Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια στην τελετή για τη μετονομασία της οδού Παλαιών Πατρών Γερμανού σε οδό Μάριου Τόκα, στη Λεμεσό
28/06/2010
Να μην μεταδοθεί πριν τις 8:30 μ.μ
Έχουν ήδη συμπληρωθεί δύο χρόνια από τον πρόωρο χαμό του μεγάλου μας συνθέτη και απόψε όλοι εμείς, η οικογένεια και οι φίλοι του αγαπημένου Μάριου Τόκα, μαζευτήκαμε εδώ για να τιμήσουμε τη μνήμη του.
Μαζευτήκαμε για να ακούσουμε ξανά τη μουσική του σε αυτό τον ιστορικό πλέον δρόμο της Λεμεσού, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο μεγάλος μας δημιουργός. Μπροστά από το πατρικό του σπίτι, σε αυτή τη συναυλία του δρόμου, ο Μάριος βρίσκεται μαζί μας για να μας ταξιδέψει με τα τραγούδια και τη μουσική του, το χαμογελαστό του πρόσωπο και την καλοσύνη του.
Η Αννούλα του χιονιά, Η Νύχτα μυρίζει γιασεμί, Τα λαδάδικα, Οι Θάλασσες, Τα Δίδυμα Φεγγάρια, Ανασήκωσε την πλάτη Πενταδάχτυλε, Αμμόχωστος Βασιλεύουσα, Η δική μου η πατρίδα, είναι μερικά από τα τραγούδια του που έχουμε όλοι σιγοτραγουδήσει. Αυτά και τόσα άλλα που ερμηνεύτηκαν από τα μεγαλύτερα ονόματα έχουν καθιερώσει τον Μάριο Τόκα στο μουσικό στερέωμα της Ελλάδας και έχουν σημαδέψει τη σύγχρονη ιστορία μας.
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να εκφράσουμε τη συνειδητή μας υπόσχεση για εκπλήρωση της υποχρέωσής μας να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη του. Το οφείλουμε στους κοινούς μας αγώνες και τα αμοιβαία αισθήματα μακρόχρονης φιλίας που μας ένωναν.
Με τα τραγούδια του ο Μάριος Τόκας θα κρατά άσβεστη τη μνήμη της μοιρασμένης μας πατρίδας. Με τη μουσική του ο Μάριος εμπνέει την ελπίδα και στερεώνει την αισιοδοξία για το αύριο. Το αύριο στη ζωή μας, το αύριο για την Κύπρο, την επανενωμένη και την ειρηνική. Το έργο που μας άφησε θα τραγουδιέται από γενιά σε γενιά, κρατώντας ζωντανή τη μνήμη του.
Η ελπίδα του Μάριου είναι και δική μας ελπίδα. Για εμάς, η μουσική, ο πολιτισμός, η προστασία και η ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αποτελούν συστατικά του αγώνα μας για επιβίωση. Η μουσική προδιαγράφει προοπτικές για την ύπαρξη και την ανάπτυξή μας, καλλιεργεί την αισιοδοξία για το αύριο. Στον αγώνα μας για την επανένωση της πατρίδας μας, αλλά και στην προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα αλλοτρίωσης και υπόσκαψης των θεσμών και των αξιών, έχουμε ανάγκη να καλλιεργούμε το αίσθημα προοπτικής και αισιοδοξίας. Η κατάθεση ζωής του Μάριου και σε αυτό τον τομέα δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Η ζωή του Μάριου υπήρξε σύντομη. Ήταν, όμως, τόσο δημιουργική. Το μουσικό έργο που μας άφησε είναι μεγάλο. Λαϊκά τραγούδια με απλούς στίχους, τραγούδια εμπνευσμένα από μεγάλους ποιητές, Έλληνες και Κύπριους, ζεϊμπέκικα, τραγούδια που προσαρμόζονται στις φωνές των μεγάλων τραγουδιστών που τα ερμήνευσαν. Ο Μάριος Τόκας ήταν χαρισματικός. Ο χαρακτήρας του, τα ευγενικά του αισθήματα, η μεγαλοψυχία του, τα οράματα του, οι στοχασμοί του, ο πατριωτισμός και η αγωνιστικότητά του αντικατοπτρίζονται μέσα από τα τραγούδια του. Μέσα από τη μουσική του ο Μάριος εξωτερίκευε τον απέραντο πλούτο των συναισθημάτων του.
Με την παρουσία μου απόψε εδώ θέλω να εκφράσω ακόμη μια φορά τη μεγάλη εκτίμηση και αγάπη μου προς τον άνθρωπο και το μουσικό.
Στο σημείο αυτό θέλω θερμά να συγχαρώ τον Δήμο Λεμεσού για την απόφασή του να μετονομάσει τον δρόμο αυτό σε οδό Μάριου Τόκα και να διοργανώσει την αποψινή συναυλία σε συνεργασία με τον πατέρα και τα αδέλφια του. Μια δίκαιη τιμή αποδίδεται απόψε στο Μάριο.
Αγαπητέ Φίλε Κύπρο Τόκα,
Η αποψινή εκδήλωση διοργανώνεται στη μνήμη του αγαπημένου σου γιού. Αποτελεί η αποψινή συναυλία ένα μνημόσυνο για τον Μάριο από τους ανθρώπους που αγαπούν τον άνθρωπο και τη μουσική του. Ταυτόχρονα, η αποψινή εκδήλωση τιμά εσένα, Κύπρο Τόκα, τον βετεράνο δημοσιογράφο, τον ποιητή και λαϊκό αγωνιστή, για τη μεγάλη προσφορά σου στη δημοσιογραφία του τόπου μας. Τιμούμε απόψε ένα απλό άνθρωπο του λαού και του καθημερινού μόχθου που από τα νεανικά του χρόνια γνώρισε στο πετσί του την κοινωνική αδικία. Ο Κύπρος Τόκας, όμως, με την απεραντοσύνη του συναισθηματικού κόσμου που τον χαρακτήριζε, όπως και πολλούς άλλους συναγωνιστές του την εποχή εκείνη, δεν τα έβαλε κάτω. Αγωνίστηκε, πάλεψε, οραματίστηκε τη ζωή διαφορετική από εκείνη που του κληροδότησαν.
Συγχαίρω την Ένωση Συντακτών Κύπρου για την απόφασή της να σε τιμήσει για το δημοσιογραφικό σου έργο και για τη συμβολή σου στην αναβάθμιση της δημοσιογραφίας στον τόπο μας.
Σου εκφράζουμε, όλοι εμείς, την ευγνωμοσύνη και την αγάπη μας.
