Μνημονεύουμε και τιμούμε σήμερα τους ήρωες της κοινότητας Κανναβιών Ανδρέα Πατσαλίδη και Χαράλαμπο Πεττεμερίδη. Οι ήρωες των Κανναβιών, καθώς και όλοι οι ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα και τον λαό μας, μάς στέλνουν το μήνυμα ότι πανανθρώπινα ιδανικά που κατακτήθηκαν με αγώνες, όπως είναι η ελευθερία, η ειρήνη, η δημοκρατία και η δικαιοσύνη, διαφυλάσσονται και ενισχύονται μόνο με αγώνες.
Η απόδοση τιμής για τις μεγάλες αγωνιστικές στιγμές της ιστορίας της Κύπρου, για τους δύο ηρωομάρτυρες του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα 1955-59 αποτελεί αναμφίβολα επιτακτικό χρέος. Και για λαούς σαν τον δικό μας, που περνά ακόμη στιγμές εθνικής δοκιμασίας και αντιμετωπίζει κινδύνους επιβίωσης, αυτό το χρέος αποτελεί μια κορυφαία αναγκαιότητα.
Ο Ανδρέας Πατσαλίδης και Χαράλαμπος Πεττεμερίδης με τη θυσία τους έδειξαν τον δρόμο του αγώνα, της τιμής και του καθήκοντος. Οφείλουμε να παραδειγματιστούμε από τη θυσία τους και να εργαστούμε για τη δικαίωσή τους.
Ο Χαράλαμπος Πεττεμερίδης γεννήθηκε στα Καννάβια στις 21 Ιανουαρίου του 1934. Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ με το ξεκίνημα του Αγώνα, ενώ βρισκόταν στην Κερύνεια , το 1955. Συνέχισε τη δράση του στην περιοχή Πιτσιλιάς-Σπηλιών-Αμιάντου και είχε στενή συνεργασία με τους αντάρτες της περιοχής, τους οποίους φιλοξενούσε και στο σπίτι του όπου κατασκεύασε κρησφύγετο. Στις 6 Οκτωβρίου 1958, έστησε ενέδρα εναντίον των Άγγλων με τους αντάρτες της ομάδας του στην τοποθεσία «Μούττη του Σαράντι», στο πλαίσιο της οποίας τραυματίστηκε θανάσιμα. Ο Ανδρέας Πατσαλίδης γεννήθηκε, επίσης, στα Καννάβια, στις 14 Αυγούστου του 1930. Υπήρξε από τους πρώτους μαχητές της ΕΟΚΑ και το σπίτι του χρησιμοποιείτο ως κέντρο διανομής πολεμοφοδίων τα οποία διοχέτευε στους τομείς Πιτσιλιάς, Τροόδους και Μαραθάσας. Η ομάδα των ανταρτών στην οποία συμμετείχε είχε, ως μια εκ των αποστολών της, τη διερεύνηση τρόπου ανατίναξης γέφυρας με νάρκη. Όμως ενώ ετοιμάζονταν για την αποστολή αυτή στο σπίτι του Πατσαλίδη, η νάρκη εξερράγη στα χέρια τους με αποτέλεσμα να σκοτωθεί όλη η ομάδα.
Ο ξεσηκωμός του 1955 αποτελεί ένα μεγάλο βήμα εθνικής ανάτασης του Ελληνισμού προς την ελευθερία και την υπεράσπιση της εθνικής τιμής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Το φετινό μνημόσυνο των ήρωων μας βρίσκει την Κύπρο να συνεχίζει τον αγώνα της για τον τερματισμό της κατοχής και την αναζήτηση δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης. Το ανοικτό εθνικό μας πρόβλημα επιβάλλει την αναδρομή στο παρελθόν ως ενέργεια προς την κατεύθυνση της εθνικής ανάτασης και ως πηγή έμπνευσης και δύναμης για επανάκτηση των θεμελιωδών αξιών της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Ο αγώνας για την επανένωση της μικρής και πολύπαθης πατρίδας μας συνεχίζεται και δεν θα πάψει μέχρις ότου επιτευχθεί η πραγματική επανένωση της Κύπρου και η αποτίναξη της κατοχής και μέχρις ότου να πετύχουμε μια λύση που να επανενώνει πραγματικά την Κύπρο και τον λαό της, τους θεσμούς, την οικονομία και το έδαφός της στη βάση των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979 και των περί Κύπρου ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Μια λύση στηριγμένη σε βασικές αρχές που θα επιτρέψει σε Ελληνοκύπριους , Τουρκοκύπριους, Αρμένιους, Μαρωνίτες και Λατίνους να ζουν και να εργάζονται σε ένα αρμονικό και ειρηνικό περιβάλλον.
Το χρέος προς τους αγωνιστές και τους ηρωικώς πεσόντες αλλά και προς τη νέα γενιά είναι η δέσμευσή μας να επανενώσουμε τον τόπο μας. Αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τους αδικοχαμένους συμπατριώτες μας και θα δώσει την ευκαιρία στα παιδιά μας να κτίσουν ένα ευτυχισμένο, υγιές και δημιουργικό μέλλον.
Αιωνία τους η μνήμη. Τιμή και δόξα στους ήρωές μας.
