Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Άμυνας κ. Φώτη Φωτίου
κατά την τέλεση
του Ετήσιου μνημόσυνου
του ήρωα της ΕΟΚΑ Μάρκου Δράκου
(Κυριακή, 19 Ιανουαρίου 2014 στις
09:00 π.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου, Άγιος Δομέτιος)
Μακαριότατε,
Κυρίες και κύριοι,
Σε φορτισμένο κλίμα, με ιδιαίτερα αισθήματα υπερηφάνειας
και άμετρου σεβασμού, τιμούμε για μια ακόμα χρονιά, τη μνήμη ενός γνήσιου
τέκνου της ελευθερίας της Κύπρου μας. Ενός παλικαριού, που ενώ γνώριζε την αδιαμφισβήτητη ιστορική αλήθεια, που
θέλει την ελληνική ελευθερία να μην επιτυγχάνεται αναίμακτα και δίχως την
ανάκρουση πένθιμων εμβατηρίων, εντούτοις επέλεξε την ολοκληρωτική προσήλωση στα
ιδανικά και στις αξίες του Ελληνισμού. Θυσιάστηκε, προσθέτοντας με το θάνατό
του, ένδοξες σελίδες στο βιβλίο της ιστορίας του Έθνους μας.
Αυτός ήταν ο Μάρκος Δράκος. Ο γνωστός και με το προσωνύμιο
«Λυκούργος» για τα υπόλοιπα στελέχη της οργάνωσης, αποτελούσε βαθιά
θρησκευόμενη προσωπικότητα του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, που ξεχώριζε για
την αγάπη για το Θεό και την πατρίδα. Τα υπόλοιπα παλικάρια της ομάδας του, τον
θαύμαζαν και τον αγαπούσαν. Ήταν ο αδελφός, ο φίλος, το κουράγιο τους. Τα
γαλήνια λόγια του ακουμπούσαν στις ψυχές τους, ενίσχυαν τον πόθο και εδραίωναν
την ανάγκη για ελευθερία. Έκανε την προσευχή και την πίστη του στο Θεό ιερό
όπλο, αγωνιζόταν με πάθος για τα εθνικά ιδεώδη και αποτελούσε παράδειγμα για τους
υπόλοιπους αγωνιστές.
Ο υπέροχος αγώνας της
ΕΟΚΑ, ζωντάνεψε από το πάθος των Κυπρίων μαχητών της, που δεν ανέχονταν τη
σκλαβιά και την υποδούλωση. Στέν, μαρτίνια, μπρέν, αυτοσχέδιες νάρκες και χειροβομβίδες,
μπαρουτοκάπνισαν τα υψώματα και τις βουνοκορφές της κυπριακής γης. Στις πόλεις
και στα χωριά, απλοί καθημερινοί άνθρωποι όλων των ηλικιών, με λάβαρο την πίστη
στον αγώνα της ΕΟΚΑ, ξεχύνονταν στους δρόμους. Βροντοφώναζαν την επιθυμία τους
για ένωση με την Ελλάδα και μάχονταν πιστά προσηλωμένοι στον στόχο τους, για αποτίναξη
του αποικιοκρατικού ζυγού.
Σε κάθε γωνιά της
ματωμένης πατρίδας μας, αναβιώνουν τα ηρωικά έπη της παλιγγενεσίας και του ‘40.
Στα βουνά της Κύπρου, ανακλάται η διαύγεια της δίκαιης Ελληνικής αντίστασης και
αντιλαλούν οι ηρωικές ιαχές των μαχητών της ελευθερίας. Η ελληνική λεβεντιά και
το πάθος υπεράσπισης της πατρίδας, θεριεύει στις ψυχές των νεαρών πολεμιστών
της ΕΟΚΑ. Παλικάρια τα οποία, χωρίς δεύτερη σκέψη, προσφέρουν τη ψυχή και το
σώμα τους στο βωμό της ελευθερίας, λαμβάνοντας εξέχουσα θέση στο πάνθεον των
ηρώων του Έθνους μας.
Η ελληνική ιστορική
μνήμη γυρίζει ευλαβικά το βλέμμα στο ένδοξο ηρωικό παρελθόν και απλώνει το χαλί
της εθνικής υπερηφάνειας. Η οικογένεια, οι φίλοι και ο απανταχού Ελληνισμός,
καμαρώνουν τον ήρωα Μάρκο Δράκο, ο οποίος ευθυτενής, με σθένος και ήθος όμοιο
Σπαρτιάτη πολεμιστή, ξεπέρασε κάθε ανθρώπινη αδυναμία και έθεσε ως μοναδικό του
στόχο, την υπεράσπιση της πατρίδας, την απελευθέρωση και την εθνική αξιοπρέπεια.
