Ομιλία
του Προέδρου της Βουλής κ. Γιαννάκη Λ. Ομήρου
στην
Ευρωπαϊκή Διάσκεψη Προέδρων Κοινοβουλίων, στο Όσλο
«Δημοκρατία,
Κυριαρχία και Ασφάλεια στην Ευρώπη»
Πρώτα
απ´ όλα, θα ήθελα να εκφράσω τη χαρά μου που βρίσκομαι σήμερα εδώ στο Όσλο, σε
αυτή την τόσο σημαντική Διάσκεψη, που πραγματοποιείται ανά διετία. Θα ήθελα
επίσης να συγχαρώ τον Πρόεδρο Olemic Thommensen για την εξαίρετη διοργάνωση
αυτής της Διάσκεψης, που φιλοξενείται από μια χώρα εκ των ιδρυτικών μελών του
Συμβουλίου της Ευρώπης.
To
υπό συζήτηση θέμα αδιαμφισβήτητα εμπεριέχει κάποιες από τις πλέον σημαντικές
αξίες που το Συμβούλιο της Ευρώπης, ως ένας πανευρωπαϊκός οργανισμός, τάχθηκε να
προασπίζεται και να προωθεί, για το καλό ολόκληρης της ηπείρου και των λαών της,
αλλά και παραπέρα. Έννοιες που, όπως ο συνάδελφος μου από τη Δανία κ. Lykketoft
σωστά υπέδειξε, θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο στη
σταθερότητα και την ασφάλεια στην Ευρώπη και οι οποίες συνδέονται, μεταξύ άλλων,
με τον σεβασμό και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών
ελευθεριών, καθώς και με τον αυστηρό σεβασμό στο κράτος δικαίου που πρέπει να
διέπει κάθε δημοκρατική κοινωνία και ουσιαστικά κάθε κοινωνία ανά την
οικουμένη.
Αξιότιμοι
συνάδελφοι,
Το
θέμα της δημοκρατίας, της κυριαρχίας και της ασφάλειας στην Ευρώπη του σήμερα,
ήταν ανέκαθεν και πρέπει πάντοτε να είναι στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας.
Επειδή αυτά τα τόσο σημαντικά συστατικά του πολιτικού μας συστήματος συνήθως
αντανακλούν την ειρήνη, τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την πρόοδο, που όλες οι
χώρες και οι λαοί πρέπει να είναι σε θέση να απολαμβάνουν.
Κάθε
χώρα αξίζει να τυγχάνει σεβασμού σε ό,τι αφορά στα διεθνώς αναγνωρισμένα της
σύνορα. Πρέπει επίσης να μπορεί να αποφασίζει ελεύθερα για την τύχη της και το
μέλλον του λαού της. Αυτή λοιπόν είναι βασικά η έννοια της κυριαρχίας. Άρρηκτα
συνδεδεμένη με αυτήν είναι και η έννοια της δημοκρατίας, η οποία εμπεριέχει ένα
σημαντικό δίπτυχο, αφού η πραγματική δημοκρατία πρέπει να περιλαμβάνει τόσο τον
πλήρη σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όσο και την
πορεία προς τη σταθερότητα, την ευημερία και τον αυστηρό σεβασμό στο κράτος
δικαίου. Σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν, η
ασφάλεια είναι εκ των ουκ άνευ ο τρόπος ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να
απολαμβάνουν την ειρήνη και σταθερότητα και να οδηγούνται στη λήψη σωστών
αποφάσεων, οι οποίες να προάγουν την πολιτική, οικονομική και κοινωνική
ανάπτυξη.
