«Ελευθερία-αυτήν γνωρίζω, αυτήν υπάρχω, αυτήν ανεμίζω,
αυτήν που μου ‘μαθαν οι σκοτωμένοι σε μουγκά νυχτέρια
κάτω απ´ τις πέτρες τόσων λιθοβολισμών -
μια
λέξη μόνο: Ελευθερία. Ελευθερία. Ελευθερία»
.
Δανειζόμενοι με σεμνότητα τους περιεκτικούς στίχους του
Γιάννη Ρίτσου και με έντονα αισθήματα εθνικής υπερηφάνειας και σεβασμού,
συγκεντρωθήκαμε σήμερα για να τιμήσουμε τη μνήμη του κήρυκα της ελευθερίας
Μάρκου Δράκου και να βραβεύσουμε τους αθλητές, οι οποίοι αγωνίστηκαν στον αγώνα
δρόμου που διοργανώθηκε προς τιμήν του. Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους τους
συμμετέχοντες, διακριθέντες και μη. Αυτοσκοπός δεν πρέπει να είναι η διάκριση,
αλλά η συμμετοχή, η σοβαρή προσπάθεια, η εσωτερική πάλη με τον εαυτό και τα όρια
μας.
Το αθλητικό πνεύμα συμβάλλει στην προώθηση της ευγενούς
άμιλλας και του υγιούς ανταγωνισμού, επιδιώκοντας την ταυτόχρονη σφυρηλάτηση
σώματος και πνεύματος.
Θέλω
να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες στους διαγωνιζόμενους, στους διοργανωτές
αλλά και προς όλους όσοι με την πολύτιμη συνεισφορά τους, πέτυχαν την ομαλή
διεξαγωγή αυτής της εμπνευσμένης εκδήλωσης. Μέσα
από παρόμοιες δράσεις, ενδυναμώνεται η κοινωνική αλληλεγγύη και ενισχύεται η
ενεργός συμμετοχή των πολιτών. Μια ενεργός συμμετοχή, η οποία ανιδιοτελώς,
στοχεύει και ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας, όπως και ο ίδιος ο
Μάρκος Δράκος θα επιθυμούσε.
Το
παλικάρι από τη Λεύκα, ο οραματιστής νέος με την ελεύθερη ψυχή, ήρθε αντιμέτωπος
με τη μακραίωνη ιστορική
αλήθεια του Ελληνισμού, που θέλει τους ήρωες του να μάχονται στα μαρμαρένια
αλώνια της ελευθερίας του Έθνους. Επέλεξε την ολοκληρωτική προσήλωση στα
ελληνικά ιδανικά και αξίες, και προσέφερε τη ζωή του θυσία στο βωμό της
ελευθερίας της Κύπρου μας.
Το
1955 στα κυπριακά εδάφη, αναβιώνει το έπος του 1940. Οι ηρωικές ιαχές που
αντηχούν στις βουνοκορφές, στα λαγκάδια και στους κάμπους της κυπριακής γης,
θυμίζουν έντονα τις ένδοξες μάχες στις χιονισμένες κορυφές της Πίνδου. Η ανάγκη
για τη λευτεριά και το καθάριο αρχέγονο ελληνικό φρόνημα, θεριεύει στις ψυχές
των νεαρών Κυπρίων. Η διαύγεια της δίκαιης Ελληνικής αντίστασης, αντικατοπτρίζει
τη θέση την οποία είχε και έχει η ελευθερία στις καρδιές των Ελλήνων της Κύπρου
μας. Σε κάθε γωνιά του νησιού, σε πόλεις και χωριά, άνθρωποι κάθε ηλικίας, κάθε
κοινωνικού και πολιτικού υποβάθρου, μετατρέπουν σε βροντερό σύνθημα την ανάγκη
για Ένωση με την Ελλάδα και οδηγούνται στους δρόμους. Υπερασπίζονται σθεναρά τα
ιδανικά του Έθνους και όντας πιστά προσηλωμένοι στον στόχο τους, επιζητούν την
οριστική αποτίναξη του αγγλικού αποικιοκρατικού ζυγού.
