Στα πλαίσια των εργασιών του 3ου Μέρους της Συνόδου 2013 της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΚΣΣΕ), που πραγματοποιείται στο Στρασβούργο, και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια ελεύθερης συζήτησης
στην Ολομέλεια της Συνέλευσης, ο βουλευτής κ. Γιώργος Λουκαΐδης μίλησε, εκ μέρους της Πολιτικής του Ομάδας της Ενωμένης Ευρωπαϊκής Αριστεράς, για το θέμα της οικονομικής κατάστασης στην Κύπρο μετά τις αποφάσεις του Eurogroup στις 15 και 25 Μαρτίου.
Ο κ. Λουκαΐδης επισήμανε πως η Κύπρος αντιμετωπίζει τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης από το 2008. Οι αρνητικές αυτές επιπτώσεις, συνέχισε, πήραν δραματικό χαρακτήρα όταν η ελληνική κρίση χρέους μεταδόθηκε και στην Κύπρο, εξαιτίας της υπερβολικής έκθεσης του κυπριακού τραπεζικού τομέα στην ελληνική οικονομία. Η πολιτική βούληση της Κύπρου να ικανοποιήσει εκ των προτέρων τις πρόνοιες του Μνημονίου, εξήγησε, όπως και το γεγονός ότι ένα τεράστιο μέρος των ζημιών που θα αναλάμβανε το κυπριακό κράτος αφορούσε την έκφραση αλληλεγγύης προς την Ελλάδα, η οποία στοίχισε στην Κύπρο 4 δις ευρώ ή 30% του ΑΕΠ της χώρας, αποδείχθηκε πως δεν ήταν αρκετά ώστε η Τρόικα να ενεργήσει με δίκαιο τρόπο απέναντι στην Κύπρο. Αντιθέτως, υπογράμμισε ο Κύπριος βουλευτής, η Κύπρος αντιμετώπισε την άνιση μεταχείριση των δανειστών της, αφού ήταν η πρώτη χώρα κάτω από πρόγραμμα στην οποία επιβλήθηκε το γνωστό «bail in», το οποίο ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε καν συζητηθεί ή / και αποφασιστεί ως πρακτική από την Ευρωπαϊκή Ένωση για οποιαδήποτε άλλη παρόμοια περίπτωση.
Υπογραμμίζοντας, εξάλλου, τις συνέπειες των αποφάσεων αυτών για τον κυπριακό λαό, ο κ. Λουκαΐδης εξέφρασε την ανησυχία του για την καταστροφική πορεία στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Μεγάλο μέρος του λαού, τόνισε, φτωχοποιείται, ενώ έχει παρατηρηθεί δραματική αύξηση της ανεργίας, μείωση των μισθών, κατακόρυφη συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και το κλείσιμο μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων. Όλα τα πιο πάνω, εξήγησε, τροφοδότησαν ένα φαύλο κύκλο ύφεσης που αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε ολοένα και πιο σκληρές πολιτικές λιτότητας και περαιτέρω επιδείνωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημοσίου χρέους.
Στη συνέχεια, ανέφερε ότι, μέσα από τα διαρρεύσαντα πρακτικά του Συμβουλίου Διευθυντών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αλλά και από επίσημες δηλώσεις αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, εκφράζονται σοβαρές επιφυλάξεις για τη βιωσιμότητα του συγκεκριμένου προγράμματος στήριξης. Συνεπώς, συνέχισε, επιβάλλεται κατεπειγόντως η ανάληψη δράσεων και πρωτοβουλιών για ριζική αναθεώρηση των πολιτικών που εφαρμόζονται μέσα στην ΕΕ και ειδικότερα στις χώρες κάτω από πρόγραμμα. Εισηγήθηκε, επίσης, όπως αντισταθμιστεί η πολιτική της σκληρής λιτότητας με την πολιτική της ανάπτυξης ώστε να προστατευθούν η δημοκρατία και ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ταυτόχρονα, είπε, θα πρέπει να ληφθούν πολύ συγκεκριμένα μέτρα που να διασφαλίζουν πλήρως τον δημοκρατικό έλεγχο και τη διαφάνεια στη λήψη σχετικών αποφάσεων από τα αρμόδια ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Εισηγήθηκε, επίσης, όπως ληφθούν μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των ευαίσθητων τομέων της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Κύπρο ο κ. Λουκαΐδης πρότεινε όπως ληφθούν άμεσα μέτρα ώστε να αρθεί το καθεστώς πιστωτικής ασφυξίας, όπως ανέφερε, στην οικονομία, μέσα από την αποκατάσταση της σταθερότητας στον τραπεζικό τομέα και την άρση των περιορισμών στις συναλλαγές. Απαιτείται επίσης, επισήμανε ολοκληρώνοντας, η αναθεώρηση προνοιών του μνημονίου που περιλαμβάνουν δυσβάστακτους όρους και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε επικίνδυνο αδιέξοδο τις προσπάθειες για σταθεροποίηση του τραπεζικού τομέα και την ανάκαμψη της οικονομίας.
