Αναφορά του Προέδρου της Βουλής κ. Μάριου Καρογιάν στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής
03/03/2011
Τιμούμε την ερχόμενη Τρίτη, 8 Μαρτίου, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Η μνήμη μάς πάει ενάμιση αιώνα πριν, όταν εργάτριες στα υφαντουργεία της Νέας Υόρκης, στις 8 Μαρτίου 1857, εξεγέρθηκαν ενάντια στην καταπίεση, την εκμετάλλευση και την αδικία που γινόταν εις βάρος τους και αξίωσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας και κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους. Ο αγώνας των γυναικών αυτών θα αποτελεί πάντα φωτεινό φάρο και σταθμό στην παγκόσμια ιστορία.
Από τότε έχουν γίνει πολλά για την πολιτική και κοινωνική χειραφέτηση των γυναικών, αφού δεν υπάρχει κανένα σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα σε όλους τους τομείς, στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, στον πολιτισμό που να μην έχει τη γυναικεία του διάσταση. Μέσα στο πλαίσιο αυτό, η καταπολέμηση κάθε διάκρισης, άμεσης ή έμμεσης, αποτελεί σήμερα επίσημη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι από τις πρώτες χώρες που υιοθέτησαν τις κοινοτικές οδηγίες που αφορούν την ισότητα ανδρών και γυναικών στην εργασία, την ίση αμοιβή, την ίση μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών στην εργασία και την επαγγελματική κατάρτιση και ανέλιξη και τις ενσωμάτωσε στην εθνική νομοθεσία. Με λύπη, όμως, παρατηρούμε προβλήματα στην πλήρη εφαρμογή της νομοθεσίας. Σε αυτό φταίει τόσο η ελλιπής ενημέρωση των γυναικών ως προς τα δικαιώματά τους που κατοχυρώνονται από τη νομοθεσία όσο και η ανυπαρξία μηχανισμών και δομών για επιθεώρηση και έλεγχο της εφαρμογής.
Πέρα από αυτό, παρ’ όλο που η ισότητα ως θέμα αρχής και ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι σήμερα αντιληπτή στην κυπριακή κοινωνία, δεν καταφέραμε να καταστήσουμε την ισότητα όρο της καθημερινής μας ζωής. Η Κύπρια γυναίκα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει καθημερινά πολλαπλές δυσκολίες στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί στους πολυσύνθετους ρόλους που καλείται να διαδραματίσει. Συχνά βλέπουμε να περιορίζονται οι επιλογές της αναφορικά με τη σταδιοδρομία και την εξέλιξή της. Ανισότητα αντιμετωπίζει ακόμη και σε θέματα ευθυνών έναντι της οικογένειας. Εξάλλου, παρ’ όλο που στον τομέα της πολιτικής ζωής έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος, η συμμετοχή της Κύπριας στα κέντρα λήψης αποφάσεων και στα δημόσια αξιώματα δεν είναι ανάλογη με τη συνεισφορά της.
Επιβάλλεται, λοιπόν, η προσαρμογή των γονικών ρόλων, των οικογενειακών δομών και της οργάνωσης της εργασίας στα νέα κοινωνικά δεδομένα. Επιβάλλεται η προστασία των γυναικών από κάθε μορφή βίας μέσα και έξω από την οικογένεια, η ενθάρρυνση της ενεργότερης συμμετοχής της σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Επιβάλλεται η καταπολέμηση των στερεοτύπων. Προς αυτή την κατεύθυνση σημαντικό ρόλο μπορούν και πρέπει να διαδραματίσουν η παιδεία, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά και όλοι εμείς, οι άνδρες πολιτικοί, οι σύζυγοι, οι πατεράδες, οι εργοδότες, οι συνάδελφοι.
Σήμερα, 154 χρόνια μετά την εξέγερση των γυναικών της Νέας Υόρκης, εξακολουθούν να υπάρχουν στον πλανήτη μας γυναίκες για τις οποίες η χειραφέτηση και η κοινωνική καταξίωση αποτελούν άπιαστο όνειρο. Σήμερα, στις αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες οι γυναίκες αποτελούν τα πρώτα και τα περισσότερα θύματα της ανεργίας λόγω της οικονομικής κρίσης. Σήμερα, η Κύπρια γυναίκα -η πρόσφυγας στον ίδιό της τον τόπο, η μάνα, η αδελφή, η σύζυγος, η κόρη των αγνοούμενων και σκοτωμένων ηρώων μας- συνεχίζει την ανηφόρα της στον Γολγοθά.
Εκ μέρους όλων των μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων, απευθύνω θερμό χαιρετισμό προς όλες τις γυναίκες της Κύπρου, Ελληνοκύπριες, Τουρκοκύπριες, Μαρωνίτισσες, Αρμένισσες και Λατίνες. Η 8η Μαρτίου είναι ημέρα αποτίμησης των συνεχών σκληρών αγώνων του γυναικείου κινήματος της πατρίδας μας και των όσων κερδίθηκαν. Θερμό χαιρετισμό απευθύνω και σε όλες τις γυναικείες οργανώσεις του τόπου μας με τις ευχές μου για επιτυχία στον καλό αγώνα που διεξάγουν.
