Ομιλία του τέως προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια

Ομιλία του τέως προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, στην κηδεία του ήρωα Πέτρου Γιωρκακούδη, πεσόντα της τουρκικής εισβολής

Τετάρτη, 04 Ιουνίου 2014, ώρα 4.30 μ.μ.

Ιερός Ναός Αγίου Νεοφύτου, Ανθούπολη, Λευκωσία

Τελούμε σήμερα, σαράντα χρόνια μετά, την κηδεία των λειψάνων του Πέτρου Γιωρκακούδη, του Πετρή του Κωστουδκιού, όπως τον γνωρίζαμε εμείς οι συγχωριανοί του.

Ο Πέτρος, γεννήθηκε στο Πάνω Δίκωμο, στις 07/12/1956. Ήταν το έβδομο από τα εννιά παιδιά που απέκτησαν οι γονείς του,  Κωστής και Χρυσταλλού Γιωρκακούδη.

Ο Πέτρος Γιωρκακούδης και άλλα τέσσερα αδέλφια του, (τρεις αδελφές και ένας αδελφός), δυστυχώς, έφυγαν από τη ζωή πολύ νωρίς. Ο Κωστής και η Χρυσταλλού έφυγαν το 2002 και το 2000, αντιστοίχως.

Ο Πέτρος, αποφοιτώντας το Δημοτικό σχολείο Δικώμου, παρόλο ότι αγαπούσε πολύ τα γράμματα, λόγω του ότι ήταν παιδί πολύτεκνης φτωχής οικογένειας, δεν έγινε κατορθωτό να ακολουθήσει Γυμνασιακές Σπουδές και έτσι ακολούθησε σαν επάγγελμα το αγαπημένο του σπορ, την ιππασία και πολύ σύντομα κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο καλούς αναβάτες του ιππόδρομου.

Από πολύ νωρίς, στα δεκαπέντε του χρόνια, έγινε μέλος του Αθλητικού Μορφωτικού Συλλόγου «Απόλλων» και των Λαϊκών Οργανώσεων του Πάνω Δικώμου και στα δεκαέξι του εντάχθηκε στις γραμμές της ΕΔΟΝ.

Τον Ιανουάριο του 1974 κατετάγη στην Εθνική Φρουρά και υπηρέτησε στο 281 Τάγμα Πεζικού, με έδρα τη Μύρτου.

Κατά την περίοδο μεταξύ πραξικοπήματος και τούρκικης εισβολής το Τάγμα του μετακινήθηκε από τους πραξικοπηματίες αρχικά στην Πάφο, για να αντιμετωπίσει τους υποστηρικτές του Μακαρίου και ακολούθως στην περιοχή πλησίον της Κερύνειας.

Στις 20 Ιουλίου 1974, τη μέρα της τούρκικης εισβολής, το 281 τάγμα πεζικού βρισκόταν στην περιοχή Πέντε Μίλι, Ζέφυρος, όπου δυστυχώς ο Πέτρος, το βράδυ της ίδιας μέρας τραυματίστηκε σοβαρά και λόγω πλήρους ανοργανωσιάς και παντελούς έλλειψης ιατροφαρμακευτικής φροντίδας, έχασε τη μάχη για τη ζωή.

Μόλις τραυματίστηκε, απευθυνόμενος στους συμπολεμιστές του, τους είπε: «Εφάαμμε ρε φίλοι. Αν δεν τα καταφέρω να πάρετε τα χαιρετίσματα στη μάνα μου».

Ο αείμνηστος Πέτρος ήταν ο πρώτος πεσών του 2^ου Λόχου του 281 τάγματος πεζικού. Ουσιαστικά, ήταν ακόμα νεοσύλλεκτος, αφού είχε καταταγεί στρατιώτης τον Ιανουάριο του 1974. Ήταν μόλις 17,5 χρονών.

Το 281 Τάγμα Πεζικού, έχει συνολικά δεκατρείς πεσόντες και εννιά αγνοούμενους.  Ο Φίλιππος Καρατσιόλης από την Τύμπου και άλλοι συμπολεμιστές του στο 281 τάγμα πεζικού, το 1999 ίδρυσαν τον Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών και Οπλιτών του 281 τάγματος πεζικού 1974. 

Πρέπει να σημειώσω ότι ο Φίλιππος Καρατσιόλης, τιμώντας τους πεσόντες και αγνοούμενους συμπολεμιστές του, έγραψε βιβλίο με την ιστορία του 2^ου Λόχου του 281 τάγματος πεζικού, όπως είχε εξελιχθεί κατά την περίοδο του πραξικοπήματος και της τούρκικης εισβολής.

Ο Φίλιππος στο βιβλίο του, στηλιτεύει τη Χούντα και την ΕΟΚΑ Β’, που οργάνωσαν και εκτέλεσαν το φασιστικό πραξικόπημα κατά της νόμιμης κυβέρνησης του προέδρου Μακαρίου, που ήταν και η αφορμή που άδραξε η Τουρκία για να εισβάλει στην Κύπρο -  με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα αυτής της εισβολής - και αποτίει φόρο τιμής στους συμπολεμιστές του, πεσόντες, αγνοούμενους και ζώντες.