Ο Μάρκος Δράκος, ήταν ένας από αυτούς. Ένας ήρωας, στον
οποίο η ιστορική μνήμη, χάρισε με ευλάβεια την αιώνια νεότητα. Ο απανταχού
Ελληνισμός, καμαρώνει το παλληκάρι μας, ο οποίος επιδεικνύοντας αξιοθαύμαστο
ήθος και σθένος, προσέφερε ότι πολυτιμότερο είχε για την υπεράσπιση της
πατρίδας, την απελευθέρωση και την εθνική αξιοπρέπεια. Την ίδια του τη ζωή.
Ο Μάρκος Δράκος γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1932 στην
οικογένεια του Κυριάκου και της Δέσποινας Δράκου. Γαλουχήθηκε από μικρός με τις
αρχές και τις αξίες του ελεύθερου ελληνικού πνεύματος και έμαθε καλά πως όταν ο
Έλληνας θέλει, μπορεί να ξεπεράσει κάθε δυσκολία. Πόσο δε μάλλον, όταν μάχεται
για την υπεράσπιση της πατρίδας.
Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο της Λεύκας, ξεχωρίζοντας
από τους υπόλοιπους μαθητές για το ήθος και την απόδοσή του. Στην ψυχή του
φώλιαζε πάντα το όραμα της ελευθερίας. Το 1950, αποφοιτώντας από την Εμπορική Σχολή Σαμουήλ, προσλήφθηκε
και εργάστηκε ως λογιστής στην Ελληνική
Μεταλλευτική Εταιρεία. Δύο χρόνια αργότερα, έγινε μέλος της Παγκύπριας Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας,
ενώ το 1953, εντάχθηκε ως μέλος στη ΣΕΚ. Την ίδια χρονιά, η Κύπρος
σείστηκε από πολλές αντιαποικιοκρατικές εκδηλώσεις. Η πιο εντυπωσιακή ενέργεια,
με επικεφαλής τον Μάρκο Δράκο, ήταν η πρόκληση βλάβης στον ηλεκτροπαραγωγικό
σταθμό Δεκέλειας, η οποία προκάλεσε πολύωρη συσκότιση στην πόλη της
Λευκωσίας.
Το 1953, μυήθηκε στην ΕΟΚΑ, μαζί με άλλα στελέχη της ΣΕΚ. Η συμμετοχή του στην Οργάνωση,
κρατήθηκε μυστική από την οικογένειά του, μέχρι που αποκαλύφθηκε στη μητέρα του
Δέσποινα, η οποία συγκατάνευσε και του έδωσε την ευχή της.
Για
τον Διγενή, ο Μάρκος αποτελούσε μια από τις βασικές μονάδες του αγώνα ενάντια
στον βρετανικό ζυγό. Γι ´ αυτό τον λόγο, επιλέχθηκε μαζί με άλλους για
να δώσουν το σύνθημα για την έναρξη του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Η ομάδα με την επωνυμία
«Αστραπή», βροντοφώναξε τη θέληση των Ελλήνων της Κύπρου για αποτίναξη του
αποικιοκράτη. Ο Δράκος, ηγήθηκε
με επιτυχία της νυκτερινής αποστολής της 31ης Μαρτίου 1955, η οποία
ανατίναξε την Κυπριακή Ραδιοφωνική
Υπηρεσία, τον μοναδικό ραδιοφωνικό σταθμό στην Κύπρο.
Το αμέσως επόμενο διάστημα, η ομάδα του ανέπτυξε έντονη
δράση. Με τον ηρωικό του θάνατο στις 18 Ιανουαρίου 1957, ανήλθε με αγέρωχο
βηματισμό τα σκαλοπάτια της ανέφελης αιωνιότητας και εντάχθηκε στο μακρύ
κατάλογο των ηρώων του έθνους μας. Με τη θυσία του, χάραξε το δρόμο της
ελευθερίας και της πιστής προσήλωσης στο καθήκον. Ξεπέρασε τα πρόσκαιρα
ανθρώπινα επίπεδα και ανυψώθηκε στα υψηλότερα δώματα, εξασφαλίζοντας την
ενδοκοσμική αθανασία.
Οι ώρες τις οποίες διάγουμε ως Ελληνισμός, είναι
ομολογουμένως πολύ δύσκολες. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση, απειλεί να
προκαλέσει φθορά στις διαχρονικές κοινωνικές, ατομικές και εθνικές μας αξίες.