Ο Μάρκος Δράκος
γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1932 στη Λεύκα και από μικρός γαλουχήθηκε με τις
αρχές και τις αξίες του Ελληνισμού. Το 1950 αποφοιτώντας από την Εμπορική Σχολή Σαμουήλ, εργάζεται ως
λογιστής στην Ελληνική Μεταλλευτική
Εταιρεία. Αργότερα γίνεται μέλος της Παγκύπριας Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας και της ΣΕΚ. Οι έντονες αντιβρετανικές
εκδηλώσεις που σείουν την Κύπρο τον βρίσκουν πάντοτε στην πρώτη γραμμή του
αγώνα.
Το όραμα της ελευθερίας ανέκαθεν φτερούγιζε στα βάθη της καρδιάς του. Πνεύμα
ανήσυχο, γεννημένος να παλεύει για τη δικαιοσύνη και την ισότητα, δεν μπορούσε
να μείνει ασυγκίνητος μπροστά από το ηχηρό κάλεσμα της αντίστασης. Το 1953, εντάσσεται
στην ΕΟΚΑ, μαζί με άλλα στελέχη
της ΣΕΚ. Το όραμα της Ένωσης με
την Ελλάδα και ο διακαής πόθος για ελευθερία οδηγούσαν πλέον κάθε του ενέργεια.
Ο Μάρκος με την ομάδα του, βροντοφώναξαν
τον διακαή πόθο και την ανάγκη των Ελλήνων της Κύπρου για αποτίναξη του Βρετανού
αποικιοκράτη. Η εκτέλεση της νυκτερινής αποστολής της 31ης Μαρτίου 1955, με την οποία επιτεύχθηκε η ανατίναξη της Κυπριακή Ραδιοφωνική Υπηρεσία, μετέφερε
το ηχηρό μήνυμα της έναρξης του ιερού αγώνα της ΕΟΚΑ.
Με την μετέπειτα έντονη δράση και τον ηρωικό του θάνατο, ενέταξε επιτυχώς το
όνομα του στον μακρύ κατάλογο των ηρώων της ιστορίας της Κύπρου μας. Αρνήθηκε να συμβιβαστεί με τη μακρόχρονη υποταγή της
πατρίδας μας, κάτω από ξένες επιβουλές. Αψήφησε κάθε φόβο και λογική. Με
απόλυτη γνώση των συνεπειών των πράξεων του, απαρνήθηκε τις εγκόσμιες μέριμνες,
σφραγίζοντας με τη θυσία του την ελευθερία του τόπου μας. Αποτέλεσε έναν από
τους στυλοβάτες του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα, ο οποίος τελικά οδήγησε
στην ανακήρυξη της κυπριακής ανεξαρτησίας.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Αυτή η περίοδος βρίσκει την πατρίδα μας αντιμέτωπη με τη
συγκυρία της έντονης και μακράς οικονομικής κρίσης. Για να αντιμετωπίσουμε το δυσάρεστο
αυτό φαινόμενο, οφείλουμε να προχωρήσουμε σε ενίσχυση των ηθικών μας αντιστάσεων.
Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτρέψουμε την κατάπτωση των αρχών και αξιών
μας. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι δεν υπάρχει πλέον άλλο περιθώριο,
εμφάνισης και υποτροπής διχαστικών συμπεριφορών και παλαιοκομματικών δράσεων. Αν
θέλουμε επιτυχή κατάληξη στα όποια μικρά και μεγάλα μας απασχολούν ως λαό,
πρέπει να εργαστούμε σοβαρά και συλλογικά. Με κατάλληλα στοχευμένο
προγραμματισμό, μπορούμε να ανατρέψουμε τα αρνητικά δεδομένα, δημιουργώντας ταυτοχρόνως
συνθήκες ανάπτυξης και ευημερίας για το λαό μας.
Η ραγδαίως μεταβαλλόμενη πολιτική κατάσταση
στην ανατολική Μεσόγειο, αναδεικνύει τον σταθεροποιητικό ρόλο που διαδραματίζει
η Κύπρος στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό το αδιαμφισβήτητο πλέον γεγονός, σε
συνδυασμό με την ανακάλυψη των υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κυπριακής
Δημοκρατίας, ενισχύουν τις πιθανότητες άρσης της αδικίας, η οποία επί σαράντα
συναπτά έτη, συντελείται σε βάρος του λαού μας. Παραμερίζοντας κάθε απαισιόδοξη
τάση, έχοντας απορρίψει κάθε επιλογή συνθηκολόγησης σε θέματα που αφορούν στην κρατική
μας κυριαρχία, επιδιώκουμε την άμεση εκκίνηση των διαπραγματεύσεων, με σαφή
επιδίωξη την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης. Πρέπει να γίνει διεθνώς αντιληπτό
το γεγονός ότι, ο κυπριακός λαός δεν καθίσταται παθητικός παρατηρητής των
εξελίξεων, αλλά απαιτεί, διεκδικεί και μάχεται για κάθε νόμιμο και δίκαιο
κεκτημένο του.
