30/3/15

Αντιφώνηση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Αντιφώνηση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στο δείπνο
που παρέθεσε προς τιμήν του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται σε μια αρραγή συμπόρευση και ενότητα για το ότι το Κυπριακό δεν μπορεί παρά να λυθεί με βάση το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο, τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, είπε απόψε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, μιλώντας στο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης, στο Προεδρικό Μέγαρο.
Στην αντιφώνησή του στο δείπνο, ο Πρόεδρος Παυλόπουλος είπε, μεταξύ άλλων, ότι «κλείνει σήμερα για μένα μια σημαδιακή μέρα, όχι μόνο στην πολιτική μου διαδρομή, αλλά μια σημαδιακή μέρα στην πορεία μου ως Έλληνα πολίτη. Είναι δύσκολο όταν δεν ζεις αυτές τις στιγμές να αντιλαμβάνεσαι ότι σε έναν τόπο, όπως αυτός, στην Κύπρο, ζεις τα προβλήματα, τα νιώθεις αλλά παίρνεις ταυτόχρονα μια δύναμη που δεν θα τη βρεις πουθενά, λες και αυτός ο τόπος με στρατεύματα κατοχής, με έποικους, παράγει αυτήν την ενέργεια που έχει τόσο ανάγκη ο ελληνισμός, αλλά και η Ευρώπη».
Ο Πρόεδρος Παυλόπουλος ανέφερε ότι στο μήνυμά του για την επέτειο της 25 ης Μαρτίου είχε πει πως είναι ο ηρωικός στοχασμός της ελευθερίας ως βιωματική κατάσταση του ανθρώπου και ως μέσο ανάπτυξης της αξίας του και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του.
«Αν αυτό ισχύει μια φορά για την εποχή εκείνη», είπε, «ισχύει πολύ περισσότερο σήμερα για την Κύπρο, γιατί εδώ αντιλαμβάνεται κανείς ότι στην κυριολεξία σήμερα με όλα αυτά τα προβλήματα η ελευθερία είναι πραγματικός στοχασμός που είτε τον ζεις και τον αισθάνεσαι ή από κει και πέρα δεν αξίζει να ζεις με αυτόν τον λαό και να αγωνίζεσαι για τη λύση των προβλημάτων».
Πρόσθεσε ότι όταν αγωνιζόμαστε για τη λύση του Κυπριακού, πάνω στη βάση την οποία ο ίδιος ο Πρόεδρος έχει θέσει - ύστερα από την κοινή δήλωση του Φεβρουαρίου, «ύστερα από την πολυδιάστατη πολιτική που ορθώς επέλεξε, ύστερα από την αποφασιστική στάση ότι δεν επανεκκινούν οι συνομιλίες, αλλά μόνο εφόσον το Μπαρμπαρός γυρίσει στην Τουρκία -να θυμόμαστε ότι δεν αγωνιζόμαστε μόνο για τα δικαιώματα του κυπριακού λαού ή του ελληνισμού αλλά για τις αρχές και αξίες της ΕΕ και του διεθνούς δικαίου».
Υπογράμμισε ότι «για μας τους Έλληνες αυτές οι αξίες είναι ιστορική παρακαταθήκη που μας εμπνέουν ήδη από το 1821 και αυτό αποτελεί βίωμα».
Ανέφερε ότι Ελλάδα και Κύπρος «βρίσκονται σε μια αρραγή συμπόρευση και ενότητα για το ότι το Κυπριακό δεν μπορεί παρά να λυθεί με βάση το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο, τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ. Αλλά με στήριγμα το ότι το κράτος αυτό πρέπει να υπάρξει θεσμικά ως μέλος της παγκόσμιας κοινότητας και της ΕΕ. Αυτό προϋποθέτει ότι η όποια λύση θα στηρίζεται σε μια διεθνή προσωπικότητα, μια ιθαγένεια και μια κυριαρχία, η οποία ισχύει και εντός των συνόρων και πέραν των συνόρων».
Επεσήμανε ότι «αν αυτή η λύση δεν υπάρξει, σημαίνει ότι η ίδια η ΕΕ και η διεθνής κοινότητα πάσχει και δεν εκπληρώνουν την ίδια τους την αποστολή. Και δεν θα παύουμε να τους το θυμίζουμε, δεν μπορεί να συμβιβαστούν με τέτοιου είδους δεδομένα και τετελεσμένα γεγονότα διότι αν αυτά πολλαπλασιαστούν με όλα τα προβλήματα στον κόσμο και στην περιοχή τότε θέτουμε σε κίνδυνο την ανθρωπότητα και τη συνοχή της ΕΕ».
Πρόσθεσε ότι η Ευρώπη είναι εκείνη που μπορεί να εγγυηθεί και την παγκόσμια ειρήνη και την παγκόσμια οικονομική ισορροπία. Αν υπάρχει αυτού του είδους η παράταση της κρίσης, σημείωσε ο Πρόεδρος της Ελλάδας, είναι διότι η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει να αντιδράσει ακόμη και να καθοδηγήσει με βάση τις αρχές και τις αξίες της τον υπόλοιπο κόσμο.
«Φεύγω με μεγαλύτερη δύναμη από ό,τι ήρθα και κυρίως έχοντας αντλήσει διδάγματα», είπε τέλος ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, εκφράζοντας ευχαριστίες για «το δίδαγμα που μου δίνει τη δύναμη να επιτελώ το καθήκον μου, ακριβώς με βάση τον όρκο που έδωσα ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων που εκείνη τη στιγμή ήταν και Βουλή της Κύπρου».
_______________