Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
«Η χάρις και η ειρήνη ας είναι πλούσια μαζί σας» (Πέτρου Α, 1:2). Με μεγάλη μου χαρά χαιρετώ εσάς που αντιπροσωπεύετε τις διάφορες χριστιανικές κοινότητες παρούσες στην Κύπρο.
Ευχαριστώ την Αυτού Μακαριότητα του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β για το ευγενικό του καλωσόρισμα, τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Πάφου, τον οικοδεσπότη μας, και όλους όσοι βοήθησαν για να καταστεί δυνατή αυτή η συνάντηση. Χαιρετίζω επίσης εγκάρδια τους παρόντες χριστιανούς άλλων ομολογιών, συμπεριλαμβανομένων των Αρμενίων, Λουθεριανών και Αγγλικανών.
Είναι πραγματικά μια εξαιρετική χάρις για εμάς να συγκεντρωθούμε για προσευχή στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής της Χρυσοπολίτισσας. Μόλις έχουμε ακούσει την ανάγνωση από τις Πράξεις των Αποστόλων που μας θυμίζουν ότι η Κύπρος αποτέλεσε την αφετηρία του ιεραποστολικού ταξιδιού του Αποστόλου Παύλου (Πραξ. 13:1-4). Καθοδηγούμενος από το Άγιο Πνεύμα ο Παύλος, συνοδευόμενος από τον Κύπριο Βαρνάβα και τον Μάρκο, μελλοντικός ευαγγελιστής, έφθασε για πρώτη φορά στην Σαλαμίνα όπου άρχισαν να κηρύττουν τον λόγο του Θεού στις συναγωγές. Διασχίζοντας το νησί, έφτασαν στην Πάφο όπου, κοντά σε αυτόν ακριβώς τον χώρο, κήρυξαν στην παρουσία του Ρωμαίου υποπρόξενου Σέργιου Παύλου. Έτσι ήταν από αυτόν το χώρο που το μήνυμα του Ευαγγελίου άρχισε να διαδίδεται σε όλη την επικράτεια της Αυτοκρατορίας και η Εκκλησία, που βασίζεται στο αποστολικό κήρυγμα, ήταν σε θέση να ριζώσει σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο.
Η Εκκλησία στην Κύπρο μπορεί δικαίως να είναι υπερήφανη για την απευθείας σύνδεση της με το κήρυγμα του Παύλου, του Βαρνάβα και του Μάρκου, και για την ταύτιση της με την αποστολική πίστη, μια ταύτιση που την συνδέει με όλες εκείνες τις Εκκλησίες που διατηρούν τον ίδιο κανόνα πίστης. Αυτή είναι η κοινωνία, πραγματική αλλά ατελής, που μας ενώνει ήδη, και που μας ωθεί να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας και να αγωνιστούμε για την αποκατάσταση αυτής της πλήρους ορατής ενότητας η οποία αποτελεί το θέλημα του Κυρίου για όλους τους πιστούς. Διότι, σύμφωνα με τα λόγια του Παύλου: «εν σώμα και εν πνεύμα καθώς, και κλήθειτε εν μια ελπίδι της κλήσεως ημών εις Κύριος, μία πίστης, εν βάπτισμα» (Eφ. 4:4-5).
Η κοινωνία της Εκκλησίας στην αποστολική πίστη είναι και δώρο και κάλεσμα για αποστολή. Στον ύμνο που μόλις έχουμε ακούσει βλέπουμε μια εικόνα της ενότητας της Εκκλησίας στην προσευχή. Όπως ο Παύλος και ο Βαρνάβας, όλοι οι Χριστιανοί πρέπει μέσα από τη βάπτιση να φέρουν προφητική μαρτυρία του Αναστάντος Κυρίου και του Ευαγγελίου, της συμφιλίωσης, του ελέους και της ειρήνης. ΄Ετσι λοιπόν η Ειδική Σύνοδος της Μέσης Ανατολής που θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της Συνόδου των Επισκόπων τον Οκτώβριο στη Ρώμη θα συζητήσει το ζωτικό ρόλο των Χριστιανών στην περιοχή. Θα ενθαρρύνει την μαρτυρία τους στο Ευαγγέλιο και θα ενθαρρύνει το διάλογο και τη συνεργασία μεταξύ των Χριστιανών στην περιοχή. Οι εργασίες της Συνόδου θα εμπλουτισθούν με την παρουσία αδελφικών αντιπροσωπειών από άλλες Εκκλησίες και χριστιανικές κοινότητες της περιοχής, ως ένδειξη της κοινής μας δέσμευσης στην υπηρεσία του Λόγου του Θεού.
