6/4/12

Προσφώνηση του Προέδρου της Βουλής κ. Γιαννάκη Λ. Ομήρου στην ειδική συνεδρία της Ολομέλειας του Σώματος με την ευκαιρία της επίσκεψης του Πρωθυπουργού της Ελλάδας στην Κύπρο
 
06/04/2012


Κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδας,
Κύριε Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας,
Είναι με ιδιαίτερη χαρά που σας καλωσορίζω στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Αποτελεί για μένα ιδιαίτερη τιμή και ξεχωριστό προνόμιο να σας απευθύνω το «ως ευ παρέστητε» εκ μέρους όλων των μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σας απευθύνω θερμό καλωσόρισμα, χαιρετισμό αγάπης και τιμής και βαθιάς αδελφικής εκτίμησης.
Η παρουσία σας στην Κύπρο σε αυτή την κρίσιμη εθνική συγκυρία επιβεβαιώνει το αδιάπτωτο και συνεχές ενδιαφέρον σας και τη θερμή συμπαράσταση και αλληλεγγύη της Κυβέρνησης σας και ολόκληρου του ελληνικού λαού προς τον συνεχιζόμενο αγώνα του λαού μας για ελευθερία και δικαίωση. Γι’ αυτή την αλληλεγγύη εκφράζουμε τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Σας καλωσορίζουμε χωρίς να ξεχνούμε το καθήκον μας που το οριοθετεί η οδυνηρή πραγματικότητα της για 38 χρόνια ημικατεχόμενης πατρίδας μας, που εξακολουθεί να είναι διχοτομημένη, με καταπατημένους βωμούς και εστίες, με πρόσφυγες, με αγνοούμενους, με εγκλωβισμένους. Με επίγνωση της εθνικής ευθύνης για τερματισμό της αναχρονιστικής τουρκικής στρατιωτικής κατοχής. Με επίγνωση ακόμη του χρέους μας απέναντι στον αλειτούργητο Απόστολο Ανδρέα, απέναντι στην Κερύνεια, την Αμμόχωστο και τη Μόρφου που κείνται τουρκοπατημένες, απέναντι στο βουβό θέατρο της Σαλαμίνας, απέναντι στα συλημένα από έναν αδίστακτο κατακτητή πολιτιστικά και θρησκευτικά μας μνημεία.
Όμως, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν μας ταιριάζει η απαισιοδοξία. Ούτε μας καταλαμβάνει η απελπισία. Γιατί η απόφαση μας είναι ποτέ να μην συμφιλιωθούμε με την κατοχή, αλλά ξεφεύγοντας οριστικά από το σύνδρομο και τα αποτελέσματα της προδοσίας και του εγκλήματος του 1974 να επανακαθορίσουμε τα μεγάλα οράματα και να επανασυνδέσουμε τα κομμένα νήματα των προσπαθειών και των αγώνων του κυπριακού λαού.
Σε έναν κόσμο όπου οι βεβαιότητες, τα δόγματα και οι δοξασίες του χθες ανήκουν οριστικά στο παρελθόν, έχουμε καθήκον να αναλύσουμε και να αξιοποιήσουμε τα νέα δεδομένα, τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, τις νέες γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές συνθήκες και να διαμορφώσουμε συμμαχίες και συνεργασίες που θα εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα.
Ύψιστη προτεραιότητα και κορυφαίο καθήκον μας εξακολουθεί να είναι ο τερματισμός της για 38 χρόνια συνεχιζόμενης τουρκικής στρατιωτικής κατοχής και η αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών του λαού μας. Με δεδομένη τη συνεχιζόμενη τουρκική αδιαλλαξία, η οποία οδηγεί σε στασιμότητα και αδιέξοδο την παρούσα διαπραγματευτική διαδικασία, διακηρύσσουμε τη σταθερή μας άρνηση να αποδεχθούμε τα τετελεσμένα του τουρκικού εγκλήματος και την εμμονή μας σε λύση δημοκρατική, λειτουργική και βιώσιμη στη βάση των αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Μια λύση που δικαιούται και αξίζει ο λαός μας.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Η παρουσία σας στην Κύπρο, η οποία ετοιμάζεται να προεδρεύσει της Ε.Ε. με αίσθημα ευθύνης και αισιοδοξίας, συμπίπτει με μια περίοδο κρίσιμων εξελίξεων στο Κυπριακό που χαρακτηρίζονται από κορύφωση της τουρκικής αδιαλλαξίας, κακοπιστίας και στρεψοδικίας.
