ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ Κ. ΦΩΤΗ ΦΩΤΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΣΟΝΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΕΡΓΙΟΥ
(Σάββατο, 29 Ιουνίου 2013 στις 11.30 π.μ, στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος,Συνοικισμός Ανθούπολης)
«Αφήστε το δάκρυ σας να κυλήσει, μη χάσετε όμως ποτέ το θάρρος σας. Το μαρτυρικό νησί μας θα ζήσει, όπως και το Έθνος ολόκληρο… Η Κύπρος μας με τις πληγές της, είναι πιο δυνατή τώρα… Με τον μανδύα της πορφυρωμένο στο ζεστό άλικο αίμα σας, είναι πιο λαμπρή και πιο μεγαλόπρεπη!». Σήμερα, με τα όμορφα τούτα λόγια του Νικόλαου Βασιλειάδη, αποχαιρετούμε άλλον ένα ήρωα της τουρκικής εισβολής, άλλο ένα άξιο τέκνο της Πατρίδας, τον Δημήτρη Σεργίου.
Η πένθιμη σύναξη συγγενών και φίλων στον Ιερό Ναό Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Ανθούπολη, γράφει τον επίλογο ενός ακόμα δράματος που εκτυλίχθηκε το μαύρο πρωινό της 22ας Ιουλίου 1974. Μιας αβάστακτης τραγωδίας που συνεχίζεται για 40 σχεδόν χρόνια στην προσφυγιά. Αποχαιρετά ένα ακόμα νέο που με την ηρωική του θυσία λείπανε το ματωμένο χώμα της μικρής, αγαπημένης μας πατρίδας. Που έπεσε στον άνισο αγώνα με τον Τούρκο εισβολέα στο πεδίο των σκληρών συγκρούσεων της αγαπημένης γης της Κερύνειας.
Η πένθιμη καμπάνα χτυπά αυτή τη φορά - στερνός αποχαιρετισμός- για τον καταδρομέα Δημήτρη Σεργίου που, για σαράντα τώρα χρόνια, η ψυχή του ψάχνει αναπαμό. Ακουμπάμε με συγκίνηση στο φέρετρο που αγκαλιάζει τα ιερά λείψανα του δοξασμένου καταδρομέα μας και θρηνούμε μαζί με τους δικούς του ανθρώπους. Με το νεανικό αίμα του, πότισε το δέντρο της λευτεριάς και μαζί με τα δοξασμένα παλληκάρια της 33ης Μοίρας, αναρριχήθηκε από το κάστρο του Αγίου Ιλαρίωνα, στους ουρανούς της δόξας, της τιμής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Η Κυπριακή Πολιτεία καταθέτει σήμερα στέφανα ευγνωμοσύνης στη μνήμη του Δημήτρη και εκφράζει δημόσια την αναγνώριση του αγώνα και της θυσίας του για προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδας μας. Η ταυτοποίηση των λειψάνων που ανευρέθηκαν μετά από εκταφή ομαδικού τάφου κοντά στο τουρκοκυπριακό χωριό Τέμπλος, μας δίνει σήμερα την ευκαιρία για απόδοση των πρεπουσών τιμών στον αθάνατο νεκρό μας.
Ο Δημήτρης γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας τον Απρίλιο του 1955, μέσα στο αχολόι του μεγάλου απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ και πριν την εισβολή, διέμενε εκεί μαζί με τους γονείς του. Η απόφαση του να ενταχθεί στο επίλεκτο σώμα των Καταδρομών, παραμένει αδιάσειστος μάρτυρας της λεβεντιάς του και φανερώνει το ψυχικό και σωματικό σθένος του.
Η έναρξη της άνανδρης τουρκικής εισβολής, το μαύρο πρωινό της 20ης Ιουλίου 1974, βρήκε το Δημήτρη να υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στην 33η Μοίρα Καταδρομών, με έδρα το Πέλλα Πάϊς. Μεταξύ των αποστολών στις οποίες έλαβε μέρος, ήταν και η ανακατάληψη του υψώματος του Αγίου Ιλαρίωνα.