Δηλώνουμε ευθέως και κατηγορηματικά ότι, για την
Ελληνοκυπριακή πλευρά, η διαδικασία εξεύρεσης λύσης, δεν αποτελεί επουδενί ευκαιρία
ή στόχο επίρριψης ευθυνών. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε υποχρέωση να παραθέσουμε τα
γεγονότα και τις απόψεις μας στον διεθνή παράγοντα και στους εταίρους μας στην
Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι που να ασκηθούν οι δέουσες πιέσεις προς την Άγκυρα, τον
ρυθμιστή των εξελίξεων στο κυπριακό. Η διαχρονική
τουρκική αδιαλλαξία, κλονίζει συθέμελα τον επιδιωκόμενο εποικοδομητικό
διάλογο. Τα παιχνίδια σκοπιμοτήτων, δεν εξυπηρετούν καμία πλευρά. Το ενδιαφέρον
μας επικεντρώνεται στην κατάληξη σε μια κοινά αποδεκτή συμφωνία, η οποία θα
επιτρέψει επιτέλους την ομαλή και αρμονική συμβίωση του λαού μας. Η Ελληνοκυπριακή στάση, παραμένει σταθερή. Η
επανένωση και η διασφάλιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, αποτελεί διεκδίκηση για
όλους τους Κυπρίους. Στηρίζουμε έντονα την πεποίθηση
ότι, οι νόμιμοι κάτοικοι αυτού του τόπου μπορούν να συνυπάρξουν σε μια κοινή
πατρίδα, χωρίς διαχωριστικές γραμμές και αντιπαλότητα.
Τα περί
Κύπρου ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και οι συμφωνίες υψηλού
επιπέδου, αποτελούν καταγεγραμμένες αρχές λύσεις που δίνουν ξεκάθαρη απάντηση
σε όσους επιθυμούν τη διχοτόμηση της πατρίδας μας. Σε αυτά στηριζόμαστε και με
τον πλέον εμφαντικό τρόπο, διακηρύττουμε ότι δεν θα δεχτούμε καμία παρέκκλιση
από την μία κυριαρχία, την μία ιθαγένεια και την μία διεθνή προσωπικότητα της
Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είναι καιρός όμως και για μας, να ακολουθήσουμε κοινή πορεία για να
αντιμετωπίσουμε τις όποιες μελλοντικές προκλήσεις με σθένος και παρρησία. Όπως
ακριβώς έκαναν και οι αγωνιστές της λευτεριάς, τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ. Όπως
έπραξε ο αλησμόνητος Μάρκος Δράκος, ο οποίος με τον ηρωικό του θάνατο, άρδευσε
με άλικο διαχρονικό αίμα το δέντρο της λευτεριάς. Η αέρινη φιγούρα και ο
εξαίρετος χαρακτήρας του, θα παραμένουν πάντα ζωντανές στις καρδιές μας. Στον ανδριάντα του, λίγα μέτρα από τα συρματοπλέγματα της ντροπής, δείχνει
το δρόμο του αγώνα για την τελική δικαίωση του λαού μας. Αυτός είναι ο πόθος, η
έγνοια και η αγνή προσμονή όλων. Η ανιδιοτελής στάση που επέδειξε, μας προτρέπει
σε κοινό αγώνα κάθαρσης των ιερών χωμάτων της Κύπρου μας, από τον κάπηλο
κατακτητή. Για να λειτουργήσουν ξανά οι κατεχόμενες εκκλησιές μας και να
επιστρέψουν όλοι οι νόμιμοι κάτοικοι αυτού του τόπου στα σπίτια τους.
Ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και τιμής εκ μέρους μας, αποτελεί η υπόσχεση για
συνέχιση του επίμοχθου αγώνα, μέχρι την τελική δικαίωση της πατρίδας μας. Έτσι,
που να γίνουν πράξη οι μεστοί, εξαίρετοι στίχοι του Κύπρου Χρυσάνθη:
«Έπεσε ο Δράκος μα δεν πέφτει,
Μήτε αποσβεί η παλληκαριά.
Ήλιος ξαστράφτει από καθρέφτη
Και μελετά τη λευτεριά».
Ας
είναι αιωνία η μνήμη και η δόξα που σε συνοδεύει.
