Σε α
Η Κυπριακή Δημοκρατία υποχρεώθηκε να απευθυνθεί στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης εξαιτίας δημοσιονομικών προβλημάτων και ως αποτέλεσμα της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Οκτωβρίου του 2011 για απομείωση του ελληνικού χρέους, χωρίς καμιά πρόνοια προστασίας των κυπριακών τραπεζών οι οποίες αλόγιστα και ασυλλόγιστα επένδυσαν σε ελληνικά ομόλογα.
Αναμέναμε από τους εταίρους μας κατανόηση και αλληλέγγυα συμπεριφορά, πολύ περισσότερο επειδή το μεγάλο πρόβλημα της κυπριακής οικονομίας είχε ως βασική αιτία μια απόφαση ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου. Αντί τούτου βρεθήκαμε ενώπιον ανεπίτρεπτων πιέσεων και παράλογων απαιτήσεων.
Η Κύπρος κλήθηκε να διαλύσει το χρηματοπιστωτικό της σύστημα και να υπαχθεί σε σειρά εξουθενωτικών μέτρων. Είναι προφανές ότι στο χρονικό διάστημα που προηγήθηκε της σημερινής κρίσης υπήρξε μεθόδευση για τη διατύπωση αυτών των απαιτήσεων.
Όταν η Κύπρος εντάχθηκε στην ευρωζώνη το 2008, κατόπιν των απαραίτητων ελέγχων, εκρίθη ότι ούτε φορολογικός παράδεισος ήταν, ούτε χώρα ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Αιφνίδια, τους τελευταίους μήνες, η Κύπρος έγινε στόχος κακόβουλων και συκοφαντικών επιθέσεων που αφορούν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και το φορολογικό καθεστώς με ορατούς διά γυμνού οφθαλμού στόχους: Την καταστροφή του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος, τη διάλυση των παραδοσιακών φιλικών σχέσεων της Κύπρου και την περιαγωγή της χώρας μας σε κατάσταση οικονομικής και πολιτικής πολιορκίας.
Η απόφαση του Eurogroup της 25ης Μαρτίου επιβάλλει την ουσιαστική εξουθένωση των δύο «πνευμόνων» με τους οποίους ανέπνεε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κύπρου. Τις δύο μεγαλύτερες κυπριακές τράπεζες. Σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα μέτρα της Τρόικας, η κυπριακή οικονομία κινδυνεύει να οδηγηθεί σε φαύλο κύκλο ύφεσης, σε δραματική ανεργία, σε κλείσιμο επιχειρήσεων, μαζική φτώχεια και κοινωνική δυστυχία.
Η θέση μας υπήρξε και παραμένει σταθερά ευρωπαϊκή. Σε αυτή τη θέση παραμένουμε αμετακίνητοι. Επιμένοντας σε μια Ευρώπη των λαών, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής. Αγωνιζόμενοι με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς για να αλλάξουν οι σημερινές άδικες συμπεριφορές.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η απάντησή μας απέναντι στην κρίση και σε όλα τα φαινόμενα μιας απάνθρωπης και ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης είναι να αντιπαραβάλουμε τη δύναμη της πολιτικής, τη δημοκρατία, την κρατική εποπτεία και ρύθμιση των αγορών και την υποταγή της οικονομίας της αγοράς στις ανάγκες της κοινωνίας και των ανθρώπων.
Η οικονομική κρίση που πλήττει την ΕΕ, ιδιαίτερα τη νότια Ευρώπη, έχει οδηγήσει σε ένα κλίμα εσωστρέφειας και παρατεταμένης αμηχανίας. Η καλπάζουσα ανεργία, η μαζική φτώχεια, η ανέχεια και η κλιμακούμενη ύφεση προκαλούν ισχυρές αναταράξεις. Οι πολιτικές της Τρόικας οδηγούν σε βάθεμα της ύφεσης και σε φαύλο κύκλο αναπαραγωγής της κρίσης.
Είναι η ώρα να επιβληθεί η πολιτική επί των αγορών και η ισορροπία ανάμεσα στα συμφέροντα των μικρών και μεγάλων κρατών, μεταξύ φτωχότερων και πλουσιότερων, μεταξύ βορρά και νότου. Είναι η ώρα για ενδυνάμωση του κοινοβουλευτισμού για να ενισχυθεί η δημοκρατική νομιμοποίηση των αποφάσεων που λαμβάνονται στο επίπεδο της ΕΕ. Είναι η ώρα στον χώρο της οικονομικής διακυβέρνησης, όπου σήμερα κυριαρχούν οι αγορές, να επανέλθει η δημοκρατία, οι δημοκρατικά νομιμοποιημένες εξουσίες, τα κοινοβούλια και οι εκλεγμένες κυβερνήσεις.
Οι μέχρι τώρα προσπάθειες αντιμετώπισης της κρίσης πάσχουν και χαρακτηρίζονται από κραυγαλέα ανισότητα και έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας. Τα σχέδια διάσωσης και λιτότητας πάσχουν γιατί είναι ξένα με την ανάπτυξη και έχουν καταστεί συνώνυμα με τη μαζική φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την καλπάζουσα ανεργία. Τα αποφασιστικά μέτρα για ρύθμιση των αγορών απουσιάζουν. Και δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι εκείνοι που προκάλεσαν την κρίση θα καταβάλουν το τίμημα αλλά και ότι πληρώνουν το αντίτιμο που τους αναλογεί στο κόστος εξόδου από την κρίση.
Η ανάγκη αλλαγής κατεύθυνσης στην Ευρώπη είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού. Είναι επιταγή και προσήλωση προς τις αρχές και τις αξίες της ΕΕ όπως η ημερήσια διάταξη των πολιτικών συζητήσεων στην Ευρώπη στρέφεται σε αποφάσεις που θα επανοικοδομούν την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων πολιτών στο όραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Στην Ευρώπη των λαών και των πολιτών, της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Σε αυτή την Ευρώπη είναι που πιστεύουμε. Γι’ αυτή την Ευρώπη θα εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε.
Τελειώνοντας, θέλω να υπογραμμίσω την ανάγκη να υπάρξει κάθαρση της σημερινής οικονομικής τραγωδίας. Για τη σημερινή τραγική κατάσταση της κυπριακής οικονομίας, ιδιαίτερα στον τραπεζικό τομέα, υπάρχουν τεράστιες ευθύνες. Απαιτούμε άμεσα τον καταλογισμό ευθυνών και την προσαγωγή των υπαιτίων ενώπιον της δικαιοσύνης. Απαιτούμε επίσης τη δημοσιοποίηση του καταλόγου των ονομάτων εκείνων των προσώπων που φυγάδευσαν χρηματικά ποσά κατατεθειμένα σε κυπριακές τράπεζες, σε τράπεζες του εξωτερικού το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Καλούμε τον λαό μας να διατηρήσει την αυτοπεποίθηση, τις αστείρευτες δυνάμεις και δυνατότητές του και την πίστη του στο παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας. Με συλλογικότητα, με ομοψυχία, με αγωνιστικό πνεύμα μπορούμε βάσιμα να προσβλέπουμε στη γρήγορη έξοδο από δανειακές συμβάσεις και μνημόνια, διασφαλίζοντας την εθνική μας κυριαρχία και την οικονομική μας ανεξαρτησία.
