Επιμνημόσυνος λόγος του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Μάριου Καρογιάν στο ετήσιο εθνικό μνημόσυνο του ήρωα Μάρκου Δράκου στον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου, στον Άγιο Δομέτιο
16/01/2011Η απόδοση τιμών στους ήρωες και στους μάρτυρες των εθνικοαπελευθερωτικών μας αγώνων συνιστά επιτέλεση χρέους και εκπλήρωση οφειλής. Τιμώντας τους ήρωές μας, τιμούμε συνάμα τους ίδιους τους εαυτούς μας και επιβεβαιώνουμε τη συνάφεια μαζί τους και τη συνέπειά μας προς όσα εκείνοι μάς δίδαξαν με το ηρωικό παράδειγμα τους και τη θυσία τους.
Σήμερα, μνημονεύουμε και τιμούμε μια ξεχωριστή ηρωική μορφή, τον Μάρκο Δράκο, που η αγωνιστική του προσφορά, η γενναιότητα και το ηρωικό του παράδειγμα τον έχουν κατατάξει στο κέντρο του πάνθεου των ηρώων των κυπριακών αγώνων για την ελευθερία.
Μνημονεύουμε και τιμούμε έναν από τους πρώτους, τους πιο τολμηρούς, τους πιο γενναίους αντάρτες της ΕΟΚΑ και της λευτεριάς.
Μνημονεύουμε και τιμούμε, παράλληλα, έναν ολοκληρωμένο, ιδεολόγο και ιδεώδη αγωνιστή. Ένα συνεπή αγωνιστή, τολμηρό και γενναίο, γενναίο και στο φρόνημα, γενναίο και στο πεδίο του αγώνα. Με ακλόνητη πίστη στο δίκαιο του αγώνα, με πολλές αρετές και αγνά ιδανικά, ο Μάρκος Δράκος υπήρξε λαμπρό παράδειγμα πατριώτη και αγωνιστή αλλά και πρότυπο κοινωνικής αλληλεγγύης και κοινωνικής προσφοράς.
Από την πρώτη στιγμή της έναρξης του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, την 1η Απριλίου 1955, ο Μάρκος Δράκος έδωσε ενεργά και μαχητικά το παρόν του στο πεδίο της τιμής και του καθήκοντος. Ηγήθηκε της ομάδας που επιτέθηκε εναντίον της αγγλοκρατούμενης Κυπριακής Ραδιοφωνικής Υπηρεσίας. Στις 19 Ιουνίου 1955 οργάνωσε βομβιστική επίθεση εναντίον του Αστυνομικού Σταθμού της Πύλης Κερύνειας. Στις 25 Μαϊου 1955 ηγήθηκε απόπειρας εναντίον του Άγγλου Κυβερνήτη. Συνελήφθη από τους Άγγλους στις 30 Ιουνίου 1955 και στις 15 Ιουλίου μεταφέρθηκε στο Φρούριο της Κερύνειας απ' όπου δραπέτευσε στις 23 Σεπτεμβρίου, οπότε και κατέφυγε στα βουνά του Κύκκου. Εκεί σχημάτισε την πρώτη αντάρτικη ομάδα της περιοχής με την επωνυμία «Ουρανός» και διηύθυνε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του εχθρού, μεταξύ των οποίων και την ενέδρα στο Μερσινάκι, στις 15 Δεκεμβρίου 1955, όπου έπεσε ο ήρωας Χαράλαμπος Μούσκος και συνελήφθηκαν οι ήρωες Χαρίλαος Μιχαήλ και Ανδρέας Ζάκος. Στα λημέρια του φιλοξένησε τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ και πολλούς αντάρτες και αγωνιστές.
Ο θάνατος βρήκε τον Μάρκο Δράκο τη νύκτα της 18ης Ιανουαρίου 1957, ενώ προσπαθούσε επικεφαλής της ομάδας του να διασπάσει τον κλοιό των Άγγλων στρατιωτών που είχαν ασφυκτικά περικυκλώσει ολόκληρη την περιοχή Σολέας. Το βόλι του Βρετανού στρατιώτη μπορεί να έκοψε το νήμα της ζωής του ήρωα, αλλά την ίδια στιγμή ο Μάρκος Δράκος εισερχόταν δαφνοστεφανωμένος στο πάνθεον των ηρώων μας.
Ηρωικές μορφές, όπως αυτή του Μάρκου Δράκου, παραμένουν φεγγοβολούσες για να υποδεικνύουν στις νεότερες γενιές τον δρόμο του αγώνα, της τιμής και του καθήκοντος.
