Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας
κ. Νίκου Αναστασιάδη
στην εκδήλωση για τα 45χρονα του Εθνικού
Άχνας
Αγαπητοί φίλες και φίλοι,
Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά αλλά και συγκίνηση που
σήμερα βρίσκομαι ανάμεσά σας, ανάμεσα σε καλούς φίλους και συναγωνιστές, για να
γιορτάσουμε μαζί τα 45χρονα του δοξασμένου Σωματείου της Άχνας, του Εθνικού.
Αναδιφώντας την ιστορία του Εθνικού Άχνας, στην
ουσία διερχόμαστε την παράλληλη και τραγική, αλλά ταυτόχρονα και θριαμβευτική
ιστορία της Άχνας και ολόκληρου του κυπριακού ελληνισμού, τον τελευταίο μισό
αιώνα.
Ο Εθνικός Άχνας ιδρύθηκε, το 1968, σε συνθήκες
ανάπτυξης, οικονομικής άνθησης και κοινωνικής σταθερότητας, φαινόμενα που
χαρακτήριζαν, τότε, την κοινότητα της Άχνας, όπως και ολόκληρη την Κύπρο.
Δημιούργησε το δικό του γήπεδο, πρωτοτυπώντας με την τοποθέτηση χορτοτάπητα που
για τα δεδομένα ήταν καμάρι της εποχής.
Πολύ γρήγορα, το 1974, το νησί μας, όπως και ο
Εθνικός Άχνας, δέχτηκαν το βαρύ πλήγμα της τουρκικής εισβολής. Ο Εθνικός έχασε
τα πάντα. Αλλά δεν λύγισε. Αντίθετα, ως άλλος φοίνικας, μέσα από τις στάχτες
του αναγεννήθηκε και στη συνέχεια μεγαλούργησε στο ποδοσφαιρικό στερέωμα όπως
και στην εθνική και κοινωνική αποστολή του. Αμέσως μετά την τουρκική εισβολή, η
ομάδα ανασυστάθηκε και δημιούργησε νέο ιδιόκτητο γήπεδο στο Δασάκι Άχνας, εκεί
όπου βρήκαν καταφύγιο οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες της κοινότητας. Ήταν η πρώτη
προσφυγική ομάδα που αποκτούσε δικό της γήπεδο και φιλοξενούσε, μάλιστα, άλλες
προσφυγικές ομάδες, όπως η Ανόρθωση και η Νέα Σαλαμίνα.
Είναι τραγικό να συνειδητοποιεί κανείς πως το
παλιό γήπεδο του Εθνικού βρίσκεται μόλις 50 μέτρα από την Πράσινη Γραμμή και το
νέο, μόλις 500 μέτρα από το παλαιό.
Κάτω από τις πολύ δύσκολες συνθήκες που προκάλεσε
η τουρκική εισβολή και η προσφυγιά, οι Αχνιώτες και το Σωματείο τους
ξαναζωντάνεψαν στο Δασάκι επιδεικνύοντας απαράμιλλο σθένος και αντοχή. Με
θέληση, πείσμα, εργατικότητα και πατριωτισμό, επιμένουν να αναπτύσσονται και να
προοδεύουν πλάι στη νεκρή ζώνη.
Παρά τις αντιξοότητες οι Αχνιώτες αγωνίζονται με
τις δικές της δυνάμεις, να παραμείνουν ζωντανοί και ακμαίοι μέχρι την άγια
εκείνη μέρα του τερματισμού της κατοχής και της επανένωσης της Άχνας και
ολόκληρης της πατρίδας μας.
Το 1993, ο Εθνικός κατάφερε να ανέβει στην πρώτη
κατηγορία στην οποία παραμένει μέχρι σήμερα και είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσει
για πάντα να ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ομάδων.
Το 2002 έφτασε μέχρι τον Τελικό του Κυπέλλου, ενώ
το 2006, ύστερα από δέκα συνεχείς αγώνες στην Ευρώπη, ψηφίστηκε από την Ένωση
Αθλητικογράφων, ως η κορυφαία ομάδα της χρονιάς. Πρέπει να σημειώσουμε ακόμα
ότι βραβεύτηκε έξι φορές ως ομάδα ήθους, επιβεβαιώνοντας πως το «ευ
αγωνίζεσθαι» μπορεί να συμβαδίζει και στους πιο σκληρούς αγωνιστικούς χώρους
όπως είναι ο χώρος του ποδοσφαίρου.
