισι χρόνια
στη γερμανο-ιταλική κατοχή καθώς και
στη βουλγάρικη κατοχή στη Βόρεια Ελλάδα,
σε κανένα χρονικό σημείο της κατοχής
δεν υποχώρησε παρά τις κατά χιλιάδες
εκτελέσεις των Ελλήνων πατριωτών από
τους Γερμανούς.
Μέχρι το τέλος
του πολέμου, η Ελλάδα μετρούσε τις
μεγαλύτερες απώλειες σε αναλογία
πληθυσμού, από τις υπόλοιπες χώρες των
Συμμάχων. Οι αριθμοί είναι τρομακτικοί:
Το σύνολο των νεκρών στις μάχες καθώς
και από τις εκτελέσεις και τις κακουχίες
στην κατοχή που ακολούθησε, έφτασε τις
520.000.
Η συμμετοχή της
Κύπρου στον αγώνα κατά του χιτλερικού
φασισμού ήταν συλλογική και το νησί μας
έγραψε τη δική του ιστορία κατά τον Β’
Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά την ιταλική
επίθεση εναντίον της Ελλάδας, χιλιάδες
Κύπριοι κατετάγησαν στον Βρετανικό
στρατό, πολέμησαν στην Ελλάδα, στην
Αίγυπτο και στη Λιβύη και πήραν μέρος
στη μάχη της Κρήτης. Έλαβαν επίσης μέρος
στις μάχες που δόθηκαν εναντίον των
δυνάμεων του Άξονα στην Ελλάδα, τη
Δουνκέρκη, το Ελ Αλαμέιν και στο Μόντε
Κασίνο.
Γύρω στους 600
Κύπριους βρίσκονται θαμμένοι σε
στρατιωτικά νεκροταφεία των Αθηνών και
της Κρήτης, όπου πολέμησαν εναντίον του
φασισμού και υπέρ της ελληνικής
ελευθερίας, στο Ελ Αλαμέιν, στην
Αλεξάνδρεια, σε άλλα νεκροταφεία της
Αιγύπτου, της Αγκόνας, του Μόντε Κασίνο
και σε πολλά άλλα μέρη.
Ελληνίδες,
Έλληνες,
Σήμερα, η μνήμη
μας στρέφεται σε μια εθνική επέτειο που
δικαίως γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην
ιστορία των αγώνων της Ελλάδας, αλλά
και ολόκληρης της Ευρώπης, για την
ελευθερία και τη δημοκρατία.
Είναι χρέος
αέναο να αποτίσουμε φόρο τιμής στην
Ελλάδα και στους Έλληνες που τόλμησαν
να διακηρύξουν για άλλη μια φορά την
πίστη τους στην ελευθερία και να
αντιταχθούν στον πανίσχυρο Άξονα του
ιταλικού φασισμού και γερμανικού
ναζισμού.
Η προσήλωση
στις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά που
πότισαν τις ελληνικές ψυχές και τις
όπλισαν με δύναμη για να ριχτούν στον
αγώνα, είναι το φωτεινό παράδειγμα που
πρέπει να μας καθοδηγεί σήμερα στον
δικό μας αγώνα γιατί το νησί μας βρίσκεται
υπό το βάρος της κατοχής εδώ και σαράντα
χρόνια. Ο αγώνας της Κύπρου για την
αποκατάσταση των θεμελιωδών ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και των αρχών της ελευθερίας
συνεχίζεται.
Το παράδειγμα
της συλλογικής προσπάθειας που κατέβαλαν
υπερβαίνοντας εαυτούς οι πρόγονοί μας
το 1940 πρέπει να αποτελεί τον φάρο για
τον δύσκολο δρόμο που βαδίζει σήμερα η
Κύπρος μας.
Η διασφάλιση
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η
αποκατάσταση του διεθνούς δικαίου στο
νησί μας θα επιτευχθεί μόνο μέσα από
ομοφωνία, συλλογικές και δυναμικές
προσπάθειες για την εξεύρεση μιας
δίκαιης, βιώσιμης, λειτουργικής λύσης
στο κυπριακό πρόβλημα. Μιας λύσης που
να εγγυάται την εδαφική ακεραιότητα
της Κύπρου, χωρίς την παρουσία ξένων
στρατευμάτων και ξένων επεμβάσεων. Για
μια τέτοια πατρίδα, δημοκρατική, ακέραιη
και απαλλαγμένη από κατοχικούς στρατούς
έδωσαν τη ζωή τους οι Έλληνες μέχρι το
τέλος της γερμανικής κατοχής. Διεκδίκησαν
τα δίκαια και τις βασικές ανθρώπινες
ελευθερίες που δικαιούται κάθε άνθρωπος
σε τούτη τη γη.
Ας εμπνευστούμε
σήμερα από τα ιδανικά για τα οποία
πολέμησαν οι Έλληνες. Από το θάρρος, την
αποφασιστικότητα και τον απαράμιλλο
ηρωισμό που επέδειξαν. Η επέτειος της
28ης Οκτωβρίου 1940 ας χαράζει λοιπόν τον
δρόμο μας. Για να είμαστε όλοι πολίτες
μιας ευρωπαϊκής ευημερούσας Κύπρου,
όπου όλοι οι νόμιμοι κάτοικοί της θα
μπορούν να ζουν μέσα σε συνθήκες ειρήνης,
ασφάλειας, ελευθερίας, δημοκρατίας και
κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ας μετατρέψουμε
την 28η Οκτωβρίου 1940 σε βίωμα και
αγώνα.
Να αντλήσουμε
το μεγάλο της μήνυμα και να συνεχίσουμε
σταθερά τον αγώνα μας, μέχρι την τελική
δικαίωση.
Ζήτω η 28η
Οκτωβρίου.
Τιμή και Δόξα
στους ήρωες του 1940.
________________
