Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα,
και κάτι πού ‘χουμε μες την καρδιά
και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!
και κάτι πού ‘χουμε μες την καρδιά
και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!
Κυρίες και κύριοι,
Δανειζόμενοι τους μεστούς στίχους του ποιητή μας Ιωάννη Πολέμη και με αισθήματα
βαθιάς συγκίνησης και υπερηφάνειας συγκεντρωθήκαμε σήμερα στον Ιερό Ναό
Παναγίας Ευαγγελίστριας. Τιμούμε ευλαβικά την άσβεστη μνήμη των μελών του κυπριακού
Στρατού, οι οποίοι έπεσαν στα πεδία της Μάχης κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του
καθήκοντος, καθώς και των εν ειρήνη αποθανόντων.
Γιατί όντως, τι είναι τελικά η πατρίδα; Είναι μήπως η γόνιμη γη, ο φρέσκος
αέρας, τα δροσερά ακρογιάλια, τα χωριά, τα αρχαία μνημεία, οι τέχνες, οι
φορεσιές των ανθρώπων; Όλα μαζί και το κάθε ένα ξεχωριστά. Όλα είναι πατρίδα. Κάθε
σπιθαμή γης, κάθε σταγόνα νερού, κάθε ανάμνηση, εικόνα και πόθος των ανθρώπων. Αυτή
την Κύπρο αγάπησαν και για αυτή την αγάπη, χάρισαν τη ζωή τους οι άνδρες τους
οποίους σήμερα μνημονεύουμε.
Τα μνημόσυνα, οι τελετές και οι εκδηλώσεις ανάμνησης των πεσόντων ηρώων
μας, δεν αποδεικνύουν απλώς την ευγνωμοσύνη και τη υπερηφάνεια που αισθανόμαστε
για τις γενναίες τους πράξεις. Συνάμα αναλαμβάνουν τον σημαντικότατο ρόλο της
ανάτασης των δικών μας ψυχών. Η διατήρηση ιστορικής μνήμης, επιφέρει ενδυνάμωση
του πνεύματος αντίστασης. Η αδιάψευστη ιστορική αλήθεια, επιμένει να
επανέρχεται ως επουράνια φωνή. Διδάσκει και αφήνει βαρύ φορτίο χρέους στους εν
ζωή παρόντες.
Νοερά γυρνάμε πίσω το χρόνο και γονυπετείς υποκλινόμαστε με σεβασμό μπροστά
στις ηρωικές μορφές των πεσόντων μας, οι οποίες έδιναν μάχη με τις εχθρικές
δυνάμεις για την υπεράσπιση της πατρίδας μας. Οι λεβέντες μας, δεν αρνήθηκαν το
κάλεσμα για ελευθερία και έσπευσαν ταχέως, όπως έκαναν πάντοτε. Οι ένδοξες εικόνες
τους, ευθυτενείς παρελαύνουν σήμερα μπροστά μας. Οι μορφές τους, περίβλεπτες
και εκθαμβωτικές, φωτίζουν όλη την οικουμένη.
Στις μέρες μας, η επαναφορά στη μνήμη των πρόσφατων χρονικά μαχών του κυπριακού
Ελληνισμού, προκαλεί ρίγος σε όλους μας. Η θύμηση του μαύρου Καλοκαιριού του 1974,
η ανάκληση των αναμνήσεων από τις μάχες της τουρκανταρσίας και του υπέροχου Εθνικοαπελευθερωτικού
Αγώνα της ΕΟΚΑ, προκαλούν ανάμικτα συναισθήματα πένθους και υπερηφάνειας. Το
πέρασμά τους, σημάδεψε την πατρίδα μας αφήνοντας πίσω νεκρούς, τραυματίες,
αγνοούμενους, πρόσφυγες, εγκλωβισμένους, χαροκαμένους γονείς, συζύγους και
ορφανά.
