Πέρασαν
ήδη δύο χρόνια από τον χαμό του φίλου μας του Hakki. Πριν δύο χρόνια ,
σαν σήμερα, μαζεύτηκαν στη Μόρφου εκατοντάδες Κύπριοι για να πουν αντίο
στον φίλο, τον αδελφό, τον ανιδιοτελή δάσκαλο της επαναπροσέγγισης.
Τιμούμε σήμερα τη μνήμη του. Τιμούμε τον
άνθρωπο, τον αγωνιστή της ειρήνης, τον Κύπριο συμπατριώτη μας. Έναν
άνθρωπο που συνεισέφερε όσο λίγοι με το έργο και τη δράση του στην
επανένωση του τόπου μας, στην ειρηνική συνύπαρξη των κατοίκων του
πολύπαθου νησιού μας.
Ο Hakki Alpagut γνώρισε τη μισαλλοδοξία και
την προσφυγιά από πολύ νωρίς, μετά που εθνικιστές ανάγκασαν την
οικογένειά του να αφήσει τη Μόρφου δύο φορές και να εγκατασταθεί στη
Λευκωσία. Αρχικά δολοφονώντας τον θείο και αργότερα τον παππού του. Για
πάρα πολλούς αυτό θα ήταν αρκετό για να γεμίσει το μυαλό και η ψυχή με
μίσος και φανατισμό, αλλά όχι για τον Hakki.
Αυτός αφιερώθηκε στον αγώνα για την ειρήνη
και επανένωση της Κύπρου. Αγωνίστηκε για την επαναλειτουργία της
εκκλησίας του Αγίου Μάμα στη Μόρφου. Αγωνίστηκε για το άνοιγμα των
οδοφραγμάτων Ζώδιας και Λιμνίτη. Πρωτοστάτης σε δικοινοτικά φεστιβάλ.
Πρωτοστάτης στις προσπάθειες για να γίνονται μαθήματα ελληνικών για τους
Τουρκοκυπρίους της Μόρφου. Μέσα από τη δράση του φανερώνεται η αγάπη
για τον τόπο του και η πεποίθηση πως ο λαός μας αξίζει μιας καλύτερης
μοίρας.
Τιμούμε σήμερα τον Hakki Alpagut, τον
άνθρωπο, τον φίλο, αλλά παράλληλα τιμούμε τη δράση του για επανένωση της
πατρίδας μας και επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων.
Η πολιτική της επαναπροσέγγισης είναι πράξη
πολιτικής ευθύνης που βοηθά στη διαμόρφωση του παρόντος και του
μέλλοντος του λαού μας προς όφελός του, μέσα από τη δίκαιη και βιώσιμη
λύση στο Κυπριακό.
Οι προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού είναι
σημαντικές και όλοι ελπίζουμε σε μια ευτυχή κατάληξη το συντομότερο
δυνατό προς όφελος και των δύο κοινοτήτων. Αλλά δεν πρέπει να
περιοριζόμαστε σε αυτές. Αν το εργαλείο που μπορεί να οδηγήσει σε λύση
του κυπριακού προβλήματος είναι ο πολιτικός διάλογος μεταξύ των δυο
κοινοτήτων, η βιωσιμότητα μιας λύσης δεν θα καθοριστεί από τις υπογραφές
και τις σφραγίδες σε κάποιες Συμφωνίες, αλλά από την ικανότητά μας να
διαλύσουμε τα νέφη της καχυποψίας, από την ετοιμότητά μας να μάθουμε από
τα λάθη του παρελθόντος και να κτίσουμε το μέλλον σε καινούργια
θεμέλια.
Η ουσιαστική επανένωση του τόπου και του
λαού απαιτεί ως συμπλήρωμα, ή και προϋπόθεση, τον καθημερινό διάλογο
ανάμεσα στους απλούς πολίτες αυτού του τόπου. Ένα διάλογο που θα
θυμίζει την ανθρώπινη πτυχή του πολιτικού προβλήματος, ένα διάλογο που
θα παραπέμπει στα καθημερινά προβλήματα, τους φόβους και τις προσδοκίες
του καθενός από εμάς.
Η ζωή και δράση του Hakki Alpagut
αποδεικνύει σε όλους εμάς ότι η επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων δεν
είναι μια αόριστη έννοια αλλά ένας ρεαλιστικός στόχος. Ένας στόχος που
θα επιτευχθεί μέσα από πρωτοβουλίες και συλλογικές δράσεις όπως η
σημερινή. Όλοι μαζί θα πρέπει να γεφυρώσουμε το χάσμα του διαχωρισμού
που εδώ και τόσα χρόνια κρατά μακριά τη μια κοινότητα από την άλλη.
Η κοινή θέληση, η κοινή πεποίθηση, ο κοινός
αγώνας αποτελούν δεδομένα που ισχυροποιούν τις προϋποθέσεις για να
φτάσουμε στην πολυπόθητη λύση του Κυπριακού. Για να επιτευχθεί αυτό
χρειάζεται να υπερπηδηθούν πολλά εμπόδια και πολλά προβλήματα.
Χρειάζεται να παραμείνουμε πιστοί στον στόχο της επανένωσης και να
διατηρούμε ζωντανή την πίστη στην επίτευξη του στόχου.
Είναι ευθύνη όλων μας να πείσουμε και να
πειστούμε ότι η λύση που αναζητούμε είναι λύση για όλη την Κύπρο και για
όλους τους Κυπρίους. Είναι ευθύνη όλων μας να πείσουμε και να
πειστούμε ότι όπως υπερασπιζόμαστε την εθνική μας ταυτότητα, τη γλώσσα
και τις παραδόσεις μας, το ίδιο και με μεγαλύτερη ακόμα δύναμη θα
υπερασπιστούμε την κοινή μας ταυτότητα ως Κύπριοι, τις κοινές παραδόσεις
και την κοινή ιστορία.
Άλλωστε, θεμέλιο του πατριωτισμού είναι η
άντληση διδαγμάτων από την ιστορία. Πατριωτισμός σημαίνει αυτογνωσία
και αντισώματα κατά του μισαλλόδοξου σοβινισμού. Ο πατριωτισμός
εστιάζει στο κοινό καλό και ιδιαίτερα στις επόμενες γενιές.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν πολλά αλλά
μπορούμε να εργαστούμε για περισσότερα. Μέσα από κοινές δημιουργίες,
κοινούς προβληματισμούς, δημιουργούνται οι συνθήκες για κοινά όνειρα που
με τη σειρά τους θα φέρουν κοινές δράσεις.
Μνημονεύουμε σήμερα τον Hakki Alpagut γιατί
στους νέους ανθρώπους του τόπου μας δεν αξίζει μονάχα ένα καλύτερο αύριο
αλλά και ένα καλύτερο παρελθόν. Στην αναβίωση της μισαλλοδοξίας πρέπει
όλοι εμείς να αντιτάξουμε τη σωφροσύνη και τον αλληλοσεβασμό.
Ας αναζητήσουμε και ας αναδείξουμε τους
ανθρώπους εκείνους που προέβαλαν τον αλληλοσεβασμό, την αλληλεγγύη και
την αγάπη για τον τόπο και τον συνάνθρωπο. Μοναχά έτσι θα τιμήσουμε
πραγματικά τον Hakki Alpagut. |
|
