16/8/13

Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Άμυνας κ. Φώτη Φωτίου στο μνημόσυνο των πεσόντων Μορφιτών, στη Λευκωσία 16/08/2013

Να μη μεταδοθεί πριν τις 7 μ.μ.

Ο Υπουργός Άμυνας κ. Φώτης Φωτίου παρέστη σήμερα, στον ιερό ναό Παναγίας Φανερωμένης, στο μνημόσυνο των πεσόντων Μορφιτών και στη δέηση για τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων και για επιστροφή των προσφύγων της Μόρφου.

Ο κ. Φωτίου σε επιμνημόσυνο λόγο του ανέφερε:

«Ιερό και εθνικό το αποψινό συναπάντημα των απανταχού Μορφιτών, στην ιστορική εκκλησία της Παναγίας Φανερωμένης, για να τελέσουμε το ετήσιο μνημόσυνο των αδελφών μας, που έχασαν τη ζωή τους κατά την τουρκική εισβολή του 1974. Να εκπέμψουμε δέηση για διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων μας και να παρακαλέσουμε την Υπεραγία Θεοτόκο να ενισχύει την πίστη του λαού μας για επιστροφή στις πατρογονικές εστίες. Να αποτίνουμε ελάχιστο φόρο τιμής στους αγωνιστές της ελευθερίας, που προσέτρεξαν αυτοπροαιρέτως για να εκπληρώσουν το ιερό καθήκον προς την πατρίδα, υπερασπιζόμενοι με σθένος τη γη, τους ανθρώπους μα πιότερο την εθνική μας αξιοπρέπεια.

Και εμείς ευλαβικοί προσκυνητές μαζευτήκαμε εδώ για να ανάψουμε το κερί της ψυχής μας από τη φλόγα της θυσίας τους. Να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της οφειλής μας και την έκταση και το βάθος της ευθύνης μας.

Αφήνουμε τη σκέψη μας να ταξιδέψει νοερά στις πανίερες μορφές των αδικοχαμένων παλληκαριών της Μόρφου, 39 χρόνια μετά από την κατάληψη της πόλης από τα τουρκικά στρατεύματα. Στο μαρτυρικό καλοκαίρι του 1974, που βρήκε τον λαό μας να ασχολείται με τις απλές και τις καθημερινές του δραστηριότητες. Πότιζε την αγαπημένη γη με τον ιδρώτα του, για να παραχθούν οι καρποί και τα αναγκαία αγαθά της επιβίωσης. Δούλευε σκληρά για να δημιουργήσει και να κτίσει στη γη των προγόνων του. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα του ποιητή μας Θεοδόση Πιερίδη, ο οποίος με περίτεχνο τρόπο περιγράφει την αντίθεση στο σκηνικό της εισβολής:

«…κι εμείς τον ουρανό μας τον είχαμε
για λίγο νεράκι και για ήλιο πολύ
στην καρδιά του ψωμιού μας να πήζουν.
Γιατί τα θωρακισμένα σας σέρνονται ολούθε
όπως σέρνονται, με το κεντρί τους ολόρθο, οι σκορπιοί
κι εμείς τις στράτες μας τις είχαμε
για να διαβαίνει η ζωή μας μονάχα».

Στη δίνη και την επερχόμενη καταστροφή, οι Μορφίτες, γαλουχημένοι με τα νάματα της ένδοξης ιστορίας μας, προσέτρεξαν στην πρώτη γραμμή του μετώπου για να αντιμετωπίσουν τους κουρσάρους της Ανατολίας. Ανασυντάχθηκαν, μάζεψαν τα ψυχικά τους αποθέματα και προέβαλαν σθεναρή αντίσταση, αντάξια των υπερασπιστών της Πόλης, κατά τις αποφράδες μέρες της αλώσεως. Στάθηκαν στις επάλξεις του χρέους και έδωσαν μαθήματα ηρωισμού, αναδεικνύοντας το ελληνικό μεγαλείο τους. Το πύρωμα της ψυχής, όταν οι λίγοι, αντιπαλεύονται τους πολλούς, όταν το άδικο προσπαθεί να πνίξει το δίκαιο, όταν οι αγνές ψυχές μεγαλουργούν ενάντια στα πάνοπλα εχθρικά φουσάτα.

Σήμερα, μπροστά στη μεγαλοσύνη τους, η ιστορική μνήμη μετατρέπεται σε εθνική επιταγή. Καλούμαστε να ανασηκώσουμε τις βαριές παρακαταθήκες που κληροδοτήθηκαν και επισφραγίστηκαν με το αθώο αίμα τους. Να δώσουμε ξανά την υπόσχεση ότι δεν θα αποδεχθούμε εκπτώσεις στα δίκαια του αγώνα μας, τα οποία έγιναν αιώνιοι όρκοι και σφυρηλατήθηκαν στις πέτρες της άγιας γης μας. Στις καρδιές των απανταχού Ελλήνων που ενστερνίζονται την καταγωγή και την ιστορία τους. Γιατί, όταν η μνήμη και η αλήθεια παραλλάσσονται στον βωμό της ιδιοτέλειας, τότε η καταστροφή και η εξαφάνιση των λαών είναι θέμα χρόνου.

