Να μη μεταδοθεί πριν τις 8.30 μ.μ.
Με ιδιαίτερα αισθήματα συγκίνησης, παρευρίσκομαι σήμερα
στην Πλατεία Συντάγματος, ως εκπρόσωπος της κυπριακής Κυβέρνησης, για να
συμμετάσχω μαζί σας στις αντικατοχικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται
και φέτος από οργανωμένα σύνολα, φορείς και οργανώσεις Κυπρίων που ζουν
και ευδοκιμούν στο άγιο χώμα της Ελλάδας μας.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ομοσπονδία Κυπριακών
Οργανώσεων Ελλάδας, την Πρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας, την Κεντρική
Ένωση Δήμων Ελλάδας, την Ένωση Κυπρίων Ελλάδας και τα κυπριακά
παροικιακά σωματεία Αττικής, αλλά και όλους όσοι παρευρίσκονται και
συμμετέχουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις εκδηλώσεις καταδίκης του
προδοτικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής. Ευχαριστώ επίσης
την ελληνική Κυβέρνηση και τον αδελφό ελληνικό λαό που συμπαραστέκονται
παντοιοτρόπως και στηρίζουν ανιδιοτελώς την Κύπρο μας στο δίκαιο αγώνα
της για απελευθέρωση και ευημερία του λαού της.
Ο χώρος της σημερινής εκδήλωσης είναι αρκούντως
συμβολικός, βρισκόμαστε στην Πλατεία «σύμβολο» του πολιτισμού και της
δημοκρατίας. Το άριστο πολίτευμα που μας κληροδότησαν οι αρχαίοι μας
πρόγονοι κάποιοι θέλησαν να το καταλύσουν με τη βία 39 χρόνια πριν στο
πολύπαθο νησί μας. Βρισκόμαστε σε χώρο ιερό, εδώ που αναγράφονται μόνο
οι ένδοξοι αγώνες του ελληνικού έθνους, και όχι οι πράξεις ντροπής και
διχόνοιας που σκιάζουν την μακραίωνη ιστορία μας. Για να ενώσουμε όλοι
μαζί τη φωνή καταδίκης και να εκφράσουμε τον αποτροπιασμό μας κατά της
χούντας των Αθηνών. Την εγκληματική ομάδα που θέλησε στις 15 Ιουλίου
1974 να επιβάλει τα ειδεχθή σχέδια της για κατάλυση των δημοκρατικών
θεσμών και ανατροπή του νόμιμα εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής
Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄. Για να καταδικάσουμε τη βάρβαρη
τουρκική εισβολή, πέντε ημέρες αργότερα, η οποία οδήγησε στην κατάληψη
μεγάλου μέρους του νησιού μας, ενός ανεξάρτητου κράτους μέλους του ΟΗΕ,
με προφάσεις και προσχήματα που δεν πείθουν κανένα.
Το πρωινό της 15ης Ιουλίου 1974 στάθηκε μοιραίο για τη
σύγχρονη ιστορία της Κύπρου. Ήταν η μέρα που άρχισε να αιμορραγεί το
κορμί της Κύπρου μας και μαζί της ολόκληρος ο κυπριακός Ελληνισμός. Η
διχόνοια και ο εθνικός διχασμός υλοποιούσαν πλέον τα υποχθόνια σχέδιά
τους, που καταστρώθηκαν πολλά χρόνια πριν. Τον χορό της προδοσίας έσυρε η
απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Μακαρίου Γ΄ και η συντριβή των
δημοκρατικών θεσμών. Σκοπός των ανθέλληνων υποκινητών του πραξικοπήματος
ήταν η κατάλυση της συνταγματικής τάξης την οποία προστάτευσαν με το
αίμα και τη θυσία τους δεκάδες πολίτες που έπεσαν στο θυσιαστήριο της
νομιμότητας. Τόσο ήταν το μένος του διχασμού, που οι κερκόπορτες του
Ελληνισμού κατέλαβαν δευτερεύουσα θέση.