Τα τελευταία χρόνια, η μοιρασμένη μας πατρίδα μαυροφορεί ξανά και
υποδέχεται στα σπλάχνα της τα οστά των γενναίων υπερασπιστών της. Εκείνων, οι
οποίοι όπως και χιλιάδες άλλοι Έλληνες τάχθηκαν από την ιστορία να φυλάττουν
Θερμοπύλες και μερίμνησαν για την αιώνια και ατελεύτητη διατήρηση της αιώνιας
υπόστασης του Ελληνισμού. Άλλωστε, ήρωες μπορεί να πει κάποιος, είναι αυτοί που
αναγνωρίζοντας τη σαφή προθεσμία πεπρωμένου και την περιορισμένη διάρκεια ζωής
των ανθρώπων, θέτουν την πατρίδα υπεράνω όλων και εν τέλει, επιτυγχάνουν την
ενδοκοσμική αθανασία.
Οι ήρωες στρατιωτικοί τους οποίους τιμούμε σήμερα, γνώριζαν την αδιαμφισβήτητη
ιστορική αλήθεια. Ότι ουδέποτε η ελληνική ελευθερία παραδόθηκε αναίμακτη ή
απενθής. Παρόλα αυτά, θαρραλέοι, κυριαρχημένοι από τα εθνικά ιδεώδη και βαθέως
αυτοπειθαρχημένοι, προετοιμάζονταν, για τις μεγάλες ώρες της ελληνικής ιστορίας. Ηγήθηκαν στρατιωτικών τμημάτων και όρθωσαν το ανάστημά τους,
στις ορδές των βαρβάρων. Επέλεξαν τον ηρωικό θάνατο και ζωγράφισαν με το αίμα τους,
τον πίνακα της ελευθερίας. Έδωσαν σ’ εμάς την ευκαιρία, να αισθανόμαστε
υπερήφανοι για την καταγωγή μας, αλλά και φόρτωσαν στους ώμους μας βαρύ χρέος
προς την πατρίδα.
Αυτούς τους ήρωες μνημονεύουμε και σε αυτούς αποτίνουμε τον ελάχιστο φόρο
τιμής σήμερα. Άνδρες, οι οποίοι υπερασπίστηκαν με σθένος τα ιερά του λαού μας και
θυσιάστηκαν για τις υπέρτατες αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, της
δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Παρέμειναν μέχρι τελικής πτώσεως ανυποχώρητοι,
ρομαντικοί προστάτες της πατρίδας. Πίστεψαν στις πανάρχαιες ελληνικές
παραδόσεις, δεν σκιάστηκαν από το βάρος των περιστάσεων, αλλά παρέμειναν
ακλόνητοι και έπεσαν ηρωικώς μαχόμενοι, παραδίδοντας μαθήματα ανδρείας και
ηθικής.
Ελληνίδες , Έλληνες,
Μετά το προδοτικό πραξικόπημα το οποίο ακολούθησε η καταστροφική τουρκική εισβολή του 1974, το βάρος της
ευθύνης για την ανασυγκρότηση, εκπαίδευση και εξύψωση του ηθικού του προσωπικού
της Εθνικής Φρουράς, αναλήφθηκε από τα στελέχη του κυπριακού Στρατού και τους
εξ’ Ελλάδος Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς. Με την ανάληψη του επίμοχθου αυτού
έργου, τα στελέχη μας διατήρησαν ισχυρή την πεποίθηση ότι, η άριστη εκπαίδευση
του προσωπικού, απαιτεί την διοίκηση διά του παραδείγματος. Γι’ αυτό το λόγο, ο
κατάλογος των στελεχών που απώλεσαν τη ζωή τους εν καιρώ ειρήνης, κατά την
διάρκεια ασκήσεων ή εκπαιδεύσεων είναι μακρύς.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή αισθήματα σεβασμού και απονέμουμε ύψιστη τιμή σε
όλους τους ένστολους, οι οποίοι εν ώρα υπηρεσίας, έχασαν τη ζωή τους. Ομοίως με
τους πεσόντες ήρωες μας, και αυτοί έταξαν την ζωή τους για το καλό της
πατρίδας. Έπεσαν στο βωμό του ύψιστου καθήκοντος και πότισαν με το αίμα τους το
δέντρο της πίστης και της θυσίας για το καλό της Κύπρου μας.