Η τουρκική συμπεριφορά στις απευθείας διαπραγματεύσεις των τελευταίων τεσσάρων χρόνων υπονομεύει ευθέως κάθε προοπτική λύσης στηριγμένης στο Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, αφού εμμένει σε λογικές διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρθενογένεσης και δημιουργίας δύο κρατικών οντοτήτων στο πλαίσιο συνομοσπονδίας με εσαεί κηδεμονία σε ολόκληρο τον κυπριακό χώρο μέσω των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960.
Η Τουρκία επιμένει ακόμη σε άρνηση αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και εφαρμογής του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας όπως προβλέπουν οι σχετικές αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Συλλογικών Θεσμικών Οργάνων ενώ ανερυθρίαστα διαμηνύει προς την ΕΕ ότι δεν θα αναγνωρίσει την Κυπριακή Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το δεύτερο εξάμηνο του 2012, παραβιάζοντας τις ρητές υποχρεώσεις της ως υποψήφια προς ένταξη χώρα.
Ταυτόχρονα τον τελευταίο καιρό, με αφορμή τη νόμιμη άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης για εντοπισμό και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων με βάση τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, η Τουρκία, που πεισμόνως αρνείται να την υπογράψει και να την κυρώσει, απειλεί με χρήση στρατιωτικής βίας. Επαναφέροντας στη σημερινή εποχή την πολιτική των «κανονιοφόρων» και υιοθετώντας συμπεριφορά μιας σύγχρονης πειρατείας. Ενώπιον αυτής της κατ’ εξακολούθησιν και κατά συρροήν τουρκικής αδικοπραγίας και έκνομης συμπεριφοράς, δεν νοείται ούτε επανάπαυση, ούτε εφησυχασμός.
Απαιτείται επαγρύπνηση και συστράτευση δυνάμεων για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής. Αποκάλυψη και στηλίτευση των τουρκικών συμπεριφορών ενώπιον της διεθνούς κοινότητας. Αλλά και υπογράμμιση και ανάληψη ευθυνών από τους Ευρωπαίους εταίρους μας, οι οποίοι δεν είναι νοητό να συνεχίζουν τη σημερινή ανοχή προς μια υποψήφια για ένταξη χώρα η οποία ασεβεί προς την κοινοτική νομιμότητα, παραβιάζει τους ευρωπαϊκούς κανόνες δικαίου, αντιμάχεται τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών συλλογικών θεσμικών οργάνων και ευτελίζει κάθε αρχή και αξία του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού.