Έχοντας κατάλληλους σχεδιασμούς και εργαζόμενοι σε πλαίσιο σύμπνοιας και αγαστής
συνεργασίας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τις όποιες δυσκολίες.
Καταβάλλουμε προσπάθειες για ανατροπή των αρνητικών δεδομένων, με απώτερο σκοπό
τη δημιουργία θετικών συνθηκών ανάπτυξης και ευημερίας, σε μια επανενωμένη
Κύπρο.
Η
σκληρή και αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας, κλυδωνίζει τον εποικοδομητικό διάλογο
που επιδιώκει η ελληνοκυπριακή πλευρά. Έχουμε δηλώσει επανειλημμένως ότι,
επιθυμούμε την κατάληξη σε μια κοινή συμφωνία και την εξεύρεση μιας δίκαιης και
λειτουργικής λύσης, η οποία θα απαλλάσσει την πατρίδα μας από τα τούρκικα
κατοχικά στρατεύματα και
θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα για το λαό μας. Ελληνοκύπριοι και
Τουρκοκύπριοι, παρά τη διαφορετικότητα, μπορούμε να συμβιώσουμε και να
οδηγήσουμε από κοινού την πατρίδα μας, σε πορεία εξέλιξης, προόδου και
ευημερίας.
Το όποιο αδιέξοδο στη διαδικασία των συνομιλιών, δε θα
λειτουργήσει προς όφελος καμίας πλευράς. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι, τα
παιχνίδια προκλητικών σκοπιμοτήτων και απαράδεκτης επίρριψης ευθυνών, οδηγούν
τις συνομιλίες σε φαύλο κύκλο. Εφόσον δεν υπάρχει θέληση για κατάληξη σε ένα
κοινό πλαίσιο λύσης, οι προσπάθειες θα συνεχίσουν να αποβαίνουν άκαρπες. Η
ελληνοκυπριακή πλευρά, δηλώνει ξεκάθαρα τη θέση της. Δεν πρόκειται να μπει σε
συνομιλίες χάριν των συνομιλιών, ειδικά όταν υπάρχει διαφωνία στο καίριο θέμα
της μίας κυριαρχίας. Μας ενδιαφέρει έντονα η επανένωση της πατρίδας μας, η οποία
να στηρίζει και να στηρίζεται από το λαό, να διασφαλίζει το διεθνές δίκαιο, τα
ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις αρχές της ΕΕ.
Παράλληλα, στηριζόμενοι στο πλαίσιο αυτό της διεθνούς
νομιμότητας, προβάλλουμε και αναδεικνύουμε τη δυνατότητα της πατρίδας μας να
διαδραματίζει σταθεροποιητικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής
Μεσογείου. Δε ζητάμε απλά την ουσιαστική εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα για
κάμψη της αδιάλλακτης τουρκικής στάσης, αλλά συνεισφέρουμε ενεργά στη διασφάλιση
της ειρήνης. Ο λαός μας, έχει πληρώσει πολύ ακριβά το τίμημα της ελευθερίας και
της δημοκρατίας, γι’ αυτό και ενστερνίζεται την ανάγκη προώθησης των αρχών που
πρέπει να διέπουν τις σχέσεις μεταξύ των κρατών.
Φίλες και φίλοι,
Ο «Λυκούργος» του απελευθερωτικού αγώνα
της ΕΟΚΑ, η βαθιά θρησκευόμενη προσωπικότητα, το παλικάρι το οποίο όλοι θαύμαζαν
και αγαπούσαν, δείχνει την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε για να οδηγήσουμε
την πατρίδα μας στην τελική λύτρωση. Το αγνό του πνεύμα ενισχύει το πόθο μας και
εδραιώνει την ανάγκη μας για ελευθερία.
Υποκλινόμενοι
μπροστά στην ιερή του μορφή, αντλούμε δύναμη και κουράγιο από το μεγαλείο της
ψυχής του, έτσι που να υπομένουμε με αξιοπρέπεια τον ανηφορικό εθνικό μας βίο.
Υπερήφανα, όπως άλλωστε και ο ίδιος θα ζητούσε, θα συνεχίσουμε τον αγώνα
με
όλες μας τις δυνάμεις,
μέχρι να ανατείλει η λευτεριά και η επανένωση της πατρίδας μας.
____________