Το πρωί της 22ας Ιουλίου, η Μονάδα του, κατόπιν σχετικής διαταγής, μετακινήθηκε στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας, για να συνδράμει στην αναχαίτιση των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής. Ο Δημήτρης, μαζί με άλλους στρατιώτες, επάνδρωναν θέσεις της Εθνικής Φρουράς, ένα χιλιόμετρο έξω από το χωριό προς την περιοχή της Γλυκιώτισσας μέχρι το μεσημέρι της ίδιας μέρας. Οι άνδρες της Μοίρας ενεπλάκησαν σε σκληρές και άνισες μάχες με τα τούρκικα στρατεύματα. Η υπεροπλία και η αριθμητική υπεροχή των Τούρκων, αποτέλεσε την αιτία οπισθοχώρησης για ανασυγκρότηση στο Πέλλα Πάϊς. Στον ορυμαγδό της μάχης, οι καταδρομείς μας κτυπιόντουσαν από παντού. Τα φονικά πυρά των αρμάτων μάχης, της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας και του ναυτικού, συνέθεταν μια επίγεια κόλαση. Τα νεκρά κορμιά των παλληκαριών μας, σκορπίζονταν βορά στο θηρίο του άδικου και της προδοσίας. Ο χάροντας, έπαιρνε τις αγνές τους ψυχές και μη μπορώντας να αντέξει τον όλεθρο, τις ακουμπούσε με θαυμασμό στο πάνθεον των ηρώων.
Από τότε ο Δημήτρης δεν έδωσε σημεία ζωής και η τύχη του αγνοείτο. Η εκταφή και η ταυτοποίηση μαρτυρεί τη βαρβαρότητα της άνανδρης δολοφονίας του και αποκαλύπτει ακόμη ένα περιστατικό όπου οι πεσόντες καταξιώνονται στη συνείδηση μας και καταγράφονται στην ιστορική μας μνήμη.
Η ανακοίνωση της ανεύρεσης των λειψάνων στην οικογένεια του, έγινε σε κλίμα βαθιάς θλίψης και ανείπωτου πόνου. Ο χαροκαμένος πατέρας του Νικόλας και η αδελφή του Ανδρούλλα, λύγισαν από το βάρος του μαρτυρίου και έφυγαν από τη ζωή εδώ και λίγα χρόνια, με τον καημό της επιστροφής του παλληκαριού τους.
Η ταφή των λειψάνων του Δημήτρη Σεργίου, αναμφίβολα θέτει τέλος στο μαρτύριο της προσμονής και της αβεβαιότητας το οποίο για 39 ολόκληρα χρόνια βίωσαν η μάνα του Ναυσικά και τα υπόλοιπα αδέλφια του, ο Ανδρέας και η Ντίνα, καθώς και οι συγγενείς και φίλοι του, που επιτέλους θα αισθανθούν την ικανοποίηση μιας αξιοπρεπούς κηδείας.
Ως Κυβέρνηση, αποτίνουμε φόρο τιμής και δεσμευόμαστε προς τους συγγενείς όλων των αγνοουμένων της Κυπριακής τραγωδίας του 1974, ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα και τη διεκδίκηση μέχρι την πλήρη διερεύνηση και εξακρίβωση της τύχης τους μέσα από το έργο της διερευνητικής επιτροπής. Επιδιώκουμε επιτάχυνση της όλης διαδικασίας για να τερματισθεί το συντομότερο δυνατό, το πολύχρονο δράμα που βιώνουν οι οικογένειες των αγνοουμένων μας.
Τριάντα εννέα χρόνια μετά το πραξικόπημα και την εισβολή, ο Αττίλας συνεχίζει να κατέχει τμήμα της πατρίδας μας. Οι πρόσφυγες εξακολουθούν να στερούνται του δικαιώματος επιστροφής, ενώ οι εγκλωβισμένοι μας συνεχίζουν πεισματικά τον αγώνα επιβίωσης τους στην πατρώα γη.