Η Τουρκία άδραξε την ευκαιρία και έκανε αυτό που ξέρει
καλά από εμφανίσεώς της στο παγκόσμιο στερέωμα. Εισέβαλε στο νησί και
έσπειρε τον όλεθρο και την καταστροφή. Χιλιάδες νεκροί, αγνοούμενοι,
πρόσφυγες, χαροκαμένοι γονείς, μαυροφορεμένες σύζυγοι και ορφανά
μετέτρεψαν το χρυσοπράσινο φύλλο σε τοπίο θανάτου και πόνου. Λίγοι
ηρωικοί εγκλωβισμένοι παίρνουν την απόφαση να παραμείνουν στις
πατρογονικές εστίες για να διατηρήσουν άσβεστη τη μνήμη του Ελληνισμού
στην κατεχόμενη γη. Η φρίκη ολοκληρώνεται με την καταστροφή της
πολιτιστικής μας κληρονομιάς, των ιερών και των εκκλησιών μας. Παντού
βουβά καμπαναριά και σπασμένοι σταυροί. Οι επιτήδειοι έμποροι των εθνών
βρίσκουν την ευκαιρία να ξεπουλήσουν αρχαιοελληνικούς και θρησκευτικούς
θησαυρούς μας στο εξωτερικό. Ο κατακτητής, παρά τις χιλιάδες στρατού που
κατακλύζουν την κατεχόμενη γη μας, βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο
εποικισμού. Για να εδραιώσει τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε με την
απρόκλητη εισβολή παραχωρεί τις περιουσίες των προσφύγων σε περιθωριακά
στοιχεία, μοιράζοντας χιλιάδες λεγόμενες «υπηκοότητες» στους κουβαλητούς
της Ανατολίας. Αποκορύφωμα των αποτρόπαιων σχεδιασμών και των
πραγματικών του προθέσεων αποτελεί η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, ενός
μορφώματος που διεκδικεί αναγνώριση και οντότητα μέσα από τεχνάσματα και
προσπάθεια υφαρπαγής κυριαρχικών δικαιωμάτων της νομίμου Κυπριακής
Δημοκρατίας.
Η διεθνής κοινότητα παρέμεινε απαθής θεατής της τραγωδίας
και του διπλού εγκλήματος που συντελέστηκε σε βάρος της Κύπρου και του
λαού της. Τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών
κατέφθασαν καθυστερημένα και ανίσχυρα να κάμψουν την τουρκική
αδιαλλαξία. Έκτοτε, ο λαός μας, παρά τις αντιξοότητες, αντιπαλεύει
καθημερινά τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής. Κάθε μέρα
διατρανώνει την αποφασιστικότητά του για αγώνα δικαίωσης. Προσπαθεί να
ξανακτίσει επί των ερειπίων και να διεκδικήσει με αξιώσεις μια δίκαιη
και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος. Μια λύση που θα του
επιτρέψει να επιστρέψει στην Αμμόχωστο, στην Κερύνεια, στη Μόρφου, στην
Καρπασία, στη Μεσαριά, όπου ανήκει, για να ξανακτυπήσουν χαρμόσυνα οι
καμπάνες της λευτεριάς. Για να μεταφέρουν ως ευσταλείς ιστιοπλόοι το
φίλτατο φώνημα σ’ όλους αυτούς που εναγωνίως το προσμένουν, όπως ο
Φιλοκτήτης στην πικρή απομόνωσή του στη Λήμνο.
Ο περήφανος κυπριακός Ελληνισμός, πιστός στις αξίες και
τα ιδανικά της φυλής μας, αξιώνει το αυτονόητο. Την εφαρμογή των
ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών και την αποχώρηση των τουρκικών
στρατευμάτων κατοχής. Επιδιώκει την επανένωση της πατρίδας μας κάτω από
καθεστώς ασφάλειας και ειρήνης. Αγωνίζεται για λύση η οποία να
στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο και στις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λύση
που θα έχει ως φάρο τις βαριές παρακαταθήκες χρέους τις οποίες μας
κληροδότησαν οι χιλιάδες ηρωικοί νεκροί μας που αντιστάθηκαν κατά των
δολοπλόκων της χούντας και των βάρβαρων εισβολέων. Μας δίδαξαν ότι η
μοιρολατρία, ο φόβος και η ταπείνωση πρέπει να παραχωρήσουν τη θέση τους
στην ενότητα, τη σκληρή δουλειά και την ορθολογιστική οργάνωση. Ότι η
επιθυμία γίνεται πράξη, όταν υπάρχει όραμα και ελπίδα αλλά και όταν οι
λαοί ακουμπούν ευλαβικά στο παρελθόν και ορίζουν οι ίδιοι το μέλλον
τους.
