22/7/12

Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος κ. Σοφοκλή Αλετράρη στο εθνικό μνημόσυνο των πεσόντων κατά την τουρκική εισβολή, στον καθεδρικό ναό Αγίου Θεοδώρου, στην Πάφο 22/07/2012

Με βαθιά συγκίνηση και πόνο ψυχής συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, στον ιερό αυτό χώρο, για να αποτίνουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής σε όσους έπεσαν για την προάσπιση της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας.

Η απονομή τιμής σε όσους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι το ιδανικό της ελευθερίας και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι ιστορικό μας χρέος. Είναι χρέος μας απέναντι στον αγώνα και τη θυσία τους, που αποτελεί λαμπρό παράδειγμα για όλους εμάς. Γιατί η προάσπιση της τιμής, της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας και της ελευθερίας της Κύπρου είναι υποχρέωση του κάθε πολίτη.
Τέτοιες μέρες κάθε χρόνο, η μνήμη ανακαλεί μαύρες θύμισες. Η ανάμνηση των γεγονότων εκείνων των τραγικών και θλιβερών ημερών του Ιούλη και του Αυγούστου του 1974 πονάει το μαρτυρικό σώμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και το μυαλό πάει πίσω στις μέρες της καταστροφής και του ολέθρου, όταν το προδοτικό πραξικόπημα άνοιξε την πόρτα στον κατακτητή και στην τουρκική εισβολή που συμπλήρωσε το προδιαγεγραμμένο διπλό έγκλημα σε βάρος της Κύπρου.
Χιλιάδες άνθρωποι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια και τις περιουσίες τους με τη βία των όπλων, τα μνημεία του πολιτισμού και της ιστορίας μας καταστράφηκαν, χωριά και ναοί ισοπεδώθηκαν και τα κοιμητήρια μας βεβηλώθηκαν. Ο πόνος είναι πάντα αβάστακτος για την πατρίδα που χάσαμε, για τις ζωές που λεηλατήθηκαν, για εκείνους που έπεσαν μαχόμενοι για την προάσπιση βωμών και εστιών. Σε αυτούς είναι αφιερωμένη η σημερινή μέρα. Στους ανθρώπους που πρόταξαν την ψυχή τους στα όπλα του εισβολέα και υπερασπίστηκαν μέχρι τέλους τις αξίες και τα ιδανικά ενός ολόκληρου λαού. Σε αυτούς που κόντρα στη λογική των αριθμών και των εξοπλισμών βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της αντίστασης και πολέμησαν για την αξιοπρέπεια του έθνους.
Συμπληρώνονται φέτος 38 χρόνια από το μαύρο καλοκαίρι του 1974, που στάθηκε για τον τόπο και τον λαό μας η μελανότερη σελίδα της σύγχρονης ιστορίας μας. Ο κυπριακός λαός, ένας φιλειρηνικός λαός, που για χιλιάδες χρόνια επιβίωσε σ’ αυτό τον τόπο ποτίζοντάς τον με τον ιδρώτα και με το αίμα του, βρέθηκε ξαφνικά το καλοκαίρι του 1974 να καταμετρά χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, αιχμαλώτους και αγνοούμενους, πρόσφυγες και εγκλωβισμένους.
Παρά τη συνεχιζόμενη, μέχρι στιγμής, αδιαλλαξία της Τουρκίας, η ελληνοκυπριακή πλευρά εξακολουθεί να υπηρετεί αρχές και να καταθέτει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων προτάσεις που να εξυπηρετούν το σύνολο του κυπριακού λαού, Εληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Αποτελεί ύψιστη προτεραιότητά μας η αναζήτηση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης μέσω διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, η οποία θα διασφαλίζει την πραγματική επανένωση του νησιού, του λαού, των θεσμών και της οικονομίας της χώρας μας. Μιας λύσης που θα βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και στα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και θα συνάδει με τις αρχές και αξίες πάνω στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση.
Δεν ζητούμε και δεν διεκδικούμε τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από ό,τι όλοι οι λαοί της Ευρώπης δικαιούνται και απολαμβάνουν σήμερα. Δηλαδή την εφαρμογή χωρίς διακρίσεις και τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θέλουμε να ζήσουμε σε μια πραγματικά ελεύθερη πατρίδα, χωρίς κατοχικά στρατεύματα και ξένες εγγυήσεις, χωρίς συρματοπλέγματα μίσους και διαχωρισμού, μέσα σε συνθήκες ασφάλειας, ειρήνης, δημοκρατίας και δικαιοσύνης. Σε μια Κύπρο επανενωμένη, σε μια κοινή και ευτυχισμένη πατρίδα για όλους τους κατοίκους της, Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Αρμένιους, Μαρωνίτες και Λατίνους.

Έχουμε ιερό χρέος να κρατούμε τη μνήμη ζωντανή, γιατί λαοί που δεν έχουν ιστορική μνήμη δεν έχουν μέλλον. Το παρελθόν πρέπει να μας διαπαιδαγωγεί και να μας καθοδηγεί. Μία ελεύθερη και ενωμένη Κύπρος, απαλλαγμένη από ξένα στρατεύματα και διαχωριστικά τείχη, θα δικαιώσει τον χαμό των συμπατριωτών μας και θα είναι γι’ αυτούς το καλύτερο μνημόσυνο. Με αυτή την ευχή και την ελπίδα αποτίνουμε σήμερα φόρο τιμής σε όσους έπεσαν κατά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, προσβλέποντας σε ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο και τον λαό μας.
Αιωνία ας είναι η μνήμη τους και ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.