NEWS AGENCY-VOULI.NET-HELLAS AND CYPRUS NEWS
Επιμνημόσυνος λόγος από τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Μάριο Καρογιάν στο ετήσιο εθνικό μνημόσυνο του ήρωα του απελευθερωτικού αγώνα 1955-'59 Χρίστου Τσιάρτα στον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία, στα Αγρίδια
14/03/2010Το διαρκές χρέος προς τους ήρωες και τους μάρτυρές μας και το καθήκον να συνεχίσουμε τον αγώνα τους μέχρι την τελική δικαίωσή του, μάς έφεραν σήμερα ξανά εδώ, στα Αγρίδια, για να μνημονεύσουμε και να τιμήσουμε ένα ηρωικό παλικάρι του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα 1955 - '59. Μνημονεύουμε και τιμούμε σήμερα ένα ηρωικό παλικάρι της ΕΟΚΑ που με αυταπάρνηση και τόλμη αντιμετώπισε τους Βρετανούς δυνάστες προσφέροντας τη ζωή του στο πεδίο της τιμής και του αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας. Μνημονεύουμε και τιμούμε τον Χρίστο Τσιάρτα, που με την ηρωική θυσία του στις 17 Μαρτίου 1956 πέρασε δαφνοστεφανωμένος στο πάνθεον των αθανάτων της κυπριακής ελευθερίας.
Ο ηρωικός θάνατός του, εδώ στην καρδιά της Πιτσιλιάς, λίγο πάνω από τα Αγρίδια, υπήρξε μια από τις κορυφαίες στιγμές εκείνου του θρυλικού αγώνα.
Γι’ αυτό και ευγνώμονες για τη θυσία του, οι Αγριδιώτες στήσανε στο σημείο της θυσίας του στήλη τιμής για να θυμίζει και να υποδεικνύει στους μεταγενέστερους τον ηρωισμό του Χρίστου Τσιάρτα, καθώς και το χρέος για τη δικαίωση της θυσίας του.
Ο αείμνηστος ήρωας Χρίστος Τσιάρτας γεννήθηκε στον Πολύστυπο και στρατεύθηκε από τους πρώτους στην ΕΟΚΑ. Αρχικά ανέπτυξε δράση στο χωριό του, την Αγία Μαρίνα Ξυλιάτου και το Μιτσερό. Στη συνέχεια, ο σταυραετός του Μαχαιρά Γρηγόρης Αυξεντίου τον ενέταξε στην ομάδα του μαζί με τον αδελφό του Ανδρέα. Με έδρα την Παπούτσα και την περιοχή Πιτσιλιάς ο Γρηγόρης Αυξεντίου και τα παλικάρια του ανέπτυξαν έντονη δράση.
Στις 14 προς τις 15 Μαρτίου κινήθηκαν προς την περιοχή των Χανδριών προκειμένου να εντοπίσουν κατάλληλο σημείο του δρόμου προς τον Αγρό με σκοπό να στήσουν ενέδρα σε βρετανική αυτοκινητοπομπή. Επέλεξαν μια λαγκαδιά στο δρόμο πάνω από τα Αγρίδια και αφού κατέστρωσαν το σχέδιό τους ανέμεναν τη διέλευση της αυτοκινητοπομπής. Αργά το βράδυ της 16ης Μαρτίου τα βουνά της Πιτσιλιάς αντιλαλούσαν το κροτάλισμα των όπλων και των εκρήξεων. Η ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου πέτυχε ένα καίριο πλήγμα στις βρετανικές δυνάμεις. Δυστυχώς, όμως, στο πεδίο της μάχης έμελλε να αφήσει την τελευταία του πνοή ένα από τα γενναία παλικάρια της ομάδας, ο Χρίστος Τσιάρτας. Στα 25 του χρόνια θυσιάστηκε για την πατρίδα και για την ελευθερία. «Χαλάλι της πατρίδας» ήταν τα πρώτα λόγια του αδελφού του, Ανδρέα, όταν ο Γρηγόρης Αυξεντίου τού έδωσε το μαντάτο του θανάτου του Χρίστου.
Σήμερα, 54 χρόνια μετά την ηρωική θυσία του Χρίστου Τσιάρτα, αποθέτουμε στο χώρο της θυσίας του δάφνες και άνθη ευγνωμοσύνης. Παράλληλα, επαναλαμβάνουμε τη διαβεβαίωση ότι σταθεροί παραμένουμε στην πορεία του αγώνα, της τιμής και του καθήκοντος, που εκείνος με την ηρωική του θυσία προσδιόρισε. Διαβεβαιώνουμε σήμερα τον Χρίστο Τσιάρτα και όλους τους ήρωες και μάρτυρες των εθνικοαπελευθερωτικών μας αγώνων ότι παραμένουμε δεσμευμένοι να δώσουμε συνέχεια στους αγώνες τους μέχρι την τελική δικαίωσή τους.