Η Μόρφου, 39 χρόνια μετά, υπερασπίζεται με σθένος τη μνήμη των μαρτύρων της. Πιστή στο μακραίωνο παρελθόν της, ανασύρει τις πανανθρώπινες αξιώσεις της για διακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων μας αλλά και για επιστροφή στη γη των προγόνων. Εκεί που έμειναν ανεκπλήρωτα τα όνειρα και οι ελπίδες των κατοίκων της, το προδομένο καλοκαίρι του ’74. Αρνείται πεισματικά να απεμπολήσει τα δικαιώματα των πολιτών της που πασχίζουν στη μοιρασμένη μας πατρίδα αλλά και στο εξωτερικό. Αρνείται να υποταχθεί στις κυνικές μεθοδεύσεις της Τουρκίας, η οποία καταπατά τα εδάφη μας και αποστερεί τα αναφαίρετα δικαιώματα του λαού μας, τα οποία θωρακίζονται με διεθνείς συμβάσεις.

Η Κυβέρνηση, παρά τη δυσχερή οικονομική θέση στην οποία περιήλθε η Πατρίδα μας, έχει θέσει ως προτεραιότητα και εθνικό στόχο, την προσήλωση σε μια ειλικρινή προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού προβλήματος. Μέσα από συναίνεση και συλλογικότητα, σε επίπεδο Εθνικού Συμβουλίου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιδιώκει τη χάραξη μιας συμφωνημένης εθνικής στρατηγικής εν όψει της επανέναρξης των συνομιλιών του φθινοπώρου.

Δυστυχώς, αν και βρισκόμαστε σε στάδιο εντατικής προετοιμασίας, η Τουρκία τηρεί καχύποπτη στάση, εμμένοντας σε παρωχημένες πρακτικές και απαιτήσεις που οδηγούν σε αναγνώριση των τετελεσμένων της εισβολής. Αντί της φυσιολογικής διαλλακτικής προσέγγισης, επιδεικνύει τη στρατιωτική της ισχύ ως μέσο επιβολής απαράδεκτων θέσεων. Αξιώνει αναγνώριση του ψευδοκράτους μέσω ύπουλων σχεδιασμών και δυναμιτίζει την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή. Διαμηνύει ότι, οι όποιες προτάσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, προβάλλοντας τα εγκλήματα πολέμου τα οποία διέπραξε η ίδια με την εισβολή και κατοχή, ως δικές της «πραγματικότητες» στο νησί μας.

Παρόμοιες απαράδεκτες προσεγγίσεις δεν έχουν θέση σε μια αυθεντική προσπάθεια. Τουναντίον, δημιουργούν προβλήματα και ναρκοθετούν τις επικείμενες προσπάθειες. Καθηλώνουν τις λογικές και εφικτές πρωτοβουλίες της πλευράς μας και αποστέλλουν στον λαό απαισιόδοξα μηνύματα.

Ο Δήμος Μόρφου εναποθέτει σήμερα, με δέος και σεμνότητα, δάφνινα στεφάνια στα μνήματα των ηρώων του. Με τη θυσία τους συντηρούν αέναη τη μνήμη των σκλαβωμένων εδαφών μας. Ποτέ ο χρόνος δεν θα επιτρέψουμε να σταθεί συνεργός της λήθης. Αταλάντευτα και ανυποχώρητα, αξιώνουμε την επιστροφή στα σκλαβωμένα εδάφη μας. Απαιτούμε την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων σε μια επανενωμένη, ελεύθερη πατρίδα.

Η αποψινή εκδήλωση μνήμης, τιμής και αγώνα των Μορφιτών διαστέλλεται σε διαδήλωση πίστης στην τελική δικαίωση της βασανισμένης πατρίδας μας. Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να κλονίσει αυτή την πίστη. Με σύνεση, ενότητα και υπευθυνότητα, μακριά από λαϊκισμούς και αντιπαραθέσεις, θα προχωρήσουμε ώσπου να έρθει η μέρα εκείνη που ολόκληρος ο λαός της Κύπρου θα ζει με ασφάλεια και ευημερία σε μια ελεύθερη πατρίδα, και αυτό είναι που διαδηλώνουμε με την αποψινή εκδήλωση.

Μόνο έτσι θα δικαιωθεί ο αγώνας των πεσόντων και των αγνοουμένων μας. Ιέρεια η μνήμη, βαστά τα άχραντα μυστήρια και μας επιβάλλει να κρατήσουμε άσβεστη τη λαμπάδα της επιστροφής στην αγαπημένη μας Μόρφου. Και τότε, ν’ αντηχήσουν στις καρδιές μας οι προτροπές του ποιητή:

«Εκείνες τις κόκκινες ματιές του τρόμου
που σκορπίσατε στις νύχτες μας, στις μέρες μας…
θα τις πάρετε και θα φύγετε…
Αυτό το Καλοκαίρι δεν το χάσαμε».

Ας είναι αιώνια η μνήμη, η τιμή και η δόξα των μαρτύρων μας. Αιώνια και η δύναμη της θέλησής μας, για συνέχιση του αγώνα τους».