Με ώριμη πολιτική σκέψη και αίσθημα ευθύνης, η Κυβέρνηση
εξέφρασε από την πρώτη στιγμή τη βούλησή της για επανέναρξη των
συνομιλιών προκειμένου να εξευρεθεί μια δίκαιη και λειτουργική λύση του
κυπριακού προβλήματος, σε χρόνο που θα επιτρέπουν οι πρωτόγνωρες
οικονομικές συνθήκες που πλήττουν τον τόπο μας. Μέσα από συμφωνημένη
βάση η οποία θα εγγυάται την επιτυχία του διαλόγου, δώσαμε την ευκαιρία
στην άλλη πλευρά να παρουσιάσει δείγματα γραφής των όσων διατείνεται σε
διεθνή βήματα. Να επιστρέψει την πόλη της Αμμοχώστου στους νόμιμους
κατοίκους της, χωρίς όρους και απαιτήσεις που παραπέμπουν σε έμμεση
αναγνώριση του ψευδοκράτους. Για να δοθεί ώθηση και προοπτική στη
διαδικασία. Για να εμβολιάσουμε το κλίμα του διαλόγου και το λαό μας με
αισιοδοξία χειροπιαστών πράξεων και ουσιαστικών έργων.
Η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας δεν θα σταθεί
εμπόδιο στη διεκδίκηση των αυτονόητων αξιώσεων μας για λύση ουσίας η
οποία να βασίζεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο. Δε θα
απογοητεύσουμε το λαό που μας εμπιστεύθηκε τη διαχείριση των εθνικών
θεμάτων, γι’ αυτό και η λύση θα απαντά στις ανησυχίες και τους
προβληματισμούς του. Θα τολμήσουμε να απορρίψουμε προτάσεις που
διακυβεύουν τη μοίρα των επερχόμενων γενεών. Δεν θα αποδεχθούμε όρους ή
προϋποθέσεις που θέτουν ή τείνουν να θέσουν υπό αμφισβήτηση τα
κυριαρχικά μας δικαιώματα στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και
το δικαίωμα επιλογής του τρόπου και του χρόνου ανάπτυξης του φυσικού
πλούτου της Κύπρου, παρά τις όποιες απειλές και προκλήσεις της Τουρκίας.
Για ισονομία των πολιτών και απόλαυση ίσων δικαιωμάτων, όπως συμβαίνει
σε κάθε ευνομούμενο κράτος, σε όλα τα κράτη μέλη της μεγάλης ευρωπαϊκής
οικογένειας.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εν όψει της επικείμενης
επανέναρξης των συνομιλιών για επίλυση του κυπριακού προβλήματος,
επιδιώκει, μεταξύ άλλων, τη μέγιστη δυνατή συναίνεση σε επίπεδο Εθνικού
Συμβουλίου. Με σωστή οργάνωση, ευρεία στήριξη και έντονες προσπάθειες
προετοιμασίας θα μπορέσουμε να επισπεύσουμε τις διαδικασίες αλλά και να
πάρουμε βαρυσήμαντες ιστορικές αποφάσεις, εφόσον οι συνθήκες το
απαιτήσουν.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Σύνθημα και προσταγή στις δύσκολες τούτες ώρες που
διέρχεται η πατρίδα μας πρέπει να αποτελέσει η ενότητα και ομοψυχία. Τα
διχαστικά σύνδρομα πρέπει να παραμείνουν στο παρελθόν, στο χρονοντούλαπο
των μαύρων σελίδων της φυλής μας που δεν αντέχει πλέον νέες απώλειες,
εθνικές, κυριαρχικές, ηθικές. Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος φόβος των
αντιπάλων μας, που ελπίζουν σε νέες παραχωρήσεις και υποχωρήσεις.
Ενωμένοι, ας τους διαψεύσουμε, γιατί μπορούμε.
Τριάντα εννιά χρόνια μετά και ο λαός μας, μάρτυρας του
δικού του Γολγοθά, θυμάται και θρηνεί. Μετράει τα θύματα τις τραγωδίας
του ’74 και με αιμοστάζουσες πληγές κλίνει ευλαβικά το γόνυ ως ένδειξη
ελάχιστου φόρου τιμής. Στη μνήμη όσων έπεσαν στο βωμό του καθήκοντος και
υπερασπίστηκαν με το αίμα τους τα άχραντα εθνικά ιδεώδη, ας ανανεώσουμε
τους όρκους μας για συνέχιση του αγώνα τους, υπογραμμίζοντας την
πλατωνική θεώρηση περί αγωγής της ψυχής προς την ιδέα του αγαθού. Επειδή
στην ιστορία, παρών δεν είναι μόνο ο νόμος της φθοράς, αλλά και της
αιώνιας νεότητας.
Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την εδώ παρουσία σας και εύχομαι ευόδωση των εθνικών μας στόχων.