Εξάλλου, στα πλαίσια της ίδιας συζήτησης, ο βουλευτής κ. Νίκος Νικολαΐδης, μιλώντας για το θέμα της ευθύνης που φέρουν οι διεθνείς οργανισμοί σε ό,τι αφορά στις αποφάσεις τους που επηρεάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, διερωτήθηκε ως προς το ποιος πραγματικά ελέγχει αυτούς τους οργανισμούς και σε ποια σώματα καλούνται να δώσουν εξηγήσεις αναφορικά με τέτοιου είδους αποφάσεις τους έτσι ώστε να διασφαλίζεται πως αυτές συνάδουν με την αδιαμφισβήτητη αρχή της προώθησης και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ένα πραγματικά οδυνηρό παράδειγμα τέτοιας απόφασης που αντιβαίνει στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανέφερε, είναι και η πρόσφατη απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαρτίου 2013 για την Κύπρο. Μια απόφαση που ανεξαρτήτως από ποια οπτική γωνία την αντικρίζει κανείς, δεν παύει να συνιστά κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κυπρίων. Το άνευ προηγουμένου κούρεμα, συνέχισε, που στην ουσία επιβλήθηκε σε όλες τις ανασφάλιστες καταθέσεις των δύο μεγαλύτερων και συστημικών κυπριακών τραπεζών, μαζί με τα ήδη σκληρά μέτρα λιτότητας της δανειακής σύμβασης, οδήγησαν κυριολεκτικά στην αφαίρεση από τους Κύπριους των βασικών οικονομικών και κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω αποφάσεων η Κύπρος αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, συνθήκες φτώχειας και σοβαρά προβλήματα σε σχέση με την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και την πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, ειδικότερα σε σχέση με τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.
Τονίζοντας πως τα πιο πάνω μέτρα, που ελήφθησαν χωρίς καμία απολύτως διάκριση, αναμφίβολα θα οδηγήσουν σε βαθιά ύφεση και θα βλάψουν, μεταξύ άλλων, την οικονομική δραστηριότητα της χώρας, πρόσθεσε πως αυτά θα αποδυναμώσουν επίσης την οποιαδήποτε προοπτική για χιλιάδες ανθρώπους. Οι πολίτες της Κύπρου, είπε, θυματοποιήθηκαν στη βάση αποφάσεων που λήφθηκαν πίσω από κλειστές πόρτες, με σοβαρά ελλείμματα διαφάνειας και δημοκρατικής νομιμότητας, αλλά και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα βασικά ανθρώπινα τους δικαιώματα.
Καταλήγοντας πως σε αυτές τις ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές που διάγουμε, εν μέσω οικονομικής κρίσης, τα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να προστατεύονται ακόμη περισσότερο αντί να υπομονεύονται, ο κ. Νικολαΐδης εξέφρασε την πεποίθηση πως το ευρύτερο θέμα της ευθύνης που φέρουν οι διάφοροι οργανισμοί για τις αποφάσεις τους σε σχέση με το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα πρέπει αναμφίβολα να απασχολήσει στο άμεσο μέλλον και το Συμβούλιο της Ευρώπης, ως τον οργανισμό που δημιουργήθηκε με κύριο στόχο του την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθερίων όλων των ανθρώπων.