Παραμένουμε όρθιοι στις επάλξεις του αγώνα και με πίστη στο δίκαιό μας αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδας μας, για την επίτευξη μιας έντιμης, αξιοπρεπούς, δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης του κυπριακού προβλήματος.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο δρόμος για την εξεύρεση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης δεν είναι εύκολος. Δεν ήταν ποτέ εύκολος. Πάντοτε συναντούσαμε και θα συναντούμε δυσκολίες και προβλήματα. Πάντοτε θα έχουμε απέναντί μας την τουρκική αδιαλλαξία και αλαζονεία, τα τουρκικά διχοτομικά σχέδια αλλά και τη χλιαρή στάση της διεθνούς κοινότητας έναντι του ετσιθελισμού της Τουρκίας. Δυστυχώς, πολλοί είναι εκείνοι οι παράγοντες της διεθνούς κοινότητας που κάνουν πλάτες ή δεν αντιδρούν όπως πρέπει στην αδιαλλαξία και τις μεθοδεύσεις της Άγκυρας.
Η στάση αυτή μάς εξοργίζει, όμως δεν μας οδηγεί σε απελπισία. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κανένας δεν θα μας χαρίσει την ελευθερία μας και κανένας δεν θα μας προσφέρει και δεν θα μας διασφαλίσει τα δικαιώματά μας. Εμείς, πρώτοι πρέπει να τα υπερασπιστούμε και να τα διεκδικήσουμε. Κατανοούμε ότι διάφορα εθνικά και άλλα συμφέροντα είναι που καθορίζουν τη θέση των διαφόρων παραγόντων της διεθνούς κοινότητας και των διαφόρων χωρών στα διεθνή ζητήματα και προβλήματα. Αντιλαμβανόμαστε ότι διάφοροι ισχυροί παράγοντες της διεθνούς κοινότητας αξιολογούν την Τουρκία ως σημαντικό στρατηγικό εταίρο. Απευθυνόμαστε κυρίως και πρωτίστως στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, γιατί είναι ο κορυφαίος παγκόσμιος θεσμός που είναι εντεταλμένος να είναι θεματοφύλακας αρχών και αξιών, του διεθνούς δικαίου και των αρχών της διεθνούς έννομης τάξης. Από τα Ηνωμένα Έθνη και τη διεθνή κοινότητα και, κυρίως, από εκείνους που έχουν τον τρόπο να ασκήσουν την επιρροή τους στην Άγκυρα δεν ζητούμε πολλά. Ζητούμε απλώς να σκέφτονται, να συμπεριφέρονται και να ενεργούν στη βάση των αρχών του δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των αρχών και των αξιών που έχουν θεμελιώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Προς όσους στηρίζουν ή θωπεύουν την Τουρκία και προς όσους σιωπούν και δεν αντιδρούν όπως πρέπει στους τουρκικούς εκβιασμούς, στις τουρκικές μεθοδεύσεις και στον τουρκικό ετσιθελισμό απευθύνουμε έκκληση να παύσουν, επιτέλους, να νίπτουν τας χείρας και να στέρξουν, ως οφείλουν, να στηρίξουν τα δίκαια και τα δικαιώματα ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους και ενός μικρού και αδύναμου λαού. Την τελευταία περίοδο, παρά την κάποια ψευδεπίγραφη και επίπλαστη πρόοδο στις διαπραγματεύσεις, που προφανώς καταγράφεται προς εξυπηρέτηση της επικοινωνιακής πολιτικής της τουρκικής πλευράς, έχουμε σαφή δείγματα κορύφωσης της τουρκικής αδιαλλαξίας και αποθράσυνσης της τουρκικής πλευράς. Με τις προτάσεις που καταθέτει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων επιβεβαιώνει το σταθερό στόχο της για συνομοσπονδία. Προβάλλει, κατά τρόπο απροκάλυπτο και προκλητικό, θέσεις χειρότερες και από εκείνες που προέβαλλε την περίοδο του σχεδίου Ανάν. Προφανώς δοκιμάζει τις αντοχές και τις αντιστάσεις μας. Επιδιώκει να διαμορφώσει συνθήκες και ψυχολογία που να οδηγήσουν σε απογοήτευση το λαό μας. Εμείς απαντούμε για μια ακόμη φορά: Ούτε αποδεχόμαστε ούτε δικαιούμαστε να είμαστε η τελευταία γενιά Ελλήνων στην Κύπρο.