Θα πρέπει να κατανοήσει τόσο η διεθνής όσο και ιδιαίτερα η ευρωπαϊκή κοινότητα ότι η διαμόρφωση συνθηκών ασφάλειας, ειρήνης, σταθερότητας και συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή, προϋποθέτει άρση της παρανομίας και λύση του Κυπριακού στη βάση του Καταστατικού Χάρτη, των Ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των κανόνων του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Να κατανοήσουν ότι η Ομοσπονδία που αποδέχθηκε η ελληνική κυπριακή πλευρά, ως ένα οδυνηρό συμβιβασμό με τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979, δεν είναι συμβατή και ότι αντίθετα συγκρούεται με τις έκνομες απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς. Η λύση πρέπει να τερματίζει οριστικά την τουρκική στρατιωτική κατοχή, να απομακρύνει τους εποίκους, να διασφαλίζει την ενότητα του κράτους, του λαού, των θεσμών και της οικονομίας, να τερματίζει τις αναχρονιστικές εγγυήσεις του 1960 και να αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες του συνόλου των νομίμων κατοίκων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε με την ευκαιρία της εδώ επίσκεψης σας ότι ο κυπριακός λαός δεν θα λυγίσει. Ναι, με σωφροσύνη. Ασφαλώς με υπευθυνότητα. Αλλά και με απόρριψη της λογικής της υπέρτερης δύναμης του κατακτητή. Και με άρνηση υποχωρήσεων στις όποιες πιέσεις τρίτων που, αντί να στρέφονται προς την πλευρά του κατακτητή και παραβάτη του Διεθνούς Δικαίου, εξακολουθούν, υιοθετώντας πολιτική «δύο μέτρων και δύο σταθμών», να ανατρέπουν καθημερινά κάθε έννοια ηθικής και δικαιοσύνης.
Το καθήκον μας σήμερα απέναντι στην ιστορία και τον πολιτισμό μας είναι η με κάθε κόπο και κάθε θυσία αποτροπή των κινδύνων που απεργάζονται στην πατρίδα μας οι εχθροί της ελευθερίας. Θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να ξεγράψουμε δικαιώματα και να ξεχάσουμε δίκαια. Κανένας εκβιασμός, καμιά απειλή, καμιά δυσκολία και καμιά πίεση δεν θα μας οδηγήσει στην ταπεινωτική συνθηκολόγηση μιας λύσης άδικης και ετεροβαρούς.
Η Κύπρος δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραμείνει η μόνη μοιρασμένη χώρα στην Ευρώπη, όταν η ίδια η Ευρώπη προχωρεί προς την ενοποίηση της. Δεν μπορεί η Ευρώπη να ανέχεται στο κατώφλι της την παρουσία ενός στρατού κατοχής, σε μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θα επιμένουμε στην κατοχύρωση των δικαίων ολόκληρου του κυπριακού λαού, στην αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων, στη διασφάλιση της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας της πολιτείας, στην ειρηνική συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, στην ευημερία και πρόοδο ολόκληρου του λαού της Κύπρου.
Η Κύπρος, στον δύσκολο δρόμο της, ενισχύεται γιατί νιώθει δίπλα της την Ελλάδα και ολόκληρο το ελληνικό έθνος. Στρατεύεται ο ελληνισμός στον αγώνα της Κύπρου γιατί συνειδητοποιεί πως κοινή είναι η μοίρα του ελληνισμού και πως αν χαθεί ο αγώνας αυτός θα σημειωθεί ένα βαθύ ρήγμα στην περίμετρο του έθνους. Γι’ αυτό εκείνο που τώρα απαιτείται, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, είναι η εθνική ομοψυχία και η συσπείρωση όλου του ελληνισμού για να μπορέσει να αντέξει στον αγώνα για δικαίωση.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Ευρισκόμενος σήμερα εδώ μαζί μας, σε αυτό το κομμάτι του ελληνισμού που μαστίζεται από το πρόβλημα της τουρκικής κατοχής και που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο ανακοπής της ιστορικής του συνέχειας, για να φέρετε το μήνυμα της αγάπης και της κοινής πίστης για ελευθερία και δικαίωση, θέλουμε ταυτόχρονα να πάρετε στον αδελφό ελληνικό λαό και το δικό μας μήνυμα. Το μήνυμα της θερμής συμπαράστασης και αλληλεγγύης στη σημερινή οικονομική του δοκιμασία, αλλά και τη βαθιά μας αισιόδοξη πεποίθηση ότι σύντομα η Ελλάδα θα υπερβεί την κρίση και θα μπει ξανά στον δρόμο της ανάπτυξης, της προόδου και της κοινωνικής προκοπής.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή σας καλώ να απευθύνετε τον λόγο στη Βουλή των Αντιπροσώπων.