Να
μη μεταδοθεί πριν τις 7 μ.μ
Ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Σωκράτης Χάσικος
μίλησε στην εκδήλωση καταδίκης της ανακήρυξης του ψευδοκράτους που διοργάνωσε, απόψε
στην Πύλη Αμμοχώστου, η Επιτροπή Κατεχόμενων Δήμων.
Στην ομιλία του ο κ. Χάσικος είπε:
«Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς για την
παρουσία σας εδώ και συνάμα να απευθύνω φιλικό και εγκάρδιο χαιρετισμό στην
Επιτροπή Κατεχόμενων Δήμων, που μου έκανε αυτή τη μεγάλη τιμή να με προσκαλέσει
στη σημερινή εκδήλωση καταδίκης της ανακήρυξης του ψευδοκράτους για να μοιραστώ
μαζί σας τις σκέψεις μου αλλά και να παρουσιάσω τις θέσεις της κυπριακής
Κυβέρνησης, αναφορικά με το μέλλον της πατρίδας μας σε μια τόσο δύσκολη
συγκυρία.
Αποφράδα ημέρα η 15η Νοεμβρίου
1983 για όλους τους Κυπρίους και ιδιαίτερα για όλους εμάς τους πρόσφυγες, γιατί
αποτελεί το ορόσημο και την κορύφωση των τουρκικών προκλήσεων εις βάρος του
σκληρά δοκιμαζόμενου λαού μας και της κρατικής οντότητας της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
Η
θλιβερή επέτειος της μονομερούς παράνομης ανακήρυξης του ψευδοκράτους, της
αποσχιστικής οντότητας στις υπό τουρκική κατοχή περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας
κατά την προαναφερθείσα ημερομηνία και η συντήρηση και διατήρηση αυτού του
μορφώματος μέχρι σήμερα, καταδεικνύει τη συνεχιζόμενη άκαμπτη στάση της
Τουρκίας, ως κατοχικής δύναμης, να συμμορφωθεί με τα Ψηφίσματα 541 (1983) και
550 (1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Με τα εν λόγω Ψηφίσματα, η διεθνής κοινότητα,
στο σύνολό της, καταδίκασε απερίφραστα την ανακήρυξη αυτή ως νομικά άκυρη, ζητώντας
παράλληλα την ανάκλησή της και καλώντας όλα τα κράτη να σεβαστούν την
κυριαρχία, ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και ενότητα της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
Οι επιταγές αυτές της διεθνούς κοινότητας
εξακολουθούν να τυγχάνουν πλήρους σεβασμού από όλα τα κράτη παγκοσμίως.
Οι αδιάλειπτες και επίμονες προσπάθειες της
Τουρκίας και της υποτελούς της διοίκησης στις κατεχόμενες περιοχές για
εξασφάλιση αναγνώρισης δεν απέφεραν κανένα απολύτως αποτέλεσμα, αφού, ως
γνωστό, το ψευδοκράτος δεν απολαμβάνει αναγνώρισης διεθνώς από οποιοδήποτε
κράτος πλην της Τουρκίας. Η προσπάθεια της Τουρκίας για αναγνώριση, στην πράξη,
δύο χωριστών κρατικών οντοτήτων στην Κύπρο έχει αποτύχει.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν ελλοχεύουν
κίνδυνοι από την, με κάθε τρόπο από πλευράς Τουρκίας, προσπάθεια συντήρησης και
διατήρησης του παράνομου μορφώματος στα κατεχόμενα εδάφη μας. Μια προσπάθεια με
εμφανείς στόχους και πρόδηλες πολιτικές βλέψεις και προθέσεις, τις οποίες
βρίσκουμε μπροστά μας ως ελληνοκυπριακή πλευρά κάθε φορά που ξεκινά ένας νέος
γύρος διαπραγματεύσεων για την επίτευξη μιας συνολικής διευθέτησης του
κυπριακού προβλήματος.
Να θυμίσω πως το βράδυ της 14ης
Νοεμβρίου του 1983 είχε φτάσει στα χέρια του Ραούφ Ντενκτάς γραπτή οδηγία από
την Άγκυρα για την ίδρυση της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας
Κύπρου». Το επόμενο πρωί, η εντολή εκτελέστηκε. Τρεις μέρες μετά, ο Ντενκτάς
αναφωνούσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ: «Χάρη στον Θεό τώρα έχω το κράτος
μου, έχω τη χώρα μου, έχω τον λαό μου»! Μέσα σε αυτή τη φράση «κλειδί», ας μου
επιτραπεί να πω, συνοψίζονται οι σχεδιασμοί και οι προθέσεις της Άγκυρας, σε
ό,τι αφορά το κατεχόμενο τμήμα της πατρίδας μας και η διαχωριστική
πολιτικο–ιδεολογική αντίληψη που για χρόνια ακραίες καταστάσεις που επεκράτησαν
στην εξουσία στην τουρκική πλευρά, ήθελαν να εμπεδωθεί μέσα στην τουρκοκυπριακή
κοινότητα.