Τα παιδιά αυτά που πρόταξαν τα γυμνά στήθια τους στον Τούρκο εισβολέα και έπεσαν μαχόμενοι για την υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα χαρακτηρίζουμε ήρωες. Ήταν ήρωες, γιατί έτρεξαν να υπερασπιστούν την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία η Χούντα και τα όργανα της, της ΕΟΚΑ Β’ άφησαν ανοχύρωτη στο έλεος των ορδών του Αττίλα.

Αυτοί που έστειλαν τα παιδιά μας σαν πρόβατα στη σφαγή, εγκατέλειψαν κάθε πόστο και βρέθηκαν στο Τρόοδος να διασκεδάζουν, γιατί πέτυχε το έγκλημά τους και ανέτρεψαν τον εκλελεγμένο πρόεδρο και την κυβέρνησή του. Από τότε, καθιερώσαμε το «Δεν Ξεχνώ». Για κάποιους το «Δεν Ξεχνώ», αφορά μόνο την τουρκική εισβολή και την κατοχή. Για μας, το «Δεν Ξεχνώ», έχει διττό χαρακτήρα. Δεν ξεχνούμε βέβαια την εισβολή, την κατοχή και όλα τα τραγικά επακόλουθά της και τις επιπτώσεις της, τις οποίες ζούμε μερικές γενιές, εδώ και σαράντα χρόνια.

Εμείς όμως, δεν ξεχνούμε και το έγκλημα της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’, που άνοιξαν διάπλατα  την κερκόπορτα για να περάσει ο Αττίλας, σπέρνοντας το θάνατο και την καταστροφή. Δεν ξεχνούμε, ακόμα, ότι ορισμένοι απ’ αυτούς που έλαβαν ενεργό μέρος στην ΕΟΚΑ Β’ και το πραξικόπημα, μας καλούν να πάθουμε αμνησία και να μην μας ενδιαφέρει τι έκαναν το 1974.

Θεωρώ ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι αμετανόητοι και έχουν και ονόματα και επίθετα. Αντί να ζητήσουν συγνώμη ως έκφραση μετάνοιας, χτυπούν και ρέστα. Η συμπεριφορά τους είναι ασυγχώρητη. Ο μεγαλόψυχος λαός μας είναι έτοιμος να συγχωρέσει, αρκεί να ακούσει τη συγνώμη που περιμένει να ακούσει εδώ και σαράντα χρόνια.

Η κάλυψη της ΕΟΚΑ Β’ και της εγκληματικής της δράσης, με επικεφαλής τον Γρίβα, είναι ένας από τους παράγοντες που διαρκούσης της στασιμότητας στο κυπριακό και της μη λύσης του προβλήματος, συμβάλλει στην αναγέννηση του φασισμού και στον τόπο μας.

Σ’ αυτόν τον σύντομο επικήδειο δεν θα ασχοληθώ με τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς του Κυπριακού από πλευράς των κυβερνώντων, ούτε και με τον τρόπο αντιμετώπισης από πλευράς τους, της οικονομικής κρίσης. Θέλω μόνο να τονίσω ότι η πραγματική ενότητα που είναι τόσο αναγκαία για να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες που σχετίζονται με το Κυπριακό και τη φτωχοποίηση του λαού μας κάτω από το ζυγό της τρόικα, θα επιτευχθεί μέσα από τη συλλογικότητα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, που θα χαρακτηρίζεται από τη ριζική στροφή στην πολιτική των κυβερνώντων, τόσο στο Κυπριακό, όσο και στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Εμείς οι Δικωμίτες, τιμώντας τη μνήμη του Πέτρου, τιμούμε τη μνήμη όλων των νεκρών συγχωριανών μας, τιμούμε τους αγνοούμενούς μας και τις οικογένειές τους.

Τιμούμε, επίσης, όλους τους νεκρούς και τους αγνοούμενους του 281 Τάγματος Πεζικού. Η οικογένεια Γιωρκακούδη, στην ευρεία της έννοια, μπορεί να νιώθει περήφανη για τον συναγωνιστή μας Πέτρο, αλλά και για όλα τα παιδιά της, ενεργούς αγωνιστές μέσα από τις γραμμές του ΑΚΕΛ και του Λαϊκού μας Κινήματος, για απαλλαγή από τα δεσμά της κατοχής και ειρηνική συμβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, Αρμένιων, Μαρωνιτών και Λατίνων, για μια Κύπρο της ειρήνης και της συνεργασίας.

Τιμή και δόξα στον Πέτρο και σ’ όλους τους ήρωες υπερασπιστές της Δημοκρατίας και της κυπριακής ανεξαρτησίας.