Ως
εκ τούτου και με βάση τα προαναφερθέντα, δεν μπορώ παρά να διερωτηθώ, ποια είναι
τελικά η σημασία της Ευρώπης, εάν τα εν λόγω συστατικά υποβαθμιστούν ή ακόμη
καταστούν εντελώς ανύπαρκτα. Ποιο είναι πραγματικά το νόημα των ευρωπαϊκών αρχών
και αξίων, εάν δεν μπορούμε να περιφρουρήσουμε και να προωθήσουμε σθεναρά αυτά
τα ζωτικής σημασίας στοιχεία, τα οποία είναι, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι,
η μοναδική οδός που ακολουθώντας την, τόσο εμείς όσο και οι μελλοντικές γενεές,
να απολαύσουμε ένα καλύτερο κόσμο;
Προσεγγίζοντας
λοιπόν περιμετρικά το υπό συζήτηση θέμα, είναι εξίσου σημαντικό να εστιάσουμε
την προσοχή μας στην ανάγκη να προχωρήσουμε και να λάβουμε τις απαραίτητες
αποφάσεις, ώστε να επαναφέρουμε την εμπιστοσύνη στη σκέψη και την καρδιά των
πολιτών μας.
Προερχόμενος
από την Κύπρο, μια μοιρασμένη ευρωπαϊκή χώρα, η οποία για 40 τόσα χρόνια
υφίσταται τις πλέον κατάφωρες
παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών της, λόγω της
τουρκικής εισβολής του 1974 και της συνεχιζόμενης κατοχής μεγάλου μέρους της
επικράτειάς της, ένα από τα πλέον σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, εκτός
από τη συνεχή προσπάθεια μας να υπερασπιζόμαστε τα αναφαίρετα δικαιώματα των
πολιτών μας και την ίδια την ύπαρξη της χώρας μας, είναι η επαναφορά της εμπιστοσύνης του λαού μας
στις ευρωπαϊκές αρχές, αξίες και ιδανικά.
Και
αυτό γιατί, πώς μπορούμε να εξηγήσουμε σε έναν Κύπριο πρόσφυγα, στους συγγενείς
των αγνοουμένων ή σε ένα εγκλωβισμένο παιδί ή μια εγκλωβισμένη γιαγιά, ότι
τέτοιες σκληρές και παρατεταμένες αδικίες μπορούν να συμβαίνουν σε ευρωπαϊκό
έδαφος, και ότι το χειρότερο απ´όλα είναι πως δεν υπάρχει προς το παρόν ίχνος
ελπίδας στο τέλος του τούνελ, που θα ανατρέψει αυτή την απαράδεκτη κατάσταση;
Εμείς
φυσικά δεν θα σταματήσουμε ποτέ να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την
επανένωση της χώρας μας και του λαού της και για να τερματιστεί η τουρκική
στρατιωτική κατοχή μέρους της Κύπρου. Για το κοινό καλό όλων των Κυπρίων. Το
κλειδί όμως της λύσης του κυπριακού
προβλήματος βρίσκεται, απ´όλες τις απόψεις, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, στα χέρια
της Τουρκίας. Παραμένει αδρανές στην Άγκυρα για τέσσερις δεκαετίες τώρα, αφού
αυτή αρνείται να το χρησιμοποιήσει εποικοδομητικά.
Σας
αφήνω λοιπόν με την υπενθύμιση της 65 ης Επετείου της ίδρυσης της
Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβούλιου της Ευρώπης, μόλις τον περασμένο
μήνα, όταν η Πρόεδρος της ΚΣΣΕ κα Anne Βrasseur, σε σχετική επιστολή της με την
ευκαιρία αυτή, μας έγραψε: «οι ιδρυτές της Συνέλευσης μας, ενάντια σε κάθε
αντιξοότητα, δεσμεύτηκαν να κτίσουν,
μέσα από τις στάχτες του μίσους, μια νέα Ευρώπη. Μια Ευρώπη βασισμένη στις
κοινές αξίες της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της έννομης τάξης.
Μια Ευρώπη χωρίς διαχωριστικές γραμμές. Μία Ευρώπη όπου ο αμοιβαίος σεβασμός
στον διακοινοβουλευτικό διάλογο και όχι η συνεχής περιφρόνησή του, να αποτελέσει
το κλειδί για μια διαρκή διεθνή τάξη».