Πέρα από δογματισμούς και προκαταλήψεις, ανανεώνουμε την υπόσχεσή μας για συνέχιση του αγώνα τους, για τερματισμό της κατοχής και του εποικισμού. Για απαλλαγή της Κύπρου από ξένες επιβουλές και για διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών του λαού μας.
Επιδίωξη μας παραμένει ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια με πολιτική ισότητα, όπως αυτή περιγράφεται στα σχετικά Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Λύση λειτουργική και βιώσιμη στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Πατρίδα μας, βρίσκεται σήμερα στην πιο δύσκολή φάση από το 1974, λόγω πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης. Χρειάζεται σκληρή και μεθοδική δουλειά, χρειάζεται να αναλωθούν πολλές δυνάμεις για να αντιστραφεί το κλίμα και η μικρή μας Πατρίδα να εξέλθει από τη δεινή οικονομική θέση.
Η ενότητα, το ψυχικό σθένος και η σύμπνοια όλων των πολιτικών και άλλων δυνάμεων, κρίνεται όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία. Μόνο μέσα από τη σύμπραξη όλων των δυνάμεων μας, θα επιτύχουμε το ποθητό αποτέλεσμα.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εργάζεται συλλογικά σε επίπεδο Εθνικού Συμβουλίου, για να διαμορφωθεί μια κοινή στρατηγική ενόψει και της επανέναρξης των συνομιλιών το Φθινόπωρο. Οι διαπραγματεύσεις, δεν πρέπει να οδηγηθούν σε τέλμα, κάτι που συνέβη κατά τη διάρκεια του τελευταίου κύκλου συνομιλιών. Η επιτυχία τους, θα εξαρτηθεί από την κατάλληλη προετοιμασία και την ξεκάθαρη βάση πάνω στην οποία πρέπει να κινηθούμε. Με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, αφουγκραζόμαστε τις επιθυμίες και ανησυχίες του λαού μας, γι’ αυτό και τον διαβεβαιώνουμε ότι δε θα αποδεχτούμε προτάσεις που έχει ο ίδιος απορρίψει, λύσεις που οδηγούν σε αναγνώριση δύο κρατών, λύσεις που περιορίζουν τις ατομικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ελληνίδες, Έλληνες
Σήμερα γράφουμε τον επίλογο της τραγικής ιστορίας ενός άξιου τέκνου της ηρωομάνας γης, της Κύπρου μας.
Περήφανοι αισθάνονται η μάνα και τα αδέλφια του Δημήτρη, προς τους οποίους εκφράζω το θαυμασμό μου, για τα τόσα χρόνια υπομονής και μαρτυρικής καρτερικότητας που επέδειξαν, μέχρι να μάθουν για την τύχη του δικού τους ανθρώπου που είναι και δικός μας.
Ο Δημήτρης Σεργίου της 33ης Μοίρας Καταδρομών έπεσε ηρωικά, μαχόμενος στις επάλξεις του καθήκοντος. Ο Δημήτρης, παρέδωσε σε μας τη φλογισμένη σκυτάλη του χρέους που με τη φλόγα της φωτίζει το δρόμο του αναλλοίωτου καθήκοντος κάθε τίμιου Έλληνα. Το δρόμο προς την απελευθέρωση.
Ο Τύμβος της Μακεδονίτισσας που σε λίγο θα αγκαλιάσει τα ιερά οστά του, θα παραμείνει αιώνιο σύμβολο της προσφοράς, τόσο του ιδίου όσο και όλων όσοι έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία του πολύπαθου τόπου μας. Η θυσία τους παραμένει αλάθευτη πυξίδα που κατευθύνει το πεπρωμένο μας.
Ας είναι αιωνία η μνήμη και η δόξα του.