Η ηρωική θυσία και το αγωνιστικό παράδειγμα του Μάρκου Δράκου υπενθυμίζουν σήμερα σε όλους μας το δικό μας χρέος προς την πατρίδα και τους ήρωές μας. Και μάς προστάζουν: Να παραμείνουμε όρθιοι στις επάλξεις του αγώνα.
Σήμερα, 54 χρόνια μετά την ηρωική θυσία του Μάρκου Δράκου, παραμένει ακόμη αδικαίωτη η θυσία του. Ο αγώνας για την ελευθερία της πατρίδας συνεχίζεται. Το δίκαιο ακόμη να αποδοθεί. Ο ήλιος της δικαιοσύνης ακόμη να φανεί πάνω από το μαρτυρικό μας νησί.
Η τουρκική εισβολή του 1974 και η συνεχιζόμενη στρατιωτική κατοχή ενός μεγάλου τμήματος της πατρίδας μας από την Τουρκία, κρατούν υποχρεωτικά τον κυπριακό ελληνισμό άγρυπνο στις επάλξεις του σημερινού του αγώνα για απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας.
Η ιστορία και οι ήρωες και οι μάρτυρές μας μάς προστάζουν να παραμείνουμε όρθιοι επί των επάλξεων και σταθεροί στον στόχο για ελευθερία και δικαιοσύνη. Δεν έχουμε δικαίωμα να δεχθούμε λύση του Κυπριακού που δεν θα δικαιώνει τη θυσία των ηρώων μας και δεν θα αποκαθιστά και θα διασφαλίζει τα δίκαια και τα δικαιώματα της πατρίδας μας και του λαού μας.
Δεν έχουμε δικαίωμα να αποδεχθούμε νόθες λύσεις ή ένα κλείσιμο του Κυπριακού που δεν θα αποδίδει δικαιοσύνη, δεν θα τερματίζει την κατοχή, δεν θα αποκαθιστά την ενότητα του κράτους, του λαού και των θεσμών και δεν θα τερματίζει τον εποικισμό. Δεν έχουμε δικαίωμα να αποδεχθούμε λύση που θα παρέχει στην Τουρκία εγγυητικά ή επεμβατικά δικαιώματα στην Κύπρο.
Θέλουμε λύση του Κυπριακού το συντομότερο δυνατόν. Γνωρίζουμε ότι η λύση θα είναι ένας οδυνηρός συμβιβασμός. Πρωτίστως, όμως, η λύση του Κυπριακού πρέπει να είναι δίκαιη. Και για να είναι δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη πρέπει να αποκαθιστά τις αρχές του διεθνούς δικαίου και να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του κυπριακού λαού.
Εδώ και 37 σχεδόν χρόνια καταβάλλονται κατά καιρούς, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, διάφορες προσπάθειες για την επίτευξη μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, όπως προνοούν τα Ψηφίσματα και οι αποφάσεις του διεθνούς οργανισμού. Όλες οι μέχρι σήμερα προσπάθειες, και η τωρινή των απευθείας διαπραγματεύσεων, προσκρούουν στην αδιαλλαξία και την αλαζονεία της Τουρκίας και στον τουρκικό ετσιθελισμό. Η Τουρκία εμμένει σε λύση συνομοσπονδίας και σε δύο κράτη. Αρνείται να πειθαρχήσει στις αρχές του διεθνούς δικαίου και στους κανόνες της διεθνούς νομιμότητας. Καταπατεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και παρασπονδεί συνεχώς, αρνούμενη να τηρήσει ακόμη και την υπογραφή της. «Έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της» τη Συμφωνία της 3ης Βιέννης και στην πρόσφατη περίοδο αρνείται να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που η ίδια με την υπογραφή της έχει αναλάβει έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Προκλητικά και θρασύτατα αρνείται να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας. Όταν δε της υπενθυμίζουν τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το Πρωτόκολλο αυτό, εκτοξεύει απειλές και διατυπώνει εκβιασμούς.
Είναι, επιτέλους, η ώρα που η Τουρκία πρέπει να τεθεί ξανά στο εδώλιο του κατηγορούμενου. Είναι η ώρα που η διεθνής κοινότητα πρέπει να αντιμετωπίσει την Τουρκία ως ένοχο για ένα διεθνές έγκλημα εισβολής και κατοχής.
Πρέπει επιτέλους, εκείνοι οι παράγοντες της διεθνούς κοινότητας που είναι σε θέση να ασκήσουν επιρροή πάνω στην Τουρκία να αξιώσουν προσαρμογή της προς όσα υπαγορεύουν οι αρχές του διεθνούς δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι κανόνες της διεθνούς έννομης τάξης και όχι να επιχειρούν και να επινοούν τρόπους απενοχοποίησής της.