Ουδέποτε θα αποδεχθούμε λύση που θα καταστήσει αβέβαιο και ανασφαλές το μέλλον μας στη γη των προγόνων μας. Σε όσους ενδεχομένως επενδύουν σε πιέσεις επί της δικής μας πλευράς επιθυμούμε να διαμηνύσουμε, για μια ακόμη φορά, ότι αποκλείεται να δεχθούμε λύση στη βάση των τουρκικών όρων. Άλλο συμβιβασμός και άλλο υποταγή στους όρους του κατακτητή. Τονίζουμε για πολλοστή φορά ότι όταν αναφερόμαστε σε ιστορικό συμβιβασμό δεν εννοούμε ιστορικό παραλογισμό.
Ούτε εθνικό αυτοχειριασμό. Ούτε υπό το βάρος του διλήμματος περί τελευταίας ευκαιρίας, ούτε υπό το κράτος οποιουδήποτε εκβιασμού είναι δυνατόν ο κυπριακός λαός να αποδεχθεί τους όρους του κατακτητή και να προσυπογράψει λύση αυτοκτονίας.
Πρέπει να πούμε ακόμη και το εξής: Αν με τις απευθείας διαπραγματεύσεις υπάρξει μια πραγματική ευκαιρία για την επίτευξη δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης του κυπριακού, σίγουρα δεν πρέπει να χαθεί. Από την άλλη, όμως, θα διαπράτταμε μείζον ιστορικό και πολιτικό λάθος αν αποδεχθούμε τη θεωρία περί τελευταίας ευκαιρίας. Για μια ακόμη φορά ξεκαθαρίζουμε τη δική μας θέση: Επιδιώκουμε λύση του Κυπριακού που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό, θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, την οικονομία, τους θεσμούς και θα αποκαθιστά και θα κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες ολόκληρου του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων και Λατίνων.
Μια λύση που θα αποκλείει ξένες επεμβάσεις και θα παρέχει ασφάλεια στο κράτος και το λαό μας. Είμαστε έτοιμοι για ένα έντιμο και δίκαιο συμβιβασμό. Όμως δεν αποδεχόμαστε νόθες λύσεις και ένα κλείσιμο του Κυπριακού που δεν θα αποδίδει δικαιοσύνη, δεν θα τερματίζει την κατοχή, δεν θα αποκαθιστά την ενότητα του κράτους, του λαού και των θεσμών, και δεν θα τερματίζει τον εποικισμό. Δεν αποδεχόμαστε λύση που θα προκύψει από παρθενογένεση και που θα παρέχει στην Τουρκία εγγυητικά και επεμβατικά δικαιώματα. Διαρκώς θα τονίζουμε ότι είμαστε έτοιμοι για ένα ιστορικό συμβιβασμό, για μια λύση δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Απορρίπτουμε, όμως, λύση συνομοσπονδίας ή δύο κρατών. Σίγουρα η λύση του Κυπριακού θα είναι προϊόν συμβιβασμού. Ο συμβιβασμός, όμως, δεν πρέπει να είναι ετεροβαρής.
Πρέπει να είναι αμοιβαίος και, κυρίως, δίκαιος.
Η κάθε εποχή έχει τις δικές της μορφές αγώνα και διεκδίκησης. Διαφοροποιούνται βεβαίως τα γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά δεδομένα, καθώς και η συμπεριφορά των διαφόρων παραγόντων της διεθνούς κοινότητας. Διαφοροποιούνται, κατά συνέπεια, και οι μορφές του αγώνα μας και οι χειρισμοί μας. Οι αξίες όμως και οι αρχές παραμένουν ίδιες. Διαχρονικές και αλώβητες. Μπορεί ο ηρωισμός με τη μορφή που έδωσαν στην έννοια αυτή οι ήρωες του 1955 – '59 να μην εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο στη σημερινή εποχή. Όμως, το ηθικό υπόβαθρο παραμένει το ίδιο.
Η κάθε εποχή και η κάθε κοινωνία, για να ιεραρχούν ψηλά στην κλίμακα των ηθικών αξιών τους μεγάλα ιδανικά και υψηλά οράματα, πρέπει να στοχάζονται ελεύθερα, να αγωνίζονται για την ελευθερία και να υπερασπίζονται τα δίκαιά τους. Αν εκλείψουν αυτά τα ηθικά ερείσματα, τότε οι εποχές γίνονται στείρες και οι λαοί μίζεροι. Και το μέλλον τους, φυσικά, αβέβαιο. Είμαστε χρεωμένοι από την Ιστορία και από τους ήρωες και τους μάρτυρές μας να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μια ενωμένη, ελεύθερη και δημοκρατική Κύπρο. Αυτό το χρέος δεν μπορούμε να το αφήσουμε ανεξόφλητο. Με την εκπλήρωση αυτού του χρέους θα δικαιωθεί και η θυσία του Χρίστου Τσιάρτα που σήμερα τιμούμε και μνημονεύουμε. Αιωνία ας είναι η μνήμη του.