Μιας θυσίας, η οποία παραμένει διαχρονικά επίκαιρη στις
μέρες μας, παίρνοντας όμως άλλη μορφή. Σε μια περίοδο, κατά την οποία η
οικονομική κρίση μαστίζει το λαό μας, όλοι καλούμαστε να συγκεντρώσουμε τις
δυνάμεις μας και σε πλαίσιο συλλογικότητας, σύμπνοιας και συνεργασίας, να
εργαστούμε για εξεύρεση εξόδου από τις δυσμενείς συνθήκες. Στις δύσκολες αυτές ώρες, η ανάγκη για ενότητα, αποτελεί
όρο επιβίωσης για μας, τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Τα διχαστικά σύνδρομα του
παρελθόντος, ας μείνουν εκεί που ανήκουν, στο παρελθόν. Οφείλουμε να ενώσουμε
τα χέρια, να προχωρήσουμε μπροστά με σύνεση, μετριοπάθεια και διάθεση για
διάλογο. Τα κρίσιμα προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο μας, μπορούν να
αντιμετωπιστούν μόνο με συνεννόηση και κοινή προσπάθεια.
Με κατάλληλη προετοιμασία και σε συμφωνημένη
βάση διαπραγματεύσεων, επιδιώκουμε εξεύρεση λύσης μέσω των συνομιλιών, για
επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Παρά τη συνεχή αδιάλλακτη στάση της
Τουρκίας, η οποία ακολουθεί την τακτική απαξίωσης της υπόστασης της Κυπριακής
Δημοκρατίας και την αξίωση απαράδεκτων απαιτήσεων, οι οποίες προφανώς οδηγούν
σε έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους, εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας για
εξεύρεση μιας κοινής, δίκαιης και βιώσιμης λύσης. Δεν επηρεαζόμαστε από τις
προκλητικές στάσεις. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρα αντιληπτό το γεγονός ότι, ο λαός
μας απαιτεί και διεκδικεί τα νόμιμα και δίκαια κεκτημένα του.
Σεβαστοί συγγενείς των ηρωικώς πεσόντων και θανόντων μελών του κυπριακού
Στρατού,
Γνωρίζουμε ότι κανένας επιμνημόσυνος λόγος, καμία γρανιτένια πλάκα και
καμία εκδήλωση απόδοσης τιμής, δεν μπορεί να καλύψει το δυσαναπλήρωτο κενό που
άφησε ο χαμός των αγαπημένων σας προσώπων. Ευελπιστούμε ότι, η υπόσχεση εκ
μέρους μας ότι θα προσπαθήσουμε να σταθούμε αντάξιοι συνεχιστές του έργου τους,
να απαλύνει τον πόνο σας.
Αθάνατοι νεκροί,
Υποκλινόμενοι στο σθένος σας,
ικετεύουμε τον Πανάγαθο να μας αξιώσει να φανούμε, έστω και κατ’ ελάχιστον
αντάξιοι της απαράμιλλης θυσίας σας. Η ομορφιά του χαρακτήρα σας, αποτελεί το
ζώπυρο με το οποίο θα ζωντανέψει η φλόγα που θα οδηγήσει τον τόπο μας σε ελευθερία
και δικαίωση. Αναπέμπουμε δέηση για την σύντομη διακρίβωση της τύχη των
αγνοουμένων μας και προσμένουμε τη στιγμή της λευτεριάς και της επιστροφής στα
σκλαβωμένα μας μέρη.
Αιωνία η μνήμη και η δόξα που σας
συνοδεύει.
------------------
Σημ. Την ομιλία διάβασε εκ μέρους
του Υπουργού Άμυνας ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου κ. Χρήστος Μαληκκίδης.
