Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Άμυνας κ. Χριστόφορου
Φωκαΐδη στο μνημόσυνο πεσόντων Τεθωρακισμένων που διοργανώθηκε από τον
Παγκύπριο Σύνδεσμο Εφέδρων Τεθωρακισμένων
(Τετάρτη, 06 Αυγούστου
2014, ώρα 06:45, Στρατόπεδο Σταύρου Στυλιανίδη)
Με αισθήματα συγκίνησης,
δέους και εθνικής υπερηφάνειας συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, στο χώρο του
μνημείου Πεσόντων και Αγνοουμένων Πεσόντων στο Στρατόπεδο Σταύρου Στυλιανίδη,
για να αποδώσουμε τον πρέποντα φόρο τιμής και τον προσήκοντα σεβασμό στους
ηρωικώς πεσόντες των Τεθωρακισμένων και να αναπέμψουμε δέηση για την ανεύρεση
των αγνοουμένων Αξιωματικών και Οπλιτών.
Ο χώρος του
Μνημείου αποτελεί σημείο αναφοράς για τη μνήμη, αλλά και παρακαταθήκη των αρχών
και αξιών που μας κληροδότησαν με τη θυσία τους οι ήρωες των Τεθωρακισμένων.
Και σήμερα φίλες
και φίλοι, όσο ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη από ήρωες. Έχουμε ανάγκη να μνημονεύουμε
ήρωες. Γιατί όσο ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη από πρότυπα. Πρότυπα ανδρείας, ανιδιοτέλειας και
αυταπάρνησης.
Γιατί οι ήρωες είναι τελικά αυτοί
που εξιλεώνουν τα αμαρτήματά μας.
Κυρίες και κύριοι,
«Όπου η δόξα και το καθήκον» προστάζει το ρητό που κοσμεί το έμβλημα των Τεθωρακισμένων,
δίνοντας το γενικό πρόσταγμα της δράσης τους. Γιατί η δόξα κερδίζεται με θέληση
και θάρρος, και αποκτάται με την αποφασιστική, συντονισμένη και τολμηρή δράση. Και
ως καθήκον ορίζεται η ανιδιοτελής προσφορά υπηρεσιών στην πατρίδα, χωρίς
υπολογισμό χρόνου και μόχθου, με ενσυνείδητη και πλήρη προσήλωση στην αποστολή.
Αυτό το αίσθημα καθήκοντος
καθοδηγούσε κάθε ενέργεια των ηρώων Τεθωρακισμένων που τιμούμε και δοξάζουμε
σήμερα. Η περιοχή του αεροδρομίου Λευκωσίας, της Μόρφου και της Λεύκας, του
Καϊμακλίου, της Λαπήθου και του Καραβά, της Μιας Μηλιάς και του Κουτσοβέντη,
παραμένουν αδιάσειστοι μάρτυρες μαχητικότητας και λεβεντιάς των Μαυροσκούφηδων.
«Όπου η δόξα και το καθήκον»
λοιπόν για τους ήρωες που μνημονεύουμε σήμερα.
Οι ήρωες Μαυροσκούφηδες, με
τη θυσία τους στέλνουν από τα πανάρχαια βάθη της Ελληνικής ιστορίας, το
παράγγελμα της απόρριψης της υποταγής, της αδράνειας και της παραίτησης.
Μπολιασμένοι με τα ιδανικά
του Ελληνισμού, υπηρέτησαν με ηρωισμό την πατρίδα και αντιμετώπισαν την
βαρβαρότητα του Αττίλα σε όλη της την έκταση. Έθεσαν υπεράνω όλων το εθνικό χρέος
και πότισαν με το αίμα τους το ιερό δέντρο της ελευθερίας.
Κυρίες και κύριοι,
Αυτές τις μέρες, η μνήμη επιστρέφει
πίσω στο χρόνο, στα τραγικότερα γεγονότα της σύγχρονης κυπριακής Ιστορίας. Ανασύρουμε
σήμερα τις φρικτές μνήμες από την τουρκανταρσία του 63 – 64 και την τουρκική
εισβολή του 1974. Οι νεκροί και οι αγνοούμενοι, οι χήρες και τα ορφανά, οι
μαυροφορεμένοι γονείς και συγγενείς συνθέτουν την θλιβερή εικόνα. Σήμερα, 40
χρόνια μετά, ο λαός μας συνεχίζει, δυστυχώς, να βιώνει έντονα τις συνέπειες του
δίδυμου εγκλήματος του 1974 ως οδυνηρές πραγματικότητες.
Η θυσία των ηρώων μας παραμένει
ακόμα αδικαίωτη και λειτουργεί ως υποσυνείδητη φωνή εγρήγορσης. Καθήκον και
υποχρέωσή μας καθίσταται η διατήρηση της ιστορικής μνήμης, αλλά και η άρνηση
συμφιλίωσης με τα τετελεσμένα της κατοχής.
H παρούσα κατάσταση είναι και
απαράδεκτη και επικίνδυνη, αφού συντηρεί και διαιωνίζει την παρουσία των
τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, και την καταπάτηση βασικών ελευθεριών και των
στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μια χώρα κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής
Ένωσης.
Υποκλινόμενοι σήμερα στις
αγέραστες μορφές των ηρώων μας, σε αυτή τη σεμνή τελετή σήμερα ανανεώνουμε, για
άλλη μια φορά, την υπόσχεση ότι θα παραμείνουμε πιστοί στην προσπάθεια
επίτευξης του υπέρτατου στόχου της απελευθέρωσης και επανένωσης της πατρίδας
μας. Πως δε θα ανεχτούμε τη διολίσθηση προς τη σιωπηρή διχοτόμηση και πως δεν
θα αποστρατευτούμε από τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση της πατρίδας μας.
Κυρίες
και κύριοι,
Για
άλλη μια φορά, θα ήθελα να εκφράσω τη μεγάλη ευγνωμοσύνη της πολιτείας προς
τους σεβαστούς συγγενείς των αξέχαστων ηρώων μας, αλλά και την ύψιστη περηφάνια
που αισθανόμαστε όλοι για την θυσία των δικών τους ανθρώπων.
Θα
ήθελα ακόμα να συγχαρώ θερμά τον Πρόεδρο και τα μέλη του Συνδέσμου
Τεθωρακισμένων για την πρωτοβουλία τους να διοργανώνουν αυτή την ιερή τελετή,
αλλά και την όλη δράση και την ανεκτίμητη προσφορά τους προς την Εθνική Φρουρά
και την πατρίδα.
Η
φλόγα, η οποία μεταφέρθηκε στον χώρο όπου βρισκόμαστε από τον Τύμβο της
Μακεδονίτισσας, αναζωογονεί την πίστη και αναζωπυρώνει τη θέληση για αγώνα,
μεταλαμπαδεύοντας το μήνυμα για συνέχιση των προσπαθειών για την απελευθέρωση επανένωση της πατρίδας μας. Για να
μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα αύριο ελευθερίας, ειρήνης και προκοπής για
όλους τους νόμιμους κατοίκους της Κύπρου. Ένα αύριο που οφείλουμε στις επόμενες
γενιές, αλλά και ένα αύριο που οφείλουμε στην ιστορία μας. Αυτό το αύριο θα είναι
το καλύτερο μνημόσυνο για όλους τους ήρωες που τιμούμε σήμερα.
Αιωνία ας είναι η μνήμη τους
και η δόξα που θα τους συνοδεύει.