Στον Εθνικό Άχνας αξίζουν θερμά συγχαρητήρια για
όλα αυτά, αλλά και για την κοινωνική του αποστολή την οποία υπηρετεί στο
ακέραιο, προσφέροντας ευκαιρία υγιούς ενασχόλησης σε εκατοντάδες παιδιά κάθε
χρόνο.
Διακόσια περίπου παιδιά κάθε χρόνο αγωνίζονται
στην ακαδημία ποδοσφαίρου της ομάδας, πιστοποιώντας πως αυτό
το δημοφιλές άθλημα μπορεί να γίνει το μέσο για τη διαπαιδαγώγηση των νέων,
μακριά από τις βλαβερές και επικίνδυνες επιδράσεις της σύγχρονης και ταυτόχρονα
απαιτητικής εποχής μας.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι,
Μαζί με εσάς εδώ, στην μοιρασμένη Άχνα, όλοι οι
Ελληνοκύπριοι, για 40 τώρα χρόνια, βιώνουμε τα προβλήματα από την τουρκική
εισβολή. Αγωνιζόμαστε για να απαλλάξουμε την Κύπρο μας από τα κατοχικά
στρατεύματα και να επανενώσουμε την πατρίδα μας. Αγωνιζόμαστε για μια λύση που
θα λυτρώσει τον κυπριακό ελληνισμό από τη δοκιμασία της κατοχής και θα
δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης, συνδημιουργίας και ευημερίας. Μια λύση που θα
δημιουργεί συνθήκες ειρηνικής και ασφαλούς συμβίωσης όλων των νόμιμων κατοίκων
της χώρας, θα μας οδηγεί στην οριστική έξοδο από την οικονομική κρίση, θα
διασφαλίζει την καλύτερη δυνατή ανάπτυξη του υποθαλάσσιου πλούτου και θα
επιτρέπει την αξιοποίηση του γεωπολιτικού ρόλου της Κύπρου στην ανατολική
Μεσόγειο.
Καταβάλλουμε τεράστιες προσπάθειες για να
διασφαλίσουμε ότι ο νέος κύκλος
διαπραγματεύσεων θα οδηγήσει στη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια
διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία στην οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των
νομίμων πολιτών της θα είναι εξασφαλισμένα και οι αρχές και οι αξίες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης θα τυγχάνουν σεβασμού.
Θα επαναλάβω πως είναι δύσκολες οι συνθήκες που
περάσαμε και εξακολουθούμε να περνούμε. Οι μάχες που θα χρειαστεί, ακόμα, να
δώσουμε θα είναι δυσκολότερες. Γιʼ αυτό και για πολλοστή φορά καλώ τις
πολιτικές δυνάμεις να ενώσουμε μαζί με τον λαό τις δυνάμεις μας. Χρειαζόμαστε
την ισχύ της ενότητας για να ξεπεράσουμε προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε στο
τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Χρειάζεται στήριξη η προσπάθεια, χρειάζεται η
συμβολή όλων, ώστε να τερματίσουμε μια για πάντα την κατοχή. Να επανενώσουμε
αυτή τη μικρή πατρίδα που μπορεί να γίνει ξανά ο παράδεισος όλων. Να ζήσουμε
ξανά τις ευτυχισμένες εκείνες μέρες που ο Εθνικός ξεκινούσε την λαμπρή πορεία
του.
Έχουμε το πείσμα, έχουμε τις αντοχές, έχουμε και τη
θέληση και θα το πετύχουμε. Το παράδειγμα της Άχνας
και του ιστορικού σωματείου του Εθνικού, μάς καθοδηγούν. Θα αντιμετωπίσουμε τις
δυσκολίες. Θα κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν ώστε να υλοποιήσετε το
όραμά σας για την ευημερία και την προκοπή της Άχνας και για την άνοδο και την
πρόοδο του Εθνικού της Άχνας.
Κλείνοντας, θέλω να συγχαρώ όλους τους παράγοντες
και τους συντελεστές των επιτυχιών του Εθνικού και ειδικά τον φίλτατό μου
πρόεδρο, Κίκη Φιλίππου. Σας εύχομαι χρόνια πολλά, ακόμα, και μεγαλύτερες και
περισσότερες επιτυχίες.
__________________
