Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας
κ. Νίκου Αναστασιάδη
στα εγκαίνια της εικαστικής έκθεσης του Αλέκου Φασιανού
Κυρίες και Κύριοι,
Αγαπητοί φίλες και φίλοι,
Είναι με μεγάλη χαρά και τιμή που σας καλωσορίζω
απόψε σε αυτή την έκθεση, σε αυτή τη γιορτή της τέχνης και του πολιτισμού.
Όπως είπε και ο Οδυσσέας Ελύτης: «Δύο είναι οι
δυνάμεις που διεκδικούνε τον πρώτο ρόλο στη διαμόρφωση ενός έργου τέχνης: η
σοφία και η σπάθα του Μεγαλέξανδρου.” Σπάθα του Φασιανού δεν στάθηκε η τεχνική
του αλλά ο μύθος των παιδικών του χρόνων. Και σοφία του η επιμονή να διατηρεί
και να αναπτύσσει τον μύθο αυτό.
Μικρό παιδί, σε μια γειτονιά κοντά στην Ακρόπολη,
μεγάλωνε ανάμεσα σε σπασμένα αρχαία αγάλματα.
Αυτές τις εικόνες των παιδικών του χρόνων κουβαλούσε
μαζί του και αυτά τα βιώματα ήταν που επηρέασαν και καθόρισαν το έργο
του.
Ο Φασιανός σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
της Αθήνας και στην Ecole des beaux-arts του Παρισιού, όπου έμεινε και εργάστηκε για πολλά χρόνια. Αν και η
Γαλλία υπήρξε η δεύτερη πατρίδα του, η Ελλάδα, όπως ο ίδιος δήλωσε, ήταν
πάντοτε μαζί του.
Η τέχνη του Αλέκου Φασιανού είναι
από τις πλέον αναγνωρίσιμες αλλά και πληθωρικές σε παραγωγή. Κατά τη διάρκεια
της καριέρας του, πραγματοποίησε πάνω από 70 ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε
σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις ανά την υφήλιο. Παραμένοντας πιστός στη
χαρακτηριστική του τεχνοτροπία και δημιουργική προσέγγιση, δεν προσπαθεί ποτέ
να αντιγράψει και να μιμηθεί, αλλά, αντίθετα, επιμένει να ερμηνεύσει
καλλιτεχνικά το δικό του βίωμα και προσωπικό ένστικτο.
Αυτή του η επιμονή, συνέπεια και
ιδιαιτερότητα συνέβαλαν φυσικά στην ανάδειξη του καλλιτέχνη ανάμεσα στους
σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους του 20ού αιώνα. Δεν είναι τυχαίο,
άλλωστε, που ο Φασιανός τιμήθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της
καλλιτεχνικής του πορείας, με πιο πρόσφατη βράβευση, την παρασημοφόρησή
του με το Μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής, την ανώτατη διάκριση της Γαλλίας για
την προσφορά του στην τέχνη.
Η αρχαία ελληνική αγγειογραφία, η
βυζαντινή και λαϊκή παράδοση αλλά και τύποι της μοντέρνας τέχνης βρίσκονται στο
υπόβαθρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Φασιανού, που, μέσα από το καθαρό
και ενιαίο χρώμα, το ελεύθερο και δεξιοτεχνικό σχέδιο, την
"παιδικότητα" και την ευαισθησία της απόδοσης, καταλήγει σε
προσωπικές διατυπώσεις. Αυτή ακριβώς είναι η τέχνη του Φασιανού, η προέκταση
των εσωτερικών του συναισθημάτων προς τον θεατή, ένας συνεχής διάλογος με τους
ανθρώπους, τη φύση και την ιστορία.
Οι χαρακτηριστικές φιγούρες του
ποδηλάτη, του καπνιστή, του έρωτα, επανέρχονται στη ζωγραφική του, μεταλλάζοντας
την πραγματικότητα σε ποίηση και μύθο. Τα μπλε, τα κόκκινα και τα χρυσαφί
χρώματα του Φασιανού προεκτείνουν τον μύθο αυτό των τόπων που έγιναν άνθρωποι,
αυτών των ανθρώπων που γίνονται θεοί.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Στον ίδιο τον Αλέκο εκφράζω τα συγχαρητήριά μου και
του εύχομαι πολλά ακόμα χρόνια καλλιτεχνικών επιτευγμάτων. Ξέρω ότι έχει ακόμα
να μας δώσει πολλά.
Με τις σκέψεις αυτές εγκαινιάζω την ατομική έκθεση
του Αλέκου Φασιανού και σας καλώ να απολαύσουμε μαζί τα έργα του.
------------------