Η ενότητα όλων των μαθητών του Χριστού είναι ένα δώρο για το οποίο πρέπει να ικετεύσουμε τον Πατέρα με την ελπίδα ότι θα ενισχύσει την μαρτυρία στο Ευαγγέλιο, στον κόσμο του σήμερα. Ο Κύριος προσευχήθηκε για την αγιότητα και την ενότητα των μαθητών ακριβώς ίνα ο κόσμος πιστεύσει (cf.Jn 17:21). Μόλις εκατόν χρόνια πριν, στο Συνέδριο Ιεραποστολών στο Εδιμβούργο με επίγνωση ότι οι διαιρέσεις μεταξύ Χριστιανών αποτελούσαν εμπόδιο για την διάδοση του Ευαγγελίου, οδήγησε στη δημιουργία του σύγχρονου Οικουμενικού Κινήματος. Σήμερα μπορούμε να ευχαριστούμε τον Κύριο που μέσα από το Πνεύμα Του μας οδήγησε, ειδικά στις τελευταίες δεκαετίες, να ανακαλύψουμε ξανά την πλούσια αποστολική κληρονομιά Ανατολής και Δύσης και με υπομονετικό και ειλικρινή διάλογο να βρούμε τρόπους να έρθουμε κοντά ο ένας στον άλλο, ξεπερνώντας διαφορές του παρελθόντος και προσβλέποντας σε ένα καλύτερο μέλλον.
Η Εκκλησία στην Κύπρο που λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης έχει συμβάλει τα μέγιστα σ΄ αυτή τη διαδικασία συμφιλίωσης. Ο δρόμος προς το στόχο της πλήρους κοινωνίας σίγουρα θα έχει δυσκολίες. Ωστόσο, η Καθολική Εκκλησία και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου είναι δεσμευμένες να προχωρήσουν στο δρόμο του διαλόγου και την αδελφική συνεργασία. Είθε το Άγιο Πνεύμα να φωτίσει το μυαλό μας και να ενισχύσει την αποφασιστικότητά μας, ώστε μαζί να φέρουμε το μήνυμα της σωτηρίας στους ανθρώπους της εποχής μας που διψούν για την αλήθεια η οποία φέρνει την αυθεντική ελευθερία και λύτρωση (cf. Jn 8:32), την αλήθεια που λέγεται Ιησούς Χριστός.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, δεν μπορώ να ολοκληρώσω χωρίς να αναφερθώ στη μνήμη των Αγίων που κόσμησαν την Εκκλησία της Κύπρου και ιδιαίτερα του Αγίου Επιφανείου, Επισκόπου Σαλαμίνος. Η ιεροσύνη είναι ένδειξη της πληρότητας της χριστιανικής ζωής, μια βαθιά εσωτερική πραότητα και υποταγή στο Άγιο Πνεύμα που μας καλεί σε συνεχή αφύπνιση και ανανέωση καθώς προσπαθούμε να είμαστε πιο κοντά στον Χριστό, τον Σωτήρα μας. Ο προσηλυτισμός και η αγιότητα είναι επίσης τα μέσα για να ανοίξουμε το μυαλό και την καρδιά μας στη βούληση του Θεού για την ενότητα της Εκκλησίας Του. Καθώς δίνουμε ευχαριστίες γι΄ αυτή τη συνάντηση και για την αδελφική αγάπη που μας ενώνει όλους ας ζητήσουμε από τους Αγίους Βαρνάβα και Επιφάνειο, τους Αγίους Πέτρο και Παύλο και όλους τους Αγίους του Θεού να ευλογήσει τις κοινότητές μας, να διατηρήσουν σ΄ εμάς την Πίστη των Αποστόλων και να οδηγήσουν τα βήματά μας στο δρόμο της ενότητας, της ευσπλαχνίας και της ειρήνης.
Αρχή
