Ομιλία του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Γιαννάκη Λ. Ομήρου στην αντικατοχική εκδήλωση του Πολιτιστικού Συνδέσμου «Η ΄Ασσια» με θέμα: «Μέρα Μνήμης και Τιμής Άσσια – Αγνοούμενοι», στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα, στο Πλατύ Αγλαντζιάς
28/08/2011
Η κοινότητα της Άσσιας υπήρξε κατά τον πλέον απεχθή τρόπο θύμα της βαρβαρότητας, της αρπακτικότητας και της παραβίασης κάθε ίχνους πολιτισμού από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής. Στις 14 Αυγούστου οι ορδές του τουρκικού Αττίλα εισέβαλαν στην ανυπεράσπιστη κοινότητα της Άσσιας, επιδεικνύοντας μια συμπεριφορά που αποτυπώνει την πιο ακραία εκδοχή αγριότητας, ξένης προς την ανθρώπινη φύση. Στην Άσσια συντελέστηκαν μαζικές και κατά συρροήν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνιστούν κατάφωρη καταπάτηση του Δικαίου του πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Όπως ακριβώς προνοούν όλες οι σχετικές διεθνείς συμβάσεις. Όπως αποφάσισε σε επανειλημμένες διακρατικές και ατομικές προσφυγές το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο τραγικός απολογισμός των βδελυρών και αποκρουστικών εγκλημάτων της τουρκικής βαρβαρότητας στην Άσσια είναι: 14 εν ψυχρώ δολοφονηθέντες, 84 Ασσιώτες αγνοούμενοι, 21 Έλληνες Κύπριοι που κατέφυγαν στην Άσσια από άλλες περιοχές αγνοούμενοι. Αυτό είναι το κατόρθωμα της διαβόητης «ειρηνευτικής επιχείρησης» του Αττίλα σε βάρος μιας ανυπεράσπιστης κοινότητας. Εις δόξαν της διεθνούς υποκρισίας και ανοχής που ισοδυναμεί με συνενοχή. Αυτή είναι αδιάψευστη απόδειξη των τελικών τουρκικών στόχων στην Κύπρο για ανακοπή της ιστορικής συνέχειας του ελληνισμού στην Κύπρο.
Οι αυταπάτες και ψευδαισθήσεις περί καλών προθέσεων της Τουρκίας πρέπει να τελειώνουν. Η συνειδητοποίηση των φοβερών κινδύνων που εγκυμονούνται για τον ελληνισμό της Κύπρου είναι επιταγή και χρέος προς την ιστορία μας. Και όσοι παραβλέπουν, υποβαθμίζουν και μειώνουν αυτή την κραυγάζουσα αλήθεια καθίστανται συνυπεύθυνοι για τους κινδύνους αφανισμού του ελληνισμού της Κύπρου.
Αγαπητοί φίλοι,
Στον αγώνα υπεράσπισης των πάτριων εδαφών, η κοινότητα Άσσιας είχε και πρόσθετη συνεισφορά. Πέντε Ασσιώτες έδωσαν τη ζωή τους μαχόμενοι εναντίον της τουρκικής εισβολής και άλλοι τέσσερις έχασαν τη ζωή τους κατά το προδοτικό πραξικόπημα, ολοκληρώνοντας έτσι τον αιμάτινο κύκλο της αριθμητικά μεγαλύτερης τραγικής απώλειας ανθρώπινων υπάρξεων σε κοινότητα που υπήρξε.
Τιμούμε και κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ σε αυτή τη μεγάλη θυσία. Τιμούμε και αποτίνουμε οφειλόμενο φόρο ευγνωμοσύνης προς την ηρωική κοινότητα της Άσσιας.
Σήμερα, 37 χρόνια μετά την προδοσία και το έγκλημα ενάντια στην πατρίδα μας, τα αποτελέσματα εξακολουθούν να υπάρχουν και να απειλούν με ολοκληρωτικό εθνικό αφανισμό την Κύπρο και τον λαό της. Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι εξακολουθούν να αποτελούν την καθημερινή δραματική υπόμνηση της εθνικής συμφοράς και να μας υποδεικνύουν το μέγα χρέος για απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τα τραγικά γεγονότα του 1974, η Τουρκία όχι μόνο παρέμεινε αδιάλλακτη, αλλά με μια σειρά ενέργειες έχει κλιμακώσει την προκλητική της στάση. Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, η ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση των τουρκικών στρατευμάτων, η ένταση της μεταφοράς εποίκων από την Τουρκία με προφανή στόχο τη δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων της Κύπρου, ο σφετερισμός των ελληνοκυπριακών περιουσιών, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τους τελικούς στόχους της Τουρκίας.