Αν η Τουρκία δεν τεθεί επιτέλους, αποφασιστικά και αυστηρά, ενώπιον των ευθυνών της, όσες προσπάθειες και αν καταβληθούν για την επίτευξη λύσης του Κυπριακού, δεν θα αποδώσουν. Θα πρόκειται για ασκήσεις ματαιοπονίας. Φυσικά, ματαιοπονούν και όσοι έχουν την ψευδαίσθηση ότι η παρέλευση του χρόνου και τα συνεχή αδιέξοδα στο Κυπριακό θα μάς οδηγήσουν σε εγκατάλειψη του αγώνα μας και παραίτηση από τις διεκδικήσεις μας.
Η παρούσα φάση των απευθείας διαπραγματεύσεων έχει αποδείξει και επανειλημμένα επιβεβαιώσει τη βούλησή μας για επίτευξη μιας δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης. Πλειστάκις, εξάλλου, έχει επιβεβαιωθεί η καλή θέληση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Από την άλλη, καθημερινά σχεδόν επιβεβαιώνεται ότι σταθερή επιδίωξη και μόνιμος στόχος της Τουρκίας παραμένουν η συνομοσπονδία και τα δύο κράτη. Ακόμη και τις τελευταίες ημέρες, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης επιβεβαίωσε αυτή την τουρκική αδιαλλαξία με τις προτάσεις που παρουσίασε στο θέμα της διακυβέρνησης, πάντοτε υπό την καθοδήγηση της Άγκυρας.
Είναι η ώρα, πιστεύουμε, που πρέπει να γίνει μια συνολική, σφαιρική και σε βάθος ανάλυση, αξιολόγηση και επανεκτίμηση των πραγμάτων. Μία καθολική εκτίμηση της πορείας των απευθείας διαπραγματεύσεων. Πρέπει να τεθούν όλα επί τάπητος. Και η τουρκική στάση και συμπεριφορά και η στάση και η συμπεριφορά όλων των παραγόντων της διεθνούς κοινότητας που διαδραματίζουν οποιοδήποτε ρόλο στο κυπριακό πρόβλημα. Είναι η ώρα που, στη βάση των διαπιστώσεων και των εμπειριών μας, πρέπει να χαράξουμε μια συγκροτημένη και αποτελεσματική στρατηγική και τακτική αντιμετώπισης της τουρκικής στρατηγικής και των τουρκικών μεθοδεύσεων, καθώς και της όλης στάσης και συμπεριφοράς της διεθνούς κοινότητας.
Αυτές τις τόσο κρίσιμες ώρες για την πορεία του Κυπριακού και των απευθείας διαπραγματεύσεων, επιβάλλεται η μεγιστοποίηση των προσπαθειών για την επίτευξη ενότητας και συλλογικότητας στο εσωτερικό μας μέτωπο. Όλοι οφείλουμε να συμβάλουμε στη δημιουργία εκείνων των συνθηκών, που θα οδηγήσουν σε συλλογική διαχείριση του εθνικού μας θέματος στη βάση μιας ξεκάθαρης συμφωνίας επί των στόχων και των αρχών λύσεως του προβλήματός μας.
Θα επαναλάβουμε για πολλοστή φορά: Αν οι κρίσιμες μέρες που μας αναμένουν και οι κρίσιμες μάχες που ακολουθούν δεν μας βρουν ενωμένους τόσο στους στόχους όσο και στην προσπάθεια αντιμετώπισης των εξελίξεων, πολλά δεινά, ίσως, μας αναμένουν.
Είναι η ώρα της ευθύνης και του χρέους. Δεν μπορούμε ούτε δικαιούμαστε να αδικήσουμε όσους θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας, ούτε θα έχουμε οποιαδήποτε δικαιολογία αν αφήσουμε αδικαίωτη τη θυσία τους.
Μνημονεύοντας και τιμώντας σήμερα τον ήρωα Μάρκο Δράκο επαναδιακηρύσσουμε ότι παραμένουμε σταθεροί στις επάλξεις του αγώνα και σθεναροί διεκδικητές των δικαίων και των δικαιωμάτων μας. Επαναδιακηρύσσουμε, παράλληλα, ότι δεν θα αφήσουμε αδικαίωτη τη θυσία των ηρώων μας.
Αιωνία ας είναι η μνήμη του και φωτεινό ας κρατήσουμε το παράδειγμα του ηρωικού παλικαριού της ΕΟΚΑ Μάρκου Δράκου, για να κρατά σε διαρκή εγρήγορση τη συνείδησή μας, να συντηρεί και να διεγείρει το φρόνημά μας και να υπενθυμίζει διαρκώς τις ευθύνες και το χρέος μας. Αυτό το χρέος δεν μπορούμε, δεν έχουμε το δικαίωμα να το αφήσουμε ανεξόφλητο.
Αρχή