Οι συνεχείς προσπάθειες της Τουρκίας εδώ και
39 χρόνια, τα χρόνια που ακολούθησαν τη βάρβαρη στρατιωτική εισβολή της στο
νησί μας, για αναβάθμιση του ψευδοκράτους, αποτελούν απόδειξη της άρνησής της
να συνεργαστεί εποικοδομητικά για μια σωστή και δίκαιη λύση του προβλήματος.
Η συνέχιση της τουρκικής παράνομης κατοχής
εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη βία των όπλων, καθώς και η ρητορική και
σαφής πολιτική της Άγκυρας και της ηγεσίας της τουρκοκυπριακής κοινότητας, που
έχει επαναληφθεί ακόμα και πρόσφατα, περί ύπαρξης «δύο κρατών» και «δύο λαών»
στην Κύπρο, δεν βοηθούν, μάλλον απομακρύνουν από τον στόχο της λύσης. Αλλά,
συνάμα, αποκαλύπτουν προθέσεις οι οποίες, εν πάση περιπτώσει, δεν φαίνεται να
οδηγούν σε ειρηνική επανένωση της Κύπρου, του λαού και των θεσμών της.
Στην τουρκική πλευρά εναπόκειται να αποδείξει
το αντίθετο, αν πράγματι επιδιώκει μια δίκαιη, οριστική και συνολική διευθέτηση
του προβλήματος. Με το να παύσει, για παράδειγμα, να προβάλλει προσκόμματα στη
σύνταξη ενός κοινού ανακοινωθέντος που θα επέτρεπε την επανέναρξη των
διαπραγματεύσεων, πάνω σε μια συμφωνημένη βάση.
Οι πρόσφατες αρνητικές δηλώσεις του Τούρκου
Πρωθυπουργού, ότι «δεν υπάρχει χώρα με το όνομα Κύπρος», κάθε άλλο παρά βοηθούν
στην καλλιέργεια υποβοηθητικού κλίματος. Αντίθετα, ενισχύουν την αντίληψη κάποιων
ότι η τουρκική πλευρά δεν συναινεί σε λύση και επανένωση, ούτε στη μετεξέλιξη
της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια διζωνική και δικοινοτική ομοσπονδία, που θα
είναι το κοινό κράτος Ελληνοκυπρίων και
Τουρκοκυπρίων.
Η κυπριακή Κυβέρνηση παραμένει σταθερά και
αμετάκλητα προσηλωμένη στην εξεύρεση λύσης, η οποία θα εδράζεται στο διεθνές
δίκαιο, τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, τα περί Κύπρου Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, τις Συμφωνίες
Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979, καθώς επίσης και στις αρχές και αξίες στις
οποίες βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μια λύση για ένα κράτος στην Κύπρο, με μια
κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια. Ένα κράτος με
διασφαλισμένη την ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα του και που θα
περιλαμβάνει δύο πολιτικά ίσες κοινότητες, όπως περιγράφεται στα σχετικά
ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, σε μια διζωνική και δικοινοτική
ομοσπονδία, αποκλείοντας την ένωση ολόκληρης ή μέρους της νήσου με οποιαδήποτε
άλλη χώρα ή οποιαδήποτε μορφή διχοτόμησης ή απόσχισης.
Επιδιώκουμε μια λύση που να διασφαλίζει την
ενότητα του κυπριακού κράτους, να κατοχυρώνει τα συμφέροντα του κυπριακού λαού
στο σύνολό του και να διασφαλίζει τα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και
βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων. Ξέρουμε πως δεν έχουμε το δικαίωμα μιας
νέας αποτυχίας στο Κυπριακό. Γι’ αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση για την Κυβέρνηση,
προκειμένου να ξεκινήσουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις, είναι η επιβεβαίωση της
βάσης και της μεθοδολογίας των συνομιλιών, καθώς και η κατάλληλη, πλήρης και
σωστή προετοιμασία. Για να μπορέσουν, έτσι, να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις, που
να δημιουργούν ελπίδες για ένα καλό αποτέλεσμα.
Στόχος μας δεν είναι μια ακόμα ατέρμονη και
άγονη διαδικασία αλλά η ορθή επίλυση του εθνικού μας θέματος. Ζητούμενο, επίσης, είναι, η άμεση
εμπλοκή στην όλη προσπάθεια όλων των βασικών συνιστωσών του Κυπριακού, περιλαμβανομένης και της Τουρκίας,
καθώς επίσης και ο αναβαθμισμένος ρόλος της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην
όλη διαδικασία.
Ο κυπριακός Ελληνισμός διεξάγει, σήμερα,
αγώνα φυσικής και εθνικής επιβίωσης, εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, και
αυτό παραμένει το κυρίαρχο στοιχείο της σημερινής ιστορικής συγκυρίας. Θέλω να
στείλω το μήνυμα ότι δεν θα υποστείλουμε το λάβαρο του αγώνα. Ούτε θα φεισθούμε
κόπων και θυσιών προκειμένου να απαλλαγούμε από τα δεινά που έχουν επισωρεύσει
στον τόπο και τον λαό μας η εισβολή και η συνεχιζόμενη κατοχή. Δεν υπάρχει
χώρος για ξένα στρατεύματα κατοχής σε μια δημοκρατική, ελεύθερη και ευρωπαϊκή
Κύπρο.
--------------------