Οι κατά καιρούς διάφορες προτάσεις και προσεγγίσεις των Τούρκων στο κυπριακό πρόβλημα προνοούν την αναγνώριση δύο κρατικών οντοτήτων με μια μορφή ισότιμης συγκυριαρχίας σε ολόκληρη την επικράτεια, πράγμα που ανοίγει τον δρόμο για μελλοντική ολοκλήρωση της κατοχής.
Σε αυτές τις αδιάλλακτες προτάσεις εξακολουθούν να επιμένουν στις απευθείας διαπραγματεύσεις τα τελευταία τρία χρόνια.
Οι απόψεις της τουρκικής ηγεσίας προνοούν στην πραγματικότητα ένα καθεστώς φυλετικών διακρίσεων, παραβιάζουν κάθε δημοκρατική έννοια και κάθε διεθνή κανόνα. Παραβιάζουν τα ψηφίσματα, τις αποφάσεις και τον ίδιο τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η ανάγκη πρόταξης της δικής μας αποφασιστικής αντίστασης αποτελεί υπέρτατο πατριωτικό καθήκον. Και δεν είναι θέμα επιλογής ανάμεσα σε προσφερόμενες υπαλλακτικές πορείες η ανάγκη αντιμετώπισης του τουρκικού επεκτατισμού. Είναι ιστορική εθνική επιταγή και αδήριτη ανάγκη. Είναι θέμα επιβίωσης του λαού και της πατρίδας μας απέναντι σε έναν αδίστακτο κατακτητή που απειλεί το εθνικό μας μέλλον.
Η δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ μετά την πρόσφατη συνάντηση της Γενεύης αποκαλύπτει μεθοδεύσεις για χρονοδιαγράμματα και έμμεση επιδιαιτησία. Οι δε εξοργιστικά προκλητικές δηλώσεις Ερντογάν κατά τη διάρκεια της παράνομης επίσκεψής του στην Κύπρο υπονομεύουν ευθέως κάθε προοπτική στις διαπραγματεύσεις, ενώ αποδεικνύουν ότι οι υποχωρήσεις για εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη ψήφο, παραμονή 50.000 εποίκων και οι απαράδεκτες προτάσεις της πλευράς μας για το περιουσιακό, όχι μόνο δεν έφεραν διαλλακτικότητα και «ανταλλάγματα», αλλά αντίθετα οδήγησαν στην όξυνση και κλιμάκωση της τουρκικής αδιαλλαξίας.
Η αλλαγή τακτικής στις διαπραγματεύσεις και στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού είναι πλέον μονόδρομος. είναι επιτακτική αναγκαιότητα που συνδέεται άμεσα με τη φυσική και εθνική επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού.
Τριάντα επτά χρόνια από τότε, και φέτος, όπως και πέρσι, όπως κάθε χρόνο, θυμόμαστε και τιμούμε τους ηρωικούς μας νεκρούς με φορτισμένες μνήμες.
Τριάντα επτά χρόνια μετά την τραγωδία, με νωπές τις μνήμες και ανεπούλωτα τα τραύματα, οφείλουμε να παραμείνουμε σταθεροί στην υπεράσπιση των βασικών αρχών λύσης του Κυπριακού. Αξιοποιώντας το νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον μέσα στο οποίο είναι πλέον ενταγμένο το Κυπριακό, με ανάπτυξη πρωτοβουλιών και κινήσεων από τη δική μας πλευρά, με πλήρη και συνεχή συντονισμό με την Ελλάδα και με σφυρηλάτηση της εθνικής ομοψυχίας, μπορούμε να προσβλέπουμε βάσιμα στη λύτρωση από τα δεινά που επισώρευσε η προδοσία και το έγκλημα του 1974.
Η λύση δεν μπορεί να είναι αντιευρωπαϊκή. Η λύση πρέπει να είναι ευρωπαϊκή. Να σέβεται και να είναι εναρμονισμένη με το ευρωπαϊκό Δίκαιο. Δεν μπορεί η Κύπρος, μέλος ισότιμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να καταστεί μέσα από τη λύση ευρωπαϊκή χώρα δεύτερης κατηγορίας. Δεν μπορεί να θεωρείται δήθεν «μαξιμαλισμός» η επιδίωξη λύσης που θα έχει τα χαρακτηριστικά και τις διασφαλίσεις που υπάρχουν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τη σταθερότητα και την ειρήνη. Μόνο έτσι μπορεί να αποκατασταθεί το δίκαιο και η ομαλότητα στην Κύπρο και την περιοχή. Η Τουρκία, αν θέλει να έχει ευρωπαϊκό μέλλον, οφείλει να συμμορφώνεται με τους κανόνες και τις αποφάσεις της ΕΕ. Αυτό δεν θα πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμο, ούτε από την ΕΕ ούτε από την Κυπριακή Δημοκρατία.
